Οι μάχες συνεχίζονται αφού οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση καταρράκτη μετά από χειρουργική επέμβαση καταρράκτη τον περασμένο Οκτώβριο
Λήψη ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΥΠΡΟΥ. ΕΔΩ Android για Android Տ ΕΔΩ για iOS
Σύμφωνα με τον ίδιο, η μάχη για ασθενείς που έχουν μολυνθεί με το πολύ ανθεκτικό στέλεχος ψευδομονάδας συνεχίζεται τον περασμένο Οκτώβριο Κύπρος Φορές: ένας από τους ασθενείς που παρουσίασαν σοβαρές επιπλοκές μετά από χειρουργική επέμβαση καταρράκτη.
Σύμφωνα με την Christula Strati, έναν από τους οκτώ ασθενείς που εξετάστηκαν από το στέλεχος, υποφέρουν καθημερινά, αγωνιζόμενοι να ξεπεράσουν το σοβαρό πρόβλημα που έχει προκύψει, ενώ ταυτόχρονα αναζητούν δικαιοσύνη.
“Έχω χάσει το δεξί μου μάτι, ζητώ να λογοδοτηθούν οι υπεύθυνοι, να ανατεθούν οι ευθύνες όπου βρίσκονται”, δήλωσε ο 79χρονος άντρας.
Οκτώ ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση καταρράκτη σε ιδιωτικό νοσοκομείο στη Λευκωσία, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε θεραπεία στη Δεύτερη Ιδιωτική Κλινική Λεμεσού, είχαν σοβαρές επιπλοκές λόγω προσβολής του εξαιρετικά ανθεκτικού στελέχους Pseudomonas, μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο. ,
Όλα ξεκίνησαν με τη συνήθη δράση… “Η ζωή μας άλλαξε”
Η περιπέτεια ξεκίνησε στις 13 Οκτωβρίου, όταν υποβλήθηκα σε χειρουργική επέμβαση καταρράκτη, μια ρουτίνα χειρουργική επέμβαση στον Απολλώνιο και υπήρχαν 10 άτομα που έκαναν την ίδια επέμβαση. Ο 79χρονος λέει ότι και οι οκτώ μας είχαν επιπλοκές.
Ως αποτέλεσμα αυτών των επιπλοκών, 5 έχασαν την όρασή τους, 3 – 80% – σκιές πριονιών.
Στην περίπτωσή μου, όπως το περιγράφει, έχασα το δεξί μου μάτι. “Είχα πόνο στα μάτια το απόγευμα της επέμβασης. Μίλησα με τον γιατρό και πήγαμε ξανά την επόμενη μέρα. Είπε ότι υποψιάστηκε ότι ήταν πλαστή μονάδα, οπότε πήγαμε στο Πάνθεον για περαιτέρω έρευνα”, είπε.
“Ο γιατρός εκεί μου έδωσε σταγόνες για να δω αν η μόλυνση θα εξαφανιζόταν, αλλά δεν εξαφανίστηκε. Έπρεπε να κάνουμε μια άλλη ενέργεια για να απαλλαγούμε από τη λοίμωξη, η οποία είναι επικίνδυνη επειδή υπάρχει κίνδυνος να πάει στον εγκέφαλο ένας ασθενής που πάσχει από εγκεφαλίτιδα.
Επέστρεψα στο σπίτι και, στη συνέχεια, στις 17 του ίδιου μήνα, έπρεπε να νοσηλευτώ με τους άλλους ασθενείς στο Macareo και εκεί συνειδητοποιήσαμε ότι είχαμε το ίδιο πρόβλημα. Στη συνέχεια με μεταφέρθηκαν στο Γενικό Νοσοκομείο και ενώ παραπονιόμασταν το TAE στη Λευκωσία, τους είπα για περιπτώσεις όπου τις είχα βιώσει.
“Στις 21 Οκτωβρίου, μας είπαν ότι έπρεπε να αφαιρέσουμε τα μάτια μας για να αποτρέψουμε περαιτέρω μόλυνση”, είπε.
Ο άνθρωπος που έχασε τα μάτια του πέθανε. Ζούμε το δικό μας δράμα. Το κράτος απουσίαζε, δεν τους ενδιέφερε. Ακόμα και το ιδιωτικό νοσοκομείο, το τηλέφωνο, ενδιαφερόταν μόνο για τους προσωπικούς γιατρούς, οι οποίοι ήταν επίσης υπεύθυνοι. “
Τέλος, όπως επισημαίνει η κα Christulla, ζητάμε τη δικαιοσύνη σε όσους έχουν ευθύνες, ակ ένα συμπέρασμα από το Υπουργείο Υγείας, և δεν δεχόμαστε να λέμε ότι δεν υπάρχει ευθύνη, եցնել να σιωπήσουμε ένα τόσο σοβαρό περιστατικό .
«Η ζωή μου έχει αλλάξει 360 μοίρες, η ψυχολογία μου είναι πολύ κακή», λέει.
Ωστόσο, οι συγγενείς των ασθενών αναμένεται να δώσουν τη γνώμη εμπειρογνωμόνων από το εξωτερικό, αλλά και από την Κύπρο, έτσι ώστε να μπορούν να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα για την εξέταση.