Το Astragalus είναι ένα μακρά καρποφόρο υποείδος της Λεύκαρας (Astragalus macrocarpus subsp.lefkarensis), ένα σπάνιο φυτό που βρίσκεται αποκλειστικά στην Κύπρο.
Λήψη ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΥΠΡΟΥ. ΕΔΩ Android Για Android և ΕΔΩ για iOS
Αναφέρεται ότι το τμήμα δασών λαμβάνει ορισμένα μέτρα που στοχεύουν στη διατήρηση και εξαφάνιση του είδους.
Το γένος Astragalus προέρχεται από την ελληνική λέξη “αστράγαλο”, που σημαίνει ένα αυγό σπόρου, που μοιάζει με ένα από τα οστά ενός ανθρώπινου αστραγάλου, ενώ το επίθετο macrocarpus αναφέρεται στο μέγεθος του καρπού του. Το επίθετο Λευκαρένης έχει δοθεί στο είδος από τότε που ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά στην περιοχή των Λευκάρων.
Το γένος Astragalus περιλαμβάνει 2000-3000 είδη, κατανεμημένα σε εύκρατες περιοχές του Βόρειου Ημισφαιρίου. Στην Κύπρο, το γένος αντιπροσωπεύεται από 12 εγγενή είδη և υποείδος, δύο εκ των οποίων είναι ενδημικά. Το υποείδος Lefkarensis είναι ενδημικό στην Κύπρο · βρίσκεται σε 7 μέρη, έξι από τα οποία βρίσκονται στις αποτελεσματικά ελεγχόμενες περιοχές της Κυπριακής Δημοκρατίας (Λεύκαρα, Κάτω Δρίς, Ασγάτα, Αλάμινος, Κελοκαδάρα, Ακάμας, Τόχνη). Ανθίζει σε υποβαθμισμένους θάμνους με τοστ βλάστηση κυρίως σε ασβεστολιθικές βάσεις και πιο σπάνια σε ηφαιστειακή βλάστηση σε ύψος 50 έως 700 μέτρων. Ανθίζει από Φεβρουάριο έως Απρίλιο και αποδίδει καρπούς από τον Μάιο έως τον Ιούνιο.
Προτεραιότητα δίνεται στην προστασία σπάνιων φυτών
Astragalus macrocarpus subsp. Το lefkarensis περιλαμβάνεται στα παραρτήματα II-IV της οδηγίας για τους οικοτόπους (92/43 / ΕΟΚ) ως μονάδα προτεραιότητας, πράγμα που σημαίνει ότι απαιτούνται ειδικές περιοχές διατήρησης (περιοχές Natura 2000) για τη συντήρησή της. Επιπλέον, περιλαμβάνεται στο Κόκκινο Βιβλίο της Κυπριακής Χλωρίδας, όπου περιγράφεται ως Ευάλωτο.
Ο συνολικός πληθυσμός του υποείδους είναι περίπου 2900 φυτά · απαντάται κυρίως σε ιδιωτικές αλιτικές περιοχές. Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού του (περισσότερα από 2000 φυτά) βρίσκεται στο ευρωπαϊκό δίκτυο Natura 2000.
Επιτυγχάνει μικρή αναπαραγωγική επιτυχία απειλώντας να μολύνει τους καρπούς της και, σε ορισμένες περιπτώσεις, αναπτύσσοντας ενδιαιτήματα.
Στη θέση του υποείδους (ινστιτούτο) προστασίας, το Τμήμα Δασών προχώρησε στην ενίσχυση του πληθυσμού στο Δάσος των Λευκάρων και στη δημιουργία μιας νέας αποικίας στο Εθνικό Δασικό Πάρκο Akama. Επιπλέον, για την προστασία του exsitu, το σπέρμα συλλέχθηκε και αποθηκεύτηκε σε τράπεζες γενετικού υλικού.
Περιγραφή:
Είναι ένα όρθιο πολυετές φυτό ύψους 50 έως 100 cm, με στελέχη που έχουν πυκνές, μακριές ασημένιες τρίχες. Οι δάσκαλοι είναι στρογγυλοί, καλυμμένοι με μακριά, ασημένια μαλλιά. Οι ιδιοκτήτες στη βάση της σπονδυλικής στήλης είναι σχετικά μικροί και οι άνω είναι μεγαλύτεροι. Έχει πυκνές ταξιανθίες, βοτανοειδή, σχεδόν επιφανειακά, με 3 έως 9 κίτρινα άνθη. Ο καρπός επιβραδύνεται, πρήζεται με ένα αιχμηρό ίσιο ράμφος. Το περικάρδιο είναι φραγμένο ή σπογγώδες, βαθύ κόκκινο, ενώ το σπέρμα είναι συμπιεσμένο, νεφροειδές.