Το τείχος της δυσπιστίας μεταξύ του λαού και των ηγεμόνων του Ιράν αυξάνεται ολοένα και περισσότερο. Οι παράγοντες που συμβάλλουν σε αυτό το διευρυνόμενο χάσμα είναι πάρα πολλοί για να αναφερθούν, αλλά περιλαμβάνουν: κρατική υπεξαίρεση, δωροδοκία, κοινωνική ανεργία, ανεξέλεγκτο πληθωρισμό, προβολή της πολυτελούς ζωής των ελίτ, και το πιο σημαντικό, η διάλυση της μεσαίας τάξης, μαζί με συνεχώς αυξανόμενη φτώχεια.
Ο «Στρατός της Πείνας» είναι έτοιμος να εξεγερθεί αμέσως.
Τα τελευταία επίσημα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι 7 στους 10 πολίτες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Η καταστροφή έχει οδηγήσει τους ανθρώπους να κάνουν αδιανόητα πράγματα, όπως οι γονείς που πωλούν τα βρέφη τους για χρήματα. Οι πωλήσεις οργάνων του σώματος, όπως τα νεφρά, προφανώς αυξήθηκαν, στο βαθμό που υπάρχουν ειδικές κλινικές νεφρών στην Τεχεράνη και σε άλλες μεγάλες πόλεις. Οι κάτοικοι αναφέρουν ότι στη διάσημη πλατεία Vanak της Τεχεράνης, πολλοί δημόσιοι χώροι προβάλλουν διαφημίσεις για πωλήσεις νεφρών.
Σύμφωνα με τον Steve Hank, καθηγητή εφαρμοσμένων οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στη Βαλτιμόρη, το ετήσιο ποσοστό πληθωρισμού του Ιράν είναι περίπου 99 τοις εκατό. Το νομοθετικό σώμα του καθεστώτος έχει δείξει ότι περίπου 60 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.
Όλοι αυτοί οι παράγοντες, σε συνδυασμό με την ταχέως φθίνουσα αγοραστική δύναμη των μέσων Ιρανών, συνέβαλαν στη διάχυτη διάβρωση της μεσαίας τάξης. Αυτό εμφανίστηκε πιο πρόσφατα κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων σε εθνικό επίπεδο που συγκλόνισαν το Ιράν τον Νοέμβριο του 2019. Για πρώτη φορά, μεγάλες μητροπολιτικές περιοχές ενώθηκαν εκατοντάδες μικρότερες πόλεις για να απαιτήσουν οικονομική δικαιοσύνη και δημοκρατικό μετασχηματισμό.
Τώρα, εκτός από τη διαρκή κρατική κακοδιαχείριση, η οικονομία έχει καταστραφεί από μια παγκόσμια πανδημία.
Τον Ιούλιο του 2020, ο υπουργός Υγείας του Ιράν είπε ότι αρθούν οι περιορισμοί επειδή η ιρανική οικονομία «δεν έχει τη δύναμη» να αντιμετωπίσει το κλείσιμο, για να μην αναφέρουμε ότι το «θησαυροφυλάκιο είναι κενό». Στη συνέχεια εξέδωσε μια τρομερή προειδοποίηση προς τον Πρόεδρο Χασάν Ρουχάνι και τις δυνάμεις ασφαλείας, λέγοντας: «Σκεφτείτε τη διαβίωση των ανθρώπων και πώς να αποτρέψετε μια εξέγερση».
Οι κύριες αιτίες της φτώχειας
Ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν Ali Khamenei ελέγχει μια τεράστια οικονομική αυτοκρατορία της οποίας η χρηματοδότηση των σπόρων προήλθε από κατασχέσεις περιουσιών. Σύμφωνα με εκτίμηση του Reuters το 2013, η Khamenei ελέγχει εταιρικά μερίδια και άλλα περιουσιακά στοιχεία αξίας μόλις 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Αυτός ο αφορολόγητος αστρονομικός πλούτος δεν έχει περάσει απαρατήρητος ακόμη και στους κύκλους του καθεστώτος. Τα μέσα ενημέρωσης όπως το Jomhouri Eslami έγραψαν καθημερινά τον Απρίλιο ότι ο πλούτος που ελέγχεται από το ίδρυμα Khamenei “Setad” μπορεί να πληρώσει για τη θεραπεία όλων των Ιρανών που έχουν πληγεί από τον κοροναϊό “στο συντομότερο δυνατό χρονικό διάστημα”.
Πράγματι, οι διεισδυτικές οικονομικές ασθένειες που αντιμετωπίζουν οι Ιρανοί κατά μέσο όρο δεν απορρέουν απλώς από διεθνείς κυρώσεις. Είναι τα σταδιακά και βασανιστικά υποπροϊόντα της κρατικής διαφθοράς.
Ένα μέλος του κοινοβουλίου του καθεστώτος δήλωσε ότι το καλαμπόκι αξίας άνω των 380 εκατομμυρίων δολαρίων έχει εκκαθαριστεί μέσω τελωνείων και πωλήθηκε στην αγορά χωρίς την άδεια του Υπουργείου Γεωργίας. Ποιος άλλος από τους συνδεδεμένους θα είχε το θάρρος να το κάνει αυτό;
Η πλήρης λογοδοσία σχετικά με την τύχη του ξένου νομίσματος που κερδίζεται μέσω των εξαγωγών καλύπτεται επίσης απόρρητο. Για παράδειγμα, μόλις τον περασμένο Ιούλιο, η Κεντρική Τράπεζα του Ιράν παραπονέθηκε επίσημα στο δικαστικό σώμα ότι άτομα που συνδέονται με το κράτος έχουν σταθμεύσει εκτός του Ιράν τουλάχιστον 27 δισεκατομμύρια δολάρια σε ξένο νόμισμα που κερδίζονται μέσω ενός έτους εξαγωγών.
Καταπολέμηση του Coronavirus ή διαφωνίας;
Καθώς η τεράστια μεταφορά πλούτου σε διεφθαρμένους κρατικούς αξιωματούχους παίρνει νέες αναλογίες εις βάρος εκατομμυρίων φτωχών Ιρανών, αξιωματούχοι ανησυχούν ότι οι μελλοντικές εξεγέρσεις θα γίνουν ολοένα και πιο βίαιες και θα είναι πολύ πιο δύσκολο να κατασταλούν.
Για να αποτρέψει αυτήν την απειλή, το Νοέμβριο, η Τεχεράνη ξεκίνησε μια πρωτοβουλία που ονομάζεται «Σχέδιο Soleimani». Η πρωτοβουλία θεωρείται δημόσια ως σχέδιο για την καταπολέμηση της εξάπλωσης του COVID-19. Αλλά στην πραγματικότητα, οι πολιτοφυλακές Bassij, που συνήθως εμπλέκονται στη βίαιη καταστολή των διαδηλώσεων, έχουν τη δυνατότητα να ελέγχουν τον ανήσυχο πληθυσμό, πηγαίνοντας από δρόμο σε δρόμο για να αναζητήσουν σπίτια ανθρώπων στο όνομα της καταπολέμησης του COVID-19.
Η αποστολή τους: Να βρουν όπλα καθώς και ομάδες ακτιβιστών που θα οργανωθούν για να οδηγήσουν πιθανές διαδηλώσεις.
Τα αποτελέσματα είναι αξιοσημείωτα. Το Υπουργείο Πληροφοριών στην επαρχία Δυτικού Αζερμπαϊτζάν, για παράδειγμα, είπε ότι εντοπίστηκαν μεγάλα αποθέματα όπλων και πυρομαχικών κατά μήκος της παραμεθόριας περιοχής. Ο διοικητής του Σώματος της Ισλαμικής Επαναστατικής Φρουράς του Lorestan (IRGC), του οποίου είναι υποκατάστημα ο Bassij, είπε ότι 106 όπλα «ανακαλύφθηκαν» στην επαρχία μόνο σε 48 ώρες.
Λοιπόν, πού βρίσκονται οι προτεραιότητες του καθεστώτος; Καταπολέμηση του κοροναϊού ή του πληθυσμού που έχει υποστεί βλάβη
Τους τελευταίους μήνες, εκατοντάδες κέντρα που ελέγχονται από το IRGC, το Bassij ή το Υπουργείο Πληροφοριών έχουν στοχοθετηθεί από νέους που επιδιώκουν να αλλάξουν το status quo. Ταυτόχρονα, ο πυρσός αφισών και εμβλημάτων ηγετών του καθεστώτος, όπως ο Χαμενεϊ, παρέχει μια ισχυρή συμβολική υπενθύμιση της επιθυμίας του πληθυσμού για αλλαγή.
Το καθεστώς κατηγορεί συχνά αυτές τις πράξεις διαφωνίας και άλλες, όπως γκράφιτι κατά του καθεστώτος ή ανάρτηση πανό των ηγετών της αντιπολίτευσης στους τοίχους στις «Μονάδες Αντίστασης», οργανωμένες ομάδες νέων ατόμων που ζητούν την ανατροπή της θεοκρατίας. Λίγους μήνες πριν από τις εξεγέρσεις του Νοεμβρίου 2019 στο Ιράν, ο Υπουργός Πληροφοριών Μαχμούντ Αλάβι ισχυρίστηκε ότι 116 από αυτές τις ομάδες, τις οποίες ισχυρίστηκε ότι ήταν συνδεδεμένες με την ιρανική αντιπολιτευόμενη ομάδα, το Μουτζαχεντίν-Χαλκ (ΜΕΚ), «έχουν αντιμετωπιστεί. Σε λίγους μήνες.
Ο χρόνος θα δείξει εάν η πορεία της ιρανικής πολιτικής θα βιώσει ριζική αποχώρηση με τη μορφή της τελικής κατάρρευσης του καθεστώτος. Όλοι οι δείκτες είναι ότι ο ρυθμός και το βάθος της διαφωνίας φαίνεται να αυξάνονται. Επομένως, αξιωματούχοι στην Τεχεράνη μπορεί να μην είναι τόσο αισιόδοξοι όσο και οι υπόλοιποι για το τι βρίσκεται μπροστά στο 2021.