Η τρέχουσα κρίση έχει δείξει πόσο κρίσιμο είναι για εμάς να φροντίζουμε την ευημερία μας και παρόλο που το COVID-19 μπορεί να είναι η κύρια προτεραιότητά μας, δεν πρέπει να ξεχνάμε τις αμέτρητες άλλες ασθένειες και καταστάσεις που απαιτούν καθημερινή θεραπεία ακόμη και κατά τη διάρκεια πανδημίας.
Έχουμε μάθει πόσο σημαντικό είναι να χρησιμοποιήσουμε όλους τους διαθέσιμους πόρους για την αντιμετώπιση της κρίσης υγείας και αυτή η αρχή συνεχίζεται στη μάχη ενάντια σε όλες τις ασθένειες.
Γι ‘αυτόν τον λόγο έστειλα μια επείγουσα ερώτηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και μια διακοινοβουλευτική επιστολή σε μια προσπάθεια να πιέσω την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι τα μικρά κράτη μέλη, όπως η Μάλτα και οι πολίτες τους, έχουν πρόσβαση σε προσιτά φαρμακευτικά προϊόντα.
Οι ισχύοντες κανόνες της ΕΕ δημιουργούν αθέμιτες διακρίσεις εις βάρος κρατών μελών με μικρότερα συστήματα υγείας και φαρμακευτικές αγορές, όπως η Μάλτα. Η απόφαση για την αποτελεσματική διάθεση ενός προϊόντος στις αγορές των κρατών μελών βασίζεται αποκλειστικά στα εμπορικά και οικονομικά συμφέροντα των φαρμακευτικών εταιρειών. Ενώ η ισχύουσα νομοθεσία παρέχει στον κλάδο το δικαίωμα να διαθέσει τα προϊόντα του στις αγορές όλων των κρατών μελών, δεν υπάρχει δικαίωμα κατοπτρισμού που να επιτρέπει στα κράτη μέλη να έχουν πρόσβαση στα προϊόντα που έχουν εγκριθεί και διατεθούν στην Ενιαία Αγορά της ΕΕ.
Είναι γνωστό ότι, δυστυχώς, οι ιδιωτικές εταιρείες συχνά δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον ή κίνητρο να τοποθετήσουν ένα φάρμακο στα μικρά κράτη μέλη, όπως στη χώρα μας. Αυτή η κατάσταση δημιουργεί δυσκολία πρόσβασης σε προσιτά φάρμακα για ασθενείς από τη Μάλτα, υψηλότερες τιμές και συχνά ακόμη και την απόσυρση συγκεκριμένων προϊόντων. Αυτό το σενάριο που αντιμετωπίζουν πολλά κράτη έχει οδηγήσει σε ένα μακροχρόνιο διαρθρωτικό πρόβλημα και τα περισσότερα κράτη μέλη έχουν ενταχθεί σε περιφερειακές ομάδες όπως η Διακήρυξη της Βαλέτα για να προσπαθήσουν να καταπολεμήσουν αυτό το ζήτημα.
Χώρες όπως η Μάλτα και η Κύπρος εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την προμήθεια φαρμάκων από και προς το Ηνωμένο Βασίλειο. Δυστυχώς, με την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ, η Μάλτα και άλλοι σε παρόμοια κατάσταση αντιμετωπίζουν άμεσο πρόβλημα πρόσβασης και ελλείψεων σε φαρμακευτικά και φαρμακευτικά προϊόντα. Γνωρίζουμε το γεγονός ότι η έλλειψη φαρμάκων μπορεί να υπονομεύσει τα συστήματα υγείας των χωρών, και αυτό είναι κάτι που πρέπει να αποφύγουμε, ειδικά εν μέσω μιας πανδημίας.
Οι καθαρές οικονομικές δυνάμεις και οι δυνάμεις της αγοράς δεν πρέπει να οδηγούν την πρόσβαση σε φάρμακα.
Ο Ευρωπαϊκός Πυλώνας των Κοινωνικών Δικαιωμάτων αναφέρει ότι «Όλοι έχουν το δικαίωμα έγκαιρης πρόσβασης σε προσιτή, προληπτική και θεραπευτική υγειονομική περίθαλψη καλής ποιότητας». Δυστυχώς, αυτό δεν είναι δυνατό χωρίς πρόσβαση σε προσιτά φάρμακα.
Εάν ένα προϊόν έχει εγκριθεί στην Ενιαία Αγορά, θα πρέπει να είναι διαθέσιμο σε όλα τα κράτη μέλη και οι πολίτες της Μάλτας δεν πρέπει να στερούνται ή να αρνούνται την πρόσβαση σε φάρμακα. Ζήτησα από την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι αυτά τα προϊόντα θα διατεθούν στην αγορά όλων των κρατών μελών εντός εύλογου χρονικού διαστήματος και θα πρέπει να γίνεται με δίκαιο και διαφανή τρόπο. Η Επιτροπή πρέπει επίσης να αντιμετωπίσει την έλλειψη και τη συνέχεια του εφοδιασμού και της πρόσβασης σε προσιτά φάρμακα στις μικρότερες αγορές.
Μαζί μπορούμε να στείλουμε ένα σαφές μήνυμα στους πολίτες μας και να δημιουργήσουμε μια πραγματική ενιαία αγορά φαρμακευτικών προϊόντων για να διασφαλίσουμε ότι η προμήθεια προσιτών φαρμάκων σε ολόκληρη την ΕΕ παρέχεται πραγματικά σε όλα τα κράτη μέλη και σε όλους τους πολίτες της ΕΕ. Ας σταματήσουμε την τρέχουσα κατάσταση όπου τα κράτη τιμωρούνται λόγω του μεγέθους τους και να δημιουργήσουμε ένα σύστημα όπου όλοι έχουν το δικαίωμα να έχουν έγκαιρη πρόσβαση σε προσιτή, προληπτική και θεραπευτική υγειονομική περίθαλψη καλής ποιότητας.