Κάιρο – Αιγυπτιακές πηγές ασφαλείας δήλωσαν στην The Arab Weekly Friday ότι οι συνομιλίες για ομαλοποίηση των σχέσεων μεταξύ Καΐρου και Άγκυρας έχουν επιβραδυνθεί, με το Κάιρο να έχει αμφιβολίες για τη σοβαρή πρόθεση της Τουρκίας να αποσύρει τους μισθοφόρους από τη Λιβύη και την έκδοση ηγετών της Μουσουλμανικής Αδελφότητας που ζητούνται από το αιγυπτιακό δικαστικό σώμα.
Υπήρξαν ακόμη και αναφορές από την αιγυπτιακή πλευρά για αναστολή των συνομιλιών.
Οι πρόσφατες εξελίξεις έρχονται σε αντίθεση με τους λογαριασμούς που κυκλοφόρησαν την περασμένη εβδομάδα ότι επικρατούσε η συμφιλίωση μεταξύ των δύο πλευρών.
Το εξέχον μέλος του Τουρκικού Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, Ismail Karayel, επιβεβαίωσε σε δηλώσεις του στην τοπική εφημερίδα «Yeni Safak» ότι «επικείμενη συμφωνία μεταξύ των δύο πλευρών, και οι Ευρωπαίοι αντίπαλοι θα μείνουν στο κρύο. Η οριστικοποίηση της συμφωνίας μεταξύ Αιγύπτου και Τουρκίας δεν αφήνει περιθώρια για την Ευρωπαϊκή Ένωση να φτάσει στην Ανατολική Μεσόγειο ».
«Μόλις υπογραφεί η συμφωνία μεταξύ Αιγύπτου και Τουρκίας, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα βρεθεί εκτός της εξίσωσης. Η Αίγυπτος πλησιάζει να υπογράψει… και ο Θεός, η συμφωνία θα έρθει σύντομα στο φως », πρόσθεσε ο Karayel.
Ενώ το Κάιρο περίμενε την Τουρκία να αποσύρει τους συριακούς μισθοφόρους από τη δυτική Λιβύη, η τουρκική κυβέρνηση έστειλε πρόσφατα μια νέα παρτίδα 380 μαχητών, σύμφωνα με έκθεση του Συριακού Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Πηγές στην Αίγυπτο ανέφεραν ότι η απόσυρση των μισθοφόρων από τη Λιβύη θεωρήθηκε ουσιαστικό μέρος της διαδικασίας ομαλοποίησης με την Άγκυρα και η διάταξη αυτή δεν μπορούσε να καθυστερήσει ή να παραιτηθεί.
Ωστόσο, η Τουρκία δεν έχει αποδειχθεί σοβαρή ως προς την εκπλήρωση αυτής της προϋπόθεσης μέχρι τώρα και αντίθετα φαίνεται να παίζει για χρόνο. Μια τέτοια στάση απορρίπτεται από την Αίγυπτο που θεωρεί τα θέματα της Αδελφότητας και των μισθοφόρων ως ουσιαστικά μέρη κάθε κατανόησης.
Πηγές ανέφεραν ότι η απροθυμία της Τουρκίας να απομακρύνει τους μαχητές της δεν απευθύνεται μόνο στην Αίγυπτο, αλλά προορίζεται επίσης ως μήνυμα προς τις ευρωπαϊκές χώρες που ασκούν πολιτική πίεση στην Άγκυρα για άλλα περιφερειακά ζητήματα.
Το μήνυμα της Άγκυρας είναι ότι δεν θα αποδώσει χωρίς σημαντικές παραχωρήσεις σε αντάλλαγμα και δεν θα συμφωνήσει να αποσύρει τις δυνάμεις της και να διαλύσει τις στρατιωτικές υποδομές της στη Λιβύη χωρίς οικονομικές εγγυήσεις.
Το Arab Weekly έμαθε από διπλωματικές πηγές ότι η Άγκυρα συνδέει την απόσυρση μισθοφόρων με την προστασία της οικονομικής της επιρροής στη Λιβύη, καθώς και τις επενδύσεις και τα κεφάλαια της Λιβύης στην Τουρκία.
Συνειδητοποιεί ότι η νέα κυβέρνηση της Εθνικής Ενότητας, συμπεριλαμβανομένης τόσο της προεδρίας όσο και της κυβέρνησης, θέλει να κερδίσει την εμπιστοσύνη της διεθνούς κοινότητας απομακρυνόμενη σε κάποιο βαθμό από την Τουρκία.
Η προσωρινή κυβέρνηση της Λιβύης βλέπει επίσης την έξοδο των μισθοφόρων ως τρόπο να κερδίσει την εμπιστοσύνη του πληθυσμού πριν από τις εκλογές.
Ταυτόχρονα, το Κάιρο φαίνεται επιφυλακτικό για την πρόθεση της Τουρκίας να παραδώσει τα κορυφαία μέλη της Αδελφότητας που είναι καταζητούμενα από αιγυπτιακά δικαστήρια ή να κλείσει τα συνδεδεμένα τηλεοπτικά κανάλια της ομάδας, αντί να ασκεί απλώς έλεγχο σε αυτά.
Αυτές οι εκτιμήσεις ανάγκασαν την αιγυπτιακή κυβέρνηση να υιοθετήσει μια εξαιρετικά προσεκτική στάση απέναντι στην προσέγγιση με την Άγκυρα.
Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν λέγεται επίσης ότι δεν είναι σίγουρος για την προθυμία του Καΐρου να ανταποκριθεί στα αιτήματά του σε αντάλλαγμα για τον τερματισμό της υποστήριξής του προς την Αδελφότητα, όπως η εναντίον της Τουρκίας κατά της Ελλάδας και της Κύπρου.
Ο Tariq Abu Al-Saad, ειδικός στα ισλαμικά κινήματα, δήλωσε ότι ο Ερντογάν δεν έχει ακόμη παραιτηθεί από την κάρτα Αδελφότητας και θεωρεί ότι η σχέση του με την ομάδα είναι παρόμοια με τους δεσμούς του Ιράν με τη Χεζμπολάχ.
Η σχέση του με την Αδελφότητα έχει αποδειχθεί στην πραγματικότητα το πιο σημαντικό εργαλείο για την εφαρμογή της εξωτερικής του πολιτικής και για την επίτευξη εισβολής στη Λιβύη και τη βόρεια Συρία.
Ο Abu AlSaad είπε επίσης στο The Arab Weekly ότι αυτοί οι δεσμοί επιτρέπουν στον Ερντογάν να ασκήσει πίεση στα καθεστώτα στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένης της Αιγύπτου. Είναι επίσης το καλύτερο στοίχημά του να εφαρμόσει τα σχέδιά του όσον αφορά την επέκταση της επιρροής της Τουρκίας, την αποσταθεροποίηση των αντιπάλων και τον έλεγχο του πλούτου της περιοχής.
Συνέχισε: «Εάν εγκαταλείψει την Αδελφότητα όπως απαιτεί η Αίγυπτος, τότε αυτό σημαίνει το τέλος της ικανότητας της Τουρκίας να επηρεάσει τις εξελίξεις στην περιοχή για την προώθηση των συμφερόντων της. Αυτή η προσέγγιση εμπνεύστηκε από την επίτευξη κερδών από το Ιράν μέσω της υποστήριξης ιδεολογικών σεχταριστικών ομάδων και έκανε την Ουάσιγκτον να διαπραγματευτεί με την Τεχεράνη. “
Ο Abu AlSaad πρόσθεσε ότι ο Ερντογάν ήθελε, ανακοινώνοντας την ξαφνική του προσέγγιση με το Κάιρο, να ασκήσει πίεση στις πιέσεις της εγχώριας αντιπολίτευσής του, οι οποίες χρησιμοποίησαν τη διαμάχη του με τον Αιγύπτιο πρόεδρο Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι και το ζήτημα της υποστήριξης της Άγκυρας στην Αδελφότητα επίθεσέ τον.
Τόνισε ότι ο Ερντογάν διόρθωσε τη σχέση του με την Αίγυπτο και μείωσε την υποστήριξή του προς την Αδελφότητα, για να στερήσει από την αντιπολίτευση οποιαδήποτε δικαιολογία για να τον επιτεθεί και να περιορίσει τη δημοτικότητά του.
Αλλά τώρα, «δεν θα προχωρήσει περισσότερο από ό, τι έχει ήδη κάνει με τα μέλη της Αδελφότητας που κατοικούν στην Τουρκία, δηλαδή για τον έλεγχο της συζήτησης μόνο των μέσων ενημέρωσης και δεν θα ξεκινήσει την απόσυρση μισθοφόρων από τη Λιβύη όπως οραματίζεται η Αίγυπτος».
Οι τουρκικές αρχές εξέδωσαν οδηγίες για να σταματήσουν τα πολιτικά προγράμματα στα δορυφορικά κανάλια της Αδελφότητας που μεταδόθηκαν από την Κωνσταντινούπολη, συγκεκριμένα «Watan», «Al Sharq» και «Mkameleen», ένα βήμα που καλωσόρισε ο Αιγύπτιος Υπουργός Πληροφοριών, Osama Haykal, ενώ παρατηρητές θεώρησε ότι είναι ένα συμβολικό βήμα που ανοίγει το δρόμο για έναν τύπο μισής συμφιλίωσης με την Αίγυπτο.