Niazi Kizilurek
Η γεωγραφική καταχώριση του ήλιου / ηλίου θα παρέχει σίγουρα στους Κύπριους ένα μεγάλο μέσο, μακροπρόθεσμο κέρδος από οικονομική άποψη. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή η συζήτηση είναι αλήθεια.
Ωστόσο, αυτή η δυνητική ενέργεια έχει άλλες διαστάσεις. Το πιο σημαντικό από αυτά είναι η αποδοχή της κυπριακής γεωγραφίας στο σύνολό της.
Αν και τα βόρεια τηλεοπτικά κανάλια, όταν παρουσιάζουν τις καιρικές εκθέσεις, λαμβάνουν υπόψη μόνο τη γεωγραφία του βόρειου τμήματος της διαιρεμένης χώρας, η Ευρωπαϊκή Ένωση αποδέχεται τη γεωγραφία της Κύπρου στο σύνολό της και θεωρεί ότι η τήξη είναι ένα ειδικό προϊόν αυτής της γεωγραφίας .
Ως αποτέλεσμα, το φωτοστέφανο που παράγεται από Τουρκοκύπριους θα μπορεί να εισέλθει στις ευρωπαϊκές αγορές.
Δυστυχώς, οι Κύπριοι δεν έχουν σεβαστεί τη γεωγραφία τους εδώ και χρόνια.
Αν και έμαθαν τις φυσικές ομορφιές της Ελλάδας και της Τουρκίας υπό την επήρεια του ελληνοτουρκικού εθνικισμού, δεν ήθελαν να συνειδητοποιήσουν ότι η γεωγραφία τους ήταν σημαντικό μέρος της ταυτότητάς τους.
Ωστόσο, η γεωγραφία είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας για τη διαμόρφωση της ταυτότητας μιας χώρας. Στην πραγματικότητα, στοχαστές όπως ο Χέρντερ θεωρούν τη φύση και το κλίμα ως τους πιο ουσιαστικούς καθοριστικούς παράγοντες της εθνικής ταυτότητας. Η ιδέα ότι τα χαρακτηριστικά, οι παραδόσεις και τα έθιμα των ανθρώπων καθορίζονται από τις γεωγραφικές συνθήκες ήταν αρκετά κοινή μεταξύ των 19χρονων ρομαντικών.Δικός μας αιώνα, που ασχολείται με τα θέματα της εθνικής ταυτότητας.
Οι Κύπριοι αγνόησαν το γεγονός ότι η γεωγραφία είναι ένα στοιχείο ενοποίησης που σχετίζεται με τον ελληνοτουρκικό εθνικισμό, τον οποίο η Κύπρος θεωρούσε ως επέκταση της Ελλάδας ή της Τουρκίας.
Για να υποβαθμίσουν τη γενική γεωγραφική ευαισθησία της Κύπρου στις κοινότητες, έχουν εφεύρει ανοησίες όπως “Το μόνο πράγμα στην Κύπρο είναι ο γάιδαρος”.
Η καταγραφή του ήλιου / ηλίου ως κοινό προϊόν αυτής της γεωγραφίας είναι τώρα ένα όμορφο παράδειγμα της κοινής ύπαρξης Κυπρίων-Κυπρίων Ελλήνων, που προέρχονται από τη γεωγραφία της χώρας. Οι συνήθειες παραγωγής և κατανάλωσης που προέρχονται από τη γεωγραφία և φυσικές συνθήκες, όπως και αλλού στην Κύπρο, αποτελούν μέρος της ταυτότητας των κοινοτήτων.
Στη χώρα μας, όπου ο εθνικισμός είναι διχασμένος, η πολιτικοποίηση των εθνοτικών διαφορών αποτελεί ενοποιητικό στοιχείο της γεωγραφίας.
Και η γεωγραφική είσοδος της ψευδαίσθησης είναι το πιο όμορφο παράδειγμα αυτού.