Η συζήτηση
Στο Μάικ Πενς, οι Ευαγγελικοί των ΗΠΑ είχαν τον άνδρα «24-καράτι-χρυσό» στον Λευκό Οίκο. Η πίστη μπορεί να αμαυρώσει αυτήν την κληρονομιά
Ο Μάικ Πενς παρέμεινε μία από τις μόνες σταθερές στην συχνά χαοτική διοίκηση του Τραμπ. Περιγράφεται περίεργα ως «βανίλια», «σταθερή» και πιστή στο σημείο να είναι «συφοφαντική», είναι, με τα λόγια ενός προφίλ, «κάθε άνθρωπος άντρας με μεσοδυτική ταπεινότητα και δυνατότητα προσέγγισης », και σε έναν άλλο,« 61χρονος, απαλός, βαθιά θρησκευτικός άνθρωπος ». Αλλά αυτή η ταπεινοφροσύνη και η πίστη δοκιμάζονται καθώς πλησιάζει η θητεία του ως αντιπρόεδρος. «Ελπίζω ότι ο Μάικ Πενς θα περάσει για εμάς», δήλωσε ο Τραμπ στους υποστηρικτές του σε μια συγκέντρωση τη Δευτέρα, φαινομενικά υπό την εσφαλμένη πεποίθηση ότι ο Πενς μπορεί να ανατρέψει το εκλογικό αποτέλεσμα καθώς προεδρεύει του αριθμού των ψηφοφοριών του Εκλογικού Κολλεγίου σε κοινή σύνοδο του Κογκρέσου σήμερα. Εξισορρόπηση του εισιτηρίου Κατά τη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων ετών, ο αντιπρόεδρος προσφέρει μια εντυπωσιακή αντίθεση με την υδραυλική, λειαντική ιδιοσυγκρασία του αρχηγού του διοικητή. Πράγματι, στην ομιλία αποδοχής του στην Εθνική Συνέλευση των Ρεπουμπλικανών του 2016, ο Πενς αστειεύτηκε ότι είχε επιλεγεί επειδή ο Τραμπ, με τη «μεγάλη προσωπικότητά του», «το πολύχρωμο στυλ» και το «μεγάλο χάρισμα», «αναζητούσε κάποια ισορροπία το εισιτήριο.” Οι σχολιαστές έχουν αποδώσει τη σταθερότητα του Πενς στις ρίζες του Hoosier και στις ικανότητές του «καταλαβαίνω πολιτικού φορέα». Αλλά είναι οι θρησκευτικές του πεποιθήσεις που ίσως ενημερώνουν την πολιτική και το στιλ του περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. όπως έχει επαναλάβει ο Πένες, είναι «Χριστιανός, συντηρητικός και Ρεπουμπλικανός – με αυτή τη σειρά». Σε ένα προφίλ του 2011 κατά τη διάρκεια του αγώνα για τον κυβερνήτη της Ιντιάνα, σημείωσε ο πολιτικός αρθρογράφος Brian Howey, «Ο Πενς δεν φοράει απλώς την πίστη του στο μανίκι του, φοράει ολόκληρη τη φανέλα του Ιησού». Δεν είναι χαρακτηρισμός που ο Πενς έχει αποφύγει μακριά από. «Η χριστιανική μου πίστη βρίσκεται στην καρδιά του ποιος είμαι», δήλωσε ο Πενς κατά τη διάρκεια της αντιπροεδρικής συζήτησης του 2016. Ο Ρίτσαρντ Λαντ, πρώην πρόεδρος της Επιτροπής Δεοντολογίας και Θρησκευτικής Ελευθερίας της Σύμβασης του Νότιου Βαπτιστή και τωρινός πρόεδρος της Νότιας Ευαγγελικής Σχολής στο Σαρλότ, είπε ο Ατλαντικός το 2018, «Ο Mike Pence είναι το μοντέλο χρυσού 24 καρατίων από αυτό που θέλουμε σε έναν ευαγγελικό πολιτικό. Δεν ξέρω κανέναν που είναι πιο συνεπής στο να φέρει την ευαγγελική χριστιανική κοσμοθεωρία του στη δημόσια πολιτική. ” Όμως, ως μελετητής της θρησκείας και του πολιτισμού των ΗΠΑ, πιστεύω ότι η πίστη και οι πολιτικές ταυτότητες του Πενς είναι πιο περίπλοκες από αυτές που δείχνουν αυτές οι δηλώσεις. Στην πραγματικότητα, μπορεί κανείς να εντοπίσει τρεις διαφορετικές εμπειρίες μετατροπής στη βιογραφία του. Μετατροπή τριών σημείων Μεγαλώνοντας σε μια ιρλανδική καθολική οικογένεια με πέντε αδέλφια, ρίζες εργατικής τάξης και δημοκρατικές πολιτικές δεσμεύσεις, ο Πενς παρακολούθησε καθολικό σχολείο, υπηρέτησε ως αγόρι βωμού στην εκκλησία της οικογένειάς του, ειδωλολατρεύτηκε τον Τζον Φ. Κένεντι και ήταν συντονιστής νέων για το τοπικό Δημοκρατικό Κόμμα στην εφηβεία του. Ήταν ως πρωτοεμφανιζόμενος στο Ανόβερο Κολλέγιο το 1978 που ο Πενς γνώρισε μια ευαγγελική μετατροπή ενώ παρακολούθησε ένα μουσικό φεστιβάλ στο Κεντάκι με την ονομασία «Christian Woodstock». Για μερικά χρόνια μετά παρέμεινε ενεργός στην Καθολική Εκκλησία, παρευρίσκεται τακτικά στη Λειτουργία, υπηρετώντας ως υπουργός νεολαίας και σκέφτεται σοβαρά να ενταχθεί στην ιεροσύνη. Ταυτόχρονα, αυτός και η μελλοντική του σύζυγος Karen ήταν μέρος μιας δημογραφικής μετατόπισης Αμερικανών που «μεγάλωσαν Καθολικά και εξακολουθούσαν να αγαπούν πολλά πράγματα για την Καθολική Εκκλησία, αλλά επίσης αγαπούσαν πραγματικά την ιδέα της ύπαρξης πολύ προσωπικής σχέσης με τον Χριστό, «Όπως το έθεσε ένας στενός φίλος. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990 ήταν παντρεμένος πατέρας τριών που ταυτίστηκε ως« αναγεννημένος, ευαγγελικός Καθολικός », ένας ασυνήθιστος όρος που προκάλεσε κάποια ανησυχία τόσο στους ευαγγελικούς όσο και στους Καθολικούς. Σε επόμενες συνεντεύξεις Ο Πενς μίλησε ελεύθερα για το πώς η μετατροπή του το 1978 του έδωσε μια «προσωπική σχέση με τον Ιησού Χριστό» που «άλλαξε τα πάντα». Αλλά τείνει να αποφεύγει να επισημαίνει τις θρησκευτικές του απόψεις όταν πιέζεται, αναφερόμενος στον εαυτό του ως «αρκετά συνηθισμένος Χριστιανός» που «λατρεύει την Καθολική του ανατροφή». Από το 1995 τουλάχιστον παρακολούθησε τις μη ευγενικές ευαγγελικές εκκλησίες με την οικογένειά του. Η πολιτική μετατροπή του Πενς ήταν πιο ξεκάθαρη. Αν και ψήφισε τον Τζίμι Κάρτερ στις προεδρικές εκλογές του 1980, γρήγορα ήρθε να αγκαλιάσει τον οικονομικό και κοινωνικό συντηρητισμό του Ρόναλντ Ρέιγκαν και τη λαϊκιστική του έκκληση. Σε μια ομιλία του 2016 στη βιβλιοθήκη του Ρέιγκαν, ο Πενς αναγνώρισε τον Ρέιγκαν με την έμπνευσή του να «αφήσει το κόμμα της νεολαίας μου και να γίνει Ρεπουμπλικανός όπως έκανε». «Η ηγεσία του με ευρεία ώθηση άλλαξε τη ζωή μου», είπε. Ο Πενς συχνά συγκρίνει τον Τραμπ με τον Ρέιγκαν, υποστηρίζοντας ότι έχουν τους ίδιους «ευρείς ώμους». Ο Πενς έτρεξε ανεπιτυχώς για το Κογκρέσο το 1988 και το 1990, και η δεύτερη απώλεια μώλωπες προκάλεσε μια τρίτη μετατροπή, αυτή τη φορά σε πολιτικό στιλ. Σε μια δημοσίευση του 1991 με τίτλο «Εξομολογήσεις ενός Αρνητικού Εκστρατεού», περιέγραψε τον εαυτό του ως αμαρτωλό και έγραψε για τη «μετατροπή» του στην πεποίθηση ότι «η αρνητική εκστρατεία είναι λάθος». Μεταξύ του 1992 και του 1999, ο Πενς έβαλε το μείγμα των οικογενειακών του αξιών και του φορολογικού συντηρητισμού σε μια επώνυμη συντηρητική εκπομπή. Η δημοτικότητα της παράστασης έδωσε την αφετηρία για μια επιτυχημένη πορεία για το Κογκρέσο το 2000. Κατά τη διάρκεια των έξι θητειών του στο Σώμα, ο Πενς απέκτησε φήμη για «Μη συμπαγής παραδοσιακός συντηρητισμός» και βασική αντίθεση στην ηγεσία του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος σε θέματα όπως το No Child Left Behind και η επέκταση συνταγογραφούμενων φαρμάκων Medicare. Θρησκευτικές πράξεις Εκτός από τη φήμη του «άνυδρου» ως «πολεμιστής του πολιτισμού», προσέλκυσε επίσης την προσοχή επειδή ακολούθησε τον «κανόνα του Μπίλι Γκράχαμ» αποφεύγοντας τη συνάντηση με τις γυναίκες μόνο και την αποφυγή γεγονότων όπου σερβίρεται αλκοόλ όταν η γυναίκα του δεν ήταν παρούσα. Κατά τη διάρκεια της αντιπροεδρικής συζήτησης του 2016, ο Πενς είπε ότι ολόκληρη η καριέρα του στη δημόσια υπηρεσία πηγάζει από τη δέσμευση να «ζήσει» τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, «όσο ατελείς». Μία από αυτές τις πεποιθήσεις είναι η αντίθεσή του στην άμβλωση, που στηρίζεται στην ανάγνωση του βιβλικά αποσπάσματα. Ως μέλος του Κογκρέσου το 2007, ήταν ο πρώτος που χρηματοδότησε τη νομοθεσία για την αφαίρεση της Planned Parenthood, και το έκανε επανειλημμένα έως ότου το πρώτο νομοσχέδιο αποπληρωμής ψηφίστηκε το 2011. «Επιθυμώ τη μέρα που ο Roe v. Wade στέλνεται στο σωρό της ιστορίας, »Είπε εκείνη την εποχή. Το 2016, λόγω των αντιρρήσεων πολλών εκπροσώπων του Ρεπουμπλικανικού κράτους, υπέγραψε το πιο περιοριστικό σύνολο μέτρων κατά της άμβλωσης στη χώρα, καθιστώντας τον συντηρητικό ήρωα. Μεταξύ άλλων, το νομοσχέδιο εμπόδισε τις γυναίκες να τερματίσουν τις εγκυμοσύνες για λόγους όπως η αναπηρία του εμβρύου όπως το σύνδρομο Down. Παρόλο που οι αντίπαλοι κατάφεραν να ανατρέψουν το νομοσχέδιο στα δικαστήρια, η Ιντιάνα εξακολουθεί να θεωρείται ως ένα από τα πιο κράτη κατά των αμβλώσεων στην Αμερική. Ως αντιπρόεδρος, ο Πενς έδωσε επίσης την εντυπωσιακή ψηφοφορία στη Γερουσία για να επιτρέψει στα κράτη να παρακρατήσουν τα ομοσπονδιακά κονδύλια οικογενειακού προγραμματισμού από το Planned Parenthood το 2017. Ο Pence υπήρξε επίσης ειλικρινής αντίπαλος των δικαιωμάτων LGBTQ. Αντιτάχθηκε στην ένταξη του σεξουαλικού προσανατολισμού στη νομοθεσία για εγκλήματα μίσους και στο τέλος της πολιτικής του στρατού «Μην ρωτάτε, μην πείτε». Υποστήριξε επίσης τόσο τις πολιτειακές όσο και τις ομοσπονδιακές συνταγματικές τροποποιήσεις για την απαγόρευση του γάμου του ιδίου φύλου και εξέφρασε την απογοήτευσή του για την απόφαση Obergefell του 2015, η οποία απαιτούσε από όλα τα κράτη να αναγνωρίσουν τέτοιες ενώσεις. Ταυτόχρονα, υπήρξε ισχυρός υποστηρικτής της «θρησκευτικής ελευθερίας». ειδικά για τους χριστιανούς. Τον Μάρτιο του 2015, ως κυβερνήτης της Ιντιάνα, υπέγραψε το νόμο για την αποκατάσταση της θρησκευτικής ελευθερίας του κράτους “για να διασφαλίσει ότι η θρησκευτική ελευθερία προστατεύεται πλήρως.” Η πράξη πυροδότησε μια καταιγίδα εθνικής διαμάχης: Οι επικριτές ισχυρίστηκαν ότι θα επέτρεπε σε άτομα και επιχειρήσεις να κάνουν νόμιμες διακρίσεις εις βάρος μελών της κοινότητας LGBTQ. Υπό πίεση από ΛΟΑΤ ακτιβιστές, φιλελεύθερους, ιδιοκτήτες επιχειρήσεων και μετριοπαθείς Ρεπουμπλικάνους, ο Πενς υπέγραψε μια τροποποίηση μια εβδομάδα αργότερα, ορίζοντας ότι δεν επέτρεπε τη διάκριση. Η θρησκευτική και πολιτική βιογραφία του Πενς αντικατοπτρίζει βασικές πολιτικές και θρησκευτικές μετατοπίσεις τα τελευταία 40 χρόνια, από την άνοδο του θρησκευτικού δικαιώματος και την αυξανόμενη επιρροή του στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα έως τον συντηρητικό συνασπισμό των ευαγγελικών και των Καθολικών σε θρησκευτικές γραμμές, στην κληρονομιά του Πρόεδρος διασημοτήτων “outsider”. Αυτά τα νήματα συγκλίνουν στον Mike Pence, του οποίου τα συντηρητικά διαπιστευτήρια “24-karat”, “μη συμπαγή” συνέβαλαν στη συγκέντρωση των ευαγγελικών ψηφοφόρων πίσω από τον Trump στις εκλογές του 2016 και ο οποίος έχει στοιχίσει το πολιτικό του μέλλον να συνεχίσει να τον υπερασπίζεται. Αυτό το άρθρο δημοσιεύεται εκ νέου από το The Conversation, έναν μη κερδοσκοπικό ιστότοπο ειδήσεων αφιερωμένο στην ανταλλαγή ιδεών από ακαδημαϊκούς εμπειρογνώμονες. Γράφτηκε από: Deborah Whitehead, Πανεπιστήμιο του Κολοράντο Μπόλντερ. Διαβάστε περισσότερα: * Γιατί οι υποστηρικτές της Γερουσίας του Τραμπ δεν μπορούν να ανατρέψουν τα αποτελέσματα του Electoral College που δεν τους αρέσουν – εδώ λειτουργεί ο νόμος * Τι ακολουθεί για τους Αμερικανούς ευαγγελικούς μετά την αποχώρηση του Trump Η Deborah Whitehead δεν εργάζεται, συμβουλεύεται, κατέχει μετοχές ή λαμβάνει χρηματοδότηση από οποιαδήποτε εταιρεία ή οργανισμό που θα ωφεληθεί από αυτό το άρθρο και δεν έχει αποκαλύψει σχετικές σχέσεις πέρα από το ακαδημαϊκό ραντεβού τους.