(İZMİR -TEKRAR) İZMİR
– Σπούδασε στο Γυμνάσιο Imam Hatip, ο Fatih Yilmaz, ο οποίος δεν μπόρεσε να σπουδάσει το τμήμα πολιτικών επιστημών στο πανεπιστήμιο λόγω της εφαρμογής συντελεστών κατά τις 28 Φεβρουαρίου, πήρε το μεταπτυχιακό του στην πολιτική επικοινωνία χρόνια αργότερα. Η διατριβή του Yılmaz μεταφράστηκε σε ένα βιβλίο με τίτλο «Logic in Necmettin Erbakan’s Discourses». Ο 39χρονος Fatih Yılmaz, ο οποίος ήταν διευθυντής σε ένα ιδιωτικό σχολείο στο Σμύρνη, σπούδαζε στο Γυμνάσιο Uşak Imam Hatip και το μεγαλύτερο όνειρό του ήταν να κερδίσει το τμήμα πολιτικών επιστημών στο πανεπιστήμιο. Ωστόσο, με τη διαδικασία της 28ης Φεβρουαρίου, εισήχθη η εφαρμογή των αριθμών συντελεστών και έγινε σχεδόν αδύνατο για τους μαθητές που φοιτούσαν στα γυμνάσια του ιμάμη hatip να σπουδάσουν στο πανεπιστήμιο. Μετά την αποφοίτησή του από το γυμνάσιο, ο Yılmaz πήγε στη Γερμανία με τον ενθουσιασμό να σπουδάσει και να σπουδάσει πολιτικές επιστήμες εκεί και επέστρεψε στη χώρα του ξανά, αναγκάζοντας να διακόψει την εκπαίδευσή του. Μετά την αποφοίτησή του, ο Yılmaz έλαβε μεταπτυχιακό στην πολιτική επικοινωνία στο Πανεπιστήμιο Ege, Τμήμα Επικοινωνίας, χρόνια μετά την αποφοίτησή του από το τμήμα διδασκαλίας γερμανικής γλώσσας του Πανεπιστημίου Dokuz Eylül, επωφελούμενο από την απαίτηση συμμετοχής στις εξετάσεις με τη γερμανική γλώσσα. Η διατριβή του Yılmaz μεταφράστηκε σε ένα βιβλίο με τίτλο “Λογική στις συζητήσεις του Necmettin Erbakan”. Εξηγώντας αυτό που βίωσαν στις 28 Φεβρουαρίου, ο Γιλμάζ είπε, «Όταν ξυπνήσαμε ένα πρωί, όλα τα όνειρά μας αφαιρέθηκαν από εμάς».
«Τα όνειρά μας πέρασαν» «Είχαμε ψυχολογική πίεση στις 28 Φεβρουαρίου», είπε ο Yılmaz, «Πηγαίναμε στο σχολείο κάθε μέρα με μια νέα συσκευή κατάθλιψης. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που βιώσαμε ήταν ότι όλα τα όνειρά μας αφαιρέθηκαν όταν ξυπνήσαμε ένα πρωί. Ήμασταν μια επιτυχημένη ομάδα φίλων. Θέλαμε να μελετήσουμε την ιατρική, το δίκαιο, την πολιτική. Ενώ σκεφτόμαστε έτσι, ξυπνήσαμε ένα πρωί και η απόφαση της 28ης Φεβρουαρίου, ξεκίνησε η διαδικασία πολλαπλασιασμού.
Εκείνη την εποχή, σπουδάζαμε στο Γυμνάσιο Uşak Imam Hatip. Ακόμα κι αν ολοκληρώσαμε όλες τις ερωτήσεις στις εξετάσεις του πανεπιστημίου, η ευκαιρία μας να κερδίσουμε οποιοδήποτε τετραετές πανεπιστήμιο μας αφαιρέθηκε. Προσπάθησε να πάει στην πιθανή ή όχι πιθανή Ευρώπη ή Κύπρο. Πήγα στη Γερμανία. Έπρεπε να φύγουμε από τη χώρα μας για να εκπληρώσουμε τα όνειρά μας για πανεπιστημιακή εκπαίδευση σε περιοχές που δεν μας είναι γνωστές, αφήνοντας τις δικές μας χώρες. Τα όνειρά μας πέρασαν. Πήγαμε σε αυτό το γυμνάσιο για να γίνουμε πτυχιούχος ιπμάτης. Μερικοί από τους φίλους μας εγκατέλειψαν το σχολείο και μετακόμισαν σε άλλα γυμνάσια λόγω του προβλήματος του συντελεστή. Δεν θέλαμε να εγκαταλείψουμε το γυμνάσιο του ιμάμη. Επιπλέον, μετά από λίγο, παρεμποδίστηκε η μεταφορά μαθητών από το Γυμνάσιο Imam Hatip σε άλλο σχολείο ».
«Αν δεν ήταν για αυτήν την ουσία, δεν θα μπορούσα να κερδίσω ξανά λόγω των πολλαπλών αριθμών», είπε ο Γιλμάζ, ο οποίος μετανάστευσε στη Γερμανία κατά τη διαδικασία της 28ης Φεβρουαρίου, «δεν είχα την ευκαιρία να χρόνος. Με βοήθησαν επειδή η θεία και ο θείος μου ζουν στη Γερμανία. Πήγα στη Γερμανία και έμαθα γλώσσα, σπούδασα Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Ludwing Maximilian. Τότε έπρεπε να εγκαταλείψω το σχολείο και να επιστρέψω στη χώρα μου. Το πρόβλημα του συντελεστή δεν επιλύθηκε αμέσως εκείνη τη στιγμή. Αυτό το πρόβλημα συνεχίστηκε όταν επέστρεψα. Το Πανεπιστήμιο Dokuz Eylül έβαλε ένα άρθρο για το Τμήμα Διδασκαλίας της Γερμανικής Γλώσσας, το οποίο μπορούν να επιλέξουν μόνο εκείνοι που παίρνουν τις εξετάσεις με τη γερμανική γλώσσα. Εκμεταλλευόμενος αυτό το αντικείμενο, μπήκα στο τμήμα διδασκαλίας γερμανικής γλώσσας του Πανεπιστημίου Dokuz Eylül. Ο Γιλμάζ είπε ότι η 28η Φεβρουαρίου ήταν ένα μεγάλο χτύπημα και συνέχισε: «Είχαμε πολλές δυσκολίες. Εκατοντάδες χιλιάδες όνειρα νέων έχουν κλαπεί, αλλά αν βάλετε κάτι στο κεφάλι σας, μπορείτε κάπως να το πετύχετε. Η πολιτική επιστήμη με ενδιέφερε πάντα. Αυτό που κρατήσαμε ζωντανό κατά τη διαδικασία της 28ης Φεβρουαρίου προήλθε επίσης από την πολιτική σφαίρα. Υποστήκαμε την τιμωρία για τις αποφάσεις των πολιτικών παραγόντων. Χρόνια αργότερα, ολοκλήρωσα το μεταπτυχιακό μου στην πολιτική επικοινωνία στη Σχολή Επικοινωνιών του Πανεπιστημίου Ege. Δούλεψα στο “Logic in Necmettin Erbakan’s Discourses” στη διατριβή μου και η διατριβή μου δημοσιεύτηκε ως βιβλίο πριν από ένα χρόνο. Μεταφέρω τις εμπειρίες μου στο βιβλίο μου και τις συσσωρεύσεις όσων έχω διαβάσει και ερευνήσει. “” Το πιο ξεπερασμένο ήταν το ζήτημα της μαντίλας “Ο Γιλμάζ εξήγησε τη διαδικασία της 28ης Φεβρουαρίου με αυτές τις λέξεις: σκεφτόμασταν συνεχώς αν θα μπορούσε να λυθεί αυτή η κατάσταση, αλλά κάθε βράδυ έχει ένα πρωί. Ποτέ δεν σταματήσαμε να παλεύουμε, να διαβάζουμε. Το μεταμοντέρνο πραξικόπημα της 28ης Φεβρουαρίου μας έλεγε «δεν μπορείτε να σπουδάσετε στο πανεπιστήμιο», αλλά αντιταχθήκαμε σε αυτήν τη δήλωση. Πολλοί φίλοι σαν κι εμένα έχουν μεγάλη επιτυχία σήμερα. Αυτός που δεν τα παρατάει πάντα πετυχαίνει. Εκείνη την εποχή, τα όνειρά μας πέρασαν, η πίστη μας καταστράφηκε, αλλά δεν τα παρατήσαμε και βρήκαμε έναν τρόπο. Το μεγαλύτερο πρόβλημα εκείνη την εποχή ήταν η μαντίλα. Αυτό είναι ένα βασικό ανθρώπινο δικαίωμα, μια επιλογή. Εάν ένα άτομο δεν καλύπτει το κεφάλι του ή όχι, εάν είναι η ατζέντα σε μια χώρα, τίποτα δεν θα αναπτυχθεί σε αυτήν τη χώρα. Έχουν αφαιρεθεί πολλά από εμάς, αλλά το πιο ξεπερασμένο από αυτά ήταν το ζήτημα της μαντίλας.
φόρτωση…