Μετά την περιήγηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τις τελευταίες ημέρες, μετά την κλήρωση του Apollo և Karmiotisa, τα σώματα άρχισαν ξανά, αναζητώντας τους ένοχους των νέων απωλειών.
Σήμερα, είναι φυσιολογικό οι προβολές να είναι όλο και πιο έντονες, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει όλα να είναι μηδενικά.
Εκτός αυτού, δεν υπάρχει πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από την ήττα και τη νίκη 3-2 επί της Ανόρθωσης.
Στο πρώτο ημίχρονο, ο Πετράκης φταίει, το σύστημα, μερικοί παίκτες κ.λπ., έως ότου όλα ξεχάστηκαν εντελώς στο γήπεδο, όλοι μιλούσαν για το μέταλλο αυτής της ομάδας.
Προφανώς, δεν το γράφουμε για να κάνουμε κανέναν δικηγόρο, αλλά αγόρι, η ειλικρινή κριτική δεν είναι καθόλου κολακευτική, σε ορισμένες περιπτώσεις «κανιβαλιστική».
Έχουμε μια κουλτούρα να αναζητούμε θύματα σε περίπτωση αποτυχίας, να εξισώσουμε τα πάντα, όπως έχουμε μια κουλτούρα να επαινέσουμε όλους μετά την επιτυχία του.
Σε όλα, ωστόσο, τόσο στη ζωή όσο και όχι μόνο στο ποδόσφαιρο, υπάρχει ένα πρότυπο, υπάρχουν όρια կարմիր κόκκινες γραμμές.
Για παράδειγμα, όλοι ήθελαν να επιστρέψει ο Giorg orjos Malekkidis, were ήταν ευχαριστημένοι με την παρουσία του στο ντέρμπι του APOEL, ενώ μετά το παιχνίδι με την Karmiotisa, η ανάκριση ξεκίνησε և το ερώτημα πότε θα επιστρέψει ο Guerrier.
Προφανώς, η κάλυψη της αριστεράς πλευράς της άμυνας για έναν θαυμαστή του Απόλλωνα είναι μια «επώδυνη» ιστορία, αλλά ένας παίκτης που μπορεί να βοηθήσει σημαντικά σε διαφορετικές θέσεις μετά από μόλις δύο παιχνίδια με έναν βασικό παίκτη δεν πρέπει να τους ακούσει ελαφρά.
Ας πάμε στο κεφάλι του τερματοφύλακα. Ναι, ο Δημήτρης είναι υπεύθυνος σε ορισμένες περιπτώσεις, αλλά όταν άρχισε να παίζει, οι περισσότεροι άνθρωποι όχι μόνο δεν τον φώναζαν, αλλά και τον λάτρευαν. Στην πραγματικότητα, προχώρησε στο σημείο να πει ότι ο Απόλλωνας είχε βρει έναν τερματοφύλακα τα επόμενα 10 χρόνια, ότι θα έπρεπε να είναι ο πρώτος στην εθνική ομάδα.
Σε τελική ανάλυση, το λάθος έρχεται πάντα όταν παίζετε τερματοφύλακας, επειδή είναι ο κύριος τερματοφύλακας τώρα, όλοι πρέπει να τον στηρίξουν, τουλάχιστον μέχρι να επιστρέψει ο Jovanovich, επειδή τον εμπιστεύτηκαν όταν ο Mol τραυματίστηκε.
Και ας πάμε σε έναν άλλο Κύπριο ποδοσφαιριστή, ο οποίος ο καθένας λέει τα καλύτερα για το ταλέντο του, և όλοι πρέπει να δημιουργήσουν έναν “VAH” άμυνας σε φαύλα σχόλια.
Ο λόγος για τον Hampos Kyriakou. Ναι, σε μερικά παιχνίδια δεν ήταν καλός, ναι στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι ο Χάμπος που όλοι γνωρίζουμε, αλλά όχι για να τον χτυπήσουμε ανελέητα.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι ένα από τα πιο ισχυρά περιουσιακά στοιχεία του Απόλλωνα, ότι ποτέ δεν προκάλεσε ένα μικρό πρόβλημα, ακόμη και όταν του προσκλήθηκε να παίξει ως δεξί ή πίσω.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι από τη στιγμή που ο Χριστάκης Χριστόφορος τον πίστευε μόλις 17 χρόνια πριν և 8-9 χρόνια πριν, έδινε πάντα τα καλύτερα του στην ομάδα της Λεμεσού.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όπως και ο κόσμος «Απόλλων», θέλει επίσης τον τίτλο του πρωταθλητή, ειδικά κατά τη διάρκεια της χρονιάς που είναι ένας από τους ηγέτες του συλλόγου.
Είναι κατανοητό, όπως το έθεσε ο Clint Eswood, ως Επιθεωρητής Calala, «Η γνώμη είναι σαν ένα μαχαίρι. Ο καθένας έχει ένα “, αλλά είναι κατανοητό ότι τα τελευταία χρόνια ο Απόλλωνας άφησε πολλά από τα” παιδιά του “ανυπεράσπιστα για αυτές τις ακραίες κριτικές και απόψεις, και τελικά είδε την έξοδο.
Μπαίνοντας στον τελικό αμέσως πριν από τα πλέι οφ του πρωταθλήματος, όλοι πρέπει να καταλάβουν ότι τώρα δεν είναι η ώρα για ίση κριτική, «κανιβαλισμός».
Ακόμα κι αν υπάρχουν καταγγελίες և ανησυχίες ότι το τρένο τίτλου δεν θα χαθεί, ας είναι ειλικρινής κριτική, αλλά όχι μηδενιστικό, το τελικό ποσό θα γίνει τον Μάιο.
Γνωρίζω ότι εμείς, συμπεριλαμβανομένου του εαυτού μου, όλοι μας αρέσουν οι κριτικές criticism γρήγορα συμπεράσματα, αλλά όταν χρειαζόμαστε ενότητα, αλληλεγγύη և πίστη αυτή τη στιγμή, είναι καλύτερο να αποφύγουμε τέτοια γεγονότα և όλοι να απολαύσουν την υποστήριξη και την εμπιστοσύνη των ανθρώπων և να μην αποτύχουν στους «Εύκολους» »στόχους τους:
Εξάλλου, στο ποδόσφαιρο καθώς και στη ζωή, σε δυσκολίες, έχουμε τη μεγαλύτερη ανάγκη να έχουμε κάποιον δίπλα μας, όχι εύκολο, όπου πολλοί θα παρατάξουν για να γιορτάσουν και να θεοποιήσουν τους κύριους χαρακτήρες.
Ηλίας Πόνυρος