Ω, άντρας, να μην έρθει σε αλαζονεία! Τι άλλο χρειάζεστε !?
Πολλά προβλήματα θα ξεπεραστούν εκείνη τη στιγμή. Ακριβώς στο στόμα σας, νόμος στο μυαλό σας, χίλια και ένα πηδάλιο στο μυαλό σας. Συναισθήματα μακριά από το φως σαν μαύρο τούλι ήδη στην καρδιά της
Ω, αν ένα άτομο μείνει πίσω από την ψυχή του, το εγώ του! Τι άλλο χρειάζεστε !?
Όλα καλύτερα, όλα μετατρέπονται σε ενσυναίσθηση που «κάνει τον άλλον δικό του».
Ω φίλε να πέσεις πίσω από μια φιλοδοξία! Τι άλλο χρειάζεστε !?
Τότε αυξάνεται η έννοια του An. Η ζωή γίνεται καλύτερη μαζί.
Οτιδήποτε μπορεί να συμβεί πάρα πολύ. Ο καθένας μπορεί να έχει τα πάντα, πάρα πολύ. Όσο περισσότερο μειώνετε την ουσία σας, την ανθρωπότητά σας, τόσο αυξάνεται η ιδιοκτησία σας. Ακόμα και η λεγόμενη φήμη σας αυξάνεται.
Αλλά τι γίνεται με την αλήθεια;
Το κύριο πράγμα είναι τι είναι, τι θα είναι!
Λοιπόν, αν πρόκειται για προειδοποίηση, μια μέρα όλοι θα καταλάβουν. Αργά ή γρήγορα.
Ένας αναμνηστικός κόσμος, μια ζωή, όλα όσα σώθηκαν και ανήκαν. Η ζωή ήταν μια ανάμνηση, και αυτή ήταν η στιγμή που πέθανες.
Λέει η Μεβλάνα: «Υπάρχει επίσης θάνατος!». Μέχρι να το πάρετε. Τι γίνεται αν δεν καταλαβαίνετε;
Ο δάσκαλος των ποιητών, η καταιγίδα των συναισθημάτων των λέξεων, ήθελα να μοιραστώ ένα τμήμα ενός ποίημα του μεγάλου δασκάλου Ναζίμ Χικμέτ σήμερα, ξανά και για πάντα.
Ειδικά μέσω της τέχνης, ώστε να κατανοήσουμε την ανθρωπότητα και την ανθρωπότητα σε ένα διαλεκτικό ποίημα.
*
Επιβάτης καταστρώματος στο μεγάλο σκάφος της ανθρωπότητας
τρίτη θέση στο τρένο
με τα ΠΟΔΙΑ
μεγάλη ανθρωπότητα.
Η μεγάλη ανθρωπότητα εργάζεται στα οκτώ
παντρεύεται στα είκοσι
πεθαίνει στα σαράντα
μεγάλη ανθρωπότητα.
[…]
Δεν υπάρχει σκιά στη χώρα της μεγάλης ανθρωπότητας
φανάρι στο δρόμο
γυαλί στο παράθυρο
αλλά η μεγάλη ανθρωπότητα έχει ελπίδα
μην ζεις χωρίς ελπίδα
*
[…] Σας προτείνω να διαβάσετε ολόκληρο το ποίημα από το πρωτότυπο έργο του συγγραφέα.