ΤΟλοκληρωμένη επισκόπηση της ασφάλειας, της άμυνας, της ανάπτυξης και της εξωτερικής πολιτικής, δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο του 2021, είναι η μεγαλύτερη και πιο ολοκληρωμένη ανασκόπηση της βρετανικής εξωτερικής πολιτικής μετά τον Ψυχρό Πόλεμο. Επιδιώκει να ενοποιήσει, ή να ενσωματώσει, τους πολλούς διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους το Ηνωμένο Βασίλειο αλληλεπιδρά με τον ευρύτερο κόσμο – από παραδοσιακά στοιχεία σκληρής δύναμης, όπως οι ένοπλες δυνάμεις, έως ήπια και οικονομικά στοιχεία όπως το BBC και η βάση έρευνας και ανάπτυξης του Ηνωμένου Βασιλείου – σε μια ενιαία στρατηγική για την καθοδήγηση της συμπεριφοράς κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας και μετά.
Η κριτική είναι αναμφισβήτητα φιλόδοξη. Μιλά για το Ηνωμένο Βασίλειο ότι είναι «Επιστήμη και Τεχνολογία Superpower», ο πιο επενδυμένος Ευρωπαίος παίκτης στον Ινδο-Ειρηνικό, και «παγκόσμιος πρωταθλητής» του ελεύθερου εμπορίου, συνεχίζοντας παράλληλα να «οδηγεί τις προηγμένες οικονομίες του κόσμου» στο πράσινο τεχνολογία και καινοτομία. Αυτό όμως αναμένεται. Καμία χώρα, ειδικά μετά από έναν τόσο σοβαρό γεωπολιτικό επαναπροσανατολισμό όπως το Brexit, δεν θα δημοσιεύσει μια σχετικά μέτρια στρατηγική εξωτερικής πολιτικής.
Υπάρχει, ωστόσο, η επιθυμία για τη βρετανική εξωτερική πολιτική να καθορίζεται από περισσότερα από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη
Οι πιο ενδιαφέρουσες πτυχές δεν βρίσκονται στο πόσο φιλόδοξες είναι, αλλά πού τοποθετεί αυτή τη φιλοδοξία. Υπάρχουν δύο συνιστώσες της απάντησης σε αυτό: η γεωγραφική και η πιο αφηρημένη. Γεωγραφικά, η ανασκόπηση καθορίζει πού το Ηνωμένο Βασίλειο θα εστιάσει την εξωτερική πολιτική του. Ενώ σημειώνει ότι το «Ευρω-Ατλαντικό» είναι η πατρίδα του Ηνωμένου Βασιλείου και η πιο κρίσιμη για την ασφάλεια του Ηνωμένου Βασιλείου, με τη Ρωσία να παραμένει η «πιο οξεία απειλή», υπάρχει ωστόσο η επιθυμία για τη βρετανική εξωτερική πολιτική να καθοριστεί από περισσότερα από ΗΠΑ και Ευρώπη και είναι η γέφυρα μεταξύ τους.
Προβλέποντας το «γεωπολιτικό και οικονομικό κέντρο» του κόσμου που κινείται ανατολικά προς την Ασία, βάζει αυτή την επιθυμία στον Ινδο-Ειρηνικό. Το Ηνωμένο Βασίλειο βλέπει την περιοχή ως καθοριστική για τη μελλοντική οικονομική ανάπτυξη και ως το κέντρο της διαπραγμάτευσης «διεθνών νόμων, κανόνων και κανόνων» – διαπραγματεύσεις που το Ηνωμένο Βασίλειο προτίθεται σαφώς να συμμετάσχει. Υπάρχει επίσης μια πτυχή ασφάλειας, το Ηνωμένο Βασίλειο αναγνωρίζει την περιοχή ως το αυξανόμενο κέντρο του γεωπολιτικού ανταγωνισμού στον κόσμο, με τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας ένα ιδιαίτερο σημείο εστίασης.
Επιπλέον, υπάρχει επίσης μια αναπτυξιακή και βασισμένη σε αξίες πτυχή. Το Ηνωμένο Βασίλειο επιδιώκει να προωθήσει και να διατηρήσει τη διεθνή τάξη που βασίζεται στους κανόνες, το ελεύθερο εμπόριο και τη δημοκρατία, προωθώντας παράλληλα την οικονομική ανάπτυξη και αιτίες όπως η εκπαίδευση των κοριτσιών. Πράγματι, αυτή η φιλοδοξία έχει ήδη αρχίσει να διαμορφώνεται: το Το ΗΒ έχει υποβάλει αίτηση συμμετοχής ο Περιεκτική και προοδευτική συμφωνία για την εταιρική σχέση μεταξύ του Ειρηνικού. Επίσης, η πρώτη επιχειρησιακή ανάπτυξη του Ομίλου Carrier Strike Group θα είναι στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας για να αποδείξει τη δέσμευση του Ηνωμένου Βασιλείου στην περιοχή και να υποστηρίξει την ελευθερία της ναυσιπλοΐας. Μέχρι το 2030, το Ηνωμένο Βασίλειο επιθυμεί να έχει την «ευρύτερη και πιο ολοκληρωμένη παρουσία» στον Ινδο-Ειρηνικό από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.
Η Βρετανία πρέπει να αξιοποιήσει και να αξιοποιήσει τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα – στην τεχνολογία, την έρευνα και την ανάπτυξη, την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο και την ευφυΐα
Στο πιο αφηρημένο επίπεδο, η ανασκόπηση παραδέχεται ότι η Βρετανία δεν πρέπει πλέον να επιδιώκει να είναι μια σημαντική, συμβατική στρατιωτική δύναμη που έχει επιρροή και βάσεις σε όλο τον κόσμο, διατηρώντας παράλληλα σημαντικές συμβατικές δυνάμεις στην Ευρώπη για να αναστείλει την εισβολή από την Ανατολή. Αυτός ο ρόλος είναι πλέον σταθερά στα χέρια των ΗΠΑ. Η Βρετανία δεν έχει ούτε τα χρήματα, το ανθρώπινο δυναμικό ή το κίνητρο να προσπαθήσει να εκπληρώσει αυτόν τον ρόλο. Αντ ‘αυτού, η σκέψη έχει μετατοπιστεί για να υποστηρίξει ότι η Βρετανία πρέπει να αξιοποιήσει και να αξιοποιήσει τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα – στην τεχνολογία, την έρευνα και την ανάπτυξη, την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο και την ευφυΐα, για να αυξήσει την επιρροή και την παρουσία της στον κόσμο. Η κριτική επιδιώκει να κάνει ακριβώς αυτό.
Αυτή η μετατόπιση της σκέψης φαίνεται ίσως καλύτερα στη νέα προσέγγιση των βρετανικών ενόπλων δυνάμεων που ακολουθήθηκε στην αναθεώρηση και στη συνέχεια Έγγραφο Διοίκησης Άμυνας. Οι ένοπλες δυνάμεις, ιδίως ο βρετανικός στρατός, θα γίνουν πιο ευέλικτοι, επαγγελματικοί και τεχνολογικά προηγμένοι. Το επίκεντρο θα αλλάξει από τη «τελευταία λύση» συμβατική πολεμική ικανότητα, σε «πιο παρόν και ενεργό» σε όλο τον κόσμο.
Υπάρχει ιδιαίτερη έμφαση στη λειτουργία «κάτω από το όριο» της ανοιχτής σύγκρουσης. Οι ένοπλες δυνάμεις μπορούν να αναμένουν μεγαλύτερο αριθμό και πιο επίμονες διεθνείς εξελίξεις καθώς γίνονται πιο παγιωμένες παγκοσμίως. Το έγγραφο διοίκησης άμυνας προβλέπει ένα «επαγγελματικό στελέχη μόνιμου προσωπικού» και περαιτέρω επενδύσεις στη στρατιωτική παρουσία στην Κύπρο, το Γιβραλτάρ, την Κένυα, το Ομάν και τη Γερμανία.
Το μέγεθος στόχου του στρατού θα μειωθεί από 82.040 σε 72.500
Ένα νέο σύνταγμα Ranger θα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή αυτής της εκστρατευτικής ανανέωσης, σχεδιασμένο να λειτουργεί γρήγορα, παγκοσμίως, επίμονα και κάτω από το όριο των συμβατικών συγκρούσεων. Ο στρατός στο σύνολό του πρέπει να είναι «πιο αδύνατος, πιο θανατηφόρος και πιο γρήγορος». Αυτή η αυξημένη επαγγελματικοποίηση και τεχνολογική επένδυση έρχεται με μείωση του μεγέθους του Στρατού: το μέγεθος του στόχου του θα μειωθεί από 82.040 έως 72.500.
Πολλά συστήματα παλαιού και παλαιού εξοπλισμού θα αποσυρθούν και το πραγματικό μέγεθος του στόλου των δεξαμενών θα μειωθεί λόγω της αναβάθμισης μόνο 148 δεξαμενών. Θα γίνει «εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό κατάλληλο για την ψηφιακή εποχή», με «ομαδικότητα ανθρώπου-μηχανής». Θα υπάρξει ένα νέο τάγμα πειραματισμού που έχει σχεδιαστεί ειδικά για να δοκιμάσει νέες τεχνολογίες για την προώθηση της καινοτομίας. Το Πολεμικό Ναυτικό και το RAF θα λάβουν παρόμοια θεραπεία, αλλά ήδη περισσότερο τεχνολογικά και προσανατολισμένα σε εκστρατείες, έχουν καλύτερες τιμές και περικοπές απρόσωπης.
Για να καλύψουμε όλα αυτά, πρέπει να αυξηθεί η χρηματοδότηση της έρευνας και ανάπτυξης στον τομέα της άμυνας, επενδύοντας σε επανδρωμένα, ενεργειακά όπλα επόμενης γενιάς, με δυνατότητες τεχνητής νοημοσύνης, δεδομένων και πληροφοριών, έτσι ώστε το Ηνωμένο Βασίλειο να μπορεί να πολεμήσει μια «κοντινή, υψηλής τεχνολογίας» “Έρχεται σε σύγκρουση με” ψηφιακή ραχοκοκαλιά ” Το Κέντρο Άμυνας για Τεχνητή Νοημοσύνη θα δημιουργηθεί, σε μια προσπάθεια να δώσει στις Βρετανικές Ένοπλες Δυνάμεις «αποφασιστικό πλεονέκτημα» στο AI. Η Εφημερίδα σημειώνει ότι μελλοντικές συγκρούσεις μπορεί να κερδίσουν ή να χαθούν λόγω της «ταχύτητας και αποτελεσματικότητας» των λύσεων AI που αναπτύσσονται.
Στο πλαίσιο της επιθυμίας να καταστούν οι ένοπλες δυνάμεις πιο τεχνολογικά ικανές, υπάρχει μια άποψη για να καταστεί το Υπουργείο Άμυνας (Υπουργείο Άμυνας) και οι υπηρεσίες του πολύ πιο ολοκληρωμένοι: σε όλη τη ξηρά, τη θάλασσα, τον αέρα, τον κυβερνοχώρο και το διάστημα, οραματίζεται ότι θα υπάρξει γρήγορη και εύκολη ανταλλαγή δεδομένων και πληροφοριών, οι οποίες θα βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα και θα κάνουν ό, τι χρειάζεται πάντα το Υπουργείο Υγείας – εξοικονομήστε χρήματα. Στενή ενσωμάτωση του Υπουργείου Υγείας και της κοινότητας πληροφοριών (GCHQ, SIS) θα πραγματοποιηθεί μέσω της Εθνικής Δύναμης Κυβερνοχώρου.
Ο τρόπος που η Βρετανία βλέπει τον εαυτό της στον κόσμο αλλάζει. η αναθεώρηση είναι απόδειξη αυτού. Έχει παίξει μια προσεκτική πράξη εξισορρόπησης μεταξύ δύο ανταγωνιστικών παραγόντων: η ιστορία της Βρετανίας ως κυρίαρχη, παγκόσμια, ναυτική δύναμη και η αυξημένη αναγνώριση ότι αυτό δεν είναι πλέον βιώσιμο. Αυτό αντικατοπτρίζεται στην προσεκτική διατύπωση που υπάρχει σε μεγάλο μέρος της αναθεώρησης.
Το ΗΒ είναι μια ευρωπαϊκή χώρα με παγκόσμια συμφέροντα
– Η ολοκληρωμένη επισκόπηση της ασφάλειας, της άμυνας, της ανάπτυξης και της εξωτερικής πολιτικής
Το Ηνωμένο Βασίλειο βλέπει τώρα ως «ευρωπαϊκή χώρα με παγκόσμια συμφέροντα», η οποία θα έχει προτεραιότητα στις διπλωματικές προσπάθειές της. Μέσα στον Ινδο-Ειρηνικό, το νέο επίκεντρο του Ηνωμένου Βασιλείου, το Ηνωμένο Βασίλειο θα αναλάβει το προβάδισμα όταν «βρίσκεται στην καλύτερη θέση», και διαφορετικά θα «συνεργαστεί» [with] και υποστήριξη άλλων ». Οι ένοπλες δυνάμεις και οι υπηρεσίες πληροφοριών μας θα είναι οι πιο καινοτόμες και αποτελεσματικές «για το μέγεθός τους» στον κόσμο.
Αν και προσεκτική, η ισορροπία που έχει επιτύχει η κριτική είναι σαφής. Η κυβέρνηση δεν είναι ικανοποιημένη με το γεγονός ότι το Ηνωμένο Βασίλειο είναι απλώς μια ευρωπαϊκή δύναμη, σκοπεύει να αναλάβει έναν θετικό ρόλο στον κόσμο, να προωθήσει τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, το ελεύθερο εμπόριο και τις φιλελεύθερες αξίες σε ολόκληρο τον κόσμο, ιδίως στον Ινδο-Ειρηνικό. Αλλά απλώς δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τις ΗΠΑ και την Κίνα σε ποσότητα ή σε κάθε τομέα, οπότε το Ηνωμένο Βασίλειο θα επιδιώξει να διατηρήσει και να ενισχύσει τα συγκριτικά του πλεονεκτήματα ώστε να μπορεί να ανταγωνιστεί και να παραμείνει ηγέτης στην ποιότητα και στους τομείς στους οποίους έχει ένα φυσικό άκρο.