19 Φεβρουαρίου:
Εκείνη την ημέρα το 1962, ο Γεώργιος Παπανικολάου, ο Έλληνας γιατρός και εφευρέτης του επαναστατικού Pap Test, απεβίωσε σε ηλικία 78 ετών. Γεννημένος στην Κύμη, μια μικρή πόλη στο νησί της Εύβοιας, ο Παπανικολάου ήταν γιος ενός γιατρού. Μετακόμισε στην Αθήνα, όπου σπούδασε ιατρική και το 1913 πείστηκε να μετακομίσει στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του για επιστημονική έρευνα στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Cornell (47 χρόνια!). Ο Παπανικολάου εισήγαγε τη μέθοδο διαλογής του για την ανακάλυψη καρκινικών κυττάρων ήδη από το 1927, αλλά τα ευρήματά του αντιμετωπίστηκαν με σκεπτικισμό από την επιστημονική κοινότητα. Μόνο το 1941, όταν, με τον γυναικολόγο Herbert Traught, δημοσίευσε μια εργασία σχετικά με τη διαγνωστική αξία των κολπικών επιχρισμάτων, που έλαβε ευρεία αναγνώριση από την ιατρική κοινότητα. Οδηγώντας σε άλλες ιατρικές ανακαλύψεις έγκαιρης ανίχνευσης. Από τότε, το Pap smear είναι η τυπική μέθοδος για έγκαιρη ανίχνευση καρκίνου του τραχήλου της μήτρας που έχει σώσει εκατομμύρια γυναίκες. Η φιγούρα του Παπανικολάου εμφανίστηκε στο μεγαλύτερο τραπεζογραμμάτιο δραχμής των 10.000 στην Ελλάδα και σωστά θεωρείται ως ένα από τα πιο λαμπρά επιστημονικά μυαλά του 20ού αιώνα.
Επίσης, αυτήν την ημέρα το 1880, ο Κωνσταντίνο Μπρουμίδη, ο Ελληνο-Ιταλός ιστορικός καλλιτέχνης, πέθανε σε ηλικία 74 ετών. Ο Μπρουμίδη εκπαιδεύτηκε στη ζωγραφική, τη ζωγραφική και τη γλυπτική στο διάσημο Accademia di San Luca της Ρώμης. Μέχρι το 1840, οι καλλιτεχνικές του δεξιότητες χρησιμοποιήθηκαν όταν ο Brumidi και αρκετοί άλλοι καλλιτέχνες ανέθεσαν να ανακτήσουν τις ιστορικές τοιχογραφίες της Αναγέννησης στο Παλάτι του Βατικανού. Ο Μπρουμίδη κέρδισε επίσης σημαντικές προμήθειες για τη διακόσμηση πολλών παλατιών και εκκλησιών στη Ρώμη. Μετά από χάρη του Πάπα Πίου ΙΧ για το ρόλο του στις δημοκρατικές εξεγέρσεις της Ιταλίας, ο Μπρουμίδη μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1852. Πέντε χρόνια αργότερα έγινε πολιτογραφημένος πολίτης. Ιδιαίτερης σημασίας, ειδικά φέτος, το 1855, ο Brumidi προσλήφθηκε για να διακοσμήσει την επέκταση του κτιρίου του Καπιτώλιο στην Ουάσιγκτον DC με τοιχογραφίες και τοιχογραφίες. Οι τοιχογραφίες του Capitol ήταν πιθανότατα οι πρώτες αληθινές τοιχογραφίες που ζωγράφηκαν σε αυτήν τη χώρα. Για τα επόμενα 25 χρόνια, ο Μπρουμίδη συνέχισε να στολίζει τα τείχη του Καπιτωλίου. Υπερήφανος για τα επιτεύγματά του στην Αμερική, ο Μπρουμίδη αναφέρεται ότι είπε: «Η μόνη μου φιλοδοξία και η καθημερινή μου προσευχή είναι να μπορώ να ζήσω αρκετά καιρό για να γίνω όμορφος το Καπιτώλιο μιας χώρας στη Γη όπου υπάρχει ελευθερία».
Τελικά, αυτή την ημέρα το 1978, οι αιγυπτιακές ειδικές δυνάμεις εισέβαλαν στο Διεθνές Αεροδρόμιο Λάρνακας στην Κύπρο σε μια προσπάθεια επέμβασης σε αεροπειρατεία. Νωρίτερα, δύο δολοφόνοι είχαν σκοτώσει τον εξέχοντα συντάκτη της εφημερίδας της Αιγύπτου Yusuf Sibai στο Hilton Λευκωσίας και στη συνέχεια συγκέντρωσαν πολλούς Άραβες ως ομήρους που παρευρέθηκαν σε συνέδριο στην πόλη. Οι δολοφόνοι απαίτησαν μεταφορά στο αεροδρόμιο της Λάρνακας και αεροσκάφος της Κυπριακής Αεροπορίας για να φύγουν από τη χώρα με 11 ομήρους και τέσσερα μέλη του πληρώματος. Καθώς οι κυπριακές δυνάμεις προσπαθούσαν να διαπραγματευτούν με τους ομήρους στο αεροδρόμιο, τα αιγυπτιακά στρατεύματα ξεκίνησαν τη δική τους επίθεση χωρίς άδεια από τους Κύπριους. Η μη εξουσιοδοτημένη επιδρομή οδήγησε τους Αιγύπτιους και τους Κυπρίους να ανταλλάσσουν πυροβολισμούς, να σκοτώσουν ή να τραυματίσουν περισσότερους από 20 από τους αιγυπτιακούς κομάντο. Ως αποτέλεσμα, η Αίγυπτος και η Κύπρος διέκοψαν τους πολιτικούς δεσμούς για αρκετά χρόνια μετά το συμβάν. Το αεροσκάφος με τους ομήρους, το οποίο είχε απογειωθεί, στερήθηκε την άδεια να προσγειωθεί στο Τζιμπουτί, τη Συρία και τη Σαουδική Αραβία, και αναγκάστηκε να επιστρέψει και να προσγειωθεί στην Κύπρο λίγες ώρες αργότερα.
23 Φεβρουαρίου:
Αυτή τη μέρα το 1980, ένα πετρελαιοφόρο εξερράγη από τις ακτές της Πύλου στην ηπειρωτική Ελλάδα και προκάλεσε διαρροή 37 εκατομμυρίων γαλλονιών – ένα από τα μεγαλύτερα θαλάσσια ατυχήματα που συνέβησαν ποτέ στην Ελλάδα. Το πλοίο, με την ονομασία Serenade Irenes, φορτώθηκε με φορτίο άνω των 100.000 τόνων αργού πετρελαίου του Ιράκ και ήταν καθ ‘οδόν από τη Συρία προς την Τεργέστη όταν σταμάτησε για ανεφοδιασμό στον κόλπο του Ναβαρίνο. Το πλοίο υπέστη εκρήξεις ενώ βρισκόταν στη θέση ανεφοδιασμού και, ως εκ τούτου, το φορτίο έφτασε. Ένα πετρέλαιο έφτασε σε απόσταση δύο μιλίων από μισό μίλι σε πλάτος από το σκάφος και τόσο το δεξαμενόπλοιο όσο και η γύρω περιοχή κάηκαν για 14 ώρες μέχρι το επόμενο πρωί, όταν το δεξαμενόπλοιο βυθίστηκε από το λιμάνι της Πύλου. Αψηφώντας τον κίνδυνο, ένας ντόπιος ψαράς, ο Βελισσάριος Καραβίας, που είδε την έκρηξη από το λιμάνι, πλησίασε το δεξαμενόπλοιο με το σκάφος του για να σώσει τις ζωές των ναυτικών. Όλα εκτός από τα μέλη του πληρώματος διασώθηκαν.