“Γροθιά στην κοιλιά.” “Θεέ μου, σε παρακαλώ τακτοποιήσεις”

Αυτό που έγραψε η Μαρία Φόκα, κλινική εκπαιδευτής στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, σε μια ανάρτηση στα κοινωνικά μέσα είναι σοκαριστική.

Από την άποψή της, η κα Μαρία Φόκα περιγράφει με λίγα λόγια τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνει κάθε επαγγελματίας υγείας που μάχεται την ασθένεια στους πρώτους μήνες αυτούς τους μήνες. COVID:-19:

Η ανάρτηση έγινε σήμερα το πρωί, κυρία Η Foca θα μοιραστεί μαζί μας τις σκέψεις που είχε σχετικά με το να φύγει από το σπίτι του, να εγκαταλείψει την οικογένειά του, την παρουσία του στο καθήκον του με τους ασθενείς.

Διαβάστε την ανάρτηση της Maria Foca.

“Κυριακή πρωί 6.30

Λες και οι υπόλοιποι συμπολίτες μας ήρθαν σε διασωλήνωση … οι μονάδες εντατικής θεραπείας μας είναι γεμάτες …. Ίσως σήμερα θα ανοίξουμε το ICU No. 4 ….

Σήμερα είναι Κυριακή, φεύγω … Σκέφτομαι τα παιδιά μου … εξακολουθούν να κοιμούνται τις τελευταίες μέρες. αλλά δεν παραπονιέται ….. Δεν φάγαμε μαζί χθες …

Αλλά δεν μπορώ να πάω … Σκέφτομαι τους ασθενείς … οι ασθενείς άρχισαν να έρχονται και να πάνε με την ηλικία μου, νομίζω ….. Πρέπει να πάω για να βοηθήσω τους συναδέλφους μου …..

Αλλά τα παιδιά μου; …. Νομίζω ξανά. ποιος θα τα φροντίσει ……

Όλες οι σκέψεις μπλέκονται στο μυαλό μου ….

Φεύγοντας από το γκαράζ, κοιτάζω την οροφή … Περιστέρι !!! Εκεί, στο κέντρο της οροφής ……

Σαν να πεις, “Πάμε, θα φροντίσω τα παιδιά σου που κοιμούνται” …..

Και νομίζω, “Ο Θεός με ρώτησε, τουλάχιστον ολόκληρη αυτή η απουσία της Μητέρας, για να μην κάνω τα παιδιά μου αγαπητά μου …. Σας ζητώ ως Χάρη, ως ανταλλαγή.”