«Όπου μπορούμε να προσφέρουμε ανθρωπότητα, αγάπη, μπορούμε να το κάνουμε. Πιστεύω ότι όταν προσφέρετε αγάπη, έχετε πολύ περισσότερα από όσα ζητάτε στη ζωή. ” Αυτά είναι τα λόγια της κυρίας Σταυρούλα, η οποία έχει με Κύπριους μαθητές στην Αθήνα τα τελευταία χρόνια. Τρέχει για να τους βοηθήσει τη νύχτα, τους παίρνει στο γιατρό, τους προσφέρει ένα πιάτο φαγητού.
Έλαβε μεγάλη αγάπη από τους Κυπρίους μέσω του έργου του, στόχος του οποίου ήταν να αντισταθμιστεί με οποιονδήποτε τρόπο. Έκανε προσφορές για διάφορους σκοπούς, προετοιμάζοντας τραπέζια για πελάτες που είναι τώρα φίλοι του, ενώ το κινητό του είναι πάντα ανοιχτό σε Κύπριους μαθητές στην Αθήνα. “Όσο ζω και όσο μπορώ να στέκω στα πόδια μου, θα βοηθήσω.”
Για τους φίλους του, είναι ένας τρελός Καλαμάρου. Για Κύπριους μαθητές, είναι σαν μια δεύτερη μητέρα που τους φροντίζει και τους υποστηρίζει. Για τον υπόλοιπο κόσμο, η Σταύρου Λιαζοπούλου είναι μια 53χρονη γυναίκα που κατέχει μια εταιρεία που μεταφέρει από το αεροδρόμιο της Αθήνας σε οποιονδήποτε προορισμό.
Τα σχόλια των πελατών ήταν μια περίσταση
Όλα ξεκίνησαν πριν από τέσσερα χρόνια, όταν ένας Κύπριος μαθητής, ικανοποιημένος με τις υπηρεσίες που προσέφερε η κα Σταυρούλα, αποφάσισε να την συστήσει σε άλλους.
“Δεν έμαθα να συμβουλεύομαι γιατί ήμουν καλός, δεν κατάλαβα ότι όλα αυτά είναι ένα χαρακτηριστικό της κυπριακής νοοτροπίας. Όταν έγινε, ήταν ένα θεϊκό δώρο για μένα γιατί δεν δόθηκε τίποτα. Όταν άρχισα να το κερδίζω, ήταν το πιο όμορφο πράγμα που μπορούσα να κάνω σε αυτήν τη ζωή. Είμαι πολύ ευγνώμων που οι Κύπριοι με στήριξαν, μέχρι που η στιγμή που δεν μου δόθηκε ήταν ανθρώπινη.
Οι Κύπριοι έχουν ένα φιλότιμο που μου θυμίζει τους Έλληνες της δεκαετίας του 1960, μου έδειξαν όλη αυτή την αγάπη. Έχω εξετάσει διαφορετικούς τρόπους ανταπόκρισης ο ένας στον άλλο γιατί πιστεύω ότι όταν κάποιος σας προσφέρει κάτι χωρίς να περιμένει επιστροφή, υπάρχει μεγαλύτερη ηθική απόδοση που έχετε σε αυτούς.
Κατά καιρούς πηγαίνω στην Κύπρο, κάνω διάφορα γεγονότα ή προσπαθώ να βοηθήσω, θα επιστρέψω μέρος των χρημάτων που μου άφησαν οι Κύπριοι. Πέρυσι, χρηματοδότησα το Omonia Aradipu. Υποστήριξα τα μπουφάν στο Gary City Hall, τα οποία χρησιμοποιούσαν στο χριστουγεννιάτικο χωριό τους. Ήθελα επίσης να δημιουργήσω τραπέζια για να ευχαριστήσω τους Κύπριους πελάτες μου. Στο τελευταίο τραπέζι που έθεσα, τον Φεβρουάριο του 2020, είπα ότι όσα χρήματα είχα, θα ήμουν για τους μαθητές. Είχαμε προγραμματίσει να κάνουμε διαφορετικά πράγματα, αλλά ο κοροναϊός μας πήρε λίγο πιο μακριά. “
“Πέρυσι αποφάσισα ότι θα ήμουν σίγουρα με τους μαθητές που είναι στην Αθήνα Βλέποντας το πρώτο στάδιο της επιδημίας, οι γονείς εύλογα, για τα παιδιά σε μια άλλη χώρα που δημιούργησαν οι γονείς, αποφάσισα να σταθεί δίπλα σε όλους, γιατί θα ήθελα να σταθούν δίπλα στο παιδί μου αν ζούσε στο εξωτερικό. Αυτό ήταν το κίνητρό μου.
Όταν μπήκαμε στον δεύτερο γύρο և είδαμε ότι όλα ήταν υγρά և θα μπορούσαμε ενδεχομένως να αρρωστήσουμε և να είμαστε μεταφορείς, αποφάσισα ότι αυτό που θα μπορούσα να κάνω δεν ήταν να χρεώσω τα παιδιά για αγώνες γιατρού, να μείνω εκεί όσο χρειάζεται σε νοσοκομεία ή στους γιατρούς և εάν κάποιος δεν μπορεί να προετοιμαστεί για τον εαυτό του, του προσφέρετε πιάτα.
Τώρα οι περισσότεροι μαθητές προτιμούν να πάνε σπίτι και να γιορτάσουν. Όσοι μένουν ξέρουν ότι είμαι εκεί όταν τα χρειάζομαι, μέρα ή νύχτα. Ξέρουν ότι το τηλέφωνό μου δεν κρέμεται ποτέ. Είμαι έτοιμος να τους δώσω τα πάντα. Ό, τι θέλουν τα παιδιά, είμαι εδώ. Αυτή είναι η ουσία της ζωής. “
Υποθέσεις που έμειναν στο μυαλό
“Μερικοί άνθρωποι με χρειάζονταν, όχι για τον κοροναϊό, αλλά για ασθένειες. Ο γιατρός είναι γιατρός. Ήμουν στο πλευρό τους από την αρχή. Τα παιδιά το ήξεραν: ήταν μεγάλη τιμή για μένα να προσκληθώ μια μέρα στην άλλη.
Ό, τι περάσαμε με τα παιδιά, προσπαθήσαμε να είμαστε θετικοί. Είπαμε ότι ήταν μια περιπέτεια, ότι δεν ήταν κάτι σοβαρό. Είμαι πολύ άγχος γιατί έχω διπλή ευθύνη. Στα παιδιά, για να μην πανικοβληθούν ότι είναι κάτι σημαντικό, να τα καθησυχάσουν, ώστε να ξεπεράσουν το συντομότερο δυνατόν τους γονείς στους οποίους διαβιβάζω νέα, τι τους συμβαίνει κατά την επίσκεψη στους γιατρούς. Όταν το συμβάν τελειώσει, ին όλα είναι καλά, η διασκέδαση ξεκινά. Θυμάμαι ένα κορίτσι που έπρεπε να το κάνει stayed Έμεινα μαζί της 24 ώρες την ημέρα μέχρι που πήγε σε χειρουργική επέμβαση, την κάλεσα για αισθητική χειρουργική. Δεν το ονόμασα χειρουργική επέμβαση. Προσπαθώ να έχω έναν τόνο χαράς σε όλα. ”
Υπήρχαν στιγμές που σοκαρίστηκα. Υπήρχε μια υπόθεση με έναν μαθητή όταν του είπα ότι ό, τι συνέβη σε αυτόν, θα τον έστελνα στην Κύπρο և στους γονείς του. Το περιστατικό συνέβη μέσα στο αεροδρόμιο. Έχει διαβήτη και έχει χάσει τη συνείδησή του. Η ζάχαρη έπεσε, έπρεπε να την φέρουμε. Τον μετέφερα σε πολύ καλή κατάσταση, έφυγα και μια ώρα αργότερα με τηλεφώνησαν ότι είχε χάσει συνείδηση στην αίθουσα αναμονής που περιμένει το αεροπλάνο να απογειωθεί. Πραγματοποιήθηκε μεγάλη κινητοποίηση. Πριν το μωρό αναρρώσει, με τη βοήθεια των γιατρών του αεροδρομίου, ήμουν πραγματικά άγχος. Όλοι υποστήριξαν, σε πολύ ανθρώπινο επίπεδο, got ο μαθητής συγκεντρώθηκε և μπόρεσε να ταξιδέψει և πίσω στους γονείς του. Θα αναποδογυρίσω την Ελλάδα για να βοηθήσω. Ήταν το πιο σοβαρό περιστατικό για μένα, με την έννοια ότι μέχρι το τέλος του ένιωθα ότι καθόμουν με την πλάτη μου στον τοίχο. “
Βαθιά φιλία
Μέσα από όλα αυτά, έχουν δημιουργηθεί σχέσεις βαθιάς φιλίας, βαθιάς αλληλεγγύης και αγάπης. Ένας από τους φίλους μου μου είπε. “Δεν πιστεύω ότι οι Κύπριοι στηρίζουν την Κύπρο όπως κι εσείς”. Αυτό ισχύει και για την Ελλάδα, αλλά οι διάσημοι φίλοι μου, αφού δεν τους αποκαλώ πλέον πελάτες, με αποκαλούν τρελό καλαμάρι. Όσο ζω, όσο μπορώ να στέκω στα πόδια μου, θα βοηθήσω.
Το σχέδιο του επόμενου έτους είναι η χορηγία της ομάδας Take the Shovel για αναδάσωση. Επικοινωνία: Τους είπα ότι όταν τελείωναν όλα αυτά, θα ήμουν στο πλευρό τους.
Όταν μου είπαν ότι ένας φοιτητής είχε μεταφερθεί στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και είχε οικονομικό πρόβλημα, ήμουν πολύ χαρούμενος που βοήθησα με όλη μου τη δύναμη. Αυτό είναι ένα ευαίσθητο ζήτημα, το ξέρω, αλλά αν κάποιος το ξέρει ανώνυμα, θέλει να επικοινωνήσει μαζί μου με κάποιο τρόπο, μπορεί να το κάνει. “
Μήνυμα που του έστειλε
“Η ανθρωπότητα είναι σημαντική για μένα. Όπου μπορούμε να προσφέρουμε την ανθρωπότητα, την αγάπη και τη ζεστασιά μας. Πιστεύω ότι όταν προσφέρετε αγάπη, έχετε πολύ περισσότερα από αυτά που ζητάτε στη ζωή. Είμαι πολύ ευγνώμων σε όλους τους Κύπριους που με αγκάλιασαν πολύ και με βοήθησαν. “
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ.