Ηγετικές μαζικές διαδηλώσεις στην Ευρώπη Γαλλίαμπήκε στο νέο έτος με απεργίες και διαδηλώσεις κατά της μεταρρύθμισης των συντάξεων. Οι απεργίες και οι ενέργειες που ξεκίνησαν στις 5 Δεκεμβρίου 2019 και διήρκεσαν περισσότερο από 2 μήνες έκαναν την καθημερινή ζωή σε στασιμότητα. Αυτή η απεργία ήταν η πιο σημαντική απεργία στην ιστορία και διήρκεσε περισσότερο από το 1995.
Η άρνηση της κυβέρνησης του Παρισιού να εγκαταλείψει τη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση παρά την αντίδραση προκάλεσε την αύξηση του θυμού της Γαλλίας. Ειδικά οι διαδηλώσεις στο Παρίσι γνώρισαν βία.
ΔΡΑΣΕΙΣ ΚΙΤΡΙΝΟΥ ΓΙΑΝΤΟΥ ΕΙΣΑΓΟΥΝ ΤΟ ΕΤΟΣ 2
Οι ενέργειες των κίτρινων γιλέκων, οι οποίες ξεκίνησαν ως αντίδραση στις αυξήσεις των τιμών των καυσίμων και στις κακές οικονομικές συνθήκες στη Γαλλία και μετατράπηκαν σε εξέγερση και οργή κατά της διοίκησης του Προέδρου Εμμανουήλ Μακρόν, εισήλθαν στη δεύτερη χρονιά στις 17 Νοεμβρίου.
Διαδηλώσεις, η μεγαλύτερη διάρκεια της Γαλλίας διαμαρτυρία οι εκπομπές έγιναν. Τα κίτρινα γιλέκα έπρεπε να κάνουν ένα διάλειμμα για λίγο φέτος λόγω των μέτρων Kovid-19.
Οι διαμαρτυρίες προκάλεσαν κοινωνικές αναταραχές στη χώρα, καθώς η κυβέρνηση παρέμεινε αδιάφορη στις απαιτήσεις των κίτρινων γιλέκων και δεν έλαβε υπόψη τα προβλήματα του λαού.
ΣΧΕΔΙΟ ΔΙΚΑΙΟΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
Στη Γαλλία, το νομοσχέδιο για την ασφάλεια, το οποίο ξεχωρίζει με το άρθρο που απαγορεύει την παρακολούθηση των δυνάμεων ασφαλείας, ετοιμάστηκε και ψηφίστηκε στην Εθνική Συνέλευση.
Το προσχέδιο, το οποίο θα υποβληθεί στη Γερουσία για έγκριση τον Ιανουάριο του 2021, δέχεται κριτική για παραβίαση της ελευθερίας του Τύπου και της ιδιωτικής ζωής της ιδιωτικής ζωής και για την αύξηση της αστυνομικής βίας.
Πολλές διαδηλώσεις μεγάλης κλίμακας πραγματοποιήθηκαν σε ολόκληρη τη χώρα κατά του νομοσχεδίου.
Οι δρόμοι του Παρισιού, ειδικά στις διαμαρτυρίες κατά των κίτρινων γιλέκων και των συνταξιοδοτικών μεταρρυθμίσεων και του νομοσχεδίου ασφαλείας, σηματοδότησαν τις εικόνες τους.
Η «αστυνομική βία» που βίωσε σε αυτές τις διαμαρτυρίες στη χώρα ήταν ένα από τα πιο συζητημένα θέματα. Ο ισολογισμός της αστυνομικής βίας στις διαδηλώσεις αποκαλύπτει ότι οι δυνάμεις ασφαλείας στη χώρα είναι επιρρεπείς σε βία και χρησιμοποιούν δυσανάλογη βία.
Η αυξανόμενη επικράτηση της αστυνομικής βίας και η εμφάνιση συχνών εικόνων της κάνουν τους Γάλλους να χάσουν την εμπιστοσύνη τους στην αστυνομία.
Η ΚΡΙΣΗ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ
Η Γαλλία αντιμετώπισε δυσκολίες στη διαχείριση της πανδημικής διαδικασίας Kovid-19 που εμφανίστηκε στην Κίνα και έπληξε γρήγορα την Ευρώπη την άνοιξη.
Όπως πολλές άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), η αδυναμία παροχής μασκών στο κοινό στη Γαλλία και η απόφραξη του συστήματος υγείας κατέστησαν δύσκολο τον έλεγχο της επιδημίας.
Παρά το γεγονός ότι οι πρώτες περιπτώσεις και οι θάνατοι που σχετίζονται με ιούς παρατηρήθηκαν στη Γαλλία στην Ευρώπη, η αποτυχία της κυβέρνησης του Παρισιού να προετοιμάσει αρκετά ενάντια στην επιδημία προκάλεσε αντιπαραθέσεις στη χώρα.
Στο δεύτερο κύμα, ο ημερήσιος αριθμός κρουσμάτων Kovid-19 ξεπέρασε τις 60 χιλιάδες και καταγράφηκε ο «υψηλότερος αριθμός κρουσμάτων σε μια μέρα στη χώρα και την Ευρώπη». Η Γαλλία έλαβε διάφορα μέτρα εναντίον αυτής της κατάστασης, αν και οι Γάλλοι πιστεύουν ότι η κυβέρνηση Macron δεν μπόρεσε να διαχειριστεί την επιδημία.
Η ΜΑΚΡΩΝ ΧΑΛΗ ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Αφ ‘ετέρου 2020 Η χρονιά ήταν πολιτικά δύσκολη για τον Macron. Το κυβερνών Δημοκρατικό Κίνημα Μαρτίου (LREM), που ιδρύθηκε από τον Macron, ηττήθηκε στις τοπικές εκλογές που πραγματοποιήθηκαν τον Μάρτιο και τον Ιούνιο υπό τη σκιά της επιδημίας Kovid-19.
Ο Macron τραυματίστηκε σοβαρά πριν από τις προεδρικές εκλογές που θα διεξαχθούν το 2022.
Ο Εμμανουήλ Μακρόν έδωσε σημασία στις τοπικές εκλογές προκειμένου να κερδίσει πολιτική εξουσία στη χώρα, αλλά η LREM ηττήθηκε στις εκλογές. Σε μεγάλες πόλεις όπως το Παρίσι, η Μασσαλία και η Λυών, οι υποψήφιοι του LREM έχασαν τις εκλογές. Η LREM μπόρεσε να εκδώσει δήμαρχους σε μόνο 3 πόλεις.
Η LREM έχασε την πλειοψηφία της στο κοινοβούλιο μετά την ήττα της στις τοπικές εκλογές και την παραίτηση πολλών νομοθετών. Μετά από αυτό, ο Macron άρχισε να εφαρμόζει πολιτική για τις εκλογές που θα διεξαχθούν το 2022. Γι ‘αυτό χωρίστηκε με τον πρώην πρωθυπουργό Έντουαρντ Φίλιπ.
Εκτιμήθηκε ότι ο Macron ήθελε να εξαλείψει τον Philippe, του οποίου η δημοτικότητα ήταν υψηλότερη από αυτόν και που είχε τη δυνατότητα να γίνει ισχυρός ανταγωνιστής στο μέλλον.
Αναφέρθηκε ότι ο Γάλλος Πρόεδρος, με τον Φίλιπ, ο οποίος διαφωνούσε σε πολλά θέματα, είχε αποφύγει τους τρόπους του να προτιμήσει έναν «πιο υπάκουο» πρωθυπουργό. Αυτή η εξέλιξη έφερε τα σχόλια του Μακρόν, ο οποίος επέλεξε τη δημοκρατική πορεία του διαλόγου για την επίλυση των προβλημάτων στη χώρα, και ο Μακρόν, ο οποίος διέκοψε τον δρόμο του, επέλεξε όχι τη δημοκρατία αλλά μια πιο αυταρχική μορφή κρατικής διοίκησης.
ΣΧΕΔΙΑ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΣΤΟΧΕΥΣΗ ΜΟΥΣΛΗΜΩΝ
-
Ένα από τα ζητήματα που προκάλεσαν αντιπαραθέσεις στη χώρα ήταν το σχέδιο νόμου που εκπόνησε η κυβέρνηση του Παρισιού, γνωστό ως «ισλαμιστικός αυτονομιστής». Το όνομα του νομοσχεδίου άλλαξε αργότερα σε “αρχές που ενισχύουν τις δημοκρατικές αξίες”.
Το νομοσχέδιο αποσκοπεί στον αυστηρότερο έλεγχο της χρηματοδότησης των τζαμιών, στην αύξηση του ελέγχου των μουσουλμανικών ενώσεων με την πίεση στους μουσουλμάνους και στην αποτροπή της εισόδου θρησκευτικών αξιωματούχων από το εξωτερικό.
Μετά τη δολοφονία ενός δασκάλου με το όνομα “Samuel Paty” τον Οκτώβριο στη χώρα, η πίεση και οι επιδρομές σε μουσουλμάνους και ισλαμικές ενώσεις αυξήθηκαν. Ως αποτέλεσμα αυτών των πιέσεων και των επιδρομών, η ένωση ανθρωπιστικής βοήθειας “Barakacity” που ανήκε σε μουσουλμάνους και η “Γαλλική Συλλογική για την Καταπολέμηση της Ισλαμοφοβίας (CCIF)”, η οποία λειτουργεί με διακρίσεις εναντίον Μουσουλμάνων, έκλεισε και το κίνημα “Γκρίζοι Λύκοι”, που δεν είχε νομική προσωπικότητα, απαγορεύτηκε στη Γαλλία.
Με αυτό το σχέδιο νόμου, η απόφαση της κυβέρνησης να κλείσει τις εν λόγω ενώσεις προκάλεσε την αντίδραση μουσουλμάνων, διεθνών οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα.
Θεωρείται ότι ο Macron έκανε αυτά τα βήματα με την επιρροή της ακροδεξιάς προκειμένου να καλύψει την αποτυχία του όσον αφορά την εγχώρια πολιτική και να συγκεντρώσει ψήφους για τις προεδρικές εκλογές.
Αυτό το νομοσχέδιο επικρίνεται επίσης για τον περιορισμό των βασικών ελευθεριών των ανθρώπων και τη βλάβη της δημοκρατίας.
Οι Μουσουλμάνοι που ήθελαν να ζήσουν ειρηνικά στη χώρα στο όνομα της καταπολέμησης του «πολιτικού Ισλαμισμού» ήταν επίσης ύποπτοι. Μετά τη δολοφονία του δασκάλου, σημειώθηκε αύξηση των αντι-ισλαμικών επιθέσεων στη χώρα και η ισλαμοφοβία μετατράπηκε σε βία.
Στα σχολεία τους στο Albertville της Γαλλίας, 10 ετών 4 παιδιά, 3 τουρκικά, 1 Μαγκρέμπ, Hz. Αντιμετωπίστηκε ως «τρομοκράτης» λόγω των απαντήσεων που έδωσε στους δασκάλους του σχετικά με τις καρικατούρες που προσβάλλουν τον Μωάμεθ και το σπίτι του δέχθηκε επιδρομή από την αστυνομία τις πρώτες πρωινές ώρες και ανακρίθηκε στο αστυνομικό τμήμα για 11 ώρες.
Τέσσερα παιδιά ξύπνησαν στη σκιά των μακρυώνων όπλων τις πρώτες πρωινές ώρες την Πέμπτη, 5 Νοεμβρίου. Τα τρομοκρατημένα παιδιά απομακρύνθηκαν από τις οικογένειές τους από την αστυνομία και μεταφέρθηκαν μόνο στο αστυνομικό τμήμα.
Μουσουλμάνοι, Γάλλοι ακαδημαϊκοί, πολιτικοί και υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που επέκριναν την αντι-ισλαμική στάση της κυβέρνησης του Παρισιού τοποθετήθηκαν επίσης στο διοικητικό συμβούλιο.
Ο περιορισμός των θεμελιωδών ελευθεριών του λαού λόγω των πολιτικών που εφαρμόστηκαν έφερε μαζί του ότι “βάζει τη Γαλλία σε μια δύσκολη θέση στη διεθνή σκηνή”.
ΟΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΕΣ ΤΗΣ MACRON ΣΤΗΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Οι ελιγμοί του Macron που οδήγησαν σε αποτυχίες στην εξωτερική πολιτική καθώς και στην εσωτερική πολιτική.
Αντιδρώντας στη διεθνή κοινότητα για την υποστήριξή του στον Khalifa Haftar, τον ηγέτη των παράνομων ενόπλων δυνάμεων στα ανατολικά της Λιβύης, η Γαλλία επιδίωξε να προστατεύσει τα οικονομικά και γεωπολιτικά της συμφέροντα στη Λιβύη με τον γενικευμένο στρατηγό. Ωστόσο, καθώς ο Χάφταρ υπέστη μια σειρά από ήττες εναντίον της κυβέρνησης της Λιβύης, η Γαλλία έχασε τα κέρδη που ήθελε να επιτύχει στη Λιβύη μέσω του Χαφτάρ.
Ο Μάκρον προσπάθησε να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στη Λιβύη καθώς και στον Λίβανο.
Ο Μακρόν, ο οποίος έχει επισκεφθεί δύο φορές το Λίβανο αυτό το έτος, έκανε «υποσχέσεις και απειλές» στους Λιβανέζους πολιτικούς κατά τη διάρκεια των επισκέψεών του. Η πίεση του Μάκρον να σχηματίσει κυβέρνηση στον Λίβανο ήταν επίσης άκαρπη.
Η αποτυχία των πολιτικών ηγετών στο Λίβανο να συμμορφωθούν με το «τελεσίγραφο» του Μακρόν επισήμανε ότι ο Γάλλος ηγέτης δεν είχε καμία επιρροή στη χώρα.
Από την άλλη πλευρά, είναι γνωστό ότι οι στρατιώτες του Μακρόν, που φιλοξένησαν μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης στο Παλάτι Elysee, έκαναν εκπαίδευση σε τρομοκράτες στις επαρχίες Hasakah και Deir ez-Zor των ΗΠΑ και της Συρίας.
Η συνεισφορά της YPG / PKK για την καταπολέμηση της τρομοκρατικής οργάνωσης προσέφερε το επιχείρημα σαν τρομοκρατική οργάνωση σε μια άλλη που προτιμά τη συμπεριφορά των ονείρων της Μακροεντολής για τη δημιουργία της κατάστασης της τρομοκρατικής οργάνωσης ως υπέρ των επιχειρήσεων της Τουρκίας Olive Branch και η Ειρήνη Άνοιξη αρνήθηκε το πραξικόπημα που χτύπησε το Harekatı’yl.
Ο διαμεσολαβητικός ρόλος που προσπάθησε να διαδραματίσει η Γαλλία μεταξύ Ρωσίας και Ευρώπης, ΗΠΑ και Ιράν, απέτυχε επίσης.