Χρυσή πρέσα
Η έννοια της πολιτικής ευθύνης στην Κύπρο, ειδικότερα, φαίνεται να έχει παρεξηγηθεί.
Πρόσφατα, ακούμε συχνά από υπουργούς και άλλους κυβερνητικούς αξιωματούχους με το στυλ των χίλιων καρδιναλίων, δηλώνοντας κατηγορηματικά ότι <αναλαμβάνουν την πολιτική ευθύνη> Για παράδειγμα, ο Υπουργός Δικαιοσύνης, ο οποίος ανέλαβε την πολιτική ευθύνη δύο φορές σε μία εβδομάδα (η αστυνομική επιδρομή με εντολή του πλοιάρχου του Διαδικτύου և απέσυρε το νομοσχέδιο κατά της πώλησης)
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έκανε το ίδιο στην ομιλία του για τα φαινόμενα της διαφθοράς και της εμπλοκής.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη για τη μεγάλη του σημασία για την κοινωνία. Η ανάληψη πολιτικής ευθύνης, ωστόσο, δεν μπορεί να είναι μια προσέγγιση ρητορικής αποφυγής և επικοινωνίας έως ότου το ζήτημα ξεχαστεί.
Συνήθως η δήλωση ευθύνης για μια τόσο σοβαρή υπόθεση είναι μια τολμηρή πολιτική δράση, ακολουθούμενη από μια πολιτική απολογία, συγγνώμη ή παραίτηση.
Η ανάληψη ευθύνης στη χώρα μας συνοδεύεται από μια προσπάθεια αλλαγής ευθυνών. Είναι καθήκον των προηγούμενων κυβερνήσεων ή είναι μια προσπάθεια ντροπής του ονόματός του, ή διαταράσσουν την προσπάθεια επίλυσης του Εθνικού προβλήματος ή
Η ευθύνη εξακολουθεί να ανήκει στους πολίτες. Στην ομιλία του, ο Πρόεδρος προτίμησε να διαστρεβλώσει τα κοινωνικά μέσα, ίσως ο μόνος τρόπος να εκφράζεται και να ασκείται κριτική. Ζούμε σε μια χώρα όπου η διαφθορά εδραιώνεται στα μέσα ενημέρωσης, τα περισσότερα από τα οποία εξαρτώνται εξ ολοκλήρου από το πολιτικό κατεστημένο, είτε μέσω των οικοδεσποτών είτε μέσω δημοσιογράφων, των οποίων οι στενοί συνεργάτες διορίζονται σε υψηλές κυβερνητικές θέσεις. Ένα καλό παράδειγμα είναι η πρόσφατη απόρριψη της δημοσιογραφίας, καθώς έγραψε αυτό που όλοι γνωρίζουν και συζητούν.
Μετά την ανάληψη ευθύνης, όλα τελειώνουν. Τίποτα δεν τρέχει, χωρίς έξοδα, ողը ο υπεύθυνος θεωρείται καθαρισμένος σαν να ομολογήσει, έχει αμαρτήσει σαν να βγήκε από τη δεξαμενή του Σίλοβαμ. Η ανάληψη ευθύνης είναι η βασική φράση. Το λέμε եցինք καθαρίσαμε.
Η Κύπρος σήμερα βρίσκεται σε μια βαθιά κοινωνική και οικονομική τρύπα, διέρχεται μια περίοδο θεσμικού εκφυλισμού, παρακμής, διαφθοράς, θέτοντας σε κίνδυνο την ίδια τη δημοκρατία.
Η συμμετοχή της κυβέρνησης σε σκάνδαλα, οι διεθνείς εκπομπές του κράτους, η αδυναμία επίλυσης των κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων που δημιουργούνται από την επιδημία, μετατρέπουν την πολιτική σε αρένα πολιτικής πολιτικής, εκφοβισμού και σκάνδαλου. Αντί για αυτοκριτική, ταπεινότητα, αλαζονεία, κυνήγι μάγισσας.
Κύριοι, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας έως τον τελευταίο διορισμένο αρχηγό κράτους, πρέπει να επιβεβαιώσετε πότε <αναλαμβάνεται την ευθύνη> σημαίνει αυτόματα ότι έχετε
Η βασική ειλικρίνεια και αξιοπρέπεια της εγκατάλειψης της θέσης σας զ δίνοντας τη θέση σας σε κάποιον άλλο.
Η Κύπρος χαρακτηρίζεται τουλάχιστον από το σεβασμό της.