Το νόμισμα των 50 λεπτών έχει πολύ μικρή αξία, μπορεί να ειπωθεί ότι δεν θα μπορούσε … να κάνει μεγάλη διαφορά. Ωστόσο, το νόμισμα των 50 λεπτών κατάφερε να κάνει τρία άτομα να χαμογελούν – να στέλνουν χιλιάδες μηνύματα σε όλους μας, μηνύματα καλοσύνης – ανθρωπισμός – υπενθυμίζουν ότι ενώ οι καταστάσεις απαιτούν “κοινωνικό αποκλεισμό”, μπορούν να οδηγήσουν σε συναισθηματική κοινωνικοποίηση.
Ο Μάριος Στάβρου από την ομάδα των Αντιδράσεων περιγράφει το «θαύμα» που βίωσε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς …
“Την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς, επισκέφτηκα ένα σούπερ μάρκετ για να κάνω τις τελευταίες μου αγορές. Είκοσι λεπτά ουράς ήταν αρκετές για να βιώσουν ένα μικρό «θαύμα» ανθρώπινης καλοσύνης, συχνά απαρατήρητο. θαύματα “που σου δίνουν ελπίδα για το μέλλον … ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες.”
Η ιστορία ξεκινά με μια γριά …
“Μια γριά μπροστά μου, όπως ήταν η σειρά της, ψάχνει ένα κέρμα 50 λεπτών στο πορτοφόλι της για να ανοίξει το καλάθι. Πιθανώς δεν το βρήκε և τον έκανε να επιστρέψει στο μπάσο և να βρει το νόμισμα. Ξαφνικά ένας κύριος τον σταματά στο δρόμο και λέει με ένα χαμόγελο, “Έλα και πάρτε το δικό μου.”
Και δεν τελειώνει εδώ …
«Πήγα μέσα, έκανα ψώνια και κατά την έξοδο βρήκα κατά λάθος τη γριά να ξεφορτώνει στο αυτοκίνητό της. Ασυνείδητα, ενώ φόρτωσα το αυτοκίνητο, τον είδα να επιστρέφει το καρότσι του. Ένας κύριος έψαχνε ένα νόμισμα στο πορτοφόλι του “, της χαμογέλασε, την έδωσε, την ανάγκασε να του δώσει χρήματα … η κυρία χαμογέλασε και έφυγε. “Τα 50 λεπτά ήταν αρκετά για 3 άτομα να χαμογελούν και να πιστεύουν σε αυτές τις όμορφες ανθρώπινες κινήσεις.”
“Θα μου πεις, ένα μικρό περιστατικό μπορεί να είναι τυχαίο … αλλά με έκανε να νιώθω όμορφη … η ανθρωπότητα δεν έχασε … ακόμη και μικρά και καθημερινά …”, καταλήγει ο κ. Σταύρου. ,