Παράνοια!
Σύμφωνα με την τουρκική ένωση γλωσσών, είναι «μια ψυχική ασθένεια που εκδηλώνεται από υπερβολική υπερηφάνεια, αμφιβολία, αυταπάτη, ανασφάλεια και εγωισμό».
“ΠαρανοΪκός!” ονομάζεται …
– * – * –
Στη δημοσιογραφία, η αναφορά “δυσπιστία” είναι καλό …
Στην πραγματικότητα, δεν είναι κακό να έχουμε “αμφιβολίες” όλη την ώρα.
Αλλά ο εγωισμός και η υπερηφάνεια δεν έχουν θέση στη δημοσιογραφία …
– * – * –
Η Παρανοία είναι στην πραγματικότητα το αίσθημα ότι απειλούνται κατά κάποιο τρόπο, όπως οι άνθρωποι που παρακολουθούν ή ενεργούν εναντίον σας, αν και δεν υπάρχει απόδειξη ότι είναι αλήθεια.
Ή η παράνοια είναι η διαρκής υποψία ορισμένων ανθρώπων …
– * – * –
Για παράδειγμα, μία από τις πιο μοντέρνες κατηγορίες στη χώρα μας είναι η κατηγορία “Rumian” …
Ή το αντίθετο από αυτό, “συνεργάτης της Τουρκίας” …
Αυτές οι κατηγορίες δεν έχουν αποδεικτικά στοιχεία, αλλά το “παρανοϊκό” άτομο δεν χρειάζεται απόδειξη.
– * – * –
Σε τελική ανάλυση, η παράνοια είναι ένα σοβαρό πρόβλημα ψυχικής υγείας …
– * – * –
Οποιαδήποτε “υποψία” ενός παρανοϊκού ατόμου, φυσικά, επηρεάζει επίσης τον “κανονικό πολίτη” …
Μπορεί να επηρεάσει…
Κατά συνέπεια, υπάρχει σοβαρή ανάγκη για παρανοϊκούς προβοκάτορες σε «βαθιές κρατικές υποθέσεις» όπως «παραπληροφόρηση», «χειραγώγηση» και «προπαγάνδα» …
– * – * –
Οι παλιές δημοκρατίες είναι γεμάτες από αυτούς τους ανθρώπους …
Σε όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν «φήμη» φυσικά, αλλά οι «χρήσεις» τους είναι ευρέως διαδεδομένες.
Δεν είναι ποτέ «ανθρώπινα όντα», αλλά δεν ενδιαφέρονται πραγματικά επειδή πληρώνονται τα χρήματά τους.
Δεν έχουν πραγματικούς φίλους, ούτε εραστές.
– * – * –
Όπως είπα, σε δημοκρατικές χώρες, αυτοί οι άνθρωποι είναι άγνωστοι, αόρατοι, ανήκουστοι, δεν εκτιμούνται, κλειστοί στη ζωή τους. Είναι “κινηματογραφικοί” χαρακτήρες που εμπλέκονται σε όλα τα είδη διεστραμμένων τρόπων ζωής που βλέπουμε στα θρίλερ.
– * – * –
Σε χώρες με ελαττωματική δημοκρατία, μπορούν ακόμη και να πάρουν “διευθυντές” …
Μπορούν να τοποθετηθούν σε θέσεις που πιστεύουν ότι κυβερνούν τη χώρα …
Αλλά όπως είπα, όλη η ζωή τους είναι γεμάτη αγάπη.
– * – * –
Δεν παρεμβαίνουν σε πολλούς ανθρώπους ούτε …
Μπορεί να είναι σε μικρές ομάδες και να έχουν κάποια γούστα που είναι γενικά πολύ αποσυνδεδεμένα από την κοινωνία.
Για παράδειγμα, είναι στην πολιτική, αλλά εάν είναι υποψήφιοι, δεν υπάρχει ούτε ένα άτομο που να τους ψηφίζει.
– * – * –
Μπορεί επίσης να έχουν πολλή διασκέδαση, όπως ρίψη λάσπης ή πρόκληση ανθρώπων και επίθεση στον εαυτό τους!
Κατά κάποιο τρόπο σκέφτηκα ακόμη και ότι τροφοδοτήθηκαν από τους αγαπημένους.
Στην πραγματικότητα, αν λέω “είμαι σοβαρά παρανοϊκός” για το ότι μισώ τους ανθρώπους τους δίνει ευχαρίστηση!
– * – * –
Η λάσπη ρίχνεται ή πετάγεται από τέτοιους ανθρώπους · είναι η πιο προφανής απόδειξη ότι αυτό που ρίχνεται είναι “σωστό” …
Αν λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι ρίχνουν «λάσπη» σε εσάς για τη γνώμη σας και την πολιτική σας στάση, γνωρίζετε ότι η γνώμη σας και η πολιτική στάση σας είναι προς το συμφέρον της «χώρας σας, του λαού σας, της χώρας σας, του κράτους σας, του θεσμού σας»!
Νομίζω ότι με παίρνεις!
– * – * –
Ο κύριος λόγος για τη ρίψη λάσπης? υποδηλώνει ότι ο ρίκτης δεν έχει γνώμη!
Για παράδειγμα, υπερασπιστήκατε μια άποψη την οποία θα δώσω ως παράδειγμα “πρέπει να γίνει μεταρρύθμιση της γης, όλη η γη πρέπει να διανεμηθεί στους αγρότες”!
Τέτοιοι άνθρωποι δεν λένε καν “όχι δεν πρέπει να διανεμηθούν”!
Για παράδειγμα, θα σας αποκαλέσει αμέσως “προδότης”, “κομμουνιστής” ή ακόμα και “φασιστής” …
Επειδή αυτοί οι άνθρωποι βρίσκονται όχι μόνο στα δεξιά αλλά και στα αριστερά στην παγκόσμια γεωγραφία.
– * – * –
Ας ρίξουμε μια ματιά στη γεωγραφία της ΤΔΒΚ.
Για παράδειγμα, ως δημοσιογράφος, “Δεν μπορείτε να γράψετε αυτά τα χρήματα που προέρχονται από την Τουρκία …”
Ή “Είναι τεράστιο λάθος να κάνετε ένα γκαλά με κοκτέιλ, χωρίς μάσκες και να τραβήξετε πολλές φωτογραφίες σουβενίρ στο πλαίσιο των πανδημικών συνθηκών – πώς ξοδεύετε τους δικούς σας κανόνες τόσο αγενής; δεν μπορείς να πεις …
– * – * –
Ο Υπουργός Οικονομικών λέει προσωπικά ότι δεν υπάρχουν χρήματα στη χώρα.
Αλλά δεν μπορείς να πεις τίποτα γι ‘αυτό …
– * – * –
Εάν καν προχωρήσετε λίγο πιο μακριά και πείτε «… Αδερφέ, φυσικά μπορείτε να υπερασπιστείτε δύο ισότιμα κυρίαρχα κράτη, αλλά το να υπερασπίζεστε αυτό προφανώς υπερασπίζεται το αδιέξοδο». τελειώνεις …
– * – * –
Τι πρέπει να γίνει?
Το πιο σοβαρό καθήκον για εμάς είναι να καταλάβουμε ότι η δημοκρατία δεν είναι πια είδος ποτού …
Αντί να πολεμούμε ο ένας τον άλλον, πρέπει να διαμορφώσουμε το μέλλον μας με κοινή λογική.
Ή θα χαθούμε …
Επιπλέον, παρόλο που δεν κάναμε τίποτα για να μας αξίζει να καταστραφούμε …
Προκειμένου να μην εξαφανιστούν, θα ήθελα να ρωτήσω τους επιζώντες μουτζαχίντ που αντιστέκονται στα χαρακώματα για χρόνια και τώρα είναι στα 70 και τα 80 τους, ακόμη και τα 90 και ίσως ακόμη και στα 100:
“Αντισταθήκατε σε αυτό;”