ΤΟΙΧΟΣ – Ο καλλιτέχνης Uğur Yücel μίλησε στο κανάλι Youtube του Pi Arte TV. Ο Γιούσελ έκανε δηλώσεις σχετικά με τις ταινίες που έπαιξε, έγραψε και σκηνοθέτησε στη συνομιλία με συντονιστή ο Mahir Mircan.
Ο Uğur Yücel θυμήθηκε τη συνέντευξή του, η οποία έγινε πριν από χρόνια, αλλά εξακολουθούσε να κοινοποιείται συχνά στα κοινωνικά μέσα, όπου μίλησε για φαγητό και ποτό σε σημαντικό μέρος του και είπε: «Γεννήθηκα στο Kuzguncuk. Γεννήθηκα στο Kuzguncuk . Τα γεύματα αποστέλλονται από σπίτια σε σπίτια, τα γεύματα τρώγονται στα σπίτια, πηγαίνουμε στη φιλοξενία. Για παράδειγμα, Κωνσταντινούπολη “Υπάρχει κουζίνα του Seferad στην οποία μεγάλωσα. Η γειτονιά όπου μεγάλωσα είναι η περιοχή Seferad. Μεγάλωσα με τους Ισπανούς που ήρθαν από εκεί πριν από 600-700 χρόνια. Από την άλλη πλευρά, οι Αρμένιοι βρίσκονται στην ανώτερη γειτονιά μας. Το ίδιο και οι Έλληνες. Όλες οι αρχαίες αξίες αυτού του τόπου. Δεν γνωρίζετε τι μεγαλώσατε στη συνέχεια. Τότε, για παράδειγμα, το κοιτάτε, λέτε ότι “οι Αρμένιοι το έκαναν καλύτερα.” Για παράδειγμα, γεμισμένα μύδια. Τώρα δεν μπορείτε να φάτε αυτό το γεμισμένο μύδι στην Κωνσταντινούπολη. Κάτι που δεν εξαπλώθηκε στους Τούρκους και τους Μουσουλμάνους, θαλασσινά, μύδια, ακόμη και ψάρια, κ.λπ. είχαν εξαπλωθεί στο σπίτι μας. Τα καλοκαίρια μας ήταν στο νησί του Μαρμαρά, οι χειμώνες μας ήταν στο Kuzguncuk, μεγάλωσα σε μια τέτοια οικογένεια. Διακοπές, παρακολούθηση, εκκλησίες … Αυτοί είναι οι άνθρωποι που προσεύχονται πέντε φορές την ημέρα, η γιαγιά και ο παππούς μου. Ο παππούς μου φορούσε κουκούλα και έσπαζε τα αυγά του Πάσχα με τα παιδιά, αλλά όταν υπήρχε μια λάμπα, έκανε όλους να καθίσουν μπροστά από το ραδιόφωνο. Συνήθιζα να ακούμε τα δαχτυλίδια λαδιού στα χέρια των παιδιών και τους λαμπτήρες ως οικογένεια. Αυτή η οικογένεια γιόρταζε επίσης την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, παίζοντας ταγκό στο σπίτι.
Ανακάλυψα τη γεύση όταν ήμουν πολύ νέος. Όταν μιλάω για αυτές τις γεύσεις και πιάτα, μιλάω για μια ιστορία ταυτόχρονα. Το 1964, υπήρξε μια τεράστια μείωση των ιδίων κεφαλαίων εδώ. Ήταν πραγματικά πολύ ευέλικτο. Στη συνέχεια, το 1974, έγινε η Κυπριακή Επιχείρηση, ξαφνικά ήμασταν μόνοι στο Κουζγκανκόκ. Η Τουρκία ήταν επίσης η περίπτωση. Τώρα πρόκειται να πω κάτι που δεν μου αρέσει καθόλου, αλλά δείτε πού έχουμε φτάσει στο τέλος. Δεν έχω δει ποτέ μια τόσο εχθρική κοινωνία. Πώς έφυγε τόσο πολύ, πώς έφτασε εδώ; Όταν κοιτάζουμε την παιδική μας ηλικία, τι διακοπές είχαμε βιώσει. Η μειονότητα υπήρχε επίσης κατά τη διάρκεια των διακοπών μας. Άλογα, φαιτόνια θα ερχόταν στο Κουζγκανκόκ και θα τα έβαζαν. ”
«Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΥΘΥΝΗ ΜΟΥ ΕΥΚΑΙΝΕΙ ΦΑΤΩΝ
Μιλώντας για την απομάκρυνση των φαιώνων στη Büyükada, ο Γιούσελ είπε: «Η μεγαλύτερη μου ευτυχία είναι η αποχώρηση των φαετόνων από εδώ. Έχω υποφέρει πολύ και αν αυτοί οι φαετόνοι δεν είχαν ανέβει, δεν θα είχα ζήσει εδώ. Υπήρχε μια μεγάλη δίωξη για άλογα εδώ. Έφεραν, βασανίζονται τα βασανιστήρια ακριβώς μπροστά σου. Προσπαθήσαμε πολύ σκληρά », είπε.