Ο Λεωνίδας Λοϊζίδης, υποψήφιος του κινήματος αφύπνισης 2020, τρέχει στις προσεχείς κοινοβουλευτικές εκλογές με το σύνθημα «Πρέπει να εκφράσουμε την αγάπη μας για την πατρίδα μας με πρακτικούς, σύγχρονους τρόπους».
Ο τιμημένος διευθυντής παραστάσεων եմատ Τα κινηματογραφικά έργα προσφέρονται στην πατρίδα του για πολλά χρόνια μέσω της τέχνης του. Με τους Al Pacino, Ethan Hawke, Glenn Clowes, Laura Line, μερικοί από τους οποίους χειροκροτούν τις παραστάσεις τους στην Αμερική.
Όχι μόνο ο Λεωνίδας Λοϊζίδης, διευθυντής του Αμερικανικού Κογκρέσου στη Νέα Υόρκη, βραβεύτηκε για σχεδόν δεκαπέντε χρόνια για την παράδοση μηνυμάτων αρχαίας ελληνικής τραγωδίας σε μεγάλα θέατρα της Νέας Υόρκης, καθώς και περιοδεία στην Αμερική και την Αμερική. Ευρώπη
Ταυτόχρονα, ωστόσο, με έντονη πολιτική έννοια, δηλώνει ενεργά «παρόν» για να συμβάλει αποτελεσματικά στην εμπειρία της Κύπρου. Το εθνικό πρόβλημα, η οικονομική κρίση – η κοινωνικοοικονομική επιβάρυνση της επιδημίας, η μετανάστευση των νέων – το χαμηλό ποσοστό γεννήσεων είναι τα θέματα προτεραιότητας του, εάν εκλεγούν τον Μάιο του επόμενου έτους.
– Γιατί επιλέξατε να συμμετάσχετε στις βουλευτικές εκλογές με το κίνημα αφύπνισης 2020, το οποίο είναι γνωστό ότι ιδρύθηκε από κατόχους κινητών αξιών;
– Η εμπιστοσύνη είναι ο σύνδεσμος της κοινωνίας. Εάν δεν εμπιστευόμαστε τους τραπεζίτες μας για την ειλικρίνεια ή την εποπτεία τους, για να πούμε την αλήθεια, για να στιγματίσουν τα ανέντιμα χρηματιστήρια, οι αγορές θα «καταρρεύσουν». Αυτό φαίνεται οικείο μετά την οικονομική κρίση του 2013.
Το σύστημα δεν μπορούσε να διαρκέσει πολύ με τέτοια κυνική συμπεριφορά. Ο σχηματισμός αυτού του κινήματος προέκυψε από αυθόρμητα συνδικάτα πολιτών.
Στα σύνορα, όπου είμαστε, το ερώτημα δεν είναι αν θα πάω δεξιά ή αριστερά ή στο κέντρο. Το θέμα είναι να προχωρήσουμε μπροστά.
Μέχρι στιγμής, το κίνημα αφύπνισης 2020 κατάφερε να ενώσει τις κοινωνικές ομάδες στην καταπολέμηση ενός αναποτελεσματικού θεσμού.
– Γιατί πρέπει οι πολίτες να εμπιστεύονται και να ψηφίζουν τον Λεωνίδα Λοϊζίδη;
– Κατά τη συζήτησή μας, δεν προτείνω ένα ολοκληρωμένο σύστημα δεοντολογίας. Μερικές προσωπικές σκέψεις, ελπίζω, παρέχουν μια χρήσιμη συζήτηση. Αγάπη για την πατρίδα.
Αυτό, φυσικά, δεν είναι μια αφηρημένη έννοια που διδάσκεται στα σχολεία. Στο παρελθόν, οι πολιτικοί το φώναζαν από τα μπαλκόνια, σήμερα από τα παράθυρα της τηλεόρασης.
Από προσωπική εμπειρία, ο πατριωτισμός είναι αυτοθυσία. Ήμουν 10 ετών όταν είδα το 1974 ότι ο πατέρας μου υπερασπίστηκε τη δημοκρατία, αντιστάθηκε στους εισβολείς. Αν θέλουμε να τιμήσουμε τους ήρωές μας “με πράξη, όχι λέξη” επειδή ο Περικλής αμφισβήτησε τους αρχαίους Αθηναίους, πρέπει να εκφράσουμε την αγάπη μας για την πατρίδα μας. στην πράξη modern με σύγχρονους τρόπους. Έτσι, μετά τα τραγικά γεγονότα του 2013, μετά την κατάσταση της οικονομίας μας, μπορούμε να πούμε ότι η πολιτική δομή υπερασπίστηκε την πατρίδα της; Μαζί με το συναίσθημα της αγάπης, υπάρχει και μια αίσθηση ευθύνης.
Μια υψηλή αίσθηση ευθύνης με ωθεί να εξετάσω τις αναδυόμενες ευκαιρίες ως έργο.
Είναι καθήκον μου να αναρωτηθώ τι μπορώ να κάνω για την κοινωνία στο σύνολό της.
– Κύριε Λοϊζίδη, θεωρώντας την πορεία σας ως επιτυχημένου σκηνοθέτη σε όλο τον κόσμο, αναρωτιέμαι πώς μπορείτε να συμβάλλετε στο κοινό καλό όταν δεν έχετε πρωταγωνιστικό ρόλο στα πολιτικά γεγονότα.
– Πρώτα απ ‘όλα, αυτό που προσπάθησα να διατηρήσω και να αναπτύξω κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής μου σταδιοδρομίας είναι να διατηρήσω την ανεξαρτησία της σκέψης μου. Η απόστασή μου από οποιαδήποτε ομάδα συμφερόντων ή πολιτικό κόμμα ενέτεινε τις προσπάθειές μου.
Δεύτερον, από μικρή ηλικία, έμαθα να εκφράζω τις απόψεις μου δημόσια ώστε οι πολιτικοί και οι ψηφοφόροι να μπορούν να σκέφτονται.
Τρίτον, εκφράζοντας ειλικρινά αυτές τις απόψεις, συχνά εκφράζω αυτό που σκέφτονται πολλοί, αλλά δεν τολμούν να εκφράσουν δημόσια.
Έτσι, παρουσιάζοντας τον εαυτό μου και απαντώντας σε μια πολύ σχετική ερώτηση, ο Λεωνίδας, αν και δεν ασχολείται προσωπικά με την πολιτική, ωστόσο διαβάζει εδώ και δεκαετίες και ενημερώνεται συνεχώς για το κοινωνικοοικονομικό και πολιτικό επίπεδο.
“Ο Ayvris φέρνει τον Νέμεση”
– Είστε δημοφιλείς, ειδικά στις μεγάλες πατρίδες. Ποια είναι η εικόνα της Κύπρου στο εξωτερικό;
«Όταν θαυμάζω τη σοφία των αρχαίων χρόνων, πρέπει να ομολογήσω ότι αντιμετωπίζουμε το παράδειγμα« Ο Ίβρης φέρνει τον Νέμεση ».
Η επιτυχία δεν πρέπει να μας κάνει να ξεχνάμε ή να υποτιμούμε ορισμένα πρόσφατα λάθη που υπονομεύουν ανεπανόρθωτα τη φήμη της χώρας μας. Αναμφίβολα, οι εκπρόσωποί μας έκαναν λάθος. Από την άλλη πλευρά, δεν έχουν ποτέ την ταπεινότητα να πουν ότι έκαναν λάθος. Είναι ικανοποιημένοι με τα προφορικά προφορικά πυροτεχνήματά τους. Αμηχανία σήμερα, οι Κύπριοι έχουν πλέον αρκετό χρόνο να σκεφτούν ότι αυτή δεν είναι η Κύπρος στην οποία έχουν μάθει να πιστεύουν και να αγαπούν.
– Τι έχετε να πείτε για τους αναποφάσιστους ψηφοφόρους;
– Πρέπει να κινηθούμε από την αδράνεια στη δράση. Ζούμε σε επικίνδυνες εποχές. Τίποτα άλλο δεν θα λειτουργήσει. Ο Θουκυδίδης διατύπωσε αυτήν την ιδέα στον Επιτάφιο. “Η άγνοια είναι θράσος, αλλά η νοημοσύνη φέρνει κενό.” Επομένως, το μόνο ερώτημα που προκύπτει είναι το ακόλουθο. Ποτέ δεν υπήρξε μεγαλύτερη ανάγκη για άνδρες και γυναίκες με όραση. Συμπερασματικά, νομίζω ότι είναι απαραίτητο να ληφθούν κάποιες δύσκολες αποφάσεις.
– Εάν πετύχετε, εκλέξτε, κύριε Λοϊζίδη
– Εκείνοι που θα κληθούν να λάβουν αυτές τις αποφάσεις δεν θα πρέπει να βασίζονται στην αντιληπτή δημοτικότητά τους, αλλά στις δικές τους πεποιθήσεις. Έτσι, ως μια μικρή χώρα, πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή σε αυτά που λέμε και κάνουμε.
“Το έγκλημα είναι να αποθαρρύνει τους νέους”
– Τι πιστεύετε για τους νέους; Μπορείτε να τους εμπνεύσετε να αλλάξουν αυτό το περιβάλλον της δυσφημιστικής πολιτικής;
– Οι νέοι χάνονται στην πολιτική. Δεν εμπλέκονται. Επομένως, δεν εκφράζονται, επομένως δεν μπορούν να ψηφίσουν καθόλου. Αντιμετωπίζουν την πολιτική και εκείνους που την εκπροσωπούν με περιφρόνηση και αδιαφορία.
Συμβαίνει σε πολλούς νέους, θα έλεγα όχι μόνο τους νέους. Σε τελική ανάλυση, βλέπουμε μαζικές διαμαρτυρίες αυτές τις μέρες.
Προσέξτε, δεν κατηγορώ αυτήν τη συμπεριφορά. Τονίζω απλώς ότι όσοι έχουν αναλάβει το καθήκον της εκπροσώπησης έχουν «προδώσει» τις αξίες και τα ιδανικά της νεολαίας μας.
Πιστεύω ότι ο μεγαλύτερος ηττημένος δεν είναι ο νεαρός που τώρα επαναρυθμίζει τα πάντα, αλλά η ίδια η κοινωνία. Είναι κάτι περισσότερο από εγκληματικό για μένα να αποθαρρύνω έναν νεαρό άνδρα να μην μπορεί να σκοτώσει τις δυνατότητές του. Μόνιμα άνεργοι, γεγονός που οδηγεί σε πλήρη απώλεια της αυτοεκτίμησης. Και τονίζω ότι η κοινωνία μας σήμερα έχει δημιουργήσει τον μεγαλύτερο αριθμό νέων που απελπισούν κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων. Για μένα, ως δημιουργός για τριάντα χρόνια, δεν υπάρχει μεγαλύτερη αμαρτία από το να βλέπω, για παράδειγμα, τα χαμένα ταλέντα των νέων.
– Νέοι αδιαφορία – η φάση επώασης, όπως περιγράφετε, πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί;
– Η αλλαγή που χρειάζεται ο τόπος μας είναι επιτακτική. Και μπαίνω στην πολιτική, περιμένω ότι αν κάνω το καθήκον μου καλά, θα αφήσω τους φτωχούς και όχι τους πλούσιους στο τέλος της καριέρας μου.
Εάν αυτό το στοιχείο παραβιαστεί στην κυπριακή κοινωνία, το προσεκτικό μάτι των νέων θα το δει αμέσως.
– Λοιπόν, λέτε ότι οι ηγέτες δημιουργούν νέες εποχές και όχι το αντίστροφο.
– Οι μεγάλοι ηγέτες σηματοδοτούν πραγματικά την αρχή νέων εποχών. Πιστεύω επίσης ότι ο χρόνος είναι η ουσία. Νομίζω ότι η απάντηση είναι στη μέση. Δεν υπάρχουν ιδέες, γράφει ο Νίκος Καζαντζάκης, υπάρχουν μόνο άνθρωποι που φέρνουν τις ιδέες, παίρνουν τον γιο του ατόμου που τις μεταφέρει. Πριν από λίγες μέρες, την 1η του μήνα, γιορτάζαμε. Το οφείλουμε στη μνήμη των ανθρώπων αυτής της εποχής να ξαναχτίσουμε την πατρίδα μας. Και προσπαθήστε να ξεχωρίσετε ποιος ενδιαφέρεται για τις επόμενες γενιές και ποιος στις επόμενες εκλογές. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να σταματήσει η ροή των νέων. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να πείσουμε τους ταλαντούχους και επιτυχημένους ανθρώπους της Διασποράς να επιστρέψουν στην πρώτη τους πατρίδα.
– Τι έχετε να πείτε στους νέους μας;
– Η αγορά εργασίας είναι σκληρή και ανταγωνιστική. Το καλύτερο δεν επιβιώνει πάντα, αλλά το πιο σταθερό. Θυμηθείτε ότι όταν τα πράγματα γίνονται σκληρά … όλα γίνονται σκληρά.
Σας απευθύνω σήμερα με ένα ισχυρό μήνυμα. Δηλώστε το προσωπικό σας μέλλον με ηθική, θάρρος και σεμνότητα. Σας καλώ να δηλώσετε το ιστορικό της «παρούσας» χώρας στην ιστορία σας.
“Θέλω η πατρίδα μου να είναι ελεύθερη.”
– Ολοκληρώνοντας, αλλά και λαμβάνοντας υπόψη την άτυπη πενταμερή διάσκεψη για το Κυπριακό, δεν μπορώ παρά να ρωτήσω τη θέση σας για το εθνικό μας ζήτημα.
Στο 57, πρέπει να πω ότι χρειάζονται δύο πυλώνες για την κατασκευή γεφυρών. Στήλη γέφυρας με ακροβάτη. Είναι αδύνατο να βρεις τον εαυτό σου και την ψυχή σου χωρίς τη γενέτειρα των πατέρων μας. Θα χαθούμε πάντα. Δίωξε
Τα άκαμπτα όρια όχι μόνο μας ταπεινώνουν με την πάροδο του χρόνου αλλά, πάνω απ ‘όλα, περιορίζουν τις σκέψεις μας.
Ως πολίτης, οραματίζομαι ένα σταθερό κράτος που θα εγγυάται, πάνω απ ‘όλα, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ειρήνη, όπως απαιτείται από όλα τα ψηφίσματα του ΟΗΕ μέχρι σήμερα.
Η στέρηση των προγόνων μας από την πατρίδα τους αποτελεί παραβίαση της αδιαχώριστης βάσης της ανθρώπινης ύπαρξης. Υπήρξε σαφής παραβίαση των δικαιωμάτων των Κυπρίων πολιτών από το 1974.
Στην ερώτησή σας, λοιπόν, η απάντησή μου είναι ότι θέλω την πατρίδα μου δωρεάν.