Αγωγός LNG և East Med υπό την απειλή της τουρκικής «γαλάζιας πατρίδας» …

Οι γεωπολιτικές και γεωοικονομικές πτυχές της ενεργειακής ανάπτυξης στη λεκάνη Λεβαντίνης είναι υψίστης σημασίας δεδομένου του κενού ισχύος που προέκυψε στο υποσύστημα Διεθνείς Σχέσεις, το οποίο περιλαμβάνει τη Μέση Ανατολή της Ανατολικής Μεσογείου. Οι υπερδυνάμεις (ΗΠΑ, Ρωσία) καθώς και η Κίνα (New Silk Road) συμμετέχουν πλέον ανοιχτά στο ενεργειακό παιχνίδι της περιοχής. Εκμεταλλευόμενος την ευκαιρία, ο Ερντογάν παίζει ένα σκληρό παιχνίδι με μηδενικά χρήματα στη γεωπολιτική σκακιέρα, και ακολουθώντας επιδέξια την πολιτική των ενόπλων δυνάμεων, προσπαθεί να αναγκάσει την «μπλε πατρίδα» του να μεγιστοποιήσει τη συστηματική του δύναμη, την κυπριακή ελίτ. Η επίδειξη βάναυσου κανόνα στοχεύει στον εκβιασμό της τουρκικής κυριαρχίας, από την Κύπρο έως το Αιγαίο Πέλαγος έως τη Μέση Ανατολή.

Το τουρκικό δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», το οποίο συμπληρώνει «δεν αντικαθιστά το δόγμα των δυόμισι πολέμων, επηρεάζει τα νόμιμα συμφέροντα όλων των περιφερειακών κρατών», φυσικά, ανταγωνίζεται τα ευρύτερα συμφέροντα των διεθνών παραγόντων στην περιοχή. Πρώτα απ ‘όλα, η επεκτατική πολιτική της τουρκικής «γαλάζιας πατρίδας» αποτελεί απειλή για ύπαρξη τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Κύπρο. Από αυτήν την άποψη, και οι δύο χώρες πρέπει να εφαρμόσουν μια αποτελεσματική στρατηγική συγκράτησης για να βγουν από την παγίδα του Θουκυδίδη (αδυναμία του υπερισχύοντος εχθρού) προκειμένου να εξουδετερώσουν την τουρκική στρατηγική εξαναγκασμού. Αυτή η στρατηγική συγκράτησης υπερβαίνει τις στρατιωτικές-οικονομικές πτυχές, καθώς η οικονομία είναι ο πρωταρχικός παράγοντας της δύναμης. Και από τις δύο πλευρές, η Τουρκία πέτυχε να ανατρέψει τις εμφανείς αποτυχίες του Ελληνισμού (ελληνική χρεοκοπία, κυπριακό κούρεμα).

Από το 2018, όταν τα τουρκικά σκάφη γεώτρησης παραβίασαν την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΑΟΖ), όπως ορίζεται στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού (UNCLOS), η Ελλάδα έχει εξαφανιστεί εντελώς ως εγγυητής της Κυπριακής Δημοκρατίας, νομική υποχρέωση βάσει της συμφωνίας εγγύησης. Ξεχάστηκε το 1974, μαζί με τη Μεγάλη Βρετανία, με τις τρέχουσες συνέπειές της εις βάρος του έθνους.

Σύμφωνα με αυτά τα δεδομένα, η Κύπρος πρέπει ακροβατικά και σταθερά να πέσει στα σύρματα της διεθνούς έντασης προκειμένου να προστατεύσει τους ενεργειακούς της πόρους και να επιτύχει μια βιώσιμη λύση στο κυπριακό πρόβλημα. Οι ήπιες πολιτικές συμμαχίες είναι απαραίτητες αλλά όχι επαρκείς προϋποθέσεις για αποτελεσματική εξωτερική πολιτική, ειδικά σε μια μικρή χώρα όπως η Κύπρος. Ενώ η Τουρκία προσπαθεί να καταπιεί την ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας, φέρνοντας την στο 6% της υπεράκτιας ζώνης της Σύμβασης UNCLOS, τα αποθέματα φυσικού αερίου της Κύπρου είναι κυριολεκτικά το μόνο διαπραγματευτικό έγγραφο που διαθέτει η κυβέρνηση για μια βολική λύση. το Κυπριακό στην μετα-Ερντογάνικη εποχή.

Εάν η Κύπρος κάνει τη σωστή επιλογή στον τομέα της ενέργειας, δεν θα κερδίσει μόνο σημαντική γεωπολιτική μόχλευση, μετεγκατάσταση πέρα ​​από τις υλικοτεχνικές δυνατότητές της, βρίσκοντας έτσι μια πιο δίκαιη λύση στο κυπριακό πρόβλημα, αλλά θα αποφέρει τεράστια οικονομικά οφέλη. Για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο να αποκατασταθεί αμέσως և να γίνει η βέλτιστη επιλογή εξαγωγής υπάρχοντος φυσικού αερίου և μελλοντικά αποθέματα և χρήση με την κατασκευή μιας μονάδας υγροποίησης αερίου εδάφους (LNG) (εγκατάσταση LNG / τερματικό LNG) στο Βασιλικό.

Ο αγωγός East Med, που αναφέρεται συχνά ως εναλλακτική λύση, είναι μια μη ρεαλιστική χίμαιρα, μια μη ρεαλιστική αλλά άχρηστη επιλογή σε σύγκριση με τον τερματικό σταθμό υγροποιημένου φυσικού αερίου ΥΦΑ. Πρώτον, καμία μεγάλη εταιρεία δεν έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον για επενδύσεις στον αγωγό East Med. Δεύτερον, το κόστος κατασκευής είναι πολύ υψηλό. Τρίτον, η διέλευση του αγωγού μέσα από τα βαθιά νερά της Κύπρου “Κρήτη” περιλαμβάνει τεχνικά προβλήματα. Τέταρτον, πρόσφατα υπονομεύτηκε από την Ελλάδα με τρόπο που αγνοεί σαφώς τα εθνικά και νόμιμα συμφέροντα της Κύπρου μετά από συζήτηση για αλλαγή της διαδρομής της μέσω της Αιγύπτου, παρακάμπτοντας την Κύπρο. Πέμπτον, είναι μια κόκκινη σημαία για την Τουρκία. Οι δύο τελευταίοι λόγοι σχετίζονται με το μυστικό σχέδιο, το οποίο ετοιμάζεται και χρήζει εκτεταμένης ανάλυσης, αλλά ας αποκαλυφθεί ότι αναφέρεται στη διέλευση του ισραηλινού, του Κατάρ, του ιρακινοκυπριακού αερίου μέσω του αγωγού «Τουρκικός μεσογειακός». Σε αυτήν την περίοδο βάναυσων γεωπολιτικών και ενεργειακών πολέμων, το παλιό μεγάλο ενεργειακό παιχνίδι επαναλαμβάνεται με αντίπαλους αγωγούς που υποστηρίζονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Ρωσία (με έδρα τη Συρία) και την Κίνα. Το Ιράν συμμετέχει επίσης, ενώ το Ισραήλ είναι πάντα μπροστά και διατηρεί όλες τις επιλογές του ανοιχτές.

Κατά συνέπεια, η μη ρεαλιστική προσφορά του αγωγού East Med (που εξυπηρετεί ορισμένα εμπορικά συμφέροντα, χρηματοδοτούμενη από την Ευρωπαϊκή Ένωση) μπορεί να διατηρηθεί σε επικοινωνιακό / διπλωματικό επίπεδο με αντάλλαγμα την απόρριψη διαπραγματεύσεων για την άρνηση του αγωγού προς την Τουρκία. Φυσικά, η Τουρκία μπορεί να εισαγάγει ΥΦΑ από την Κύπρο χρησιμοποιώντας τον πλωτό τερματικό της (FSRU) που συνδέεται με το Ντόρτυολ στην κατεχόμενη συριακή επαρχία Χατάι. Είναι γνωστό ότι οι αγωγοί παίρνουν τον εξαγωγέα όμηρο στον εισαγωγέα, δίνοντας στα ενδιάμεσα κράτη υπερβολική ισχύ εις βάρος και των δύο. Με έναν αδίστακτο “συνεργάτη” που πάσχει από μη ελληνικό σύνδρομο, τίποτα καλό δεν θα προέλθει από τον αγωγό Κύπρου-Τουρκίας, ο οποίος θα αξιοποιήσει τα υπάρχοντα, αναμενόμενα αποθέματα γειτονικών χωρών που θα μπορούσαν να μεταφερθούν στον τερματικό σταθμό ΥΦΑ Κύπρου. Η Τουρκία ασκεί ήδη πίεση στις τιμές του φυσικού αερίου που εισάγεται από τη Ρωσία, οπότε είναι σαφές τι θα συμβεί στην Κύπρο στην περίπτωση του αγωγού φυσικού αερίου στην Τουρκία.

Ο τερματικός σταθμός ΥΦΑ πρέπει να είναι η καρδιά και η ψυχή ενός στρατηγικού ενεργειακού οράματος που βασίζεται κυρίως στην εξυπηρέτηση των ζωτικών συμφερόντων του κυπριακού λαού. Αναμφίβολα, τα πραγματικά συμφέροντα της Κύπρου, γεωπολιτικά, οικονομικά, οικονομικά και κοινωνικά, συνδέονται με την κατασκευή παράκτιας μονάδας ΥΦΑ, ειδικά λόγω των προβλέψεων της αυξανόμενης παγκόσμιας ζήτησης για ΥΦΑ. Πρώτον, το LNG έχει τα χαρακτηριστικά του πετρελαίου և, επομένως, μπορεί να πωληθεί σε αγορές σε όλο τον κόσμο όπου υπάρχει ζήτηση և καλύτερες τιμές. Δεύτερον, το κόστος του τερματικού σταθμού ΥΦΑ είναι χαμηλότερο από αυτό του προτεινόμενου αγωγού φυσικού αερίου East Med, ενώ είναι ένα σχετικά χαμηλότερο επενδυτικό κίνδυνο. Ο γίγαντας της Exxon-Mobil έχει ήδη εκφράσει ενδιαφέρον για την κατασκευή του. Τρίτον, το εργοστάσιο ΥΦΑ, μαζί με το ΥΦΑ Bunkering, θα κυλήσει κυριολεκτικά την κυπριακή οικονομία. Συγκεκριμένα, η ανάπτυξη του ενεργειακού τομέα γύρω από το εργοστάσιο ΥΦΑ με τις απαραίτητες υποδομές και βοηθητικές βιομηχανίες θα δημιουργήσει χιλιάδες θέσεις εργασίας υψηλής προστιθέμενης αξίας στην αλυσίδα αξίας της βιομηχανίας, η οποία θα αυξήσει το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕγχΠ) διαφοροποιώντας τη δομή του. Οικονομία Η διαφοροποίηση της κυπριακής οικονομίας, με τον τομέα υπηρεσιών υψηλού επιπέδου, προκαλείται συχνά από τους οργανισμούς αξιολόγησης. Η ανάγκη υιοθέτησης ενός νέου μοντέλου επιτάχυνσης της ανάπτυξης έγινε απολύτως απαραίτητη με τις καταστροφικές συνέπειες του κούρεμα του 2013 և επιβεβαιώθηκε από το χτύπημα που έλαβε ο τομέας του τουρισμού από την επιδημία κώδικα-19. Κατά συνέπεια, η ανάπτυξη του ενεργειακού τομέα, εστιάζοντας στον τερματικό σταθμό ΥΦΑ, θα παρέχει την απαραίτητη βιομηχανική βάση, καθιστώντας την οικονομία πιο ανταγωνιστική, λιγότερο ευάλωτη σε εξωτερικούς κραδασμούς.

Η Μεσόγειος Θάλασσα είναι μια από τις πιο πολυσύχναστες στον κόσμο όσον αφορά το διεθνές εμπόριο, και η διώρυγα του Σουέζ, δίπλα στην Κύπρο, είναι μία από τις επτά μεγάλες διασταυρώσεις πετρελαίου και φυσικού αερίου, όπως αποδεικνύεται από τον πρόσφατο αποκλεισμό της από ένα φορτηγό πλοίο. Ως εκ τούτου, η Κύπρος, με τη μοναδική στρατηγική της θέση, έχει πραγματικές δυνατότητες να γίνει κόμβος ενέργειας, φυσικού αερίου, υγροποιημένου φυσικού αερίου, καθώς και καυσίμων, υπό την προϋπόθεση ότι υλοποιεί το στρατηγικό όραμα της κατασκευής μονάδας ΥΦΑ. Το Βασιλικό διαθέτει ήδη την απαραίτητη υποδομή για την υποστήριξη του συνολικού έργου.

Με ένα τερματικό υγροποίησης, η Κύπρος θα μπορεί να ικανοποιήσει τη ζήτηση οπουδήποτε (Ευρώπη և Ασία) և, φυσικά, στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, καθώς και և μέσω του τερματικού σταθμού εισαγωγής ΥΦΑ στην Αλεξανδρούπολη և στα Βαλκάνια pipe Σωλήνας διασύνδεσης Ελλάδας-Βουλγαρίας . (Συμβάλλοντας έτσι στην ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης. Αυτό θα ενισχύσει τα υπάρχοντα πλεονεκτήματα της Κύπρου ως εγκεκριμένου κέντρου παράδοσης.

Τέλος, το εργοστάσιο ΥΦΑ θα επιτρέψει την περιφερειακή συνεργασία, δημιουργώντας κοινά οικονομικά, εμπορικά και στρατηγικά συμφέροντα. Απαιτείται αποτελεσματική οικονομική διπλωματία στο East Med Gas Forum. Το Ισραήλ και η Αίγυπτος ξεκινούν ήδη πρωτοβουλίες (μια συμφωνία για τη σύνδεση του Ισραηλινού Πετρελαίου Leviathan με τα ΥΦΑ της Αιγύπτου) που τείνουν να περιορίζουν τις επιλογές που θέτουν σε κίνδυνο το ενεργειακό πρόγραμμα της Κύπρου, το οποίο έχει καθυστερήσει εδώ και χρόνια. Αυτή η καθυστέρηση δεν εξυπηρετεί το καλύτερο συμφέρον του κυπριακού λαού. Μπορείτε να έχετε την πολιτική βούληση να στείλετε αμέσως ένα μήνυμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τη διεθνή κοινότητα, τις εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου ότι η Κύπρος είναι έτοιμη να αναπτύξει υπάρχουσες ανακαλύψεις φυσικού αερίου (Αφροδίτη, Καλυψώ, Γλαύκος), όχι μόνο για περαιτέρω εξερεύνηση

Η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται να επενδύσει απευθείας από το Εθνικό Ταμείο Επενδύσεων / Ταμείο Υδρογονανθράκων προς όφελος των Κυπρίων πολιτών, το οποίο είναι απλώς οργανωτικό. Η Άγκυρα επιδιώκει να γίνει ένας ενεργειακός κόμβος, κρατώντας την Ευρώπη όμηρο ελέγχοντας τις ενεργειακές ροές καθώς ελέγχει τις μεταναστευτικές ροές. Είναι προφανές ότι η ενεργειακή εξάρτηση της Ρωσίας από την τουρκική ανταλλαγή ενέργειας δεν είναι προς το συμφέρον της Ευρώπης. Η Κύπρος έχει επιτακτικά επιχειρήματα για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο πέμπτος ενεργειακός διάδρομος από την Ανατολική Μεσόγειο προς την Ευρώπη πρέπει να παραμείνει ανεξάρτητος από τον τέταρτο διάδρομο της Κασπίας μέσω της Τουρκίας (του αγωγού TANAP-TAP), στον οποίο η Τουρκία εξασφάλισε τον τελευταίο πόλεμο με το Αζερμπαϊτζάν. Εκτός από τη στρατιωτική επέμβαση στη Συρία, τη Λιβύη.

Το εθνικό συμφέρον της Κύπρου, η οικονομία της և: նրա պահանջում ::: կենտրոն :::::::::::::::::::::::::::::::::: :: Η Κύπρος, επιτρέποντας έτσι μια διαρκή λύση στο Κυπριακό. Μια εναλλακτική προσέγγιση, η οποία επιδιώκει μια άμεση λύση με τουρκικούς όρους, θα οδηγήσει μόνο στο κλάμα για τα ερείπια και την Τουρκικοποίηση της Κύπρου.

***

(Οικονομολόγος, αναλυτής διεθνών σχέσεων / ειδικός σε οικονομικά, χρηματοοικονομικά και ενεργειακά θέματα).

Ερευνητής στο Κέντρο Ευρωπαϊκών και Διεθνών Υποθέσεων στην Κύπρο, συνδεδεμένος με το Πανεπιστήμιο Λευκωσίας.

Πτυχία πανεπιστημίου

Bachelor of Economics, London School of Economics, Ηνωμένο Βασίλειο.

Μεταπτυχιακό στη Συγκριτική Διαχείριση, LSE, UK.

Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Οικονομικών (διαφοροποίηση), UCL, Ηνωμένο Βασίλειο.

Μεταπτυχιακό στη Νομισματική και Χρηματοοικονομική Οικονομία, Πανεπιστήμιο Κύπρου.

Μεταπτυχιακό στις Διεθνείς Σχέσεις և Ευρωπαϊκές Σπουδές με έμφαση στην ενεργειακή ασφάλεια (θέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου) (Summa Cum Laude), Πανεπιστήμιο Λευκωσίας.

Υποψήφιος Διδάκτορας.