Διαβήτης. Ένας απροσδόκητος παράγοντας που αυξάνει τον κίνδυνο ασθένειας κατά 38%

Λήψη ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ CYPRUS ΕΔΩ Android Για Android և ΕΔΩ για iOS

Ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου, συνηθίζουμε να λέμε և οι επιστήμονες δίνουν μια νέα διάσταση σε αυτήν τη σχέση. Οι κάτοχοι σκύλων με διαβήτη είναι πιο πιθανό να έχουν διαβήτη τύπου 2.

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο BMJ, μια συνεργασία μεταξύ Σουηδών και Βρετανών ερευνητών, προσθέτει νέες πληροφορίες για την υπάρχουσα βιβλιογραφία σχετικά με τις σχέσεις φύλακα-σκύλου και πώς επηρεάζει την υγεία τους. Προηγούμενες μελέτες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι υπέρβαροι κηδεμόνες έχουν υπέρβαρα σκυλιά, πιθανότατα λόγω καθιστικού τρόπου ζωής.

Με βάση δεδομένα από κτηνιατρικές βάσεις δεδομένων που χρησιμοποιήθηκαν στη Σουηδία μεταξύ 2004 και 2006, οι ερευνητές επέλεξαν 208.980 σκύλους φύλαξης για σκύλους και 123.566 σκύλους φύλαξης για γάτες, μελετώντας το ιατρικό ιστορικό τους από τον Ιανουάριο του 2007 έως τον Δεκέμβριο του 2012. Συγκεντρώθηκαν δεδομένα για τον διαβήτη. Από το Σουηδικό Εθνικό Μητρώο Ασθενών, το Μητρώο Αιτιών Θανάτου, το Σουηδικό Μητρώο Φαρμάκων για Κηδεμόνες και τα Αρχεία Ασφάλισης Ζώων.

Τα ευρήματα δείχνουν ότι οι κηδεμόνες των διαβητικών σκύλων έχουν 38% περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2 από εκείνους με υγιείς σκύλους · αντιθέτως, οι διαβητικοί κηδεμόνες είναι 28% πιο πιθανό να αναπτύξουν διαβήτη σε ένα κατοικίδιο.

Η μελέτη έδειξε επίσης γενικά στατιστικά στοιχεία, λαμβάνοντας υπόψη παράγοντες όπως το φύλο, την ηλικία, τον τόπο διαμονής, το εισόδημα և εκπαιδευτικό επίπεδο για τη φυλή κηδεμόνων, το φύλο և ηλικία για τα ζώα.

  • 7.7 περιπτώσεις διαβήτη ανά 1.000 χρόνια για τους σκύλους και 7.9 περιπτώσεις για τους φροντιστές γάτας
  • 1,3 περιπτώσεις διαβήτη για σκύλους ηλικίας 1000 ετών και 2,2 περιπτώσεις για γάτες, αντίστοιχα.

Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα, πρέπει να σημειωθούν ορισμένοι περιορισμοί της μελέτης, για παράδειγμα, πρόκειται για μια μελέτη παρατήρησης, η οποία έλαβε υπόψη μόνο τις περιπτώσεις όπου υπάρχει οικονομική πρόσβαση στην ασφάλιση κατοικίδιων ζώων.

Επειδή τα σκυλιά, όχι οι γάτες

Είναι ενδιαφέρον ότι οι διμερείς σχέσεις υγείας-ζώων βρέθηκαν μόνο στην περίπτωση αδέσποτων σκύλων και όχι γατών.

Οι ερευνητές λένε ότι ένας από τους λόγους για αυτό είναι η σωματική δραστηριότητα που σχετίζεται με την ανατροφή ενός σκύλου, συμπεριλαμβανομένου του περπατήματος ενός κατοικίδιου ζώου, το οποίο, με τη σειρά του, συχνά συνοδεύει έναν κηδεμόνα ενώ τρέχει ή τρέχει. Επομένως, η καθιστική ζωή του κηδεμόνα γίνεται κανόνας για το σημάδι.

Αντιθέτως, οι γάτες είναι αυτόνομες και ακολουθούν το δικό τους πρόγραμμα.

Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η μελέτη, παρά τις αδυναμίες της, επικεντρώθηκε σε φροντιστές των οποίων τα σκυλιά είχαν διαβήτη, πράγμα που σήμαινε ότι έπρεπε να ελέγξουν τη δική τους υγεία για διαβήτη τύπου 2.

Σε τελική ανάλυση, η έναρξη της νόσου δεν πρέπει να αγνοηθεί. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναφέρει ότι από το 1980 έως το 2014, ο διαβήτης σε ενήλικες αυξήθηκε από 4,7% σε 8,5%, ενώ από το 2000 έως το 2016 σημειώθηκε αύξηση 5% στους πρόωρους θανάτους λόγω της νόσου. Η επιστημονική και ιατρική κοινότητα προβλέπει περαιτέρω ανάπτυξη στο μέλλον, δεδομένης της αυξανόμενης παχυσαρκίας του πληθυσμού και του καθιστικού τρόπου ζωής.

Πηγή: ygeiamou.gr

Source