Η λογική του παραλογισμού, της ανεξέλεγκτης αδυναμίας ή ακόμα χειρότερα, την οποία αποφεύγω να αποκαλώ κανονική λειτουργία του κρατικού μηχανισμού «συμφιλίωση μεταξύ θεσμών». Τέλος, το βλέπουμε κάθε μέρα. Το φαινόμενο δεν περιορίζεται σε μικρά προβλήματα διακυβέρνησης, αλλά επίσης υποφέρει από μεγάλα προβλήματα που σχετίζονται με την αξιοπιστία και την επιβίωση του υπόλοιπου κράτους. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα, αλλά θα επικεντρωθώ σε τρία.
Μετά από πρόταση του Γενικού Εισαγγελέα, η Νομική Υπηρεσία έστειλε δύο επιστολές γνώμης στο Υπουργείο Εσωτερικών το 2015-2016, προειδοποιώντας ότι το αποκλειστικό πρόγραμμα πολιτογράφησης, τα “χρυσά διαβατήρια”, δεν συμμορφώθηκε με το δίκαιο της ΕΕ. Αυτό επιβεβαιώθηκε από τον πρώην Γενικό Εισαγγελέα Κώστα Κληρίδη. Το Υπουργείο Εσωτερικών απάντησε, αλλά μέχρι την Πέμπτη κανείς δεν ήξερε αν ο ίδιος ο αξιωματούχος ή ο ίδιος ο υπουργός ανταποκρίνονταν σε επιστολές από το υλικό ινστιτούτο που ήταν υπεύθυνο για την παροχή συμβουλών στην κυβέρνηση. Είναι πιθανό οι προειδοποιήσεις του Γενικού Εισαγγελέα να μην φτάσουν στο Προεδρικό Μέγαρο. Ο ίδιος ο Νίκος Αναστασιάδης δήλωσε ότι δεν γνώριζε τις επιστολές-απόψεις όταν του ζητήθηκε στο πιστοποιητικό ενώπιον της επιτροπής που ερευνά τις εκδόσεις. Επέμεινε ότι ούτε ο υπουργός θα ξέρει. Ο Μπουζούκι συμβουλεύει τους κορυφαίους κρατικούς θεσμούς για ένα θέμα που έχει φέρει την Κύπρο στο χείλος του σεβασμού Και ρωτώ, θα μπορούσε ο τότε Γενικός Εισαγγελέας Κώστας Κληρίδης να μην πάρει το τηλέφωνο για να εκφράσει τη γνώμη του στον Πρόεδρο, αντί να επιβεβαιώσει ότι εστάλησαν επιστολές στο Υπουργείο Εσωτερικών, το οποίο είναι τώρα επιθυμητό; Το γεγονός ότι η σχέση τους ήταν στον πάγο δεν αποτελεί δικαιολογία για έλλειψη επικοινωνίας και κατανόησης.
Ο Γενικός Ελεγκτής έστειλε επιστολή στο Κοινοβούλιο προειδοποιώντας ότι εάν συνεχιστεί η κακοδιαχείριση στην Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας, τα «σενάρια εφιάλτη για την αναγκαστική πώληση δημοσίων νοσοκομείων» του ΟΚΥΠΥ θα μπορούσαν να μας πλήξουν το 2024. Προειδοποιώ όχι, όχι οι γιατροί. Άκουσα τους εκπροσώπους τους την Πέμπτη το πρωί, είτε να μειώσουν τον κίνδυνο είτε να επιμείνω στις απαιτήσεις εργασίας αντί να καθίσω με το αρμόδιο υπουργείο για να βρούμε λύσεις. Θα μου πείτε ότι το 2024 απέχει πολύ από τους κυπριακούς μηχανισμούς που πάντα έμαθαν να εργάζονται την τελευταία στιγμή. Τα καλά νέα είναι ότι οι υπεύθυνοι δεν έχουν διδαχθεί το τεράστιο αποτέλεσμα που είχε αυτή η πρακτική με την πάροδο του χρόνου.
Η αμέλεια διαπερνά όλες τις πτυχές της δημόσιας υγείας. Τις προάλλες τα μαλλιά μου σταμάτησαν όταν έμαθα ότι οι οδοντίατροι δεν ανήκουν στην επαγγελματική ομάδα εμβολιασμού Covid-19, σε αντίθεση με το υπόλοιπο ιατρικό προσωπικό. Και αναρωτιέστε γιατί οι παιδίατροι, για παράδειγμα, δεν εμβολιάζουν αυτούς τους οδοντιάτρους που εργάζονται καθημερινά στο στόμα των ασθενών τους. Κατανοώ ότι μια τόσο ανόητη ποινική απόφαση ελήφθη μόνο στην Κύπρο μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ.
Αφήνοντας την Επιτροπή Διερεύνησης Χρυσών Διαβατηρίων, ο Νίκος Αναστασιάδης είπε ότι δεν θα ασχοληθεί πλέον με αυτό το ζήτημα, καθώς έπρεπε να ασχοληθεί με άλλα πιο σημαντικά ζητήματα, όπως η επίλυση του κυπριακού επιδημικού προβλήματος. Το δέχομαι αυτό για την επιδημία. Ωστόσο, για το Κυπριακό, θεωρώ αστείο αυτό που είπε ο Πρόεδρος. Σε τρεις εβδομάδες, οι πολιτικοί παράγοντες, οι Κύπριοι և οι εγγυητικές δυνάμεις θα πάνε στο άτυπο πεντάγωνο με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ UN την ΕΕ για να προετοιμάσουν το έδαφος նստ για να καθίσουν στο μεγάλο τραπέζι εντελώς απροετοίμαστοι. Η δική μας, και στις δύο πλευρές της πράσινης γραμμής, αρνείται να μιλήσει μεταξύ τους, ακόμη και σε χαμηλότερο επίπεδο. Για δεκαετίες, επέλεξαν μια πολιτική ηχείων, μια δημόσια κραυγή και εμμονές αντί για μια συνετή, περιορισμένη προπαρασκευαστική συζήτηση για στόχους και φιλοδοξίες. Και ταυτόχρονα, χλευάζουν το κοινό για το τι θα μπορούσε να είναι το αποτέλεσμα.
Φιλελεύθερος, 7.2.2021.