Κάθε δύναμη επικρίνει τους προκατόχους της και έχει δίκιο, αλλά καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να βυθίσει τη χώρα και το κράτος της στο έδαφος λέγοντας ότι θα επικρίνω την εξουσία πριν από αυτήν. Δυστυχώς, το έχουμε δει και δει πρόσφατα.
Σύμφωνα με εφημερίδες, μια σημαντική προσωπικότητα του κυβερνώντος κόμματος λέει ότι σε ένα επαρχιακό συνέδριο του κόμματός του, μπορεί να πει:
“Η Τουρκία θα ήταν ένα πολύ μεγάλο γεγονός σε γεωγραφικές περιοχές γύρω, η Τουρκία δεν θα επέμβει με κανένα τρόπο στο περιστατικό, δεν είχε δικαίωμα να μιλήσει. Η Τουρκία ήταν απλώς θέση της χώρας που δεν έχει τίποτα να κάνει πέρα από την εκπλήρωση των οδηγιών που του έδωσαν κυρίαρχες χώρες”
Ο εκτιμώμενος πολιτικός πιθανότατα δεν αναφέρει τον «τελευταίο αιώνα» της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η οποία ήταν απελπιστικά σιωπηλή ενώ η πατρίδα καταλήφθηκε ένα προς ένα από το ιμπεριαλιστικό κράτος τον τελευταίο αιώνα. Ωστόσο, θα πρέπει να έχει σκοπό η Δημοκρατία της Τουρκίας να μην έχει συμπληρώσει τα εκατό χρόνια.
Η Δημοκρατία, η οποία ιδρύθηκε για πρώτη φορά στον κόσμο από τους ήρωες που ώθησαν τις συνθήκες της ειρήνης με τις πλάτες τους στα χέρια τους, και σε καμία περίοδο στην ιστορία της Δημοκρατίας δεν ήταν ποτέ “χώρα που δεν έχει την ικανότητα να κάνει κάτι πέρα από την εκπλήρωση των οδηγιών που της έχουν δοθεί”.
Αυτή η Δημοκρατία δεν άφησε ποτέ την πατρίδα που απέκτησε μέσω συμφωνιών. Αντιθέτως, η Δημοκρατία φέρει την τιμή να προσθέσει τον Hatay στην πατρίδα πέρα από τις συμφωνίες. Αυτή η Δημοκρατία έχει υποστεί όλες τις πιέσεις της Γερμανίας και της Βρετανίας για ένταξη στον πόλεμο στις δικές τους τάξεις κατά τη διάρκεια εκείνων των δύσκολων ημερών του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, έσπασε όλα τα παιχνίδια, και αυτό το έθνος, το οποίο εξακολουθεί να φέρει το βάρος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και του Πολέμου της Ανεξαρτησίας. σώθηκε από τα εγκλήματα του.
Αν υπάρχει σήμερα ένα ανεξάρτητο κράτος που ονομάζεται Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου, αυτή η υπερηφάνεια είναι το έργο αυτής της Δημοκρατίας και έχει πραγματοποιηθεί παρά όλες τις αντιρρήσεις και ακόμη και ανόητες απειλές και απειλές εκείνων που θεωρούν τον εαυτό τους κυρίαρχο του κόσμου. Με βάση αυτό το κράτος, οι πρώην πρωθυπουργοί Adnan Menderes και Bülent Ecevit, αναπληρωτές πρωθυπουργοί Necmettin Erbakan, Υπουργοί Εξωτερικών Fatin Rüştü Zorlu και Turan Güneş, ο νεκρός Δρ. Ο Fazıl Küçük και ο Rauf Orbay και χιλιάδες άλλα παιδιά της πατρίδας έχουν τη δουλειά, το αίμα και τη ζωή. Ανεξάρτητα από το κόμμα ή τη γνώμη στην οποία ανήκετε, δεν μπορείτε να αγνοήσετε αυτό το έπος.
Αυτή η περιφρόνηση, αυτή η ταπεινωμένη Δημοκρατία είναι μια Δημοκρατία που έκλεισε όλες τις βάσεις των ΗΠΑ στη χώρα εξίσου πρόσφατα με χθες. Είναι μια Δημοκρατία που ωθεί το αίτημα των ΗΠΑ για απαγόρευση φύτευσης παπαρούνας με το πίσω μέρος του χεριού του.
Αυτή η Δημοκρατία είναι μια Δημοκρατία που μπορεί να αντέξει πόλεμο ακόμη και για έναν μικρό βράχο. Δεν υπάρχει λόγος να σκεφτόμαστε πάρα πολύ, να κάνουμε έρευνα ή να γνωρίζουμε την ιστορία.
Αν έχουμε μια “εθνική πολεμική βιομηχανία” για την οποία είμαστε σωστά υπερήφανοι σήμερα, τα θεμέλια αυτού τέθηκαν από αυτήν τη Δημοκρατία και στο εμπάργκο όπλων που επιβλήθηκε εναντίον μας μετά την Κυπριακή Ειρηνευτική Επιχείρηση, η οποία ήταν ένα εθνικό ηρωικό έπος παρά τις αντίθετες απαιτήσεις των κυρίων του κόσμου.
Εάν οι βάσεις των ΗΠΑ ήταν / μπορούσαν να κλείσουν σε αυτήν τη χώρα, η τιμή του είναι ο Süleyman Demirel. Εάν οι “απόπειρες των ΗΠΑ να απαγορεύσουν την παραγωγή παπαρούνας” ήταν μάταιες, η αξιοπρέπεια αυτού ανήκει στους δύο πρωθυπουργούς της Δημοκρατίας, στον αείμνηστο Ντεμιρέλ και στον αείμνηστο Bülent Ecevit, και συνεπώς σε αυτό το έθνος.
Η εύρεση χθες ανεπαρκής είναι ένα πράγμα, το χτύπημα στο έδαφος και η άρνηση χθες είναι άλλο. Το πρώτο είναι το δικαίωμα όλων, ακόμη και το καθήκον όλων όσων θέλουν να προχωρήσουν. Αλλά το δεύτερο δεν είναι το δικαίωμα και το όριο κανενός, δεν θα έπρεπε. Εάν αγνοήσετε χθες για σήμερα, θα σας αγνοήσει για το μέλλον αύριο. Τα έθνη υπάρχουν στην αποδοχή, όχι στην άρνηση. Η διεκδίκηση του αύριο είναι ο τρόπος που πρέπει να ανήκει στο αύριο μέσω της προστασίας του χθες.