Οι ηγέτες του επαναστατικού κινήματος της Τουρκίας Deniz Gezmiş θα εκτελεστούν αν δεν ήταν 74 ετών. Πολλά μηνύματα κοινοποιήθηκαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για τον Deniz Gezmiş. Αν και τα γενέθλια του Gezmiş είναι γνωστά ως 27 Φεβρουαρίου, ο αδερφός του Bora Gezmiş είπε σε δήλωση το 2016: «Αγαπητοί φίλοι μου. Τα γενέθλια του Deniz είναι 28 Φεβρουαρίου. Μερικοί από τους φίλους μου έγραψαν μηνύματα για σήμερα. Ήθελα να ενημερώσω. ” αυτός είπε. Ο Bora Gezmiş μοιράστηκε επίσης την ταυτότητα του Deniz Gezmiş.
ΠΛΗΡΕΣ ΛΟΓΕΣ ΣΗΜΑΝΣΗΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ GEZMİŞ
– Μόνο το σώμα μου πεθαίνει εδώ, ήδη θνητό, θα πεθάνει, αλλά δεν μπορείς να σκοτώσεις τη σκέψη μου, η σκέψη μου θα ζήσει.
– Δεν δέχομαι ποινή στο κατηγορητήριο που μου αποδίδεται. Δεν χρησιμοποίησα το όπλο μου εναντίον του λαού και του στρατού, αλλά το έφερα με σκοπό να το χρησιμοποιήσω εναντίον των προδοτών και δεν δήλωσα ότι θα το χρησιμοποιούσα εναντίον του λαού και του στρατού.
– Όπως ανέφερα πάντα, είμαστε αυτοί που υπερασπίζουμε το σύνταγμα περισσότερο σε αυτήν τη χώρα. Όσοι παραβιάζουν το σύνταγμα είναι προφανείς. Εμείς είμαστε αυτοί που θέλουν να εφαρμοστεί το Σύνταγμα.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΔΕΦΟΦΟΤΟΣ / Sea Traveled είναι ένα έγγραφο από την περίοδο που ήταν μέλος του Οργανισμού Απελευθέρωσης της Παλαιστίνης.
– Οι οδηγοί που δεν εφαρμόζουν το Σύνταγμα είναι ακόμα εκεί και θέλουν να είμαστε επικεφαλής. Η δίωξη αντιτίθεται στον πόλεμο της ανεξαρτησίας που έχουμε, η Δημοκρατία της Τουρκίας κατά του νόμου του συντάγματος, είναι αντίθετη με τις μεταρρυθμίσεις.
– Πατρίδα, όχι εκείνοι που το πωλούν δέματα. είναι η πατρίδα εκείνων που πηγαίνουν στην αγχόνη για αυτό.
– Παρόλο που δεν κάναμε ποτέ όλες τις προσπάθειές μας, δεν μπορούμε να διασφαλίσουμε την ανεξαρτησία της Τουρκίας. Έχουμε μείνει σε αυτή τη λαχτάρα μέχρι σήμερα.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: DEPOPHOTOS / Ο Deniz Gezmiş, μετά την ανάκρισή του, μεταφέρθηκε στο δικαστήριο από το αστυνομικό τμήμα της Άγκυρας στον κύκλο ασφαλείας.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑΞΙΔΙ ΘΑΛΑΣΣΑ;
Ο Deniz Gezmiş σπούδασε γυμνάσιο στην Κωνσταντινούπολη. Το 1965, η Τουρκία ήταν υποψήφια για την προεδρία του Εργατικού Κόμματος στην περιοχή Uskudar. Η Deniz Gezmiş βρέθηκε στη μέση της δράσης σε νεαρή ηλικία με το αριστερό όραμα που γνώρισε όταν ήταν στο γυμνάσιο. Οι εργαζόμενοι καθαρισμού του Δήμου Çorum, οι οποίοι περπατούσαν από την Άγκυρα στην Κωνσταντινούπολη στις 31 Αυγούστου 1966, συνελήφθησαν και συνελήφθησαν ως αποτέλεσμα της δράσης που πραγματοποίησαν μαζί με την ομάδα που διαμαρτυρήθηκε για τους τούρκους-διοίκους επιχειρήσεων ενώ έθεσαν στεφάνια στο Μνημείο Ταξίμ. Αυτό το περιστατικό ήταν η πρώτη σύλληψη του Deniz Gezmiş.
Ο Deniz Gezmiş εισήλθε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης το Νοέμβριο του 1966. Στη συνέχεια, στις 19 Ιανουαρίου 1967 συνελήφθη με τους φίλους της στο περιστατικό στην εθνική ζήτηση Fedarsayonu’n της Τουρκίας, αλλά αφέθηκε ελεύθερος μετά από λίγο. Στις 22 Νοεμβρίου 1967, τέθηκε υπό κράτηση και πάλι λόγω του καψίματος της αμερικανικής σημαίας μαζί με τον Aşık İhsani κατά τη διάρκεια της Κυπριακής Συνάντησης που οργανώθηκε από φοιτητικές οργανώσεις.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: DEPOPHOTOS / Deniz Gezmiş και Cihan Alptekin
Στις 30 Ιανουαρίου 1968, ίδρυσε τον Οργανισμό Επαναστατικών Δικηγόρων με τους φίλους του στη Νομική Σχολή και συνελήφθη για άλλη μια φορά επειδή διαμαρτυρήθηκε για τον υπουργό Σέιφζι Τζούρκ, ο οποίος μίλησε στη συνεδρίαση της γενικής συνέλευσης του AIESEC που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα συνεδριάσεων της Πανεπιστημιακής Σχολής Επιστημών της Ιστανμπούλ στις 7 Μαρτίου 1968. Ο Ντενιζ Γκζίμις, ο οποίος τέθηκε υπό κράτηση μέχρι τις 2 Μαΐου 1968, δικάστηκε αλλά αθωώθηκε.
Ηγήθηκε της κατοχής του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης στις 12 Ιουνίου 1968. Ο Deniz Gezmiş, ο οποίος συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις που διεξήχθησαν στο Baltalimanı ως αρχηγός της ομάδας που ονομάζεται Συμβούλιο Κατοχής, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην απόκτηση δικαιωμάτων σπουδαστών. Στις 30 Ιουλίου, συνελήφθη για διαμαρτυρία για την είσοδο του 6ου στόλου στην Κωνσταντινούπολη.
Ο Deniz Gezmiş συνέβαλε στη διάδοση της άποψης της Εθνικής Δημοκρατικής Επανάστασης μεταξύ των μαθητών. Κατά τη διάρκεια των φοιτητικών διαδηλώσεων το 1968, ο Cihan Alptekin ίδρυσε την Επαναστατική Φοιτητική Ένωση μαζί με τον μεταφορέα Mustafa Lütfi K, Mustafa Mustafalker Gürkan, Cevat Ercişli, Selahattin Okur, Saim Council και Erim Süerkan. Στη συνέχεια, την 1η Νοεμβρίου 1968, καθώς η Εθνική Οργάνωση Νεολαίας της Τουρκίας βρέθηκε επίσης στο AÜTB, συμπεριλαμβανομένου του ANC και odtüöb’n “από το Samsun έως την Άγκυρα του Μουσταφά Κεμάλ Μάρτιος”. Στις 28 Νοεμβρίου 1968, συνελήφθη σε μια δράση που διοργανώθηκε για να διαμαρτυρηθεί για την άφιξη του πρέσβη των ΗΠΑ στην Κωνσταντινούπολη, αλλά οι σερβένοι απελευθερώθηκαν ξανά.
Ο Deniz Gezmiş πέρασε 2-3 μήνες στη σύλληψη κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Στις 16 Μαρτίου 1969, συνελήφθη στις 19 Μαρτίου λόγω των φοιτητικών κινήσεων που οργάνωσε στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης και η κράτησή του συνεχίστηκε μέχρι τις 3 Απριλίου. Στη συνέχεια ηγήθηκε των διαδηλώσεων που διοργάνωσαν φοιτητές της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης. Τραυματίστηκε στις συγκρούσεις. Στις 23 Ιουνίου 1969, το 1ο Επαναστατικό Εθνικιστικό Συνέδριο Νεολαίας, όπου συγκλήθηκε το TMGT, προετοίμασε ένα πρόγραμμα με τον Πρόεδρο του FKF Γιουσούφ Κουπέλι και στη συνέχεια κατέφυγε στην Παλαιστίνη λόγω εντάλματος σύλληψης.
Παρέμεινε στην Παλαιστίνη μέχρι την 1η Σεπτεμβρίου 1969. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, απελάθηκε από τη Νομική Σχολή λόγω της κατοχής του πανεπιστημίου. Συνελήφθη και συνελήφθη από την αστυνομία στις 23 Σεπτεμβρίου 1969 ενώ ήταν στο νομικό σχολείο και αφέθηκε ελεύθερος στις 25 Νοεμβρίου. Αργότερα, εκδόθηκε ένταλμα για τη σύλληψή του, αφού τα όπλα που ισχυρίστηκαν ότι ανήκουν στον Deniz Gezmiş κατασχέθηκαν κατά τη διάρκεια των ερευνών στο σχολείο στην περίπτωση της δολοφονίας του Battal Mehetoğlu από τους δεξιούς στην Yidld State State and Engineering Academy. Ο Deniz Gezmiş, ο οποίος συνελήφθη στις 20 Δεκεμβρίου 1969, φυλακίστηκε μέχρι τις 18 Σεπτεμβρίου 1970.
Αφού έφυγε από τη φυλακή και έφυγε από το φοιτητικό κίνημα και ο Χούσεϊν Σανν, με τον Τουρκικό Στρατιωτικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό σχηματίστηκε. Ο πρώτος πολιτικός οργανισμός στην Τουρκία που ένοπλη οπλισμό του THKO, που αγωνίστηκε για μια ανεξάρτητη και δημοκρατική Τουρκία ήταν ο yürürt. Αυτή η οργάνωση, στην οποία συμμετείχε η σοσιαλιστική νεολαία, ιδρύθηκε από τους Hüseyin İnan, Sinan Cemgil, Yusuf Aslan, Alparslan Özdoğan, Deniz Gezmiş και Cihan Alptekin. Η οργάνωση παρουσιάστηκε στο κοινό με μια δήλωση που δημοσιεύθηκε στις 4 Μαρτίου 1971 μετά από ορισμένες ενέργειες.
Έδωσε τις πρώτες ένοπλες ενέργειες στις 29 Ιανουαρίου 1970 και συνέχισε τις δραστηριότητές της καθ ‘όλη την περίοδο της 12ης Μαρτίου. Αργότερα, εργάστηκε για την ακύρωση της θανατικής ποινής, η οποία περιελάμβανε τους Yusuf Aslan, Hüseyin İnan και Deniz Gezmiş. Αφού ο Kadir Manga και ο Alparslan Özdoğan σκοτώθηκαν στο Nurhak και ο Cihan Alptekin και ο Ömer Ayna σκοτώθηκαν στο Kızıldere, αυτή η οργάνωση διαλύθηκε με την εκτέλεση των Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan και Hüseyin İnan.
Η Sea Gezmiş, 11 Ιανουαρίου 1971, εκ μέρους του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού της Τουρκίας Business Bank της Άγκυρας, συμμετείχε στη ληστεία του Εργατικού Τμήματος. Εν τω μεταξύ, εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης για τον Deniz Gezmiş και διέφυγε από την αστυνομία. Συνελήφθη στις 16 Νοεμβρίου 1971 με την ειδοποίηση ότι οι μοτοσικλέτες του έσπασαν στο δρόμο του προς Σίβας με τον Γιουσούφ Άσλαν μετά το πραξικόπημα της 12ης Μαρτίου 1971. Αφού πιάστηκε στο Gemenek, μεταφέρθηκε στο Kayseri. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην Άγκυρα στον Haldun Menteşeoğlu, ο οποίος ήταν τότε υπουργός Εσωτερικών.
Στις 16 Ιουλίου 1971, το Δικαστήριο Πολεμικού Δικαίου συγκάλεσε στο εισαγγελέα του Μπακί Τού, με επικεφαλής τον Ταξίαρχο Αλί Έλβερντι, στο κτίριο της Κτηνιατρικής Σχολής Altındağ. Καταδικάστηκε σε θάνατο στις 9 Οκτωβρίου 1971 λόγω παραβίασης του άρθρου 146 του TCK στο δικαστήριο που έληξε στις 9 Οκτωβρίου 1971. Στις 6 Μαΐου 1972, οι Yusuf Aslan και Hüseyin İnan εκτελέστηκαν μεταξύ 1.00-3.00 στην Κεντρική Κλειστή Φυλακή της Άγκυρας.
Δεν υπάρχουν ακριβείς πληροφορίες σχετικά με τα τελευταία αιτήματα του Deniz Gezmiş. Ο συγγραφέας Erdal Öz, ωστόσο, ήταν η τελευταία φορά που ήθελε να ακούσει το κοντσέρτο Aranjuez του Rodrigo και να πιει ένα φλιτζάνι τσάι, αλλά ο δικηγόρος του δεν το επιβεβαίωσε. Ωστόσο, στην επιστολή που έγραψε στον πατέρα του ήθελε να ταφεί δίπλα στον επαναστατικό φίλο του Taylan lanzgür όπως ο ίδιος μετά τον θάνατό του.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: DEPOPHOTOS / Deniz Gezmiş, που επέστρεψε από τα στρατόπεδα ανταρτών στην Παλαιστίνη, συνελήφθη στον κήπο της Νομικής Σχολής και μεταφέρθηκε στο Sansaryan Han, όπου βρίσκεται το αστυνομικό τμήμα της Κωνσταντινούπολης. (23 Σεπτεμβρίου 1969)
Το τελευταίο γράμμα που έγραψε ο Deniz Gezmiş στον πατέρα του …
«Μπαμπά,
Όταν λάβετε την επιστολή, χωρίζομαι από εσάς. Ξέρω ότι θα λυπηθείτε, όσο κι αν λέω, μην ανησυχείτε. Αλλά θέλω να αντιμετωπίσετε αυτήν την κατάσταση με σταθερότητα, οι άνθρωποι γεννιούνται, μεγαλώνουν, ζουν, πεθαίνουν, το σημαντικό είναι να μην ζείτε πάρα πολύ, αλλά να είστε σε θέση να κάνετε πολλά ενώ ζείτε. Γι ‘αυτό παίρνω νωρίς σταδιακά. Και επιπλέον, οι φίλοι μου που προηγήθηκαν δεν δίστασαν ποτέ μπροστά στο θάνατο. Μην αμφιβάλλετε ότι ούτε θα πέφτω, ο γιος σας δεν ήταν αβοήθητος και αβοήθητος μπροστά στον θάνατο, πήρε αυτό το μονοπάτι σκόπιμα και ήξερε ότι αυτό ήταν το τέλος. Οι απόψεις μας είναι διαφορετικές αλλά νομίζω ότι θα με καταλάβετε. Όχι μόνο οι Κούρδοι που ζουν στην Τουρκία και πιστεύω ότι καταλαβαίνετε επίσης τον τουρκικό λαό. Έδωσα τις απαραίτητες οδηγίες στους δικηγόρους μου για την κηδεία μου. Θα το αναφέρω επίσης στον εισαγγελέα. Θέλω να ταφθώ δίπλα στον φίλο μου Taylan Özgür, ο οποίος πέθανε στην Άγκυρα το 1969. Επομένως, εναπόκειται σε εσάς να πάρετε την κηδεία μου στην Κωνσταντινούπολη, για να παρηγορήσετε τη μητέρα μου, αφήνω τα βιβλία μου στον μικρό αδερφό μου. Ιδιαίτερα τον παρακαλώ. Θέλω να είναι επιστήμονας, πρέπει να ασχολείται με την επιστήμη και δεν πρέπει να ξεχνά ότι το να ασχολείσαι με την επιστήμη είναι μια υπηρεσία προς την ανθρωπότητα σε ένα μέρος, δηλώνει ότι δεν μετανιώνω το λιγότερο για όσα έκανα την τελευταία στιγμή, εγώ να σε αγκαλιάσω, τη μητέρα μου, τον αδερφό μου και τον αδερφό μου με τη φωτιά της επανάστασης μου.
Ο γιος σου Deniz Gezmiş. Κεντρική Φυλακή “
Μπορεί να σας ενδιαφέρει