Η Ελλάδα άρχισε να χρησιμοποιεί πιο προηγμένους λόγους στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο από ποτέ. Στην πραγματικότητα, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο πρωθυπουργός kiryakosmiçotakis, “ζούμε σε διαμάχες με την Τουρκία, η Τουρκία-Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) κατάφερε να μετατρέψει τη διαμάχη” θεωρείται κατανοητή από την πρόταση. Τέλος, η Αθήνα ψήφισε το νομοσχέδιο στη συνέλευση που προβλέπει την αύξηση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο Πέλαγος στα 12 μίλια. Αυτό το βήμα δεν αφορά την Τουρκία άμεσα, αλλά αυτές τις μέρες πραγματοποιήθηκαν διερευνητικές συνομιλίες, η απόφαση αυτή δίνεται σε ανοιχτό μήνυμα από την Τουρκία. Απέχει 580 χλμ., Ενώ στην Τουρκία απέχει μόλις 2 χλμ από το να ισχυριστεί ότι το δικαίωμα της υφαλοκρηπίδας, ακόμη και ως ηπειρωτική χώρα του νησιού Καστελόριζο στην Ελλάδα, αυτό το βήμα κάνει τους λογαριασμούς των πουλιών με μια πέτρα στο Ιόνιο Πέλαγος.
Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα αύξησε τον αμυντικό προϋπολογισμό της 5 φορές το 2021 σε σύγκριση με πέρυσι. Με άλλα λόγια, ο προϋπολογισμός που διατέθηκε για αμυντικές δαπάνες καθορίστηκε σε περίπου 5,5 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ. Με αυτό ως αιτιολόγηση, η Τουρκία έδειξε ανατολικές εντάσεις στη Μεσόγειο. Επίσης στην Ελλάδα, τα προβλήματα με την Τουρκία, η οποία είναι ο μεγαλύτερος υποστηρικτής της ΕΕ, εξακολουθούν να λαμβάνουν κάθε υποστήριξη στη Γαλλία. Η διαδικασία ξεκίνησε για την αγορά 18 αεροσκαφών Rafale. Τι προσπαθεί λοιπόν να κάνει η Αθήνα; Η απάντηση είναι στην πραγματικότητα πολύ σαφής. Η Ελλάδα θέλει να ενεργήσει ως ο μοναδικός ιδιοκτήτης του Αιγαίου και της Μεσογείου, με την ακραία αυτοπεποίθηση τόσο της ίδιας όσο και της ένταξης της Νότιας Κύπρου στην ΕΕ ως Κυπριακή Δημοκρατία. Είναι τόσο απερίσκεπτος που, όπως έχουμε δηλώσει στην αρχή, πιστεύει ότι η προστασία της ΕΕ είναι το παν. Παρόλο που τα εσωτερικά τσιμπήματα, τα αποτελέσματα των λανθασμένων μέτρων της Ελλάδας που έγιναν στη διαδικασία της Τουρκίας για τον σχηματισμό της υποδομής αυτής της προσέγγισης αποτελούν λόγο. Η παγίδα που έθεσε το Σχέδιο Ανάν του 2004 φαίνεται να έχει φτάσει στο στόχο της σήμερα. Τι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής (ΗΠΑ), ούτε πνίγηκαν σε ένα πηγάδι στη Νότια Κύπρο, καθώς δεν έχουν καμία υπόσχεση ανταμοιβής από την ΕΕ στην Τουρκία. Όλοι μπήκαν στον αγώνα για να ανταμείψουν μαζί.
Ωστόσο, η Ελλάδα έχει προετοιμάσει συστηματικά τις ημέρες με τη σύναψη συμφωνιών αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (ΑΟΖ) με τον Λίβανο, την Αίγυπτο και το Ισραήλ μέσω της Νότιας Κύπρου. Ειδικά η συμφωνία ΑΟΖ με την Αίγυπτο, με τα σύνορα που καθόρισε πάνω από τα νησιά της Ρόδου και της Κρήτης, προέκυψε ως απόπειρα να καταλάβει σχεδόν πλήρως τη Μεσόγειο. Είναι αντίθετο στη φύση των πραγμάτων να λέμε ότι όλα αυτά τα πράγματα προήλθαν από τη βούληση της Ελλάδας. Η Ελλάδα και η Τουρκία θα διεξαχθούν μεταξύ στρατιωτικών, πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών κριτηρίων αξιολόγησης που θα παρέχουν κάθε είδους ανωτερότητα που δεν θα ήταν καν αληθινή. Ωστόσο, η Ελλάδα πρέπει να το γνωρίζει ξεκάθαρα, δεν είναι τόσο δύσκολο να φυσήσουμε τους ανέμους της ειρήνης στη Μεσόγειο και το Αιγαίο. Το μόνο που πρέπει να κάνετε είναι να μην υπερβείτε τα όρια των απαιτήσεων. Προσπαθώντας να πλησιάσετε ό, τι είναι λογικό. Να δώσει τη συγκατάθεσή σας στους νόμιμους. Όχι εγωιστικό. Προσπαθώντας να μιλήσετε το θέμα στο σωστό έδαφος. Επειδή η προσέγγιση του θέματος από αυτές τις γωνίες θα ωφελούσε όλους.
Ως αποτέλεσμα, η χώρα με τα μεγαλύτερα σύνορα με την Τουρκία στη Μεσόγειο, “δεν μπορείτε να τραβήξετε τη μύτη που ονομάζεται” Η τιμή που πρέπει να πληρώσετε, αλλά αυτό είναι απαραίτητα λόγος. Η λήψη μέτρων για την υποστήριξη της σύγκρουσης, βασιζόμενη στη σκιά των δυνάμεων πίσω, δεν θα έχει κανένα αντίστοιχο στην πραγματικότητα.
Όπως γνωρίζετε, έχουμε ένα ρητό ότι “το δάγκωμα δεν έχει νόημα”. Το σωστό για την Ελλάδα δεν είναι να ενεργεί στο μυαλό των άλλων. Ενώ έχουμε κάτι κοινό για να προστατεύσουμε ακόμη και τον μπακλαβά, είναι άχρηστο να προετοιμάσουμε το έδαφος για την επανάληψη των πολεμικών ντραμς σε αυτήν τη γεωγραφία. Ο πρωθυπουργός Μικοτάκης θα φέρει τις διαφορές τους για να γίνει το πρόβλημα της ΕΕ με την Τουρκία ως σημαντικό επίτευγμα, αλλά πριν από έναν αιώνα δεν πρέπει να ξεχνάμε τη μοίρα αυτής της χώρας για τον εαυτό τους που προσπαθεί να δει. Η Ελλάδα παγιδεύεται. Ανεξάρτητα, είναι ελπιδοφόρο ότι υπάρχουν εκείνοι που βλέπουν αυτήν την πραγματικότητα στην Αθήνα. Βλέπετε, όσοι προτείνουν την Ελλάδα έχουν τα δικά τους προβλήματα, τότε είμαστε και πάλι μόνοι. Η Ελλάδα πρέπει να ψάχνει για παγίδες γκαφατζής που βρίσκονται πάνω της και στην περιοχή.