Ο Έρσιν Τατάρ, ο πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου (ΤΔΒΚ) που υποστηρίζεται από την Άγκυρα, δήλωσε ότι οι Τούρκοι στην Κύπρο αξίζουν κυριαρχία, κατά τη διάρκεια κοινής εκδήλωσης Τύπου με τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου την Παρασκευή.
Αυτό ήταν το αποκορύφωμα της ημέρας στα βόρεια του εθνοτικά διχασμένου μεσογειακού νησιού, το οποίο υπήρχε από καιρό υπό τη σκιά της Τουρκίας.
Οι παρατηρήσεις συνέπεσαν με απειλές από τις τουρκικές αρχές να στοχεύουν ένα τουρκοκυπριακό ανώτατο δικαστήριο, το οποίο καλεί να ακυρώσει την τελευταία απόφαση σχετικά με τα μαθήματα Κορανίου στη χώρα.
Το συνταγματικό δικαστήριο της de-facto ΤΔΒΚ ακύρωσε την Τετάρτη έναν νόμο, που επιτρέπει τη διοργάνωση μαθημάτων Κορανίου από το Γραφείο Θρησκευτικών Υποθέσεων, το οποίο ενεργεί υπό την επιρροή της ίδιας Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων της Τουρκίας, επίσης γνωστή ως Diyanet.
Το δικαστήριο αποφάσισε ότι η εκπαίδευση του Κορανίου πρέπει να πραγματοποιείται υπό κρατικό έλεγχο και επίβλεψη, σε απόφαση που εκδόθηκε από την αντίδραση του Τούρκου προέδρου.
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε ότι το δικαστήριο θα αντιμετωπίσει συνέπειες, εκτός εάν τροποποιήσει γρήγορα το λάθος του, σημειώνοντας ότι «θα υπάρξουν επιπτώσεις με (η Άγκυρα να λαμβάνει) διαφορετικά βήματα».
Απορρίπτοντας την πραγματικότητα ότι τόσο τα τουρκικά μέσα μαζικής ενημέρωσης όσο και οι αρχές παραμόρφωσαν την απόφαση ως ισχυριζόμενοι ότι το δικαστήριο απαγόρευσε τα μαθήματα Κορανίου στο πλαίσιο του κοσμικού, η παρέμβαση της Τουρκίας στη δικαιοσύνη άλλου κράτους είναι μια πράξη που θέτει σε κίνδυνο την ανεξαρτησία του εν λόγω κράτους.
Είναι αμφίβολο να περιμένουμε από τον ΟΗΕ να αναγνωρίσει τη βόρεια Κύπρο ως ανεξάρτητο κράτος και να φιλοξενήσει έναν πίνακα διαπραγματεύσεων που αναζητά λύση δύο κρατών για το Κυπριακό, κάνοντας μια τέτοια άμεση παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις ενός «ανεξάρτητου» κράτους, ειδικά στη δικαιοσύνη του.
Από την ίδρυσή της το 1983, η ΤΔΒΚ βρίσκεται υπό τον σκιώδη κανόνα της Τουρκίας. Όχι μόνο ως ο μοναδικός αναγνωριστής της χώρας, αλλά και ως χρηματοοικονομικός υποστηρικτής, η Τουρκία χρησιμοποίησε όλη της τη δύναμη και τη δύναμή της για να διατηρήσει τον έλεγχο της «διακυβέρνησης» αυτού του de facto κράτους.
Αλλά την τελευταία δεκαετία, η κυριαρχία της Τουρκίας έχει γίνει πιο απτή από ποτέ. Κρεμώντας το σπαθί των Δαμόκλων στα κεφάλια των Τουρκοκυπρίων ηγετών με οικονομικά μέσα, η Τουρκία ενίσχυσε τις πολιτικές και θρησκευτικές της επιθέσεις στην ΤΔΒΚ, μετά από μια δεκαετία δημογραφικής αναδιάρθρωσης του κράτους μέσω της μετανάστευσης.
Η πρακτική της θρησκείας είναι ένα πολύ ευαίσθητο ζήτημα για τους Τουρκοκύπριους που έχει ιστορικές κοσμικές ρίζες και η πίεση του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Ερντογάν για τους Κύπριους Τούρκους για θρησκευτικές υποθέσεις προκαλεί αυξανόμενη οργή και φόβο στην κοινωνία της ΤΔΒΚ, ιδιαίτερα αύξηση της θρησκευτικής εκπαίδευσης μέσω θερινών θρησκευτικών σχολείων χωρίς άδεια και μαθημάτων Κορανίου.
Σύμφωνα με μια έκθεση της Τουρκικής Ένωσης Εκπαιδευτικών το 2019, υπάρχουν μόνο 162 σχολεία στο βόρειο τρίτο του νησιού, σε αντίθεση με 212 τζαμιά. Από το 1974, όταν η Κύπρος διχάζεται από μια τουρκική εισβολή για να αντιταχθεί σε ένα ελληνικό εθνικιστικό πραξικόπημα που είχε ως στόχο να ενώσει το νησί με την ηπειρωτική Ελλάδα, μόνο 19 νέα σχολεία έχουν χτιστεί στη βόρεια Κύπρο.
Εν τω μεταξύ, έχουν κατασκευαστεί συνολικά 45 τζαμιά από τότε που το AKP άρχισε να κυριαρχεί στην Τουρκία το 2002, σύμφωνα με την ένωση.
Μαζί με τη σκληρότητα του Ερντογάν απέναντι στους αντιφρονούντες στα σύνορα της Τουρκίας, οι Τουρκοκύπριοι αντιφρονούντες αντιμετωπίζουν επίσης μια παρόμοια τάση.
Μια ταραχή ενάντια στο AKP τον Ιανουάριο του 2011 και ως πρωθυπουργός της εποχής, η απάντηση του Ερντογάν στους Τουρκοκύπριους ότι «Ποιος είσαι, η Τουρκία είναι εκείνη που σου ταΐζει», ήταν ένα σημαντικό ορόσημο όσον αφορά την πορεία των σχέσεων μεταξύ του Ερντογάν και των αντιφρονούντων στην ΤΔΒΚ.
Μέχρι το 2015 που ο Μουσταφά Ακίτσι, ο μακροχρόνιος αντίπαλος του Ερντογάν κέρδισε την προεδρία στην ΤΔΒΚ, οι διμερείς σχέσεις έφεραν ακόμη περισσότερο.
Μετά τα εγκαίνιά του, ο Akıncı ζητούσε φιλική σχέση με όρους ίσων κρατών, παρά σχέση «μητέρας και μωρού» μεταξύ Τουρκίας και ΤΔΒΚ, ο λόγος του Ερντογάν έγινε πιο σκληρός τόσο εναντίον των Τουρκοκυπρίων όσο και της ηγεσίας τους.
Τα σχόλια του Akıncı σχετικά με την «Άνοιξη της Ειρήνης» της Τουρκίας στη βόρεια Συρία το 2019, ήταν το κορυφαίο σημείο της επιδεινωμένης σχέσης μεταξύ των μερών.
«Τώρα, ακόμα κι αν λέμε το Operation Peace Spring, αυτό που χύνεται δεν είναι νερό, είναι αίμα. Γι ‘αυτόν τον λόγο, είναι η μέγιστη μου ευχή να ξεκινήσουν το διάλογο και η διπλωματία το συντομότερο δυνατό », δήλωσε ο Ακίτσι μέσω των κοινωνικών μέσων.
Τα σχόλιά του πυροδότησαν την οργή στην Άγκυρα, οδηγώντας σε ρητή πλήρη υποστήριξη του αντιπάλου του Akıncı, Τατάρ, του πρωθυπουργού εκείνη τη στιγμή στις προεδρικές εκλογές του 2020.
Η στάση του πρώην Προέδρου της ΤΔΒΚ Ακίτσι για το Κυπριακό ήταν επίσης αμφισβητούμενο ζήτημα μεταξύ των δύο ομολόγων. Ενώ ο Akıncı τάσσεται υπέρ μιας δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας στο νησί, ο Ερντογάν, παρά την προηγούμενη θέση του, άλλαξε απότομα το δρόμο του προς μια λύση δύο κρατών, η οποία ήταν αντίθετη με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ όσον αφορά επανένωση.
Ανεξάρτητα από τις διαμαρτυρίες των Akıncı και των υποστηρικτών του, ο υπέρ-Ερντογάν Τατάρ κέρδισε το γραφείο με την πλήρη υποστήριξη της Τουρκίας (που περιγράφεται από τον Akıncı ως «ανοιχτή παρέμβαση με όλα τα θεσμικά όργανα και τους πόρους του»).
Η δήλωση του Akıncı ότι είχε λάβει απειλές από τις τουρκικές αρχές κατά της επανεκλογής στις εκλογές είναι επίσης άχρηστη.
Έξι μήνες μετά τις προεδρικές εκλογές της ΤΔΒΚ που άφησαν πολλά ερωτήματα, η χώρα αντιμετωπίζει τώρα μια άλλη ανοιχτή παρέμβαση από την Τουρκία, αυτή τη φορά ενάντια στη δικαιοσύνη της.
Ενώ ο Τατάρ και η τουρκοκυπριακή κυβέρνηση υπέρ του Ερντογάν ανέτρεψαν αμέσως τα μανίκια για να ευχαριστήσουν την Τουρκία για τα μαθήματα του Κορανίου, η πολιτική αντιπολίτευση και η διαφωνία της κοινωνίας των πολιτών στην ΤΔΒΚ εξέφρασαν τις φωνές τους ενάντια στις απειλές στο ανώτατο δικαστήριο τους, υπερασπιζόμενοι το κράτος δικαίου και την ελευθερία δικαστικού σώματος.
Για να κάνουμε μια μακρά ιστορία, για όσους στην Κύπρο ζητούν ειλικρινά την κυριαρχία, είναι ασφαλές να πούμε ότι αυτό είναι ένα όνειρο. Πριν προτρέψει τον κόσμο να σεβαστεί την κυριαρχία, η Τουρκία πρέπει να διασφαλίσει ότι εφαρμόζει την αρχή με όλα τα μέσα στο εσωτερικό της χώρας.