Το τέλος του κυπέλλου. Χωρίς τίτλο APOEL μετά το 2012. Δύο δεκαετίες αργότερα εκτός Ευρώπης. Και φυσικά η συμμετοχή στο 2ο γκρουπ, το οποίο έχει απομείνει 7 παιχνίδια. Χωρίς κίνητρα, όπου στην πράξη θα πάρει θάρρος Ένα έτος αγνών εφιάλτων.
Η APOEL έκανε μεγάλη προσπάθεια να συλλέξει τα συλλεκτικά αντικείμενα που συλλέχθηκαν κατά τη διάρκεια του Pursaitidis, αλλά όχι …
Επειδή το τρέχον ημιτελικό δεν χρειάζεται ανάλυση. Υπολογίζεται μόνο ο αποκλεισμός; Ακολουθούν δυσκολίες. Ειδικά επειδή το μεγάλο χρηματοοικονομικό χρέος και η δεδομένη έλλειψη ευρωπαϊκού εισοδήματος επιβάλλουν απότομη μείωση των δαπανών.
Η εγγραφή πρέπει να αναδιοργανωθεί, είναι σαφές ότι υπάρχουν λίγοι πραγματικοί παίκτες APOEL. Αλλά πολλοί έχουν πολύ καλές συμβάσεις μισθών. Το διαζύγιο δεν θα είναι εύκολο.
Μερικά νέα θα έρθουν. Μέχρι το περασμένο καλοκαίρι, το APOEL ήταν ο πιο ελκυστικός προορισμός. Οικονομικά, κυρίως από ανταγωνιστική άποψη. Οι υποψήφιοι παίκτες παρακολούθησαν το APOEL, 7 συνεχόμενα πρωταθλήματα, γκρουπ, φήμη, ήταν εύκολο να πούμε “ναι”. Τώρα δεν θα παρακινηθούν ούτε από την Ευρώπη να πειραστούν.
Γενικά, το APOEL πρέπει να ακολουθεί διαφορετική λογική από το συνηθισμένο. Ο Πουσαϊτίδης είναι πολύ καλός στο να κάνει επιλογές, αλλά θα πρέπει να το κάνει με έναν περιορισμένο προϋπολογισμό για να με πείσει να σχηματίσω μια ομάδα υψηλού επιπέδου. Είναι μονόδρομος, καθώς το DNA του συλλόγου δεν αυξάνει την τρίτη (μην ξεχνάτε τη διακοπή της εικόνας). Η κριτική και η απογοήτευση έχουν ήδη φτάσει σε τεράστιες διαστάσεις. Αιτιολογημένη