Ο Κεμάλ Μπεϊσάκ, ένας βιομηχανικός εργάτης που ήταν ο Δήμαρχος του Καρσιγιάκα μεταξύ 1994-1999, απεβίωσε. Έχει δηλωθεί ότι ο Baysak καταπολεμά τον κοροναϊό για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ο Kemal επίσης Baysak Βοσνία και Ερζεγοβίνη Τουρκία Fahri Başkonsolosu’y.
Συνέντευξη του Kemal Baysak από τον Gökmen Ulu, που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Sözcü την 1η Ιανουαρίου 2020:
Η Βοσνία-Ερζεγοβίνη τέθηκε υπό την κυριαρχία της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας μετά τον Οθωμανικό-Ρωσικό πόλεμο το 1878. Λίγους μήνες αργότερα, το 1879, οι οικογένειες Greybo και Resulovic μετανάστευσαν στην πατρίδα τους Ανατολία και εγκαταστάθηκαν στη Σμύρνη. Η οικογένεια, η οποία θα έπαιρνε το επώνυμο Baysak στο μέλλον, ίδρυσε ένα Βοσνιακό Χωριό σε αυτό που είναι τώρα γνωστό ως Küçük Çiğli. Ο Kemal Baysak, το θέμα της ιστορίας που θα σας πούμε, γεννήθηκε το 1933 ως μέλος αυτής της οικογένειας.
Ήρωας που κυνηγάει την ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΡΜΗ
Ο πατέρας του Kemal Baysak, ο Abdullah Bey, έτρεξε από το κανάλι του Σουέζ στη Βαγδάτη, από την Υεμένη στη Μέκκα και τη Μεδίνα, και πολέμησε εναντίον των Βρετανών. Έγινε οικονομικός αξιωματικός μετά τους πολέμους.
Ο θείος του Κεμάλ Μπεϊσάκ, ο καπετάνιος Αχμέτ Μπέη, ήταν ένας από τους 18 ανθρώπους που, μαζί με τον δημοσιογράφο Χασάν Ταχσίν, πυροδότησαν την πρώτη σφαίρα στον ελληνικό στρατό κατά τη διάρκεια της κατοχής της Σμύρνης στις 15 Μαΐου 1919 και σκοτώθηκαν εκείνη την ημέρα.
Ο καπετάνιος Salih Bey, ένας από τους ήρωες που κυνηγούσαν το στρατό κατοχής στη θάλασσα με τη Μεγάλη Επίθεση, μαρτύρησε στην Κούλα στις 4 Σεπτεμβρίου 1922, τον άλλο θείο του. Ενώ οι Έλληνες έφυγαν, το βοσνιακό χωριό κάηκε εντελώς, το χωριό ξαναχτίστηκε υπό την ηγεσία του παππού του Μεχμέτ Μπέη, ο οποίος ήταν αρχηγός.
Η μητέρα της, Halime Hanım, ήταν μια από τις ένδοξες γυναίκες που έφτιαξαν μια σημαία από τσίτι όταν ο τουρκικός στρατός εισήλθε στη Σμύρνη. Ο Kemal Baysak έγινε οπαδός του Mustafa Kemal, όπως όλα τα μέλη της οικογένειάς του, που συμμετείχαν θερμά στις επαναστάσεις του Διαφωτισμού.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΕ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΣΕ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΣΙΔΗΡΟΥ
Η επιχειρηματική ζωή που ξεκίνησε ως μαθητευόμενος στο εργαστήριο σιδήρου έχει μετατραπεί σε επιτυχία. Ίδρυσε δύο εργοστάσια στο İzmir Bornova και στο andiğli. Άρχισε να κατασκευάζει μηχανήματα κατασκευής και ανταλλακτικά.
Δούλευε καθημερινά από τις 07:00 έως τις 21:00. Έχει γίνει ένας από τους σημαντικούς βιομηχάνους του Σμύρνη με τα εργοστάσιά του που παρέχουν απασχόληση σε περίπου 2 χιλιάδες προσωπικό. Η Baysak, εξάγοντας το 90% της παραγωγής της, διετέλεσε Πρόεδρος της Οργανωμένης Βιομηχανικής Ζώνης İzmir Atatürk.
Μια μεγάλη ανθρωπιστική τραγωδία έλαβε χώρα στη Βοσνία το 1991-1995. Η καρδιά του Kemal Baysak, που ήταν μέλος μιας οικογένειας που γνώριζε πολύ καλά τον πόνο και την καταστροφή που προκλήθηκε από τον πόλεμο, ήταν ένας τόπος πυρκαγιάς. Επειδή οι Σέρβοι σκότωσαν δεκάδες χιλιάδες άοπλους Βόσνιους. Αυτή η αγριότητα σημειώθηκε στην ιστορία ως η μεγαλύτερη σφαγή στην Ευρώπη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Κεμάλ Μπαϊσάκ ήταν ένας από αυτούς τους ανθρώπους που δεν στάθηκαν μπροστά στην τραγωδία μπροστά στα μάτια του κόσμου… Δεν είπε «Τι μπορώ να κάνω μόνος μου», έκανε δράση λέγοντας «Αν μπορώ να σώσω ούτε ένα άτομο, θα ήταν κερδοφόρο». Επέκτεινε το χέρι βοήθειας για να ζωντανέψει τους Βόσνιους που πιάστηκαν στη μέση του πολέμου.
«Με την καρδιά της Τουρκίας ΕΣΕΙΣ»
Αγκαλιάζει για πρώτη φορά τους βοσνούς θύματος πολέμου στο σπίτι του στη Σμύρνη. Η οικογένεια τριών Baysak άρχισε να ζει με την εξαμελή Βοσνιακή οικογένεια. Στο πρώτο δείπνο, τα παιδιά που επισκέφτηκαν, που άκουσαν τον ήχο του επιβατικού αεροπλάνου, πίστευαν ότι υπήρχε «βομβαρδισμός» και έκρηξαν στα δάκρυα όταν έκρυβαν κάτω από το τραπέζι.
Υπήρχαν πολλές ζωές που περίμεναν να σωθούν. Κινητοποιήθηκε. Είχε έντονη επαφή με Βόσνιους, τους οποίους δεν διέκοψε ποτέ. Συναντήθηκε με τον θρυλικό Πρόεδρο της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης, την Alija Izetbegovic.
Ο Μοράλ έχει “82 εκατομμύρια ανθρώπους στην καρδιά της Τουρκίας μαζί σας”, είπε. Δημιούργησε έναν διάδρομο ανθρωπότητας μεταξύ Βοσνίας και Σμύρνης. Αγωνίστηκε διεθνώς για να τερματίσει τον πόλεμο και να εδραιώσει την ειρήνη.
Μίσθωσε πλήρως επιπλωμένα σπίτια στο Ege Kent για όσους έφτασαν στη Σμύρνη. Πήρε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις συνθήκες υγείας και προσέλαβε ψυχολόγους. Έβαλε όλα τα παιδιά στα σχολεία, και είχε κάθε ένα να διαβάσει αυτοπροσώπως. Έδωσε δουλειές στους γονείς στο εργοστάσιό του.
Τα θύματα του πολέμου συρρέουν, καταφύγουν στο Κεμάλ Μπεϊσάκ με αξιοπρέπεια και αγκαλιάζουν την ελπίδα. Κινητοποίησε τους φίλους του στον επιχειρηματικό κόσμο, έλαβε υποστήριξη από τον Κυβερνήτη του Σμύρνη Kutlu Aktaş και δεν άφησε κανέναν Βοσνιακό άνεργο.
200 ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΠΡΟΣΕΧΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ
Βρήκε δουλειά σύμφωνα με την τέχνη του και άνοιξε καταστήματα για μερικούς. Το Βοσνιακό Ζαχαροπλαστείο στο Kıbrıs Şehitleri Caddesi ήταν ένα από αυτά τα καταστήματα. Ο Kemal Baysak έκανε όλα αυτά χωρίς να περιμένει οικονομική ανταμοιβή.
Τους αντιμετώπισε πιο στενά από τους συγγενείς τους. Τα έκανε όλα αυτά όχι επειδή ήταν Βοσνέζος, αλλά επειδή ήταν άνθρωπος. Και ακριβώς 200 θύματα πολέμου έσωσαν τον Βοσνιακό και το συνέδεσαν με τη ζωή.
Ο Kemal Baysak γνώριζε τις δυσκολίες και τα δράματα που προκλήθηκαν από το φαινόμενο της μετανάστευσης από τους παππούς του, και ένιωσε αυτή την ταλαιπωρία των Βοσνίων στην καρδιά του.
Όχι μόνο τους βοήθησε να κρατήσουν τη ζωή τους, αλλά επίσης βρήκαν μέλη διάσπαρτων βοσνιακών οικογενειών και συγκέντρωσαν εκατοντάδες σπασμένες οικογένειες.
ΔΙΠΛΩΤΗΣ ΤΟΥ ΜΠΟΣΦΑ
Ο Μπαϊσάκ έγινε ο Επίτιμος Πρόξενος του Σμύρνη της Δημοκρατίας της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, ο οποίος ιδρύθηκε μετά τον πόλεμο. Ήταν το πρώτο άτομο στη χώρα που έδωσε αυτή την κατάταξη. Τουρκία – Πολιτιστικός Σύλλογος, η Ομοσπονδία Βοσνίας-Ερζεγοβίνης ήταν ο Ιδρυτής και Επίτιμος Πρόεδρος.
Ο Baysak, γνωστός για την πατρική και μέτρια προσωπικότητά του, υπηρέτησε επίσης ως δήμαρχος στην πατρίδα του Karşıyaka μεταξύ 1994-1999 και πέτυχε επιτυχημένες υπηρεσίες.
Οι Βόσνιοι δεν έχουν ξεχάσει ποτέ τον Kemal Baysak, που λάμπει σαν μνημείο της ανθρωπότητας σε αυτή τη σκοτεινή περίοδο της ανθρωπότητας. Ονομάστηκε «Schindler των Βοσνίων», σε σύγκριση με τον Γερμανό επιχειρηματία Oscar Schindler, ο οποίος διέσωσε χιλιάδες 100 Εβραίους κατά τη γενοκτονία των Ναζί.
Οι δρόμοι, τα πάρκα και οι πλατείες πολλών πόλεων στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη πήραν το όνομά τους από τον Κεμάλ Μπέισακ. Απονεμήθηκε το μετάλλιο ηρωισμού. Το 2016 ονομάστηκε επίσης η λεωφόρος στο Karşıyaka Mavişehir. Έχει λάβει πολλά βραβεία. Πολύ πιο πολύτιμα από τα βραβεία επαγγελματικών επιτευγμάτων ήταν τα βραβεία ειρήνης και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Δεν μετέτρεψε τις φιλίες του σε οικονομικές επιχειρήσεις
Δεν έχασε ποτέ την ταπεινότητα και την παραγωγή της. Ο πόλεμος τελείωσε, η καλοσύνη του Kemal Baysak δεν τελείωσε. Συνέχισε να συναντά τους Βόσνιους συντρόφους που έσωσε, μερικές φορές στη Βοσνία, μερικές φορές στη Σμύρνη.
Συνέβαλε όσο μπορούσε για να θεραπεύσει τις πληγές του πολέμου στη Βοσνία. Προκειμένου να αποφευχθεί η κερδοσκοπία, δεν συμμετείχε σε εμπορικές δραστηριότητες με τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, δεν μετέτρεψε τις φιλίες του σε επιχειρήσεις που βασίζονται σε χρήματα και συνέχισε τη φιλανθρωπική εργασία.
Πολλοί νέοι παρέχοντας υποτροφίες σε πανεπιστήμια στην Τουρκία ενώ εκπαιδεύτηκαν, ίδρυσαν ένα ίδρυμα στο Σεράγεβο. Ονόμασε το Ίδρυμα Υποστήριξης Εκπαίδευσης Σεράγεβο, το οποίο ίδρυσε με 12 Τούρκους και 5 Βόσνιους φίλους, ως SEDEF.
Άνοιξε ένα πανεπιστήμιο εδώ με τη σκέψη “Ο τρόπος για να οικοδομήσουμε ένα νέο και λαμπρό μέλλον είναι μέσω της εκπαίδευσης”. Το Διεθνές Πανεπιστήμιο του Σεράγεβο άρχισε να λειτουργεί το 2004. Περίπου 2 χιλιάδες μαθητές άρχισαν να λαμβάνουν εκπαίδευση. Άνοιξε κοιτώνες για αγόρια και κορίτσια.
«Ο ΤΡΟΠΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΔΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ATATÜRK»
Kemal Baysak; «Το πρότυπο και η έμπνευσή μου είναι ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ», είπε. Διακόσμησε τους τοίχους κάθε δωματίου και διαδρόμων με φωτογραφίες Atatürk στο εργοστάσιό του στη Μπόρνοβα, τη Σμύρνη και το επίτιμο κτίριο του προξενείου.
Κρέμασε μια γιγαντιαία αφίσα Atatürk στην είσοδο του κτηρίου και την επιγραφή “Happy Birthday”. Περιέγραψε αυτόν τον πίνακα ως «ήθελα όλοι να γνωρίζουν από πού προέρχονται». “Το μονοπάτι μας είναι ο δρόμος του πολιτισμού που άνοιξε ο Atatürk, ο οποίος δημιούργησε ένα νέο κράτος και ένα έθνος μετά τη μεγάλη καταστροφή και συγκέντρωσε όλα τα χρώματα της χώρας μας σε ένα κοινό έδαφος”, είπε.
Ο Κεμάλ Μπαϊσάκ χαιρέτισε την απονομή του βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας του 2019 στον αυστριακό συγγραφέα Πέτερ Χάντκε, ο οποίος αρνήθηκε τη Γενοκτονία της Σρεμπρένιτσα και υπερασπίστηκε τους Σέρβους εγκληματίες πολέμου. Ο Baysak είπε:
HANDKE ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ MİLOSEVİÇ
«Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης αναγνώρισε ότι οι Βόσνιοι είχαν γενοκτονία. Αλλά δεν δηλώθηκε ποιος διέπραξε τη γενοκτονία », είπε ο Μπάισακ,« Αυτή είναι η υποκρισία της Δύσης. Οι εικόνες και τα αποδεικτικά στοιχεία σχετικά με το πώς δολοφονήθηκαν στη Βοσνία άοπλοι και ανυπεράσπιστοι Βόσνιοι, πώς διώχθηκαν σε στρατόπεδα φυλακών, πώς βασανίστηκαν και αποτεφρώθηκαν, οι ομολογίες Σέρβων στρατιωτών είναι αδιαμφισβήτητες », είπε.
Αναφέροντας ότι υπήρξε μαζική δολοφονία πολιτών Βοσνίων στην Ασφαλή Ζώνη των Ηνωμένων Εθνών στη Σρεμπίνιτζα, στην Τούζλα, στη Φούσκα, στο Πρίτζεντορ, στο Τράβνικ και σε όλη τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, ο Μπαϊσάκ είπε, παρά όλα αυτά, ο Αυστριακός φασιστής συγγραφέας Πέτρος Ο Χάνκε είπε ότι θα μπορούσε να κάνει αδιανόητες δηλώσεις όπως “Δεν υπήρξε γενοκτονία στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, ειδικά οι Σέρβοι δεν το έκαναν, οι Βόσνιοι σκότωσαν ο ένας τον άλλον”.
Αναφέροντας ότι ο Χάντκε καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη και εγκληματίας πολέμου, ο Σέρβος πρόεδρος Μιλόσεβιτς τον υπερασπίστηκε ενώ ήταν σε δίκη και ήθελε να παρέμβει στην υπόθεση, δήλωσε ο Μπάισακ:
«Το βραβείο Νόμπελ για τη λογοτεχνία δόθηκε σε έναν συγγραφέα που παραβίασε τα ανθρώπινα δικαιώματα, αγνόησε μια καταχωρισμένη γενοκτονία και υπερασπίστηκε τη γενοκτονία. Η κριτική επιτροπή του Νόμπελ έλαβε μια απόφαση που ενθάρρυνε αυτούς που θα προσπαθούσαν ή θα υποστήριζαν τη γενοκτονία. Οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλο τον κόσμο διαδήλωσαν και συγκέντρωσαν δεκάδες χιλιάδες υπογραφές. Η κριτική επιτροπή του Νόμπελ πρέπει να απομακρυνθεί από το λάθος και να παραιτηθεί αναλαμβάνοντας το βραβείο, για να αποφύγει τα δάκρυα και τους στεναγμούς εκατομμυρίων ανθρώπων και για να αποφύγει αυτήν την ιστορική αμηχανία ».