Είμαι ένα από τα αρνιά του Adile Naşit. Λέγοντας το όνομά μου “Πάμε για ύπνο” από εκείνους που περιμένουν να πουν. Το όνομά μου είναι επίσης δύσκολο, αδερφέ, περίμενα τόσο πολύ, δεν είπε ποτέ. Ξεκουραστείτε στο φως, το μέρος δεν είναι γεμάτο. Αλλά στη συνέχεια κάτω από τον ώμο φίλε μουΕίπε το όνομα. Επιπλέον, δύο φορές.
Αυτή τη στιγμή δεν είναι γνωστό. Ταξιδεύαμε ρίχνοντας τα χέρια μας στους ώμους του άλλου με τον πιο ειλικρινές φίλο μας. Με ούτε εκφυλισμένο στόμα “Φίλε” Θα λέγαμε ο ένας στον άλλο, ούτε με μια κυπριακή διάλεκτο εναντίον των Τούρκων “καουτσούκ”.
Είχε διαβάσει το όνομα Haldun δύο φορές, αλλά Έρολ Έγκιν είχε απογειωθεί. “ΧΩΡΙΣ ΑΓΑΠΗ” χρησιμοποιώντας το βήμα στο τραγούδι του. Ξέρεις, Αν δεν ήταν η υπομονή του Ferhat να τρυπήσει τα βουνά …
Εκτός από το να εντυπωσιάζομαι από την εμπειρία του TRT του Adile Teyze, που εγκαταστάθηκε στις υπέροχες καρδιές μας, η πρώτη έγχρωμη εικόνα που είδα στην οθόνη της τηλεόρασης ήταν η ζωντανή μετάδοση του γάμου της Lady Diana με τον πρίγκιπα με τα αυτιά. Το μήκος του πέπλου, αυτό που δεν μπορούμε να ορίσουμε ακόμα “Ατζέντα περιοδικών”ήταν το αντικείμενο της.
Τα συντριπτικά αποτελέσματα των διαφημίσεων άρχισαν να γίνονται αισθητά καθώς οι διαφημίσεις τραπεζίτη διέρρευσαν. Αυτές ήταν οι ημέρες που απαγορεύτηκαν οι διαφημίσεις με τσίχλες.
Ζούμε σε αυτό που ακόμα εξοικειωνόμασταν με αυτήν τη νέα ατζέντα, τόσο στην Τουρκία μετά από μια επανάσταση. για παράδειγμα “Δικαιώματα πνευματικής και καλλιτεχνικής εργασίας” εφαρμοζόταν.
Δεν ήταν δύσκολο για εμάς να συναντηθούμε με το περιοδικό και να αποδεχτούμε τη διαφήμιση, αλλά ακόμα δεν έχουμε εκπληρώσει τα δικαιώματα των πνευματικών και καλλιτεχνικών έργων στη χώρα μας.
*
“Τρυποφράκτης” Εκείνες τις μέρες, μετατράπηκε σε μια σειρά στην οποία ένα υπέροχο μυθιστόρημα, ένας μεγάλος συγγραφέας, ο Ρέσατ Νούρι έγινε αιώνιος. Αν και αν δημοσιευτεί τώρα δεν θα παρακολουθείται γιατί δίνει έμφαση στο πού να γελάσει γέλια εφέ Δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε τις τηλεοπτικές σειρές χωρίς αυτήν, και ο Kıraç ήταν επίσης παιδί τότε. Υπήρχε ένας Sezen Aksu, δεν ξέρω αν κάποιος ήξερε (!)
Ο Orhan Gencebay απαγορεύτηκε, ο Bülent Ersoy είναι στην εξορία. Ο ahimbrahim Tatlıses εργάστηκε στην πανεπιστημιούπολη της Οξφόρδης στην Urfa. Το άλμπουμ των δύο τραγουδιών του Sezen Aksu ονομάστηκε 45. “Μονόκλινο” δεν θα κληθεί.
Δεν έχω νιώσει ποτέ ελλείψεις, το arabesque και το απαγορευμένο. Μια κριτική επιτροπή που ο Bülent Ersoy θα ντροπιάσει τον εαυτό του και ποπ σταρ Δεν υπήρχε ακόμη ανταγωνισμός.
Οι Maya the Bee, Vari Tonton και Clamentine ήταν αρκετές για να καλύψουν το κενό και να ξεπεράσουν τις ελλείψεις τους.
*
Αυτή η στιγμή έχει φιλτραριστεί και η τηλεόραση εγκαταστάθηκε στην γωνία του καθιστικού μας. Ήρθε με την καθαρή της εμφάνιση. Στη συνέχεια, διείσδυσε στα υπνοδωμάτια μας, κουζίνες από το σαλόνι μας. Τώρα, σε τουλάχιστον δύο δωμάτια κάθε σπιτιού, εκμεταλλεύεται τα συναισθήματά μας, αναστατώνει με αίμα και δάκρυα, περιορίζει τις σχέσεις μας. Ενώ είναι χαρούμενος που φέρνει τον κόσμο στα πόδια μας, υποκινεί τη βία, ορκίζεται και παλεύει στη μέση του δωματίου μας.
Αγνοώντας τις ιδιωτικές ζωές, φέρνει τις πιο οικείες στιγμές των καλλιτεχνών στο σπίτι μας.
“Υπάρχει πόνος;” Μου λείπουν οι μέρες του ραδιοφώνου όσο δεν θέλω να έρθει στο σπίτι μου ο πλοίαρχος της χειραγώγησης και της ταραχής.
Γιουσέλ Κοσόγλου‘τώρα Κεμάλ Τουντςο ήχος της βροχής γέμιζε τις κασέτες από παλιές ταινίες και τις πίεσε, και νόμιζα ότι ο ήχος ήταν πραγματικά βροχή στο ραδιόφωνο. “Επιστροφή αύριο”λάρι. Μου λειπουν.
Μου λείπει ακόμη και ότι το μόνο πράγμα που με εξαπατούσαν εκείνες τις μέρες ήταν ο ήχος της βροχής, το μόνο ψεύτικο πράγμα στον αέρα. Αν μόνο ο ήχος της βροχής ήταν το μόνο πράγμα που με ξεγελούσε η εκπομπή.