Τις τελευταίες ημέρες, τα επιδημιολογικά δεδομένα απαιτούν μάλλον την ενίσχυση των υφιστάμενων μέτρων և περιορισμών. Προς το παρόν, εάν η κυβέρνηση δεν αλλάξει τίποτα σήμερα, θα γιορτάσουμε το Πάσχα με τις υπάρχουσες διαταγές և με λίγη ανάπαυση στις εκκλησίες և στις συγκεντρώσεις στο σπίτι.
Η αλήθεια της Αλήθειας είναι ότι αν το δούμε καθαρά επιδημιολογικά, η κατάσταση είναι σχεδόν εκτός ελέγχου. Είναι επίσης αλήθεια ότι τα κρατικά νοσοκομεία έχουν περάσει τα σύνορά τους αλλά αγωνίζονται.
Εδώ και δύο μέρες, με ρωτούν γιατί η κυβέρνηση αφήνει την κατάσταση να κλιμακωθεί ξανά. Πολλές φορές μέσω των στηλών μου έχω συμβιβαστεί με την κυβέρνηση για τις επιδημικές αποφάσεις της κατά καιρούς. Αυτή τη φορά, ωστόσο, δεν θα βάλω όλη την ευθύνη στην κυβέρνηση.
Φώναξαμε να αποσυρθούν τα γεγονότα και έγινε. Φώναξαμε γιατί όλα δεν ξεκίνησαν ξανά από την πρώτη στιγμή. Διαμαρτύρονται γιατί πρέπει να στείλουμε κείμενο για να βγούμε από το σπίτι. Το διάταγμα ορίζει ότι φεύγουμε από το σπίτι μας τις καθημερινές ή τις καθημερινές և τρεις φορές τα σαββατοκύριακα. Μήπως κάποιος από εμάς το κρατάει πιστά;
Αντιδρούμε γιατί πρέπει να φορέσουμε μάσκα στην εργασία. Ζητώ λοιπόν από όλους εμάς που εργαζόμαστε σε εταιρείες παροχής υπηρεσιών. Φοράμε μάσκες στη δουλειά; Είναι μόνο στο πλευρό μας; Είναι στο πηγούνι μας για έκτακτη ανάγκη;
Διαμαρτύρονται γιατί ο αριθμός των ατόμων που επιτρέπονται σε άλλο σπίτι εκτός από τους κατοίκους είναι τέσσερις. Το εφαρμόζουμε; Τα μέτρα εξακολουθούν να ισχύουν. Για να έχουμε περίπου 1000 περιπτώσεις την ημέρα, προφανώς κάνουμε κάτι λάθος.
Συχνά, όταν εκφράζω την άποψη ότι ο μόνος τρόπος για να απαλλαγούμε από το άνοιγμα και το κλείσιμο της οικονομίας είναι να μάθω να φροντίζω ο ένας τον άλλον, παίρνω την απάντηση “με τους Κύπριους.” Ή «οι Κύπριοι ενέδρα».
Έτσι ρωτώ. Είμαστε ανήθικοι; Νομίζω πως όχι. Δεν συμφωνώ ότι οι Κύπριοι δεν έχουν ιδέα, δεν μπορούμε να καταλάβουμε ότι πρέπει να κρατήσουμε δύο μέτρα μακριά από τον γείτονά μας ή ότι δεν πρέπει να επικοινωνούμε με δεκάδες ανθρώπους κάθε μέρα χωρίς να διατηρούμε την αυτοάμυνα. Δεν συμφωνώ να πιστεύω ότι ανήκω σε μια κοινωνία που δεν μπορεί να καταλάβει τα πιο απλά πράγματα. Γι ‘αυτό το πολεμάω. Το λάθος έγινε όταν οι κατάλληλες πληροφορίες των πολιτών σταμάτησαν να φέρνουν τουρίστες στην Κύπρο το περασμένο καλοκαίρι. Δεν είμαστε πέρυσι, είμαστε φέτος. Αναφέρομαι στον καθηγητή Κωνσταντίνο Φέλλα. “Οι άνθρωποι χρειάζονται ανθρώπους. Πρέπει να συνεργαστούμε για να αλλάξουμε το επιδημικό σενάριο. ”