Από τον Ιωάννη Σολωμού Λευκωσία [Cyprus], 11 Ιανουαρίου (ANI): Την περασμένη Τρίτη, κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου (ΣΣΚ), η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Μπαχρέιν ανακοίνωσαν ότι τερματίζουν τον μποϊκοτάζ στον αέρα, την ξηρά και τη θάλασσα. Η σύνοδος κορυφής εξέδωσε δήλωση αλληλεγγύης στην οποία όλες οι πλευρές δεσμεύτηκαν να μην παρεμβαίνουν στις υποθέσεις της άλλης, διατηρώντας παράλληλα την ελευθερία να ακολουθούν τη δική τους εξωτερική πολιτική.
Αυτό παρουσιάστηκε στον κόσμο ως ένα είδος νίκης για το ΣΣΚ, το οποίο είχε σχεδόν παραλυθεί λόγω της ρήξης, και για τον πρίγκιπα της Σαουδικής Αραβίας Mohammed Bin Salman (MBS), αλλά στην πραγματικότητα, ήταν μια μεγάλη νίκη για το μικροσκοπικό κατάσταση του Κατάρ και μία ακόμη αποτυχία των λανθασμένων πολιτικών του MBS.
Πρέπει να αναφερθεί ότι η δήλωση σύγκρουσης με το Κατάρ τον Ιούνιο του 2017 ήταν μία από τις πρώτες ενέργειες του Μωάμεθ Μπιν Σαλμάν, ο οποίος έγινε ο Σαουδάραβος Πρίγκιπας τον ίδιο μήνα. Οι τρεις χώρες μαζί με την Αίγυπτο κατηγόρησαν το Κατάρ ότι στηρίζει ισλαμικές ομάδες στην περιοχή και ότι έχει στενούς δεσμούς με το Ιράν.
Επιπλέον, παρουσίασαν έναν κατάλογο 13 αιτημάτων για άρση κυρώσεων, που περιελάμβαναν τον περιορισμό των σχέσεων με το Ιράν, τον τερματισμό της υποστήριξης για τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και το κλείσιμο του Al Jazeera, το οποίο εξέθεσε τη διαφθορά που επικρατούσε στα αραβικά κράτη. Το Κατάρ αρνήθηκε κατηγορηματικά να συμμορφωθεί με αυτές τις απαιτήσεις.
Καθ ‘όλη τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το μικροσκοπικό αλλά πλούσιο σε πετρέλαιο Κατάρ στάθηκε στο έδαφος του και κατάφερε να ξεπεράσει τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε, χρησιμοποίησε τον ιρανικό εναέριο χώρο για τις πτήσεις της αεροπορικής του εταιρείας και έφτιαξε στενότερες σχέσεις με την Τουρκία και το Ιράν, με τις οποίες μοιράζεται ένα τεράστιο αέριο πεδίο. Κατασκεύασε επίσης εργοστάσια για την κατασκευή καταναλωτικών αγαθών και αύξησε το εθνικό του επενδυτικό ταμείο με περισσότερα από 320 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ.
Αναφέρεται ότι η μόνη παραχώρηση που έκανε το Κατάρ για την άρση των κυρώσεων ήταν να αποσύρει αξιώσεις αξίας 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ για αποζημίωση που προκλήθηκε λόγω του μποϊκοτάζ. Από τη μεριά της, η Σαουδική Αραβία απέσυρε το αίτημά της να κλείσει το Al Jazeera.
Τις τελευταίες δεκαετίες, η Σαουδική Αραβία, ως το σπίτι των ιερότερων τοποθεσιών του Ισλάμ και ως χώρα με το δεύτερο μεγαλύτερο απόθεμα πετρελαίου στον κόσμο, είχε μεγάλη θρησκευτική και οικονομική δύναμη μεταξύ των αραβικών και των ισλαμικών χωρών. Το 1978 μετά την Ισλαμική Επανάσταση στο Ιράν και τη σοβιετική εισβολή στο Αφγανιστάν το επόμενο έτος, το Σαουδικό καθεστώς έγινε ο πολύτιμος σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Το τέλος αυτής της κατάστασης ξεκίνησε με το θάνατο του Βασιλιά Αμπντουλάχ και την ηγεσία του Βασιλιά Σαλμάν και του γιου του Μωάμεθ, οι οποίοι έγιναν Υπουργός Άμυνας και μετά ο Πρίγκιπας. Σύντομα η MBS ξεκίνησε μια εκστρατεία κατά της διαφθοράς και συνέλαβε δεκάδες πλούσιους Σαουδάραβες, συμπεριλαμβανομένων πρίγκιπες και κυβερνητικούς αξιωματούχους, αναγκάζοντάς τους να πληρώσουν δισεκατομμύρια δολάρια σε κυβερνητικά ταμεία. Προσπάθησε να μετατρέψει το Κατάρ σε υποτελές κράτος και να κάνει το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου να επιβάλει κυρώσεις στο Κατάρ. Μόνο τα ΗΑΕ, το Μπαχρέιν και η Αίγυπτος – που δεν είναι κράτος του ΣΣΚ – τον ακολούθησαν και μποϊκοτάρισαν το Κατάρ.
Ο Mohammed bin Salmanguu οδήγησε την επέμβαση της Σαουδικής Αραβίας στην Υεμένη εναντίον των ανταρτών Χούτι, οι οποίοι το 2015 είχαν καταλάβει τη Σαναά και έδιωξαν την κυβέρνηση Χαντί με την υποστήριξη της Σαουδικής Αραβίας. Οι αεροπορικές επιδρομές στη Σαουδική Αραβία κατά τη διάρκεια της επέμβασης είχαν ως αποτέλεσμα χιλιάδες πολίτες να σκοτωθούν ή να τραυματιστούν, προκαλώντας κατηγορίες για εγκλήματα πολέμου στην επέμβαση. Παρά τις εκατοντάδες δισεκατομμύρια αγορών όπλων της Σαουδικής Αραβίας, ο πενταετής πόλεμος συνεχίζεται χωρίς κανείς να αναδειχθεί νικητής, ενώ μια από τις χειρότερες ανθρωπιστικές καταστροφές στον κόσμο έχει δημιουργηθεί εκεί. Εν τω μεταξύ, οι Νεολαίες της Υεμένης κλιμακώνουν τις πυραυλικές επιθέσεις τους στη Σαουδική Αραβία.
Τον Οκτώβριο του 2018, ένας Σαουδάραβος δημοσιογράφος και ένας κριτικός του πρίγκιπα στέμμα που ονομάζεται Jamal Khashoggi εξαφανίστηκαν μετά την είσοδό του στο Σαουδικό προξενείο στην Κωνσταντινούπολη. Τούρκοι αξιωματούχοι λένε ότι ο Khashoggi βασανίστηκε πρώτα και στη συνέχεια δολοφονήθηκε από 15 άτομα Σαουδάραβας ομάδας. Ο πρίγκιπας Μωάμεθ αρνήθηκε οποιαδήποτε εμπλοκή στη δολοφονία και κατηγόρησε τη δολοφονία σε απατεώνες. Ωστόσο, οι δυτικές χώρες δεν είναι πεπεισμένες και πιστεύουν ότι αυτό δεν θα μπορούσε να συμβεί χωρίς τη γνώση ή την έγκριση του πρίγκιπα. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ χαρακτήρισε τη σαουδαραβική απάντηση στη δολοφονία ως «μια από τις χειρότερες στην ιστορία των συγκαλύψεων.
Παρόλο που η MBS φάνηκε διατεθειμένη να λάβει κάποια μέτρα ελευθέρωσης, π.χ. περιορίζοντας σημαντικά τις εξουσίες της θρησκευτικής αστυνομίας, επιτρέποντας στις γυναίκες της Σαουδικής Αραβίας να ανοίξουν τη δική τους επιχείρηση χωρίς άδεια άνδρα, να ανοίξουν τον πρώτο δημόσιο κινηματογράφο στην υπερ-συντηρητική Σαουδική Αραβία και να άρουν την απαγόρευση των γυναικών οδηγώντας, έχει καταπιεί συνεχώς ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μερικοί από τους οποίους δολοφονήθηκαν από ομάδες θανάτου.
Όπως επισημαίνει ο Marwan Bishara, ανώτερος πολιτικός αναλυτής στο Al Jazeera: «Η αρχική αισιοδοξία και ο ενθουσιασμός για μεγαλύτερη κοινωνική κινητικότητα και ενδυνάμωση των γυναικών σύντομα έδωσαν τη θέση τους στην απαισιοδοξία και την απελπισία, καθώς η οικονομική μεταρρύθμιση της Σαουδικής Αραβίας και τα μεγάλα έργα πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων σταμάτησαν, ενώ η ανεργία των νέων παραμένει στο υψηλό 29%. Το βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας βρίσκεται σε αταξία, το καθεστώς του αποπροσανατολίζεται εντελώς και σεβασμό σε ολόκληρη την περιοχή και πέρα από αυτό. “Omer Ozkizilcik, αναλυτής για το Ίδρυμα SETA, λέει:” Μια αποσυρμένη Σαουδική Αραβία, ένα όλο και πιο ισχυρό ΗΑΕ που επικεντρώθηκε στην Τουρκία και το Κατάρ, και η συνεχιζόμενη ρωσο-ιρανική συνεργασία κατέστησε τη Σαουδική Αραβία τον πρωταρχικό χαμένο του γεωπολιτικού παιχνιδιού σκακιού στη Μέση Ανατολή. Από τη Συρία έως την Υεμένη, ο ρόλος της Σαουδικής Αραβίας υποβιβάστηκε σε μια υποσημείωση. “(Αποποίηση: Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτήν τη στήλη είναι αυστηρά αυτές του συγγραφέα) (ANI)