Του Μιχάλη Μιχαήλ
Σχεδόν μισό αιώνα μετά τα γεγονότα του 1974, εξακολουθούμε να θάβουμε ανθρώπους. Θάβουμε όσους σκοτώθηκαν κατά την τουρκική εισβολή του 1974, αφού αναγνωρίστηκε το DNA τους.
Αυτοί οι άνθρωποι, τα παιδιά εκείνη την εποχή, αλλά: μεγαλύτεροι, σκοτώθηκαν ή σκοτώθηκαν κατά την εισβολή. Υπήρχαν επίσης νεκροί και αγνοούμενοι στην κυπριακή πλευρά. Άτομα που λείπουν από το 1964 εξακολουθούν να λείπουν. Πριν από λίγες ημέρες, 14 παιδιά που σκοτώθηκαν από εγκληματίες της ΕΟΚΑ ΙΙ τον Αύγουστο του 1974 θάφτηκαν στο κατεχόμενο Σανταλάρι.
Αυτό το γεγονός δημοσιεύθηκε στο χθεσινό τεύχος της εφημερίδας «Yeni Duzen» από έναν συνάδελφο, ερευνητή Sigul Ulutag, ο οποίος είναι γνωστός για τους αγώνες του για να προσδιορίσει τη μοίρα των αγνοουμένων, των Κυπρίων. Το πιο τραγικό πράγμα σε αυτήν την περίπτωση είναι ότι τα παιδιά θάφτηκαν. Τα μικρότερα παιδιά ήταν ηλικίας τεσσάρων έως έξι μηνών και τα μεγαλύτερα ήταν 15 ετών. Σύμφωνα με τον Sevgiul Ulutag, το μικρότερο παιδί ήταν ηλικίας τεσσάρων μηνών, η Hayrie Arif και η ehra Bayram ήταν μόλις έξι μηνών.
Ακολουθούν ο 3χρονος Μουσταφά Μπαϊράμ, ο 6χρονος Αγς Μπαγιράμ και οι υπόλοιποι είναι 9, 10, 11, 12 և 15 ετών. Οι τραγικοί χαρακτήρες είναι η Emine Reyhan και ο Bayram Karabudak, όπου ο πρώτος έθαψε τα παιδιά του και ο τελευταίος έχασε τη γυναίκα του children 5 παιδιά κατά τη διάρκεια της σφαγής. Φυσικά, οι πολιτικο-στρατιωτικές “αρχές” των κατακτητών δεν θα μπορούσαν να επωφεληθούν από την κηδεία, με τον Ερσίν Τατάρ, τον “πρωθυπουργό”, τους “υπουργούς”, τους “βουλευτές”, καθώς και τον “διοικητή” των δυνάμεων κατοχής, άλλους “κρατικούς” και στρατιωτικούς “αξιωματούχους”.
Πώς διαπράχθηκε το έγκλημα;
Υπενθυμίζουμε ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία, από τις 20 Ιουλίου 1974, τα Κυπριακά μέλη της ΕΟΚΑ ΙΙ κατέλαβαν τα κυπριακά χωριά της Αλόα, Μαράτα-Σανταλάρη, κρατούσαν ομήρους τις γυναίκες και τα παιδιά του χωριού, και οι άνδρες τους πήραν ομήρους. Στρατόπεδα συγκέντρωσης πρώτα στην Αμμόχωστο (περιοχή Καραόλου) και στη συνέχεια στη Λεμεσό (Στάδιο GSO).
Μετά την έξωση των ανδρών, οι άνδρες της ΕΟΚΑ Β συγκέντρωσαν τις γυναίκες-παιδιά στο ελληνικό σχολείο στο Περιστερονόπιγκ. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, κορίτσια, γυναίκες και αγόρια βιάστηκαν καθημερινά από τις 21 Ιουλίου έως τις 14 Αυγούστου. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τον δημοσιογράφο Ανδρέα Πάρασο, οι εγκληματίες χτυπούσαν στο καφενείο του χωριού, προσκαλώντας συμπολίτες χωρικούς να συναντηθούν με Τουρκοκύπριους, ενώ βίαζαν παιδιά.
Στις 14 Αυγούστου, εγκληματίες έκλεψαν πρόβατα και κατσίκες από τη Μαράθα για να γιορτάσουν την 15η Αυγούστου. Όμως την ίδια ημέρα, ξεκίνησε η δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής και οι εγκληματίες αποφάσισαν να μην αφήσουν μάρτυρες, εκτελώντας ολόκληρο τον πληθυσμό που ήταν στα χωριά εκείνη την εποχή. Στο Μαράθα 84, 84-89 άνθρωποι σκοτώθηκαν στο Σανταλάρι, για τους οποίους έγινε πρώτη επαφή. Στη συνέχεια κάηκαν και απορρίφθηκαν σε έναν εκσκαφέα, προσπαθώντας να αφαιρέσουν τα ίχνη.
Ο ιμάμης μαραθωνίου αργότερα ανακοίνωσε ότι υπήρχαν 90 κάτοικοι στο χωριό πριν από τη σφαγή και ότι έμειναν μόνο έξι. Οι ηλικιωμένοι και τα παιδιά είναι μεταξύ των νεκρών. Μόνο τρία άτομα παρέμειναν στην Αλόη μετά τη σφαγή.
Ηνωμένα Έθνη Ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας
Η πρώτη απόπειρα εύρεσης των ωχ έγινε από τον τουρκικό στρατό όταν κατέλαβε το χωριό, αλλά ανεπιτυχώς. Συμπτωματικά, την 1η Σεπτεμβρίου, ένα παιδί, κατά την επιθεώρηση ενός μαραθωνίου, είδε ένα ανθρώπινο άκρο να βγαίνει από το χωματερή, οπότε ανακαλύφθηκε ένας μαζικός τάφος.
1974 Στις 3 Σεπτεμβρίου, ο τουρκικός στρατός և ΟΗΕ εκτόπισε τα πτώματα (σουηδική απόσπαση Δ. Δύο μητέρες βρέθηκαν να μεταφέρουν τα μωρά τους. Το Associated Press περιέγραψε τα πτώματα ως «τόσο κακοποιημένα» και αποσυναρμολογήθηκαν που χώρισαν τον Κάμιλ, κάτοικο του Μαράθα. Ο Μέριχ είπε ότι η σύζυγός του βρέθηκε στον τάφο με “το μικρότερο παιδί μας, 18 μηνών, και το παιδί μου είχε σαράντα σφαίρες στο σώμα του.”
Η φρικαλεότητα καλύφθηκε αργότερα από τα κυπριακά μέσα ενημέρωσης, μερικά από τα οποία απέχουν ακόμη από την αναφορά για το έγκλημα, πιστεύοντας (φέρεται) ότι η τουρκική εισβολή ήταν δικαιολογημένη. Ωστόσο, η ανακάλυψη των μαζικών τάφων, η «σφαγή που ακολούθησε», καλύφθηκε από διεθνείς οργανισμούς, οι οποίοι κατέγραψαν τις συγκλονιστικές στιγμές της εκταφής στο βίντεο. Στην πραγματικότητα, ο ΟΗΕ χαρακτήρισε τη σφαγή ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.
Αστυνομικές έρευνες
Αυτό το έγκλημα διώκει πολλούς σε ελεύθερες περιοχές. Εκείνοι που διέπραξαν εγκλήματα και εκείνοι που τα κάλυψαν. Ωστόσο, τον Αύγουστο του 2009, η τουρκοκυπριακή εφημερίδα Volkan δημοσίευσε τα ονόματα 15 Ελληνοκυπρίων, κατοίκων των χωριών Περιστερώνας-Πηγής, τα οποία ονόμασε ως δράστες της σφαγής, ωθώντας τον τότε Γενικό Εισαγγελέα Πέτρο Κληρίδη να καλέσει 15. Αστυνομία Μέχρι το 2010, 12 από τους 15 υπόπτους που ανέφερε ο Volkan είχαν καταθέσει, καθώς και άλλοι. Η υπόθεση επιστράφηκε στον Γενικό Εισαγγελέα το καλοκαίρι του 2010 για να επιστραφεί στην Αστυνομία με νέες οδηγίες. Το 2013, στη Σουηδία ζητήθηκε βοήθεια από μέλη της αντιπροσωπείας του ΟΗΕ που πραγματοποίησαν τις ανασκαφές τον Σεπτέμβριο του 1974. Στο τέλος του 2013, οι σουηδικές καταθέσεις παραλήφθηκαν με επιστολές. Ακολούθησαν οι μαρτυρίες σουηδών αξιωματικών και στρατιωτών. Κανείς δεν έχει διωχθεί για αυτό το έγκλημα, materials το υλικό της υπόθεσης έκλεισε αμήχανα το 2013, μετά το πέρας του Γενικού Εισαγγελέα. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η κυπριακή αστυνομία γνωρίζει τους εγκληματίες, αλλά δεν τους κυνηγά. Σύμφωνα με την έκθεση της αστυνομίας, στο τέλος του 2013, παρόλο που τα γεγονότα της υπόθεσης διευκρινίστηκαν εν μέρει, δεν ήταν δυνατό να προσκομιστούν αποδεικτικά στοιχεία για να δικαιολογήσουν την ποινική δίωξη, γι ‘αυτό περατώθηκε οποιαδήποτε έρευνα.
