Καθώς πίνοντας τον καφέ μου στο Pindaru, Central Café της Λευκωσίας, παρατήρησα ότι το πρώην κτίριο EUROCO, ից 2005 2005 ից 2005 ից 2005 2005 2005 2005 2005 2005 2005 2005 2005 2005 2005 2005 2005 2005 2005 2005 ::: 2005 :::::: ::::::::::::: Αιτούντες ασύλου. Κάθε μέρα στο ίδιο καφενείο, συναντιούνται οι αρχηγοί κόμματος του ΔΗΣΥ από τα κοντινά γραφεία. Είναι μια απίστευτη στροφή της μοίρας, ταυτόχρονα μια εικόνα για την κατανόηση της τρέλας στο νησί της Κύπρου, δίπλα στα γραφεία του μεγαλύτερου κόμματος της χώρας μας, μέσα στα γραφεία του πρώην κυρίου κόμματος. Το Siluri և Prodromu KD φιλοξενεί Αφρικανούς μετανάστες.
Κάθε μέρα, αλλά և τη νύχτα, οι άνθρωποι έρχονται και πηγαίνουν στο Pindaru, γιατί πρόσφατα υπάρχουν πολλά καφέ, μπαρ և εστιατόρια, με προσεκτικό μενού και υπηρεσίες. Καθώς περνούν έξω από τα γραφεία του EUROCO, καθώς συχνά επισκέπτομαι την περιοχή, δεν έχω δει ποτέ Αφρικανούς μετανάστες να αποτελούν πραγματική απειλή για την περιοχή. Και το λέω αυτό όχι επειδή θέλω να υποστηρίξω το τελευταίο ή όχι, αλλά επειδή μεγάλωσα τη δεκαετία του ’90 στην κεντρική Αθήνα. Η πρώτη μου εμπειρία κινδύνου, ως έφηβος, στο δρόμο για έναν ηλεκτρικό σιδηρόδρομο στην παλιά Ομόνοια για να πάω στην τάξη Αγγλικών (μόνη), δεν ήταν η μυρωδιά των παλαιών πλακιδίων ή τα υπολείμματα των άστεγων τοξικομανών. άτομα που μερικές φορές ζήτησαν χρήματα. με ένα πειστικό άλογο. Ήταν ένα πλάνο, κυριολεκτικά 30-40 μέτρα μπροστά μου. Μπορώ να περιγράψω κάθε σκηνή της ζωής μου, 23 χρόνια αφότου ήμουν 14 ετών.
“Μπορώ να αισθάνομαι ασφαλής στη χώρα μου”, λέει το σύνθημα της εκστρατείας Δημοκρατικού Δημοκρατικού Συναγερμού, συμπεριλαμβανομένου ότι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες θα παίξουν με τα ξενοφοβικά αντανακλαστικά των μεταναστών στο πλαίσιο της ιδέας της ασφάλειας. Κύπρος ψηφοφόρος. Κύπριοι διαφορετικών γενεών, από εκείνους που είδαν μαχαίρια στο δρόμο στα «ψαροπωλεία» του Βόρειου Λονδίνου στη δεκαετία του 1960 και του 1970, σε νεαρούς Βρετανούς υποψήφιους του ΔΗΣΥ στη Λευκωσία ως μαθητές στην Αθήνα κατά τη δεκαετία του 1990 και του 2000 … σκηνές άπειρης ομορφιάς Και, φυσικά, οι Κύπριοι, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια έχουν σοκάρει έναν Ελληνοκύπριο δολοφόνο που διαιρεί τους οικιακούς εργαζόμενους. Για να πυροβολήσετε κάποιον με το ψευδώνυμο “Χάμπουργκερ” σε ένα καφέ με χορηγούς, υπάρχει ένα παράθυρο με τουφέκι 7,62 mm “Vz 58”. θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή αθώων. Μια ομάδα Ελληνοκυπρίων για να μπουν σε ένα οικογενειακό σπίτι ενώ κοιμούνται.
Ο καθένας μας μπορεί να αισθανθεί ασφαλής στη χώρα μας. Αλλά το ερώτημα είναι τι; Όταν δύο από τους τρεις διανομείς τροφίμων προέρχονται από την Ινδία ή το Μπαγκλαντές, γιατί δεν υπάρχουν καθημερινά ένα ή δύο διαρρήξεις στα κυπριακά σπίτια που παραγγέλνουν φαγητό από δημοφιλείς εφαρμογές; Όταν διαβάζουμε συχνά: “Πέταξε ψηλά με αλκοόλ στο αίμα του.” Γιατί συμβαίνει πάντα ότι ο οδηγός είναι Ελληνοκύπριος και όχι Σύριος, Αιγύπτιος ή περισσότερος Κύπριος “Άραβας”; Δύο πράγματα συμβαίνουν. Είτε η έννοια της ασφάλειας δεν είναι αυτή που θέτει το DISY για να “αισθάνεται ασφαλής” ή εμείς οι Κύπριοι είμαστε πολύ καυλιάρης. Αντίθετα, αν μια μέρα νέοι ξένοι αγωνίζονται και πάρουν ένα μαχαίρι, η δημοσιογραφική κάλυψη μετατρέπει αυτόματα την παλιά Λευκωσία σε «γκέτο». Οι Ελληνοκύπριοι που μελέτησαν στην Ελλάδα πιθανώς δεν πήγαν στον Ασπρόπυργο, στο Μενίδι ή στον Δενδροπόταμο για να δουν πώς είναι το γκέτο σε αυτήν την γωνιά του κόσμου. Προφανώς, δεν ήταν στη Νέα Υόρκη. Εκτός από την selfie της Times Square.
Ο δημοκρατικός συναγερμός διαδίδει επικίνδυνα τις τηλεοπτικές διαφημίσεις του, αποτυγχάνει να προσδιορίσει τι είναι η ασφάλεια, ποιες προκλήσεις προκύπτουν στην Κύπρο για το διαχωρισμό των προσφύγων-μεταναστών, πώς ένας πολίτης πρέπει να αισθάνεται ασφαλής στη χώρα του – σωματικά, οικονομικά – προσωπικά. Είναι προφανές ότι με τέτοια συνθήματα ο ΔΗΣΥ θέλει να ψαρεύει από την άκρα δεξιά, σε μια δύσκολη κατάσταση για το κόμμα, λόγω της ζημιάς που υπέστη μετά από δύο θητείες στην εξουσία. Είναι απολύτως κατανοητό. Αλλά αυτό που πρέπει να διδαχθεί είναι ότι εάν συνεχίσει τελικά μια τέτοια ακροδεξιά ρητορική, θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τη μοίρα του EUROCO. Και τελειώστε τα γραφεία του στο Πίνταρ, λίγο μακριά, στο εγγύς μέλλον, ως αποθήκες που θα συσσωρεύονται από Αφρικανούς. Κυρίως επειδή οι Ελληνοκύπριοι, συμπεριλαμβανομένων πολλών προσφύγων, θα ξαναρχίσουν τη μετανάστευση.