Στην ακτή της τουρκικής πόλης της Σμύρνης, κάποτε γνωστή ως Σμύρνη, όπου περισσότεροι από 150.000 Έλληνες και Αρμένιοι κάτοικοι της πόλης σφαγιάστηκαν και περισσότεροι από 750.000 πρόσφυγες από τουρκικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια της καύσης της Σμύρνης τον Σεπτέμβριο του 1922, ένα άγαλμα της Τουρκίας Ο στρατηγός Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ με άλογο και στραμμένο προς τη Δύση είναι χαραγμένος με την ένδειξη «Στρατοί, ο πρώτος στόχος σας είναι η Μεσόγειος Θάλασσα. Προς τα εμπρός!”
Στην Ουάσινγκτον, υπάρχει συζήτηση για την αντιμετώπιση του «κόσμου όπως είναι», αλλά για να αναχαιτιστεί σε αδίστακτο σύμμαχο, η Τουρκία, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση συνεχίζουν να κάνουν το ελάχιστο απαιτούμενο για την αντιμετώπιση της μεγαλύτερης απειλής για την ειρήνη και τη σταθερότητα στο Ευρώπη, Ανατολική Μεσόγειος, Βόρεια Αφρική, Μέση Ανατολή και Κεντρική Ασία. Στην πρόσφατη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν δήλωσε: «Η Αμερική επέστρεψε, η διατλαντική συμμαχία επέστρεψε» και επιβεβαίωσε την αμετάβλητη δέσμευση της Αμερικής στη Συμμαχία και τη διπλωματία του Οργανισμού Συνθήκης του Βόρειου Ατλαντικού.
Ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουήλ Μακρόν, ωστόσο, είναι ο μόνος δυτικός ηγέτης που έχει το θάρρος να αντιμετωπίσει τον σαφή και παρόντα κίνδυνο των φιλοδοξιών του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να θέσει πέρα από τα σύνορα της Τουρκίας. Η Γαλλία έχει αναλάβει ηγετικό ρόλο στην Ευρώπη, καθώς η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο εξακολουθούν να αποφεύγουν την ορθή κρίση και την ανάληψη κατάλληλης δράσης σε ευρωπαϊκά θέματα ασφάλειας. Ο Γάλλος πρόεδρος Macron έχει δίκιο δηλώνοντας ότι η Ευρώπη πρέπει να αγκαλιάσει τη «στρατηγική αυτονομία» και να αναλάβει μεγαλύτερη κυριότητα των συμφερόντων ασφαλείας της πέρα από το πλαίσιο του ΝΑΤΟ, καταλαβαίνει ο Macron.
Καθώς πλησιάζει η 200ή επέτειος του αγώνα για την ελευθερία από την οθωμανική κυριαρχία και την αναγέννηση της δημοκρατίας στην Ελλάδα, η αυταρχική κυβέρνηση του Ερντογάν συνεχίζει να εμπλέκεται σε άμεσες πράξεις παθητικής και ενεργητικής επιθετικότητας ενάντια στα κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών, τα κράτη μέλη της ΕΕ, τους συμμάχους του ΝΑΤΟ και συνεργάτες και συμφέροντα των ΗΠΑ.
Ο Ερντογάν διοικεί τη δεύτερη μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη στο ΝΑΤΟ. Η στρατιωτική του δύναμη των 435.000 είναι το ένα τρίτο του μεγέθους των 1,3 εκατομμυρίων δυνάμεων των Ηνωμένων Πολιτειών και δύο φορές το μέγεθος του επόμενου μεγαλύτερου συμμάχου του ΝΑΤΟ, της Γαλλίας, με τη δύναμη των 208.000. Η τουρκική «συμμαχική» δύναμη, ωστόσο, συνεχίζει να αποδεικνύει ότι είναι αντίπαλος με πρόσβαση στα μυστικά, τους κώδικες, τις επικοινωνίες, τις τακτικές και τα αμυντικά σχέδια του ΝΑΤΟ.
Ο Ερντογάν ενθαρρύνεται από τον μόνιμο μύθο της γεωστρατηγικής σημασίας της Τουρκίας, μειώθηκε σημαντικά από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και από τη δεκαετία αποτυχίας της ΕΕ, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ να αντιμετωπίσουν σωστά την τουρκική επιθετικότητα. Η δεκαετία αναξιοπιστίας της Τουρκίας ως σύμμαχος, ο ρόλος της ως πύλη για ξένους μαχητές τζιχάντ μεταξύ Ευρώπης, Μέσης Ανατολής και Βόρειας Αφρικής και φλερτ με την Κίνα και τη Ρωσία σε προηγμένες προμήθειες όπλων – πιο πρόσφατα, οι ρωσικοί πύραυλοι S-400 – επιβεβαιώνουν Η Τουρκία δεν μπορεί να θεωρηθεί σύμμαχος του ΝΑΤΟ.
Αρκετά σημαντική ανησυχία για το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών και το Υπουργείο Άμυνας για την απομάκρυνση των εξαρτώμενων από διπλωμάτες και στρατιωτικό προσωπικό των ΗΠΑ που διορίστηκαν σε θέσεις στην Τουρκία το 2015.
Η αποτυχία στον έλεγχο του Ερντογάν έχει καταστρέψει την αξιοπιστία του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των ΗΠΑ Ως μέλος της Συμμαχίας του ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ και άλλα έθνη του ΝΑΤΟ, θα πρέπει να εξοργισθούν από τις συνεχείς επιθέσεις του Ερντογάν στα σύνορα της ΕΕ στην Ελλάδα και στο Αιγαίο, Η τουρκική στρατιωτική κατοχή ενός κυρίαρχου κράτους της ΕΕ, η Κύπρος, διεκδικεί πόρους υδρογονανθράκων στην Οικονομική Ζώνη της ΕΕ στην ανατολική Μεσόγειο, την αφόδευση των χριστιανικών μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO και τις πρόσφατες προσπάθειες εκτροχιασμού της ενοποίησης της Κύπρου.
Οι εχθρικές πράξεις του Ερντογάν ενσωματώνουν και αντιπροσωπεύουν τους τύπους απειλών που η Συμμαχία και οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν δεσμευτεί να αποτρέψουν και να νικήσουν. Από τη βεβήλωση των μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Εκπαιδευτικής, Επιστημονικής και Πολιτιστικής Οργάνωσης των Ηνωμένων Εθνών (UNESCO) στη μετατροπή της Αγίας Σοφίας και της 1.000 ετών βυζαντινής εκκλησίας του Αγίου Σωτήρος στη Χώρα σε τζαμιά, υποστήριξη της εμπορίας ανθρώπων των μεταναστών στην Ευρώπη, βίαιες επιθέσεις και καταπίεση Κούρδων στην Τουρκία και τη Συρία, σε επιθέσεις διπλωματικής δύναμης ασφαλείας εναντίον πολιτών των ΗΠΑ στην Ουάσιγκτον, υποστήριξη Ισλαμιστών τρομοκρατών και πολιτοφυλακών στη Συρία, στο βόρειο Ιράκ και στη Λιβύη, στην έκδοση τουρκικών διαβατηρίων και καταφυγίου στους αξιωματούχους της Χαμάς , παραβιάσεις του εναέριου χώρου της ΕΕ και των χωρικών υδάτων, παράνομη εξερεύνηση πετρελαίου και φυσικού αερίου στις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες (ΑΟΖ) Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ, παράνομες αξιώσεις κυριαρχίας στην Ανατολική Μεσόγειο, αγορά προηγμένων ρωσικών όπλων S-400 , η φυλάκιση πολιτικών αντιπάλων και δημοσιογράφων, η διαρκής παράνομη στρατιωτική κατοχή στο βόρειο τμήμα της Κύπρου, μέλος της ΕΕ, και ας πούμε για τη γενοκτονική επίθεση του Αζερμπαϊτζάν εναντίον Αρμενίων χριστιανών στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, οι εθνικιστικές «Νεο-Οθωμανικές» φιλοδοξίες του Ερντογάν αποτελούν τη μεγαλύτερη απειλή για τον δυτικό πολιτισμό, την ειρήνη και τη σταθερότητα μετά την άνοδο του κομμουνισμού και τους επεκτατικούς στόχους της Σοβιετικής Αυτοκρατορίας κατά τον Ψυχρό Πόλεμο.
Παρά το ψήφισμα του Κογκρέσου και της Γερουσίας των ΗΠΑ σχετικά με τον Νόμο για την Ασφάλεια και την Ενεργειακή Εταιρική Σχέση της Ανατολικής Μεσογείου του 2019, και τις ΗΠΑ επέβαλαν κυρώσεις στο πλαίσιο του νόμου Countering America’s Adversaries Through Sanctions Act (CAATSA) τον Δεκέμβριο του 2020 για την απόκτηση της επιφάνειας S-400 από την Τουρκία τον Ιούλιο του 2019 -το σύστημα αεροπορικής άμυνας από τη Ρωσία, ο Ερντογάν παραμένει προκλητικός.
Καταδίκασε τις κυρώσεις ως «κατάφωρη επίθεση» στις τουρκικές κυρίαρχες προσπάθειες για τη δημιουργία ανεξάρτητης αμυντικής βιομηχανίας. Και πολιτικά κόμματα που εκπροσωπούν τη μεγάλη πλειοψηφία του κοινοβουλίου της Τουρκίας έχουν εκδώσει κοινή δήλωση κατά της απόφασης των ΗΠΑ. Το υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας δήλωσε ότι η Τουρκία «θα αντιδράσει με τρόπο και χρόνο που κρίνει σκόπιμο». Ο Ερντογάν απείλησε να κλείσει τουρκικές βάσεις σε στρατιωτικό προσωπικό και περιουσιακά στοιχεία των ΗΠΑ.
Οι τελευταίες κινήσεις του Ερντογάν που δηλώνουν ότι υποστηρίζουν μια λύση δύο κρατών στην Κύπρο και δηλώνουν ότι εάν η Ελλάδα δηλώσει τα σύνορά της στο Αιγαίο, σύμφωνα με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS), θα θεωρηθεί casus belli, «πράξη της πόλεμος »και επιβεβαιώνει ότι ο Ερντογάν έχει δεσμευτεί να συνεχίσει την επιθετικότητά του. Η ρητορική και οι ενέργειές του απαιτούν άμεση, σαφή και συνοπτική απάντηση.
Είναι καιρός να δείξουμε στην Τουρκία ότι οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ και οι εταίροι μας έχουν δεσμευτεί να αντιμετωπίσουν τον «κόσμο όπως είναι» και να συγκρατήσουν τον Ερντογάν και τις αποσταθεροποιητικές του πράξεις που απειλούν την ειρήνη και τη σταθερότητα από την Ευρώπη στα Βαλκάνια, στη Βόρεια Αφρική , την ανατολική Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία.
Η αδίστακτη συμπεριφορά της Τουρκίας πρέπει να αντιμετωπιστεί αποφασιστικά και άμεσα με ενέργειες, όχι μόνο με λόγια. Απαιτούνται πιο αυστηρές κυρώσεις σε συνδυασμό με συντονισμένες αεροπορικές και ναυτιλιακές επιχειρήσεις ΗΠΑ, ΕΕ και έθνους εταίρου «Ελευθερία της πλοήγησης» για να υπενθυμίσουν στην Τουρκία, όπως υπενθυμίζουμε στους αντιπάλους, όπου τελειώνει η κυριαρχία της Τουρκίας και ευθύνη για την υπεράσπιση του διεθνούς κράτους δικαίου ως έθνους-κράτος και Ξεκινά ο σύμμαχος του ΝΑΤΟ.
(Μια έκδοση αυτού του άρθρου δημοσιεύθηκε αρχικά από την Καθημερινή και αναπαράχθηκε με άδεια.)