Τη δεύτερη μέρα, το πρωινό μας είναι στο Little House του Ali Aliuhadar. Το πρωινό αποτελείται από κατσικίσιο βούτυρο, κρέμα γάλακτος, μέλι, ποικιλίες τυριών (Akalp Peynı̇rcı̇lı̇k), ζαχαροπλαστικής με τυρί cottage, αυγό με παγωτό, κουλούρι Maraş και ανδρικά με κρεμμύδια και τελειώνει με κεμπάπ συκωτιού. Ο διαχειριστής της εταιρείας Akalp Doğal Süt Ürünleri İbrahim Aksüyek μας δίνει πληροφορίες για τα προϊόντα του. Μας ενδιαφέρει το προβιοτικό τυρί που μόλις άρχισαν να παράγουν.
Η περιοδεία μας στην πόλη ξεκινά με τα ιστορικά αρχοντικά του Μαρά αυτή τη φορά. Όταν λέμε Πολιτιστικό Σπίτι, Τζαμί Şıh, επισκέπτουμε τα έργα «πολιτιστικός δρόμος» του Δήμου Dulkadiroğlu στην πλατεία Bahtiyar. Σε αυτό το πλαίσιο, πολλά σπίτια έχουν αποκατασταθεί και αυτά τα κτίρια φέρουν ίχνη της αστικής αρχιτεκτονικής της πόλης με τα παράθυρα του κόλπου του ζιγκ-ζαγκ που κατευθύνουν το τρελό βορειοανατολικό τμήμα του Marash στο σπίτι, τις χαμηλές και τοξωτές πόρτες και τα παράθυρα της γκιλοτίνας.
Το ταξίδι μας συνεχίζεται με ένα πολύ όμορφο πέτρινο κτίριο αυτή τη φορά. Το παλιό Γυμνάσιο Kahramanmaraş, γνωστό ως Μαύρο Γυμνάσιο, άνοιξε ως Προτεσταντική Σχολή το 1863 και αργότερα υπηρέτησε ως το πρώτο εκπαιδευτικό ίδρυμα στην πόλη το 1933. Σήμερα, το Μουσείο Λογοτεχνίας Seven Beautiful Men. Εδώ, ακούμε την ομιλία των εραστών και επισκέπτονται την έκθεση Sim Matra Institute, Maraş net, χαλκού μπάρμπεκιου έκθεση.
Κάνοντας ταράνα
Ο καιρός αρχίζει να γυρίζει, προσπαθούμε να αντισταθούμε στον ισχυρό άνεμο, μπαίνουμε στο Haşiroğlu Tarhana καθώς ξεκινά η βροχή. Ιδιοκτήτης εργοστασίου Samet Çiftarslan, Γενικός Διευθυντής Berat Saygıner. Εδώ θα σας δείξει πώς να φτιάξετε ταρνά και να σερβίρετε σούπα ταράνα.
Αφού μαγειρεύουν το σιτάρι που συνθλίβονται στον πέτρινο μύλο σαν ρύζι σε ένα καζάνι, το αφήνουν να κρυώσει και να ξεκουραστούν. Αφού προσθέσουν ξινό γιαούρτι και θυμάρι Maraş, απλώνουν το ζυμωμένο εμβόλιο ταράνα σε χαλιά που ονομάζονται ωμά και το αφήνουν να στεγνώσει.
Μικροκλίμα…
Αφού είδαμε την παραγωγή της Tarhana, ξεκινήσαμε προς το οροπέδιο Başkonuş. Το οροπέδιο Başkonuş, που βρίσκεται στα σύνορα των συνοικιών Onikişubat και Andırın, απέχει μία ώρα από την πόλη, σε απόσταση 1.300 μέτρων… Το ταξίδι συνεχίζεται με τοπία σαν να ήταν στη γεωγραφία της Μαύρης Θάλασσας. Η γεωγραφία στο σημείο όπου βλέπουμε το φράγμα Sır από πάνω μου θυμίζει το μέρος όπου βλέπουμε τον κόλπο Datça.
Ένα μεγάλο μέρος του οροπεδίου διευθύνεται από τον Serdar Erdoğanyılmaz και την οικογένειά του. Κάνουμε μια σύντομη πεζοπορία συνοδευόμενη από λεπτό χιόνι σε σκόνη. Αυτό είναι ένα μικροκλίμα, πηγή οξυγόνου. Λέγεται ότι κατά την αναρρίχηση ενός κοντινού λόφου, μπορεί να δει μέχρι τον κόλπο του Iskenderun και ακόμη και την Κύπρο σε καθαρό καιρό. Ο Serdar Bey λέει ότι η πρώτη προτεραιότητα της επιχείρησης Başkonuş Plateau είναι η φροντίδα των ζώων και του δάσους, που είναι οι οικοδεσπότες της φύσης.
Όταν μαζεύουμε κοντά στην τεράστια φωτιά στο τέλος του σύντομου ταξιδιού μας, η προετοιμασία της σούπας tirşik (γιατρός Andırın) εξηγείται σε ένα εργαστήριο. Ένα φυτό που ονομάζεται επίσης τσίχλα, το εξαιρετικά δηλητηριώδες άγριο τεύτλο ή γεντιανή. Δεν πρέπει να αγγίζει καν το χέρι, όσοι ξέρουν μαζεύονται, πάλι, όσοι ξέρουν, παίρνουν και μαγειρεύουν το δηλητήριο περνώντας από ειδικές διαδικασίες και αναδύεται μια σούπα πανάκειας.
Πριν από το γεύμα, σερβίρεται η ραβάντα, ένα σέρμπτ μοναδικό για το Kahramanmaraş. Hetifs που διαχωρίστηκαν από τσαμπιά σταφυλιών στην παραγωγή του επιλέχθηκαν και τοποθετήθηκαν σε ένα σάκο και κρέμασαν σαν μια αιώρα σάκου επιλέγοντας υγρούς και ξινούς κόκκους, το νερό που διαρρέει συλλέχθηκε σε μια λεκάνη και διατηρήθηκε στον ήλιο για να παχυνθεί. Είναι πολύ νόστιμο, αναρωτιέμαι γιατί δεν είναι κατασκευασμένο από παγωτό…
Υπάρχει κάτι σαν τη γεύση των χεριών
Για δείπνο, υπάρχουν τοπικά γεύματα Maraş που ετοίμασαν η μητέρα του Serdar Bey, Süreyya Erdoğanyılmaz: Σούπα Toyga, γεμιστά καρότα, mimbar, τυρί με παντζάρι, κρέας με κρέας, σπανάκι, ψητή φλούδα κολοκυθάκι, ελίκη, καρότο πιλάφι Maraş (ρύζι acem), καρότο ξινό; επιδόρπια, φακελάκι, θρυμματισμένο ψήσιμο, τοπικό samsa, λουκάνικο καρυδιάς-φιστίκι, ψητό …
Η Süreyya Hanım τα έχει προετοιμάσει όλα με τα χέρια της. Δεν είναι επαγγελματίας μάγειρας, αλλά υπάρχει μια γεύση χεριών που θα φέρει μια πέτρα στον πλοίαρχο… Μας αρέσουν όλα τα πιάτα και τα δοκιμάζουμε πολύ στοργικά…