Τα Νησιά Εγκατάλειψης είναι ένα έγκαιρο βιβλίο. Όταν άρχισα να το διαβάζω, το National Trust ανέφερε ένα έτος κατά το οποίο η άγρια ζωή εκμεταλλεύτηκε το κλείδωμα του Covid. Τα γεράκια πετριτών φωλιάζονταν στα ερείπια του Κάστρου Corfe στο Ντόρσετ, γκρίζες πέρδικες περιπλανιόντουσαν σε ένα χώρο στάθμευσης κοντά στο Cambridge και ένας κούκος είχε ακουστεί στο Osterley, στο δυτικό Λονδίνο – για πρώτη φορά σε 20 χρόνια.
Την επόμενη μέρα, συνάντησα ένα “Sunrise Sound Walk” που είχε κάνει ο συγγραφέας Horatio Clare για το Radio 3, κατά μήκος των παλιρροιακών διαμερισμάτων στην ακτή του Northumberland μέχρι τη Lindisfarne. Χτυπήθηκε από τους «μεγάλους πράσινους άδειους χώρους στάθμευσης που μεγαλώνουν πίσω με γρασίδι. Είναι σαν να επιστρέφεται ολόκληρος ο κόσμος εδώ στα πουλιά και τον καιρό. “
Τα Νησιά Εγκατάλειψης αφορούν αυτή τη διαδικασία επιστροφής και αποκατάστασης, που συμβαίνει σε μεγαλύτερη κλίμακα και για χρόνια ή δεκαετίες. Ο Cal Flyn ταξιδεύει σε δώδεκα μέρη – μερικά από αυτά κυριολεκτικά νησιά – που είναι από τα πιο ερημικά της γης. Οι άνθρωποι έχουν φύγει από αυτούς, λόγω πολέμου, πυρηνικής κατάρρευσης ή φυσικής καταστροφής ή επειδή εξαντλήθηκαν τα ψάρια ή το λάδι ή τα χρήματα. Η φύση έχει πάρει πίσω αυτό που κάποτε ήταν δικό της και, όσο άσχημα και η ζημιά, ξεκίνησε επισκευές.
Η Flyn λέει ότι αυτό που της τραβάει την προσοχή δεν είναι «η μεταλαμπή της παρθένας φύσης που εξαφανίζεται πάνω από τον ορίζοντα, αλλά η στενή ζώνη του λαμπερού ουρανού που μπορεί να υποδηλώνει μια νέα αυγή μιας νέας άγριας φύσης καθώς, σε όλο τον κόσμο, όλο και περισσότερη γη πέφτει στην εγκατάλειψη. ” Αυτό οφείλεται εν μέρει στην πτώση των ποσοστών γεννήσεων και εν μέρει στην εντατική γεωργία – ανεξάρτητα από τα περιβαλλοντικά μειονεκτήματά της – χρησιμοποιεί λιγότερα στρέμματα.
Μεταξύ των τόπων όπου μπορεί να δει κανείς το «νέο άγριο» είναι μια ζώνη προστασίας που, από το 1974, κράτησε την Κυπριακή Δημοκρατία και την Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου – ένα κράτος που διακηρύχθηκε μετά από μια τουρκική εισβολή και αναγνωρίστηκε μόνο από την Τουρκία. Η Πράσινη Γραμμή έχει αποδειχθεί πραγματικά πράσινη. Σε μια κοινή μελέτη από το 2008, επιστήμονες και από τις δύο πλευρές του φράχτη κατέγραψαν 358 είδη φυτών, 100 είδη πτηνών (συμπεριλαμβανομένων των γερακιών που φωλιάζουν σε έναν αχρησιμοποίητο πύργο ελέγχου), 20 ερπετά και αμφίβια και 18 θηλαστικά.
Στο Τσερνομπίλ, στην Ουκρανία, μια σκηνή πυρηνικής κατάρρευσης το 1986, το 70% της ζώνης αποκλεισμού είναι πλέον ένα δάσος σημύδας, σφενδάμνου και λεύκας. Στις περιοχές που επλήγησαν περισσότερο, η ακτινοβολία θα σκότωνε όλα τα θηλαστικά μέσα σε ώρες ή μέρες, αλλά όλοι οι λύκοι, ο λυγξ, ο κάπρος, τα ελάφια, οι άλκες, οι κάστορες και οι κουκουβάγιες επανεμφανίστηκαν και το 2014 εντοπίστηκαν για πρώτη φορά καφέ αρκούδες. αιώνας. Στο Μοντσερράτ, στην Καραϊβική, όπου μια από τις εκρήξεις του ηφαιστείου Soufriere στη δεκαετία του 1990 κατακλύστηκε από την πόλη του Πλύμουθ, το παλιό αστυνομικό τμήμα είναι πλέον ψηλά με φτέρες. και μια πισίνα ξενοδοχείου, γεμάτη ηφαιστειακή τέφρα, βλαστάρια, καλαμιές και δενδρύλλια.