Έχουν περάσει 10 χρόνια από το θάνατο του Necmettin Erbakan, του ιδρυτή του κινήματος του Εθνικού Οράματος και ενός από τους πρώην πρωθυπουργούς, «Erbakan Hodja» τουρκικής πολιτικής.
Ο πρώην πρωθυπουργός Necmettin Erbakan, ο οποίος απεβίωσε στις 27 Φεβρουαρίου 2011, πέρασε 42 χρόνια στην πολιτική του ζωή, την οποία ξεκίνησε εκλέχτηκε ως ανεξάρτητος αναπληρωτής από την Konya στις εκλογές στις 12 Οκτωβρίου 1969.
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΚΙΝΗΤΗΡΑ
Η Τουρκία κινείται που ξεκίνησε στη βαριά βιομηχανία που βιώνει κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Γερμανία Το Εθνικό Όραμα του Erbakan την ορίζει ως έναν από τους σημαντικούς στόχους.
Ο Erbakan ίδρυσε το Silver Engine Factory το 1956 με τους φίλους του, τους οποίους συναντήθηκε στο συνέδριο αυτοκινήτων που πραγματοποιήθηκε εκείνα τα χρόνια, παρά τους υποστηρικτές της γνώμης «Δεν μπορούμε να παράγουμε τίποτα εκτός από ροδάκινο» και παρήγαγε το Silver Motor, το οποίο κατανάλωσε 5,5 λίτρα καύσιμο ντίζελ ανά ώρα λιγότερο από τα αντίστοιχα στην Ευρώπη. Γνωστό ως Pancar Motor, αυτό το εργοστάσιο ξεκίνησε τη μαζική παραγωγή τον Μάρτιο του 1960.
“ΑΝΟΙΞΗ ΑΝΟΙΞΗ ΜΕ ΛΟΥΛΟΥΔΙ”
Ο Ερμπακάν εισήλθε στις εκλογές ως ανεξάρτητος υποψήφιος από την Κόνια, ο οποίος έχει μεγάλη ανοχή και αγάπη για αυτόν, και εκλέχθηκε με την κατάλληλη ψήφο για τρεις βουλευτές.
Ο Ερμπακάν χρησιμοποίησε την έκφραση “Ναι, η άνοιξη με ένα λουλούδι δεν συμβαίνει με ένα λουλούδι, αλλά κάθε άνοιξη ξεκινά με ένα λουλούδι”, μετά από τα σχόλια που του απευθύνθηκαν κατά τη διάρκεια της αναπληρωτής εργασίας του στην Κόνια, “Λοιπόν, δεν είναι άνοιξη με ένα λουλούδι “
ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΟΥ ΣΙΟΝΙΣΜΟΥ
Ο αναπληρωτής Konya Erbakan ίδρυσε το κόμμα Milli Nizam, το οποίο ήταν το πρώτο κόμμα που θα επέτρεπε την εμφάνιση του κινήματος του Εθνικού Οράματος, με 17 φίλους του, στις 26 Ιανουαρίου 1970, αμέσως μετά.
Μετά την ίδρυση του κόμματός του, ο Πρόεδρος Ερμπακάν ακολούθησε μια αντι-καπιταλιστική και αντι-δυτική πολιτική.
Ο αγώνας ενάντια στο «Σιωνισμό» ήταν στην πρώτη γραμμή στην πολιτική του Ερμπακάν. Με τον Erbakan, υπήρχε ευαισθησία στην τουρκική πολιτική και στην κοινή γνώμη σχετικά με την «αιτία της Παλαιστίνης».
Ο Ερμπακάν, ο ηγέτης του κινήματος του Εθνικού Οράματος, έδωσε την έμφαση στο «ηθικότητα και πνευματικότητα πρώτα» στα μέλη της νεολαίας και του κόμματος με τα έργα του στο Κόμμα Εθνικής Τάξης.
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΧΑΓΙΑΟΦΙΑ
Το πολιτικό ύφος που ακολούθησαν ο Ερμπάκεν και οι φίλοι του τράβηξαν την προσοχή πολλών κύκλων. Μετά το μνημόνιο της 12ης Μαρτίου 1971, το Εθνικό Τάγμα Κόμμα έκλεισε τον Μάιο με τον ισχυρισμό ότι “πραγματοποίησε δραστηριότητες κατά του κοσμικού”. Στην απόφαση του δικαστηρίου σχετικά με το κλείσιμο του κόμματος, ο Erbakan κάλεσε επίσης το κοινό να προσευχηθεί στο τζαμί Hagia Sophia-i Kebir-i Şerifi.
Αφού έκλεισε το κόμμα του, ο Erbakan ίδρυσε το Εθνικό Κόμμα Σωτηρίας (MSP) με τους φίλους του στις 11 Οκτωβρίου 1972. Το κόμμα μπήκε στη Συνέλευση με 51 βουλευτές, κερδίζοντας 48 έδρες και 3 γερουσιαστές στις εκλογές του 1973. Αμέσως μετά τις εκλογές, μετά τις συναντήσεις με τον Πρόεδρο του Δημοκρατικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) Bülent Ecevit, ιδρύθηκε η κυβέρνηση συνασπισμού CHP-MSP. Ο Ερμπακάν υπηρέτησε ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης σε αυτήν την κυβέρνηση.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΙ Ο ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ERBAKAN
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ενώ το κυπριακό πρόβλημα ήταν στην ημερήσια διάταξη, οι πολιτικοί παρήγαγαν περισσότερες στρατηγικές για τις εξελίξεις στο νησί από τα προβλήματα στη χώρα.
Ο Ερμπακάν, ο οποίος υπερασπίστηκε έντονα την ειρηνευτική επιχείρηση εναντίον της Κύπρου στις 20 Ιουλίου 1974, άρχισε να χρησιμοποιείται ως «Μουτζαχεντίν» κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Λόγω των διαφορών απόψεων μεταξύ Bülent Ecevit και Erbakan για το Κυπριακό, η κυβέρνηση CHP-MSP διαλύθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 1974.
Με επικεφαλής τον Μουτζαχεντίν Ερμπακάν, ο MSP έγινε εταίρος στις νέες κυβερνήσεις που ιδρύθηκαν εκείνα τα χρόνια.
Ενώ τα αστεία της «κυβέρνησης του 11ου», των «αναπληρωτών διαπραγματεύσεων» και του «Güneş Motel» έθεσαν την ατζέντα στην πολιτική το 1978, ο Ερμπακάν και το πολιτικό κίνημά του στοχεύθηκαν επίσης στο στρατιωτικό πραξικόπημα της 12ης Σεπτεμβρίου 1980.
Έμεινε στη φυλακή για 9 μήνες με το πραξικόπημα
Ενώ το Ράλι της Ιερουσαλήμ που πραγματοποιήθηκε στην Κόνια στις 6 Σεπτεμβρίου 1980 από το Εθνικό Κόμμα Σωτηρίας έκανε μεγάλη εντύπωση, αυτό το ράλι αναφέρθηκε ως ένας από τους λόγους για το κλείσιμο του κόμματος.
Ο Ερμπακάν, ο οποίος συνελήφθη στη Σμύρνη για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά το πραξικόπημα, συνελήφθη αργότερα από το δικαστήριο στο οποίο μεταφέρθηκε και παρέμεινε στη φυλακή για 9 μήνες.
Ο Erbakan άρχισε να εργάζεται για να ιδρύσει ένα νέο κόμμα μετά την απελευθέρωσή του από τη φυλακή.
Η ΕΘΝΙΚΗ ΘΕΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΜΟΝΤΕΛΟ
Το πολιτικά απαγορευμένο Erbakan εξασφάλισε την ίδρυση του Κόμματος Πρόνοιας (RP) στις 19 Ιουλίου 1983 για την αντικατάσταση του διαλυμένου MSP. Ο Αχμέτ Τεκντάλ ανέλαβε την προεδρία του κόμματος.
Μετά την άρση της πολιτικής απαγόρευσης με δημοψήφισμα, ο Erbakan έγινε ο ηγέτης του Κόμματος Πρόνοιας ομόφωνα στο Κογκρέσο του Κόμματος Πρόνοιας που πραγματοποιήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 1987.
Οι υπηρεσίες στους δήμους που κέρδισε το Κόμμα Πρόνοιας στις τοπικές εκλογές που πραγματοποιήθηκαν μετά από αυτήν την ημερομηνία αύξησαν το ενδιαφέρον για τον Ερμπάκεν και την πολιτική του. Η ιδέα του Εθνικού Οράματος, ήταν ένα μοντέλο σε αυτήν τη νέα περίοδο στην Τουρκία. Στις τοπικές εκλογές της 27ης Μαρτίου 1994, ο Μίλι Γκόρος ανέλαβε τα καθήκοντά του στις τοπικές διοικήσεις πολλών πόλεων, συμπεριλαμβανομένων των μητροπολιτικών δήμων της Κωνσταντινούπολης και της Άγκυρας.
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ 28 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
Οι επιχειρήσεις αντίληψης που ξεκίνησαν στα μέσα ενημέρωσης σχετικά με τις δραστηριότητες της 54ης κυβέρνησης αποτέλεσαν τους ακρογωνιαίους λίθους της διαδικασίας της 28ης Φεβρουαρίου.
Κατά τη διαδικασία της 28ης Φεβρουαρίου, ορισμένα πανεπιστήμια, επιχειρηματικός κόσμος και συνδικάτα ανέλαβαν αποστολή ενάντια στην πολιτική του Erbakan.
Η κρίση της σημαίας κατά την επίσκεψη του Ερμπακάν στην Αίγυπτο και οι δηλώσεις του Καντάφι κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στη Λιβύη χρησιμοποιήθηκαν επίσης κατά του Ερμπακάν.
Ως αποτέλεσμα αυτής της προπαγάνδας που δημιουργήθηκε στην κοινή γνώμη για μέρες, μια επέμβαση, γνωστή και ως μεταμοντέρνο πραξικόπημα, πραγματοποιήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1997.
Αργότερα αποκαλύφθηκε ότι ο πρωθυπουργός Erbakan είχε προετοιμάσει να απευθυνθεί στο έθνος εκείνο το βράδυ και ότι αυτή η εκπομπή ακυρώθηκε επειδή ήταν «νευρικός και λυπημένος» που προήλθε από τη συνεδρίαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας αργά.
Ο Αρχηγός Εισαγγελέας του Ανώτατου Δικαστηρίου Vural Savaş κατέθεσε αγωγή εναντίον του Συνταγματικού Δικαστηρίου στις 27 Μαΐου 1997, απαιτώντας τη μόνιμη διάλυση του κυβερνώντος κόμματος, του Κόμματος Πρόνοιας.
Ο Νεκμέτνιν Ερμπάκαν υπέβαλε την παραίτησή του στον Πρόεδρο Σόλεμαν Ντεμιρέλ στις 30 Ιουνίου 1997, προκειμένου το κόμμα του συνασπισμού Ντοουρού Γιολ να αναλάβει την προεδρία του πρωθυπουργού σύμφωνα με το πρωτόκολλο.
Η SAADET PARTY ιδρύθηκε
Τα μέλη του κόμματος, που δεν περίμεναν τη διαδικασία κλεισίματος του Κόμματος Πρόνοιας, ίδρυσαν το Κόμμα Fazilet, το τέταρτο κόμμα του κινήματος του Εθνικού Οράματος, στις 17 Δεκεμβρίου 1997. Ο Recai Kutan ανέλαβε επίσης τη θέση του προέδρου του κόμματος.
Εν τω μεταξύ, ο αρχηγός εισαγγελέα του Ανώτατου Δικαστηρίου Vural Savaş κατέθεσε αγωγή για το κλείσιμο του κόμματος Fazilet.
Το κόμμα Fazilet έκλεισε στις 22 Ιουνίου 2001 με τα αποδεικτικά στοιχεία που εκπόνησε ο Sabih Kanadoğlu, ο οποίος διορίστηκε για να αντικαταστήσει τον Vural Savaş μετά την ανάληψη της προεδρίας από τον Ahmet Necdet Sezer, πρόεδρο του Συνταγματικού Δικαστηρίου.
Μετά το κλείσιμο των πάρτι για την ευημερία και την αρετή, ο Ερμπάκεν είπε, «Ούτε που πήρε το άλογό μας δεν πήρε ούτε μας το δρόμο». Ένα μήνα αργότερα, τα μέλη του κόμματος ίδρυσαν το κόμμα Saadet, το πέμπτο κόμμα του Μίλι Γκόρους.
Η AK PARTY ΕΧΕΙ, Η SAADET ΜΕΙΖΕΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ TBMM
Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, που ιδρύθηκε από τους ανθρώπους που εγκατέλειψαν το Εθνικό Όραμα, έγινε ο μόνος κυβερνήτης στις πρόωρες εκλογές που πραγματοποιήθηκαν το 2002. Το κόμμα Saadet, από την άλλη πλευρά, απέτυχε να περάσει το κατώφλι των εκλογών και παρέμεινε έξω από την Τουρκική Μεγάλη Εθνοσυνέλευση.
Ο Erbakan έγινε Πρόεδρος του Κόμματος Felicity τον Μάιο του 2003, μετά την άρση της πενταετούς πολιτικής απαγόρευσης.
Την παραμονή της επετείου του μεταμοντέρνου πραξικοπήματος στις 28 Φεβρουαρίου, ο Erbakan απεβίωσε στις 27 Φεβρουαρίου 2011 λόγω καρδιακής ανεπάρκειας και πολλαπλών οργάνων λόγω αναπνευστικής ανεπάρκειας.
Ο Ερμπακάν αποβλήθηκε στο τελευταίο του ταξίδι μετά την τελετή κηδείας που πραγματοποιήθηκε στο Τζαμί της Φατίχ της Κωνσταντινούπολης αντί της τελετής του κράτους με τη θέλησή του την 1η Μαρτίου 2011.