2020 Η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, παρά την ασφάλεια και τη γεωπολιτική πανδημία του τίτλου Covidien-19, ήταν μια από τις λίγες χώρες αντί να υποστεί εντατική. Στις αρχές του έτους, στα τέλη Φεβρουαρίου, το Idlib της Ρωσίας στο TSK ως αποτέλεσμα των αεροπορικών επιθέσεων άρχισε σε υψηλή τάση που σχηματίστηκε στη γραμμή Άγκυρας-Μόσχας-Δαμασκού, έδωσε στην Τουρκία μια πολύ έντονη και αποτελεσματική στρατιωτική αντίδραση. Αργότερα, με την επίσκεψη του Ερντογάν στη Μόσχα, ένα νέο status quo εμφανίστηκε στη Βόρεια Συρία.
Το Covidien-19 δεν είχε αποκαλυφθεί ξέσπασμα ίσως ο Ερντογάν-Πούτιν να μπορούσε να δημιουργηθεί μεταξύ της Τουρκίας και της πιθανής προστασίας του εδάφους και του μη ικανοποιητικού τερματισμού της συμφιλίωσης στη Συρία. Αν και αντιτίθενται σε σχεδόν όλα τα γεωπολιτικά θέματα, η εύθραυστη και ρευστή συμμαχία μεταξύ της Άγκυρας και της Μόσχας έχει επιβιώσει το 2020.
Ωστόσο, στο νέο φυσιολογικό που δημιουργήθηκε από την πανδημία, όλα τα μέρη προτιμούσαν να περάσουν τα επακόλουθα του Μαρτίου 2020 με πολύ ήρεμο τρόπο σε σύγκριση με το παρελθόν. Το νέο status quo της Άγκυρας-Μόσχας που δημιουργήθηκε από αυτήν την κατάσταση μπόρεσε να προστατευθεί κατά τη διάρκεια της κρίσης της Λιβύης και του πολέμου του Αζερμπαϊτζάν-Αρμενίας.
***
Ο δεύτερος τίτλος όσον αφορά την ασφάλεια και την εξωτερική πολιτική στην Τουρκία ήταν το 2019 στην Ανατολική Μεσόγειο αποτελεί μια σοβαρή ενεργειακή ατζέντα και γεωπολιτικό αγώνα. αναγνωρισμένος από τον ΟΗΕ για τις συνεχιζόμενες εντάσεις στην Τουρκία στην ανατολική Μεσόγειο Θάλασσα, η Λιβύη υπέγραψε συμφωνία με την κυβέρνηση στην Τρίπολη · Με την υποστήριξη της Αμερικής, της Ρωσίας, της Γαλλίας και της ΕΕ προς την Ελλάδα, μετατράπηκε σε πεδίο συζήτησης και έντασης, συμπεριλαμβανομένου του Αιγαίου. Κατά την ολοκλήρωση της ένοπλης σύγκρουσης του 2020 μεταξύ της Αρμενίας, του Αζερμπαϊτζάν και της Τουρκίας άρχισε να παρέχει υποστήριξη στο Μπακού ως παρεμβαίνον μέρος με έμμεσο τρόπο.
Ως αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας, της Τουρκίας, η κρίση μεταξύ του άξονα Μπακού-Ερεβάν και Μπακού στην Άγκυρα-Μόσχα δεν βρίσκεται έξω από τον Όμιλο Μινσκ έχει προσφέρει λύσεις που ικανοποιούν την επίτευξη ενός νέου status quo. Η συριακή κρίση το πρόβλημα της Λιβύης, οι εντάσεις της Ανατολικής Μεσογείου στην Κύπρο, το Αζερμπαϊτζάν και η Αρμενία έως τη διαδικασία της Τουρκίας στην ΕΕ από τη σύγκρουση όλων των τίτλων στη Γαλλία που δείχνουν στάση εναντίον της Άγκυρας, έπαιξαν επίσης σημαντικό ρόλο στην πίεση των σχέσεων Άγκυρας-Βρυξελλών.
Η Τουρκία 2020 έχει ολοκληρώσει ταυτόχρονα με την Ουάσινγκτον και συζητά για το μέλλον των κυρώσεων από τις Βρυξέλλες. Ωστόσο, παρά την ένταση, οι συζητήσεις για τις κυρώσεις αναβλήθηκαν στις Βρυξέλλες, ενώ στην Ουάσιγκτον ελήφθη απόφαση κυρώσεων με πολύ χαμηλή ένταση.
***
σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες τα τελευταία τέσσερα χρόνια που θα μειώσουν την προσωπική σχέση του Ερντογάν Τραμπ με μια στρατηγική απέναντι στην Τουρκία, μετά τις αμερικανικές εκλογές θα προσπαθήσουν να ανοίξουν μια νέα σελίδα που έχει δηλωθεί με σαφήνεια.
Η Άγκυρα, η οποία κατάφερε να εξατομικεύσει τις σχέσεις σύμφωνα με την προσέγγιση του Τραμπ που ακυρώνει την αμερικανική θεσμική δομή, θα ήταν η σωστή στρατηγική που θέλει να δημιουργήσει μια θετική ατζέντα με το θεσμικό μυαλό της Ουάσιγκτον που αναμένεται να ξαναζωντανεύει με τον Μπάιντεν. Ωστόσο, υπάρχει κάποια ευθραυστότητα στις σχέσεις με την κυβέρνηση Μπάιντεν.
Το πρώτο από αυτά, η διαχείριση της εγχώριας ατζέντας του Μπάιντεν είναι το εμπόδιο για την επιστροφή σε μια θετική ατζέντα με την Τουρκία. Ο Μπάιντεν, ο οποίος θα αναλάβει τα καθήκοντά του στις 20 Ιανουαρίου, αναμένεται να είναι απασχολημένος με την ανακαίνιση μετά το Trump America κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους.
Το δεύτερο ζήτημα είναι ότι ο Μπάιντεν έχει γίνει ένα αμφιλεγόμενο στοιχείο της εσωτερικής πολιτικής ατζέντας στην Τουρκία. Παρά τις παλίρροιες και τα περιττά βήματα, δεν φαίνεται δύσκολο να ξεπεραστούν τέτοια προβλήματα στις σχέσεις Άγκυρας-Ουάσιγκτον με μια ήρεμη σχέση.
Ο Πρόεδρος Ερντογάν έχει ήδη αρχίσει να λαμβάνει μέτρα που ενισχύουν αυτήν τη δυνατότητα. Ο τρίτος προβληματικός τομέας είναι οι διαφορές απόψεων με τη νέα ομάδα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας που θα δημιουργηθεί στην Ουάσινγκτον. Η ομάδα του Μπάιντεν δημιουργήθηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου με την πρόσληψη ονομάτων από την εποχή του Ομπάμα.
Τα ονόματα της νέας αμερικανικής κυβέρνησης που είναι υπεύθυνη για την εξωτερική πολιτική και την ασφάλεια αποτελούνται από ονόματα που αντιμετωπίζουν τις ανησυχίες της Άγκυρας και τις συνθήκες της περιοχής με μια μάλλον στενή και άκαμπτη προοπτική. Προβλήματα επικοινωνίας που μπορεί να αντιμετωπίσει η Άγκυρα με τη νέα διοίκηση θα συνεχίσει να αποτελεί τομέα κινδύνου.
***
Το 2021, στην ημερήσια διάταξη θα περιλαμβάνονται προβληματικά αρχεία σε πολλά θέματα, ειδικά η παρουσία YPG στη Συρία και τις ΗΠΑ. Από τώρα, πνιγμένο ένα πρόβλημα με την επιστροφή του τεύχους S-400 των αεροσκαφών F-35 που θέλουν η Τουρκία να πάρει τον τίτλο ως συζητήσεις Halkbank και η Feton η μελλοντική ατζέντα μετά τον Μάρτιο θα είναι προκλητικές γραμμές της νέας σελίδας.
Το άλλο πρόβλημα είναι ότι η ομάδα του Μπάιντεν θα συνδέσει ορισμένα από τα θέματα που θα διαπραγματευτεί με την Άγκυρα με την ατζέντα της ΕΕ. Η κυβέρνηση Μπάιντεν, η οποία ετοιμάζεται να ανοίξει μια νέα σελίδα με την Ευρώπη, έχει τη δυνατότητα να εξετάσει ορισμένα από τα θέματα (όπως η Κύπρος, η Ανατολική Μεσόγειος, το Αιγαίο, η Λιβύη και η Συρία) που η Άγκυρα θα ήθελε να συζητήσει ανεξάρτητα, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στη θέση της Ευρώπης. Από τις αρχές του 2021 στο βαθμό που η Τουρκία κατάφερε να ανοίξει μια νέα σελίδα με την οποία η ΕΕ μπορεί επίσης να μειώσει τους κινδύνους.
***
Τα ζητήματα της Λιβύης και της Συρίας είναι τα θέματα που παρέχουν την ευκαιρία συνεργασίας καθώς και κοινούς προβληματικούς τομείς στις σχέσεις Άγκυρας-Ουάσιγκτον. Η πολιτική της Τουρκίας για τη Συρία μόνο στο βαθμό που η μείωση της συζήτησης σχετικά με την τρομοκρατία στην Ουάσινγκτον και θα αποτελέσει ένα βήμα για τη δημιουργία περισσότερων ευκαιριών θα προστατεύσει τα συμφέροντα της Άγκυρας με τη Ρωσία.
Μια επανεξέταση των σχέσεων με το Ισραήλ το 2021 θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει στην επέκταση αυτής της πιθανότητας. Ωστόσο, ένα πράγμα που δεν πρέπει να θυμάστε είναι ότι το Τελ Αβίβ πρέπει να κλείσει την εποχή του Τραμπ με την Ουάσινγκτον πριν από την Άγκυρα, όπως και οι χώρες του Κόλπου. Από αυτή την άποψη, οι προσδοκίες όλων των παραγόντων της περιοχής να ανοίξουν ένα καθαρό φύλλο με τη νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ μπορούν να μετατραπούν σε ευκαιρία για την Άγκυρα.
***
Η επιθυμία για ομαλοποίηση των σχέσεων με το Ισραήλ διακηρύχθηκε σαφώς στην Άγκυρα, η Τουρκία επιβεβαιώθηκε στις υψηλότερες προφορικές-ισραηλινές διαπραγματεύσεις. Αν και οι χώρες του Κόλπου να ξεκινήσουν διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ, η Τουρκία δείχνει ότι αν και ο πρώτος από τους πολλούς τίτλους που είναι αληθινοί στη Μεσόγειο το Ισραήλ θεωρείται ως φυσιολογική και υγιής επιθυμία διπλωματικών σχέσεων.
Ωστόσο, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι οι ανεξέλεγκτες πολιτικές και η ρητορική της διοίκησης του Netenyahu είναι ένα θέμα που πρέπει να ξεπεραστεί κατά την ανάκαμψη των σχέσεων. Μετά τον Τραμπ, το Τελ Αβίβ, που ετοιμάζεται να συνεργαστεί με τη νέα διοίκηση παρόμοια με την Άγκυρα. αναμένεται να ρωτήσουν οι σχέσεις της με την Τουρκία για «ομαλοποίηση». Ωστόσο, τα θέματα όπως το τι θα είναι το παλαιστινιακό ζήτημα και πού θα σταματήσει και τι ρόλο θα διαδραματίσει η δέσμευση της Χαμάς σε τέτοια βήματα παραμένουν ασαφή.
***
Αντί για την αποκατάσταση των επίσημων σχέσεων που το Τελ Αβίβ κατανοεί από την ομαλοποίηση, βασίζεται σε δύο δυναμικές. Το πρώτο είναι ότι το παλαιστινιακό ζήτημα παρεμβάλλεται ή περιορίζεται στο ζήτημα του αραβικού πληθυσμού, το οποίο έχει ορισμένα δημοτικά προβλήματα υπό την εποπτεία του Ισραήλ. Δεύτερον, είναι μια μορφή ομόφωνης σχέσης που θα επιτρέψει τη μεταφορά της νομιμότητας στο Τελ Αβίβ, με την παρεμβολή ολόκληρου του γεωπολιτικού, ιστορικού και περιφερειακού πλαισίου του Ισραήλ.
Τα τελευταία χρόνια στην Τουρκία σιωπηρά Μια τέτοια προσέγγιση φαίνεται να διατυπώνεται εύκολα. Ωστόσο, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι μια παρόμοια προσέγγιση στην ιστορία της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής πραγματοποιήθηκε μόνο κατά την περίοδο 28 Φεβρουαρίου, σε μια σύντομη περίοδο που δεν κράτησε ούτε ένα ή δύο χρόνια, και ότι μια ισραηλινή πολιτική με επίκεντρο το παλαιστινιακό ζήτημα διατηρήθηκε για όλες τις κυβερνήσεις εκτός από αυτήν.
***
Ένας άλλος αξιοσημείωτος τίτλος το 2021 όσον αφορά την Τουρκία, τη Γερμανία, το Ιράκ, οι εκλογές θα διεξαχθούν στο Ιράν και το Ισραήλ. Τα αποτελέσματα των εκλογών σε αυτές τις χώρες, ειδικά στη Γερμανία, αναμένεται να επηρεάσουν τις γεωπολιτικές προτεραιότητες και τις σχέσεις της Άγκυρας με διαφορετικές δυνατότητες.
Η εξωτερική πολιτική και ασφάλεια της συμμαχίας του AK Party-MHP στην περιοχή το 2021 για να συνεχίσει τη ρητορική και την πολιτική, την προστασία της εσωτερικής πολιτικής, την εξωτερική πολιτική, αν και το κόστος της γραμμής κατανάλωσης αντιπροσωπεύει μια σοβαρή ευπάθεια όσον αφορά την Τουρκία. Ο Covidien-19 και ο Trump σε παγκόσμιο επίπεδο μετά την αλλαγή της ατμόσφαιρας και την πτώση της εκτίμησης του λαϊκισμού φαίνεται υπέρ της Τουρκίας.
Δίνοντας σαφή μηνύματα προς αυτή την κατεύθυνση με την απώλεια του Τραμπ, η επιλογή της Άγκυρας θα καθορίσει τον συντελεστή και την ποιότητα της προστασίας των μακροπρόθεσμων συμφερόντων της σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας καθ ‘όλη τη διάρκεια του 2021.
ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ TAHA ÖZHAN;
Ο Özhan, διευθυντής έρευνας στο Ινστιτούτο της Άγκυρας, εργάστηκε ως επισκέπτης ακαδημαϊκός στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης το 2019-2020. Μεταξύ 2014-2016, διετέλεσε κύριος σύμβουλος του πρωθυπουργού, αναπληρωτής 25ης και 26ης θητείας και επικεφαλής της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων TBMM. Μεταξύ 2009-2014, διετέλεσε πρόεδρος της SETA, εκ των οποίων ήταν ένας από τους ιδρυτές σκηνοθέτες το 2005. Το τελευταίο δημοσιευμένο βιβλίο του Özhan είναι “Η Τουρκία και η κρίση του Τάγματος Sykes-Picot”. Ολοκλήρωσε το διδακτορικό του στην Πολιτική Επιστήμη.
