Αυτά τα αφεντικά χαρακτήρισαν τους εργαζόμενους ως «ανήθικο»;

Η Αρχή Ανταγωνισμού ανακοίνωσε ότι ξεκίνησε έρευνα εναντίον ορισμένων εταιρειών λόγω των «συμφωνιών κυρίων» που συνήψαν μεταξύ τους σχετικά με τους εργαζομένους στις εταιρείες τους.

Η δήλωση λέει:

“Ειδικά στην αγορά εργασίας, οι εργοδότες που ανταγωνίζονται για την εργασία εμποδίζουν τη μεταφορά εργαζομένων μεταξύ επιχειρήσεων μέσω άμεσων / έμμεσων συμβάσεων, στερώντας από τους εργαζομένους ευκαιρίες εργασίας που προσφέρουν υψηλότερους μισθούς και καλύτερες συνθήκες …”

Στη συνέχεια, το ίδρυμα δηλώνει ότι η προκαταρκτική έρευνα ολοκληρώθηκε, τα συλλεχθέντα έγγραφα συζητήθηκαν στη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε την 1η Απριλίου, τα ευρήματα ήταν σοβαρά και επαρκή και ότι ξεκίνησε έρευνα για 35 εταιρείες των οποίων τα ονόματα ήταν εισηγμένα.

Κατανοούμε ότι η Αρχή Ανταγωνισμού έχει «σοβαρά και επαρκή συμπεράσματα» σχετικά με τις «συμφωνίες κυρίων».

Πρώτα απ ‘όλα, πρέπει να πω ότι τέτοιες συμφωνίες μεταξύ αφεντικών δεν είναι νέες. Σε πολλούς τομείς, τέτοιες συμφωνίες συνάγονταν πάντα. Η νέα έρευνα που ξεκίνησε από την Αρχή Ανταγωνισμού δείχνει ότι αυτές οι συμφωνίες συνεχίζονται και σήμερα.

Αυτές οι συμφωνίες προκαλούν μεγάλα προβλήματα στους υπαλλήλους.

Πρώτον, ένας εργαζόμενος που εργάζεται σε μία από τις εταιρείες που κάνουν παρόμοιες εργασίες δεν προσλαμβάνεται στην άλλη. Αν και λέγεται ότι στόχος αυτού είναι να αποτρέψει τη μεταφορά εξειδικευμένου προσωπικού μεταξύ τους, στοχεύει κυρίως ότι οι εργαζόμενοι καταδικάζονται στην εταιρεία στην οποία εργάζονται. Σήμερα, μπορούμε να πούμε ότι είναι μια άλλη μορφή ηλεκτρονικού σφιγκτήρα, η οποία είναι η μοντέρνα μέθοδος τιμωρίας.

Δεύτερον, οι εταιρείες καθορίζουν τους μισθούς ανάλογα με τη θέση με τη συμφωνία κυρίων μεταξύ τους. Έτσι, καταφέρνουν να διατηρήσουν τους μισθούς των εργαζομένων σημαντικά χαμηλά. Οι εργαζόμενοι που δεν έχουν το δικαίωμα να διαπραγματεύονται συλλογικά επειδή είναι οργανωμένοι επίσης απαλλάσσουν το πρόβλημα των ατομικών διαπραγματεύσεων.

Και τρίτον, αυτές οι συμφωνίες κυρίων περιλαμβάνουν την ανταλλαγή πληροφοριών αρχειοθέτησης μεταξύ ΥΕ. Είναι γνωστό ως «μαύρη λίστα». Περιλαμβάνει όχι μόνο πληροφορίες ταυτότητας, αλλά και πολλές λεπτομερείς σημειώσεις για τον εργαζόμενο. Μη συμβατό με τον προϊστάμενό του, ατημέλητο, αριστερό, μεσαίο επιβάτη κ.λπ.… Όταν ένα νέο άτομο υποβάλλει αίτηση στην εταιρεία, παρέχονται επίσης λεπτομερείς πληροφορίες σε αυτές τις λίστες. Τα αρχεία HR διατηρούνται ήδη για αυτήν την εργασία.

Γνωρίζουμε ότι οι συμφωνίες κυρίων δεν συνάπτονται γραπτώς. Επειδή τα αφεντικά γνωρίζουν ότι αυτές οι συμφωνίες αντιβαίνουν στη νομοθεσία που ρυθμίζει τον ανταγωνισμό μεταξύ τους. Από την άλλη πλευρά, τέτοιες συμφωνίες είναι επίσης αντίθετες με το Σύνταγμα, την ελευθερία της εργασίας που εγγυάται η νομοθεσία και οι διεθνείς συμβάσεις.

Εκπρόσωποι της κεφαλαιακής τάξης αρέσουν σε φανταχτερά λόγια. Ήταν κύριος … Περάστε. Πρόκειται για συμφωνίες σκλαβιάς.

Ήταν κοινό στον τραπεζικό κλάδο για λίγο. Δεν είναι ακόμα εύκολο για έναν τραπεζίτη να βρει δουλειά σε άλλη τράπεζα όταν απομακρυνθεί από την τράπεζα στην οποία εργάζεται ή όταν φεύγει.

Τώρα προφανώς, οι επιχειρήσεις τεχνολογίας έχουν το προβάδισμα. Ας υπογραμμίσουμε ότι το κοινό χαρακτηριστικό όλων είναι η μη ένωση και η αποδιοργάνωση. Μεταξύ των 35 εταιρειών που ανακοινώθηκαν, υπάρχει άφθονο λογισμικό, εικονικό φαγητό, Διαδίκτυο, εταιρείες εικονικών συναλλαγών. Μεταξύ αυτών των εταιρειών, υπάρχουν επίσης “κύριες” εταιρείες του κλάδου τους, όπως Koçsistem, NTV Raydo, διαφήμιση Google, Sahibinden, Logo Yazılım, Markofoni, Mynet, Doğuş Planet.

Στην κορυφή της λίστας βρίσκεται ο Yemek Sepeti. Ξέρετε, η φανταχτερή εταιρεία Nevzat Aydın, Yemek Sepeti, η οποία πρόσφατα εγκατέλειψε την ένωση των εργαζομένων σε συνεργασία με το υπουργείο και, στη συνέχεια, κάλεσε τα συνδικάτα, “Θα πρέπει να ευχαριστήσουν τους εργαζόμενους για τις συνθήκες που θα με λυγίσουν με τρολ”

Αυτά είναι τα αφεντικά που επισημαίνουν την ανηθικότητα με τον Κώδικα-29 και απομακρύνουν τους εργαζόμενους, δεν γνωρίζουν όρια στην κλοπή δικαιωμάτων και την εχθρότητα των συνδικάτων. Και δεν περιορίζονται ποτέ στη λίστα των 35 υπό έρευνα.

Τόσο η αντιπαλότητα τους όσο και οι κύριοι τους βασίζονται στην ανηθικότητα.