Τα σκάνδαλα που ξέσπασαν τα τελευταία χρόνια, τα περισσότερα από τα οποία σχετίζονται με τη διαφθορά, οδήγησαν τους πολίτες να στραφούν προς τους πολιτικούς, ειδικά τα μεγάλα κόμματα, κάτι που επιβεβαιώνεται από δημοσκοπήσεις, οι οποίες αναμένεται να εμφανιστούν τον επόμενο Μάιο. Στις προσεχείς κοινοβουλευτικές εκλογές, όπου υπάρχει ορατός κίνδυνος η αποχή να διαδώσει νέο ρεκόρ.
Τα κόμματα μπορούν να κατηγορήσουν το ένα το άλλο, ταυτόχρονα να φαίνονται διεφθαρμένα, ενώ προσπαθούν να πείσουν τους ψηφοφόρους ότι μπορούν να «κάνουν τη διαφορά» με την ψήφο τους, αλλά οι άνθρωποι, δυστυχώς, δεν είναι πεπεισμένοι, τουλάχιστον η Ιστορία έχει δείξει ότι τα πλοκάμια της διαφθοράς είναι ριζωμένα σε όλα, από την πολιτική αρένα.
Οι πολίτες αναμένεται να ψηφίσουν τους 56 εκπροσώπους τους στη Βουλή των Αντιπροσώπων τον επόμενο Μάιο, αλλά οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η αποχή θα είναι μεγάλος νικητής. Είναι πιθανό ότι αυτή τη φορά θα εμφανιστεί ένα νέο αρνητικό ρεκόρ, το οποίο θα ξεπεράσει το 35% που καταγράφηκε στις κοινοβουλευτικές εκλογές του 1960 ή ακόμη και το 33,26% το 2016.
Τα κόμματα, λαμβάνοντας υπόψη ότι το υψηλότερο ποσοστό αποχής προέρχεται από νέους, αποφάσισαν να προτείνουν … νέο αίμα, προσθέτοντας νέους υποψηφίους στα ψηφοδέλτια. Η στρατηγική που μπορεί να οδηγήσει τους νέους ψηφοφόρους στις εκλογές, ωστόσο, δεν αποτελεί σημαντική λύση στο πρόβλημα, καθώς οι τοπικές πολιτικές δυνάμεις θα πρέπει να βρουν εναλλακτικούς τρόπους για να ανακτήσουν την εμπιστοσύνη του λαού, ειδικά της νεολαίας. ,
Πλήρης υποτίμηση των ευρωβουλευτών
Περιγράφοντας τα γεγονότα της αποχής, φαίνεται ότι οι πολίτες πηγαίνουν στις κάλπες με μεγαλύτερη συνέπεια όταν πρόκειται για προεδρικές εκλογές, ενώ γυρίζουν την πλάτη τους στις ευρωπαϊκές κοινοβουλευτικές εκλογές και, τα τελευταία χρόνια, κοινοτικές εκλογές. Κάτι που: Είναι προφανές μέσω δεδομένων σ:Οι αποχές στις προεδρικές εκλογές του 2018 έφτασαν το 28,12%, ενώ πριν από τέσσερα χρόνια, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο του 2014, η αποχή διπλασιάστηκε και πιο συγκεκριμένα – 56,03%.
Στη μέση των προεδρικών εκλογών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, υπάρχουν εκείνοι οι βουλευτές που τα τελευταία χρόνια έχουν σημειώσει υψηλές αποχές σε σύγκριση με προηγούμενους διαγωνισμούς. Για παράδειγμα, στις τελευταίες κοινοβουλευτικές εκλογές το 2016, το 33,26% απείχε, ποσοστό ρεκόρ από το 1960.
Στην περίπτωση κοινοτικών εκλογών, αν και οι αποχές ήταν μικρότερες από ό, τι στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με την πάροδο του χρόνου, η προσέλευση στις τελευταίες εκλογές το 2016 ήταν 59,32%, ρεκόρ από την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Είκοσι χρόνια που … συγκλόνισαν τον αποχή
Η έκρηξη της αποχής ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Με την έλευση της νέας χιλιετίας, όλα τα ποσοστά αποχής ήταν διψήφιο, δείχνοντας μια ανοδική τάση που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Στις κοινοβουλευτικές εκλογές του 2001, το 8,25% των πολιτών δεν πήγε στις κάλπες και το ποσοστό αποχής στις δημοτικές εκλογές διπλασιάστηκε στο 16,99%.
Στις προεδρικές εκλογές του 2003, που ήταν οι τελευταίες πριν η Κύπρος ενταχθεί επίσημα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, απείχε κατά 9,45%. Ο Τάσος Παπαδόπουλος κέρδισε τις εκλογές.
Με την είσοδό μας στην Ευρώπη, η Κύπρος θα έπρεπε να ψηφίσει τους εκπροσώπους τους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αλλά οι εκλογές του 2004 απείχαν σχετικά μεγάλες, φτάνοντας το 27,50%.
Οι αποχές στις κοινοβουλευτικές εκλογές του 2006 έφτασαν και πάλι διψήφια (11%), για πρώτη φορά από το 1976, ενώ στις δημοτικές εκλογές της ίδιας χρονιάς δεν άσκησε το δικαίωμα ψήφου κατά 23,55%.
Στο τέλος της δεκαετίας, πραγματοποιήθηκαν δύο ακόμη εκλογές. Στις προεδρικές εκλογές του 2008, όταν εξελέγη ο Δημήτρης Χριστόφιας, το 10,38% δεν ψήφισε την πρώτη Κυριακή και το 9,16% στη δεύτερη.
Επιπλέον, τέσσερις στους δέκα (40,60%) δεν ψήφισαν για τους Κύπριους εκπροσώπους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2009.
Η δεκαετία που κέρδισε η μειονότητα
Από το 2010-19, το αίσθημα της αποχής διατηρήθηκε από τους πολίτες που φροντίζουν τον καθένα να επιβεβαιώσει τη δυσπιστία τους στην πολιτική, καθώς υπάρχει ένα σταθερό άλμα σε εκείνους που δεν ασκούν το δικαίωμα ψήφου.
Οι αποχές έφτασαν το 21,30% στις κοινοβουλευτικές εκλογές του 2011 και το 39,82% στις εκλογές του Συμβουλίου των Πρεσβύτερων.
Οι αποχές στις προεδρικές εκλογές του 2013 ήταν μικρότερες από τις εκλογές του 2011, αλλά οι αποχές έσπασαν ένα νέο ρεκόρ 16,86% στον πρώτο γύρο και 18,42% στο δεύτερο. Οι άνθρωποι ζούσαν σε οικονομική φτώχεια λόγω της κρίσης εκείνο το έτος, θα μπορούσε να είναι ένα μέσο απάντησης στα μέρη. Ο Νίκος Αναστασιάδης εκλέγεται Πρόεδρος.
Και η ανοδική τάση συνεχίστηκε … Μετά την αποχή από το 56,03% μεταξύ των ευρωβουλευτών το 2014, η μειονότητα κέρδισε … ενώ ένα άλλο ρεκόρ αποχής καταγράφηκε στις κοινοβουλευτικές εκλογές του 2016, καθώς το 33,26% δεν πήγε στις κάλπες. κάλπες. Ταυτόχρονα, το 59,32%, δηλαδή έξι στους δέκα, δεν άσκησαν το δικαίωμα ψήφου στις δημοτικές εκλογές.
Το 2018, ο Νίκος Αναστασιάδης επανεκλέχθηκε με αποχή, κάνοντας 28,12% την πρώτη Κυριακή και 26,03% στη δεύτερη. Οι τελευταίες εκλογές, που πραγματοποιήθηκαν το 2019, για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου σημειώθηκε ελαφρά μείωση, καθώς το 55,01% δεν ψήφισε.
Η αποχή στις πρώτες κοινοβουλευτικές εκλογές είναι τεράστια
Η αποχή, ως φαινόμενο, εμφανίστηκε στις πρώτες κοινοβουλευτικές εκλογές μετά την ίδρυση του κράτους το 1960. Οι αποχές σε αυτές τις εκλογές τέθηκαν στο κόκκινο επειδή το 35,9% δεν ψήφισε.
Το παράδοξο είναι ότι πέρυσι, το 1959, στις πρώτες προεδρικές εκλογές μετά την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, το ποσοστό αποχής ήταν μόνο 8,76%, ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος έγινε πρόεδρος, ενώ ένα χρόνο αργότερα, σε άλλη εκλογική εκστρατεία, απείχε:
Οι τελευταίες εκλογές της δεκαετίας ήταν οι προεδρικές εκλογές του 1968, στις οποίες ο Αρχιμανδρίτης Μακάριος επανεκλέχθηκε Πρόεδρος, με ελαφρά πτώση το 1959 (6,55%).
Μόνο δύο εκλογικοί διαγωνισμοί τη δεκαετία του 1970
Η δεκαετία του 1970 ήταν οι πιο σκοτεινές μέρες από την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Όλα επισκιάστηκαν από το πραξικόπημα և τουρκική εισβολή, αλλά πριν από αυτές τις δύο μαύρες σελίδες της σύγχρονης τοπικής ιστορίας, πραγματοποιήθηκαν το 1970. Κοινοβουλευτικές εκλογές.
Υπήρξε πτώση σε αυτές τις εκλογές σε σύγκριση με τις κοινοβουλευτικές εκλογές του 1960, αλλά και πάλι ο αριθμός ήταν πολύ υψηλός καθώς σχεδόν ένας στους τέσσερις δεν πήγε στις κάλπες (24,20%).
Οι προεδρικές εκλογές πραγματοποιήθηκαν το 1973, αλλά ο Μακάριος δεν είχε αντίπαλο υποψήφιο, παρέμεινε έτσι Πρόεδρος, ενώ το 1978 ο Σπύρος Κυπριανού εξελέγη χωρίς υποψήφιο.
Οι πρώτες μεταπολεμικές εκλογές πραγματοποιήθηκαν στις κοινοβουλευτικές εκλογές του 1976, οι οποίες και πάλι αποχές. 14,70% του πληθυσμού δεν πήγε στις κάλπες.
Κύπριος … ένα αντίδοτο στην αποχή
Οι πολίτες κλήθηκαν σε εκλογικά τμήματα πέντε φορές τη δεκαετία του 1980, δύο για τις προεδρικές εκλογές και δύο για τις κοινοβουλευτικές εκλογές.
Κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας, οι πολίτες πήγαν στις εκλογές μαζικά για να ψηφίσουν, αλλά αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι όλοι τους θεωρούσαν ότι εμπλέκονται στην επίλυση του Κυπριακού. Τις ημέρες πριν από τις εκλογές, ο εκλογικός Τύπος ανέφερε ότι οι πολίτες θα ψηφίσουν εν μέρει για να προσδιορίσουν το αποτέλεσμα του Κυπριακού.
Στις κοινοβουλευτικές εκλογές του 1981, το ποσοστό αποχής έπεσε στο 4,25%, το οποίο εξακολουθεί να είναι ρεκόρ, ενώ στις προεδρικές εκλογές του 1983 το ποσοστό ήταν 4,98% και ο Σπύρος Κυπριανού εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Το 1986, για πρώτη φορά, διεξήχθησαν κοινοβουλευτικές και δημοτικές εκλογές τον ίδιο χρόνο. Η αποχή στις κοινοβουλευτικές εκλογές παρέμεινε χαμηλή, ειδικότερα το 5,38%, και στις δημοτικές εκλογές έφτασε και πάλι διψήφια (10,47%).
Στις προεδρικές εκλογές του 1988, που κέρδισε ο Γιώργος Βασίλειος, το 5,76% του πληθυσμού δεν πήγε στις κάλπες.
Μετά το 90, η αποχή άρχισε να αυξάνεται
Η δεκαετία του 1990 ήταν το τελευταίο έτος πριν η Κύπρος ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά αυτή που έγινε διάσημη με τη συντριβή του χρηματιστηρίου ήταν οι περίφημοι πύραυλοι S-300. Οι πρόσφυγες πολέμου αυξάνονταν και το Κυπριακό, παρά τις προσπάθειες επίλυσής του, παρέμεινε άλυτο.
Το 1990-1999, πραγματοποιήθηκαν έξι εκλογές, των οποίων η προσέλευση παρουσίασε μικρή αύξηση κατά την προηγούμενη δεκαετία.
Στις κοινοβουλευτικές εκλογές του 1991, οι αποχές έφτασαν το 7%, δηλαδή 2% περισσότερο από ό, τι στις προηγούμενες εκλογές, ενώ στις εκλογές του Συμβουλίου των Πρεσβύτερων, σημειώθηκε επίσης αύξηση 13,64%.
Ακολούθησαν οι προεδρικές εκλογές του 1993, που διεξήχθησαν σε δύο γύρους, με τον Νικηφόρο Γλαύκο Κληρίδη Το 7,58% δεν ψήφισε την πρώτη Κυριακή και 6,73% τη δεύτερη ημέρα.
Η αύξηση της αποχής ήταν ασήμαντη το 1996.
Το 7,06% δεν ψήφισε στις κοινοβουλευτικές εκλογές και το 13,90% στις εκλογές του Συμβουλίου των Πρεσβύτερων. Επιπλέον, στις προεδρικές εκλογές του 1998, όταν επανεκλέχτηκε ο Γλαύκος Κληρίδης, το ποσοστό αποχής την πρώτη Κυριακή ήταν 8,28% και το δεύτερο στο 5,88%.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ.