Γιούλ ÖZDEMİR
Κολόνια
Όταν εξετάζουμε τι συνέβη το 2020 στον άξονα της επιδημίας του κοροναϊού, φάνηκε φέτος ότι η «αλληλεγγύη», η οποία εκφράζεται συχνά στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), αποτελείται από έναν κενό λόγο. Το πρώτο πράγμα που ήρθε στο μυαλό άλλων χωρών ήταν το κλείσιμο των συνόρων ενάντια στον κοραναϊό, ο οποίος πρωτοεμφανίστηκε στην Ιταλία στην Ευρώπη. Το βήμα κλεισίματος των συνόρων, το οποίο είχε αρχικά λάβει η Αυστρία, ακολούθησε αργότερα από άλλες χώρες και ξεκίνησαν έλεγχοι στα σύνορα μεταξύ των χωρών της ΕΕ στις 19 Μαρτίου 2020. Τα σύνορα διατηρήθηκαν κλειστά για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα ταξίδια μεταξύ χωρών δεν επιτρέπονται εκτός εάν απαιτείται. Έτσι, στην ΕΕ, η οποία εμφανίστηκε ως η διεύθυνση της ελεύθερης κυκλοφορίας και της αλληλεγγύης, κάθε χώρα αφέθηκε να αντιμετωπίσει το πεπρωμένο της. Ειδικά η Ιταλία, η οποία έχει τον μεγαλύτερο αριθμό θανάτων και περιστατικών.
ΚΛΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Οι περισσότερες κλήσεις για βοήθεια από την Ιταλία τον Μάρτιο και τον Απρίλιο δεν είχαν απαντηθεί. Στην πόλη του Μπαλέρμο, η οποία έχει γίνει το επίκεντρο του ιού, τα πτώματα μεταφέρονται σήμερα και μαζεύονται από στρατιωτικά οχήματα, ενώ άλλες ευρωπαϊκές χώρες δεν ήθελαν καν να στείλουν αναπνευστήρες, μάσκες και απολυμαντικά στην Ιταλία. Ειδικά χώρες όπως η Γερμανία, οι οποίες παράγουν αναπνευστικές συσκευές που χρησιμοποιούνται κατά τη διάρκεια της εντατικής θεραπείας, είπε ανοιχτά “Εγώ πρώτα”. Τα εθνικά συμφέροντα και η ασφάλεια έρχονται για άλλη μια φορά στο προσκήνιο, αφήνοντας τις χώρες της ΕΕ των οποίων οι μοίρες δεσμεύονται μόνο θεωρητικά. Ως εκ τούτου, ο αντίκτυπος της πανδημίας σε χώρες ήταν πολύ διαφορετικός, ειδικά κατά την περίοδο του πρώτου κύματος. Η πλούσια Γερμανία καυχιέται για ένα μικρό αριθμό περιπτώσεων και θανάτων, ενώ χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία, των οποίων το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης ιδιωτικοποιήθηκε από τα προγράμματα που επιβλήθηκαν από την ΕΕ, αποδυναμώθηκαν περισσότερο. Δεν αναμένεται να ανακάμψουν εύκολα.
ΜΙΑ ΕΠΙΤΥΧΙΑ «Η ΕΕ παραμένει μαζί»
Προς τους καλοκαιρινούς μήνες, αφού άρχισε να ελέγχεται εν μέρει η πανδημία, αυτή τη φορά προσφέρθηκε συμβολική βοήθεια για να αντισταθμίσει τους μήνες «εθνικού εγωισμού». Μετά τις τελευταίες διαπραγματεύσεις, ένα κονδύλιο ύψους 750 δισεκατομμυρίων ευρώ έγινε δεκτό από τη διάσκεψη κορυφής της ΕΕ για διανομή σε χώρες της ΕΕ. Το όφελος από το ταμείο υπόκειται επίσης σε διαφορετικούς όρους.
Σε αυτή τη δύσκολη χρονιά, ενώ τα εθνικά συμφέροντα και η προστασία ενάντια στο εξωτερικό είναι πιο έντονα από την αλληλεγγύη, το μόνο πράγμα που λέγεται για την επιτυχία εμφανίζεται ως «η ικανότητα της ΕΕ να παραμείνει μαζί». Αξιολογώντας την προεδρία της ΕΕ στο Der Spiegel το δεύτερο εξάμηνο του έτους, ο Markus Becker δηλώνει ότι το πέτυχε με την πολιτική που ακολούθησε η Μέρκελ. Κατά κάποιο τρόπο δεν είναι αρκετά άδικο.
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΣΤΟ 2021
Από τη μία πλευρά, η Ελλάδα, η Κύπρος και η Γαλλία, η ΕΕ, η Τουρκία εναντίον της ανοιχτής στάσης για να καλέσουν ότι η γερμανική Προεδρία της περιόδου, χτίστηκε από αυταρχικά καθεστώτα στην Πολωνία και την Ουγγαρία, τον επταετή προϋπολογισμό της ΕΕ “εθνικά συμφέροντα”, επικαλούμενη κάρτα αποκλεισμού πρότειναν. Τελικά κατάφεραν να πάρουν αυτό που ήθελαν. Η βοήθεια προς τις χώρες δεν θα κοπεί εύκολα από τους ηγέτες της χώρας χωρίς την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Αυτό σημαίνει επίσης εξοικονόμηση χρόνου για τα αυταρχικά καθεστώτα και των δύο χωρών.
Χάρη στις παραχωρήσεις που έγιναν μετά τις διαπραγματεύσεις, η Γερμανία κατάφερε να διατηρήσει τις χώρες της ΕΕ μαζί το 2020, κάτι που ήταν δύσκολο. Αυτό όμως σημαίνει επίσης ότι οι συγκρούσεις εθνικού συμφέροντος αναβάλλονται και όχι επιλύονται. Επομένως, το 2020, προστέθηκαν νέα προβλήματα στα υπάρχοντα προβλήματα της ΕΕ και μεταφέρθηκαν στο 2021.
Ωστόσο, η Γερμανία, συγκεκριμένα, είχε θέσει πολλούς στόχους κατά τη διάρκεια της προεδρίας της. Μεταξύ αυτών είναι η αύξηση της ανταγωνιστικότητας της ΕΕ έναντι των ΗΠΑ και της Κίνας, υπογράφοντας διάφορες συμφωνίες διοργανώνοντας μια σύνοδο κορυφής ΕΕ-Κίνας στη Λειψία, ξεκινώντας διαπραγματεύσεις για ένταξη με χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, ιδίως τη Βόρεια Μακεδονία, κ.λπ. ερχόταν. Ενώ δεν έγιναν πολλά στοχευμένα βήματα, μια διαδικασία κατά την οποία οι αντιφάσεις εκδηλώθηκαν με μεγαλύτερη σαφήνεια αφέθηκε πίσω από πολλές απόψεις. Η υπογραφή της συμφωνίας Brexit με το Ηνωμένο Βασίλειο είναι η μόνη επιτυχία του 2020 πίσω.
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΑΣΥΛΟΥ ΤΗΣ ΕΕ ΣΥΝΕΧΕΙ
Η πολιτική της ΕΕ για το απάνθρωπο άσυλο συνεχίστηκε το 2020. Εδώ και χρόνια, η απόφαση ότι οι αιτούντες άσυλο πρέπει να μοιράζονται εντός της ΕΕ σύμφωνα με τον πληθυσμό των χωρών δεν έχει εφαρμοστεί. Η Πολωνία και η Ουγγαρία, όπου βρίσκονται αντιδραστικά φασιστικά κόμματα, συνεχίζουν να το αρνούνται.
Ενώ ακόμη και οι ευημερούμενοι άνθρωποι στο «έτος πανδημίας» αντιμετώπισαν δυσκολίες στην προστασία από τον ιό, οι αιτούντες άσυλο συνέχισαν να κρατούνται μαζικά σε κοιτώνες. Για αυτόν τον λόγο, ένα συλλογικό περιστατικό κοροναϊού συνέβη σε κοιτώνες προσφύγων σε πολλές χώρες, ειδικά στη Γερμανία. Η πυρκαγιά που ξέσπασε στο στρατόπεδο Moria στη Λέσβο, όπου ζούσαν χιλιάδες πρόσφυγες, είχε μεγάλο αντίκτυπο στην Ευρώπη σε σύντομο χρονικό διάστημα. Χιλιάδες άνθρωποι συμμετείχαν σε ενέργειες κατά της διατήρησης χιλιάδων ανθρώπων σε απάνθρωπες συνθήκες. Παρ ‘όλα αυτά, η ΕΕ δεν ήθελε να εκκενώσει τα στρατόπεδα προσφύγων στην Ελλάδα. Ανακοίνωσε ότι θα ληφθούν μόνο ορφανά και γυναίκες σε δύσκολες καταστάσεις. Μόνο μερικές χώρες το έκαναν επίσης. Επομένως, η ανθρώπινη τραγωδία συνεχίζεται εντός των συνόρων της ΕΕ. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Γερμανικού Στατιστικού Ινστιτούτου, 922 πρόσφυγες πέθαναν στα ύδατα της Μεσογείου το 2020.
ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΕ-ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΠΩΣ ΘΑ ΣΥΝΕΧΕΤΑΙ;
Το 2020, οι αντιφάσεις εντός της ΕΕ μέσω της Τουρκίας, ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες, αυξήθηκαν επίσης εν μέρει. Η Γαλλία ειδικότερα το Αιγαίο και ζητεί σκληρά μέτρα εναντίον της Τουρκίας προς την κατεύθυνση, ανάλογα με τις εξελίξεις στη Μεσόγειο μεταξύ Γαλλίας και Τουρκίας, αφενός, ενώ από την άλλη, έχει οδηγήσει σε εντάσεις μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας. Ως πρόεδρος της θητείας, η Γερμανία ανέλαβε το ρόλο του μεσολαβητή για τη μείωση της έντασης. 10-11 Η σύνοδος κορυφής της ΕΕ τον Δεκέμβριο θα αναμένεται σε ορισμένες αποζημιώσεις κυρώσεις της ΕΕ Οι σχέσεις Τουρκίας συνδέονται με την επικείμενη έκθεση του Ύπατου Αρμοστή Josep Borrell.
Ο πιο πρόσφατος πρώην συμπροέδρος του HDPE του Συνεδρίου Selahattin Demirtas σχετικά με τις αποφάσεις κατά της Τουρκίας θα είναι αποφασισμένος ότι η στάση θα διαδραματίσει ρόλο στην πολιτική του 2021. Συνολικά, στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ τον Μάρτιο αναμένεται να διαμορφώσει το είδος της στάσης που θα λάβει έναντι της Τουρκίας. Η Γερμανία, με την Τουρκία, όπως πάντα, οι οικονομικές, στρατιωτικές και πολιτικές σχέσεις λόγω των κυρώσεων σε σχέση με άλλες χώρες της ΕΕ προκειμένου να προκαλέσει ένα θεμελιώδες διάλειμμα θα συνεχίσουν να τυπώνονται.
Η ΕΕ ΔΕΝ ΠΡΟΣΕΓΓΕΛΕΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΣΤΗ ΛΕΥΚΟΡΩΣΙΑ
Μία από τις σημαντικότερες εξελίξεις της χρονιάς στην Ευρώπη πραγματοποιήθηκε στη Λευκορωσία. Ενώ ο σημερινός Πρόεδρος Αλεξάντερ Λουκασένκο ανακοίνωσε ότι κέρδισε τις προεδρικές εκλογές που πραγματοποιήθηκαν στις 9 Αυγούστου με σαφή ψηφοφορία, η Σβιατλάνα Τσιχουσουσκάγια, υποψήφια της φιλοδυτικής αντιπολίτευσης, δεν αναγνώρισε τα αποτελέσματα και κάλεσε τους ανθρώπους στους δρόμους. Η ΕΕ και οι ΗΠΑ υποστήριξαν τις εκκλήσεις για ανατροπή του καθεστώτος μη αναγνωρίζοντας τα εκλογικά αποτελέσματα. Οι δράσεις είναι το πιο ισχυρό φιλοδυτικό κοινωνικό κίνημα στον Balerus, το οποίο ιδρύθηκε μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ. Μετά από μήνες διαμαρτυριών, ο Λουκασένκο υποσχέθηκε ορισμένες μεταρρυθμίσεις στο σύνταγμα. Ωστόσο, αυτό δεν σταμάτησε τις διαμαρτυρίες. Η ΕΕ εξακολουθεί να μην αναγνωρίζει τον Λουκασένκο ως τον επίσημο αρχηγό του κράτους και στην τελευταία σύνοδο κορυφής έλαβε ορισμένες αποφάσεις κυρώσεων εναντίον αυτής της χώρας.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ
Τα μεγαλύτερα κοινωνικά κινήματα σε ολόκληρη την ήπειρο ήταν οι ενέργειες των νέων γυμνασίου κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη κάθε Παρασκευή και οι δράσεις αλληλεγγύης ενάντια στη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ στις ΗΠΑ. Στις διαδηλώσεις στις οποίες συμμετείχαν εκατοντάδες χιλιάδες, δεν ήταν μόνο ο ρατσισμός στις ΗΠΑ, αλλά και ο ρατσισμός και η ξενοφοβία στις ευρωπαϊκές χώρες και αποτέλεσαν τα αγάλματα ανθρώπων που ήταν τα σύμβολα της αποικιοκρατίας.
Ενώ οι δολοφονίες από ριζοσπαστικούς Ισλαμιστές στη Γαλλία και τη Βιέννη δέχτηκαν δημόσια αντίδραση, το σχέδιο νόμου που σχεδίαζε να τιμωρήσει όσους τεκμηρίωσαν τις αστυνομικές επιθέσεις εναντίον του λαού στη Γαλλία διαμαρτυρήθηκε επίσης στο δρόμο παρά την πανδημία. Στη Γερμανία, από την άλλη πλευρά, τμήματα των ακροδεξιών και θεωρητικοί συνωμοσίας βγήκαν στους δρόμους και πήραν δράση.
Ενώ η πανδημία χρησιμοποιήθηκε γενικά από τις άρχουσες τάξεις για να καταστείλει το κίνημα του δρόμου και να περιορίσει τα θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες, διαπιστώθηκε επίσης ότι αυτό δεν ήταν αποτελεσματικό σε πολλές χώρες. Το 2020 μένει πίσω ως έτος αυξανόμενων οικονομικών-κοινωνικών προβλημάτων και αυξανόμενης ανεργίας και φτώχειας. Η καταπολέμηση αυτών των προβλημάτων παραμένει το πιο σημαντικό καθήκον του 2021.
