“Η ανάπτυξη καλών σχέσεων της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση περνά από την Κύπρο και την Ελλάδα”, η αναζήτηση λύσης στο Κυπριακό μέσω πρωτοβουλιών είναι η λεγόμενη ξεπερασμένη σκέψη. Είναι πολύ δύσκολο να καταλάβουμε ότι η ελληνική και η ελληνική πλευρά εξακολουθούν να προσκολλώνται σε αυτή τη διατριβή σε ένα περιβάλλον γεωπολιτικών μετασχηματισμών στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.
Ο Ελληνοκύπριος ηγέτης Νίκος Αναστασιάδης, η «Κυπριακή Δημοκρατία» της Τουρκίας σε αναγνώριση της υπόθεσης, λέει ότι θα κάνει βέτο για ενημέρωση της Τελωνειακής Ένωσης μεταξύ Τουρκίας και ΕΕ. Είναι σαφές ότι ο Αναστασιάδης ήταν εξαιρετικά άβολος με την επίσκεψη στην Άγκυρα του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ursula von der Leyen και του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Charles Michel.
Επειδή ο Αναστασιάδης εργάστηκε ποτέ με πλήρη δύναμη για να εναντιωθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση με την Τουρκία. Όλη η πολιτική και η στρατηγική, με βάση τη σύγκρουση Τουρκίας-ΕΕ Αναστασιάδης που, ως εκ τούτου, είναι άβολα με τη βελτίωση των σχέσεων μεταξύ της Ένωσης και της Τουρκίας.
Αναμφίβολα, ο Έλληνας ηγέτης είναι καλός ρήτορας και δημαγωγός. Συγκεκριμένα, χρησιμοποιεί αυτό το ταλέντο με όλη του τη δύναμη για να κερδίσει την υποστήριξη του ευρωπαϊκού κοινού. Γνωρίζει πολύ καλά πώς να χρησιμοποιεί μαγικές λέξεις όπως συνεργασία, ειρήνη, φιλικές σχέσεις, δημοκρατία, κράτος δικαίου, περιφερειακή σταθερότητα και ευημερία που θα προσελκύσουν τη συνείδηση και το μυαλό του κοινού. Προφανώς, αξίζει το επάγγελμά του, που είναι δικηγόρος.
Ο Αναστασιάδης, αν και η χρήση ρητορικής, όποιος προσπαθεί να εμπλουτίσει τη δυτική κοινή γνώμη θα πείσει τα μοτίβα της κοινής λογικής, βλέπει την Ανατολική Μεσόγειο και την Κύπρο ενάντια στην πολιτική της Τουρκίας να ακολουθείται τώρα από μια ειρηνική βιώσιμη ειρήνη.
Επιπλέον, η ασυνέπεια και αντίφαση μεταξύ της πολιτικής του Αναστασιάδη πίσω από κλειστές πόρτες και των δημόσιων δηλώσεών του παρατηρείται επίσης από τις αρχές της ΕΕ. Ο Έλληνας ηγέτης απειλεί συνεχώς τους ευρωπαίους εταίρους του με δύναμη βέτο, θέτοντας σε κίνδυνο τη σταθερότητα και την ασφάλεια της ΕΕ και συνδέοντας το μέλλον της ΕΕ με την κυπριακή υποθήκη είναι μια εγωιστική προσέγγιση που περιορίζει τις παγκόσμιες προτεραιότητες και την ισχύ της ΕΕ.
Επιπλέον, πρόσφατα, φαίνεται ότι ο Αναστασιάδης προσπαθεί να σχεδιάσει το προφίλ ενός «ηγέτη που προσπαθεί να προστατεύσει τα συμφέροντα των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων». Και πάλι, ο Αντίοχος ξεκίνησε μια ρητορική λεπτότητα, «η Τουρκία δεν είναι προς το συμφέρον των Τούρκων και των Ελλήνων» για τις οποίες εργάστηκε.
Πρώτα απ ‘όλα, ο Αναστασιάδης δεν πρέπει να ξεχνά ότι αντιπροσωπεύει μόνο τους Έλληνες του νησιού! Δεύτερον, πρέπει να μάθει ότι ακόμη και με αυτή τη δήλωση, οι Τουρκοκύπριοι προσπαθούν να σφετεριστούν τη θέλησή τους και τα κυρίαρχα δικαιώματά τους. Τρίτον, πρέπει να εγκαταλείψει τη στάση του να αγνοεί, αρνείται ή ταπεινώνει την ύπαρξη εκλεγμένων νομικών και νόμιμων αρχών που εκπροσωπούν την εθνική βούληση των Τουρκοκυπρίων. Τέλος, ο τέταρτος που θα αντιμετωπίσει τους Τουρκοκύπριους και την Τουρκία θα πρέπει να σταματήσει την πρόθεσή του να τους παρασύρει σε σύγκρουση.
Εάν ο κ. Αναστασιάδης είναι ένας δημοκρατικός ηγέτης που αγαπά την ειρήνη και υποστηρίζει τη συνεργασία αντί της σύγκρουσης, αφήστε τον να δείξει την καλή θέληση του κάνοντας βήματα σε τρία θέματα. Με βάση τη διατριβή πολιτικής ισότητας που υπερασπίστηκε, πρέπει να αναγνωρίσει τα κυριαρχικά δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων στις θάλασσες, να εξαλείψει τις ανισότητες στον Κανονισμό για την Πράσινη Γραμμή και να απορρίψει τον ισχυρισμό ότι είναι η μόνη αρμόδια αρχή σε ολόκληρη την Κύπρο.
Κύριε Αναστασιάδη, εάν ισχυρίζεστε ότι υπερασπίζετε τα συμφέροντα των Τουρκοκυπρίων, τότε μπορείτε να ξεκινήσετε αποκαθιστώντας τα κυριαρχικά κυριαρχικά τους δικαιώματα. Επειδή δεν υπάρχει καλύτερο ενδιαφέρον από την κυριαρχία και την ανεξαρτησία ενός έθνους!
Το ταχυδρομείο ανάστασης