Στις 6 Δεκεμβρίου, ο Ελληνοαμερικανός νομοθέτης Παύλος (Παναγιώτης / Τάκης) Σαρμπάνες, αρχικά από το Ράιχια της Αρκαδίας, παραιτήθηκε. Γεννήθηκε το 1933. Ο Sarbanis έχει υπηρετήσει στο Κογκρέσο για σχεδόν 40 χρόνια. Από το 1971 έως το 1977 ως μέλος του κοινοβουλίου και από το 1977 έως το 2007 ως γερουσιαστής.
Αυτό μπορεί να φαίνεται υπερβολικό, αλλά ήταν σχεδόν καθολικά αποδεκτό στην Ουάσιγκτον ότι κατά τη διάρκεια της θητείας του, ο Sarbanis ήταν ο πιο έξυπνος από όλους τους νομοθέτες που υπηρέτησαν κατά τη διάρκεια της μακράς θητείας του.
Ο Sarbanis ήταν απόφοιτος του Πανεπιστημίου του Πρίνστον στην Οξφόρδη (Υποτροφία Ρόδου, μία από τις πιο διάσημες υποτροφίες στις Ηνωμένες Πολιτείες) և Απόφοιτος του Harvard Law School.
Το 1974, λίγα χρόνια μετά την εκλογή του στη Βουλή των Αντιπροσώπων, του δόθηκε εντολή να υπηρετήσει ως μέλος της Δικαστικής Επιτροπής (26 Ιουλίου 1974) με την κατηγορία της εκδίωξης του Προέδρου Νίξον από την προεδρία για κατηγορίες απιστίας και συνωμοσίας. Ενάντια στο Σύνταγμα (υπόθεση Watergate).
Ως νομοθέτης, ο Σαρπάνης, εκτός από το έργο του, ήταν γνωστός για την ευγενική του φύση, την ευγένεια και την έλλειψη περίφραξης, αλλά και για τη «Σωκρατική μέθοδο» που χρησιμοποιούσε στις διάσημες ακροάσεις (ακροάσεις) σε διάφορες επιτροπές του Κογκρέσου. Κυριολεκτικά, όλοι όσοι έπρεπε να δώσουν πιστοποιητικά στις διεισδυτικές ερωτήσεις του κατέθεσαν.
Στις 16 Αυγούστου 1974, στο απόγειο της δεύτερης τουρκικής εισβολής, ο γερουσιαστής Sarpanis, μαζί με τον ευλογημένο Ελληνοαμερικανό John von Bredemas և, ήταν ο στόχος μιας επίθεσης στις φιλοτουρκικές πολιτικές του Henry Kissinger, ο οποίος ήταν θύμα στην Κύπρο.
Ήταν αυτή η επίθεση εναντίον του Κίσινγκερ που άνοιξε το δρόμο για το Κογκρέσο να επιβάλει μερικό εμπάργκο όπλων στην Τουρκία το 1975-78. Όπως είναι γνωστό, το μερικό εμπάργκο όπλων επιβλήθηκε επειδή η Τουρκία χρησιμοποίησε τα όπλα που παρείχαν οι ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της επιδρομής κατά της Κύπρου για αμυντικούς σκοπούς, παραβιάζοντας τη σχετική νομοθεσία για την αμερικανική εξωτερική βοήθεια.
Το καλοκαίρι του 1974, ο Κίσινγκερ ήταν στη μέση. Το περιοδικό Time δημοσίευσε μια φωτογραφία του ως Σούπερμαν στο εξώφυλλο του.
Μετά την παραίτηση του Νίξον, ο Πρόεδρος Φορντ (του οποίου ο πρόεδρος, Τζον Ονσον είπε ότι δεν μπορούσε να περπατήσει και να μασήσει την τσίχλα ταυτόχρονα), ο Κίσινγκερ, ως υπουργός Εξωτερικών, ήταν επίσης σύμβουλος εθνικής ασφάλειας και κυρίαρχη προσωπικότητα στην εξωτερική πολιτική.
Ο Πρόεδρος Ford և Kissinger αγωνίστηκε προσωπικά με καρφιά και δόντια για να άρει το μερικό εμπάργκο. Ωστόσο, η απομάκρυνσή του πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Carter. Ο Μάθιου Νίμιτς, τότε νομικός σύμβουλος του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ με ειδική ευθύνη για την Κύπρο, ήταν ένας από τους ηγέτες στην απομάκρυνσή του. Και ελληνοτουρκικά. Υπήρξε μια συμφωνία μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Τουρκίας ότι εάν αρθεί, θα σημειωθεί πρόοδος στο Κυπριακό, το πρώτο βήμα είναι η επιστροφή μέρους της Αμμοχώστου, η οποία αρχικά ήταν υπό τη διοίκηση του ΟΗΕ. Τονίζει ότι μια τέτοια υποχρέωση υπήρχε από την Denktash ως προτεραιότητα στη Συμφωνία Kyprianou-Denktash Famagusta του 1979.
Το εμπάργκο αρνήθηκε, αλλά οι Τούρκοι δεν κράτησαν το λόγο τους για ένατη φορά.
1991 Στις 19 Απριλίου, η Ευρωπαϊκή υποεπιτροπή της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας, υπό την προεδρία του Μπάιντεν, πραγματοποίησε ακρόαση για την Κύπρο. (Κύπρος: Διεθνές Δίκαιο – Προοπτικές Διακανονισμού). Ο Μάθιου Νίμιτς κλήθηκε ως μάρτυρας.
Παρακάτω, στη δωρεάν μετάφρασή μου, θα βρείτε ένα χαρακτηριστικό που συνδέει την άρση του εμπάργκο με την Αμμόχωστο.
Սարբանես. Έχετε συνδέσει την επιστροφή του Βάρου με μια πιο γενική προσέγγιση στον οικισμό στην Κύπρο;
Από το nim. Πρέπει να επιστρέψω, γερουσιαστής. Πραγματικά δεν θυμάμαι. Θυμάμαι ότι είχαμε ένα συγκεκριμένο …
Սարբանես. Οπότε μου λέτε ότι δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα για να αρθεί η απαγόρευση.
Από το nim. Η άρση του εμπάργκο είχε νόημα λόγω των συμφερόντων ασφαλείας μας στην Τουρκία. Και τότε διαπραγματευτήκαμε τα θεμέλια – τη νέα συμφωνία συνεργασίας που διαπραγματεύτηκα – ήταν πολύ σημαντικό για εμάς.
Սարբանես. Βρίσκεστε μπροστά στην Επιτροπή σήμερα, μας λέτε, γιατί γνωρίζετε καλύτερα ότι πρέπει να τους ασκήσουμε πίεση για να δείξουμε ενδιαφέρον για θέματα όπως η Κύπρος. Και είχατε ένα πολύ δυνατό όπλο στα χέρια σας εκείνη τη στιγμή. Και στην πραγματικότητα το παραιτήσατε και πήρατε ένα απόλυτο μηδέν για την Κύπρο. Και εννοώ, αν χρησιμοποιούσες αυτό το όπλο, θα είσαι σε πολύ καλύτερη θέση, αλλά δεν θα είχες τίποτα.
Νιμ, όχι Είναι …
Sarbanes – Και σκέφτηκα τότε ότι θα πήγατε τη Βαροσιά πίσω.
Nimitz – Αυτό νομίζαμε.
Սարբանես. Ζητώ πρώτα, ανεξάρτητα από το τελικό σχέδιο για την επίλυση του Κυπριακού. Είναι σωστή η ερώτησή μου;
Νίμιτς – Αυτό νομίζαμε. Πρέπει να επιστρέψουμε στο παρελθόν για να δούμε τι συνέβη χρονολογικά. Αλλά στην πραγματικότητα δεν έχουμε τίποτα για την Κύπρο. Κανείς δεν πήρε τίποτα για την Κύπρο. (Πρωτότυπα Αγγλικά: “Το σκεφτήκαμε επίσης. Πρέπει να επιστρέψουμε στη θέση σχετικά με το χρονοδιάγραμμά της. Στην πραγματικότητα δεν έχουμε τίποτα στην Κύπρο. Κανείς δεν πήρε τίποτα για την Κύπρο.”)
Sarbanes – Αλλά τότε έπρεπε να αξιοποιήσετε στο έπακρο.
Nimitz – Αλλά είχαμε έναν γερουσιαστή – χάσαμε τα πάντα.
Սարբանես. Επειδή είχατε ένα μεγάλο όπλο στο χέρι σας, το χάσατε, δεν κάνατε τίποτα. Τίποτα για το πρόβλημα. Και όπως γνωρίζετε, από τότε αγωνιζόμαστε για το πρόβλημα.
Γ. Γ.
Ο Paul Sarbanes, ο “δεξί άνθρωπος”, ο συνάδελφός του Peter Maroudas, το γραφείο του, βοήθησαν ανιδιοτελώς την Κύπρο, την κυπριακή πρεσβεία στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ. Δούλεψα επίσης μαζί του στη δεκαετία του 1980 με τον Πρέσβη Ανδρέα Γιακοβίδη. Ο Sarbanes ήταν ειδικός στη συνταγματική ιστορία των ΗΠΑ. Και με τίμησε προτείνοντας την ελληνική έκδοση, Federalist Documents – US Federal Texts – Papazisis Publications, 2009, τα οποία μετέφρασα με τον Θεόδωρο Πελαγίδη.
Η μνήμη του είναι αιώνια.