Το Τουρκοκυπριακό Εμπορικό Επιμελητήριο και Τεχνίτες (ΚΤΕΖΟ) δήλωσε ότι «η πολιτική έφυγε από το κοινό» και είπε, «Με αυτήν την τάση, είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα μείνει πέτρα στην πέτρα μέχρι τους καλοκαιρινούς μήνες.
Το Επιμελητήριο είπε ότι ο αριθμός των επιχειρήσεων που έκλεισαν τους 10 μήνες που έχουν περάσει από την αρχή της επιδημίας κοραναϊού έχει φτάσει τις 4 χιλιάδες με τα σημερινά στοιχεία και ο αριθμός των ανέργων έχει αυξηθεί σε 50 χιλιάδες. Σημείωσε ότι η απασχόληση έχει μειωθεί σε 100 χιλιάδες και ότι μόνο το ένα τρίτο του πληθυσμού εργάζεται.
Το Επιμελητήριο Εμπορικών και Τεχνών, επισημαίνοντας τα προβλήματα της οικονομίας, επέκρινε την αύξηση των τελών και των φόρων. Δήλωσε ότι οι εργαζόμενοι περιθωριοποιούνται από την κοινωνία, ενώ το κοινό αγωνίζεται με προβλήματα, οι πολιτικές συγκρούσεις δημιουργούν και μεγεθύνουν τα προβλήματα.
Σε γραπτή δήλωση, το Διοικητικό Συμβούλιο της KTEZO σημείωσε ότι η καταπολέμηση της επιδημίας και ο αγώνας για την προστασία της απασχόλησης, των ανθρώπων και των επιχειρήσεων πρέπει να διεξαχθούν μαζί.
Ενώ συζητάμε όλα αυτά, «ποιος θα διοριστεί σε πού, ποιος θα έρθει σε ποιο αξίωμα» υπερασπίζεται πάνω απ ‘όλα, στη δήλωση ότι «η πολιτική αποσπάται από τα προβλήματα του λαού, ότι η πολιτική έχει καταστραφεί, έχει χάσει την ικανότητά της να ανέχεται τα προβλήματα του λαού, όχι να κυβερνά, ακόμη και να διαχειρίζεται τον εαυτό του. Υποβλήθηκε αξίωση.
Στη δήλωση, η οποία δήλωσε ότι έχουν περάσει 10 μήνες από την αρχή της επιδημίας και ο αριθμός των επιχειρήσεων που έκλεισαν έφτασε τις 4 χιλιάδες με τα σημερινά στοιχεία, καταγράφηκαν τα ακόλουθα:
«Ο αριθμός των ανέργων κινείται προς 50 χιλιάδες και η συνολική απασχόληση έχει μειωθεί σε 100 χιλιάδες εγγεγραμμένες / μη εγγεγραμμένες, δημόσιες / ιδιωτικές, παλαιές / νέες. Υπάρχουν αυτοί που είναι νέοι στο εργατικό δυναμικό και εκείνοι που δεν μπορούν να βρουν δουλειά, προσθέστε αυτόν τον αριθμό. Με άλλα λόγια, μόνο το ένα τρίτο του τοπικού και ξένου πληθυσμού εργάζεται. Αυτό δείχνει ότι το ποσοστό απασχόλησης ανά πληθυσμό μειώθηκε στο 1 στα 3. Σύμφωνα με τον εργαζόμενο πληθυσμό, το ποσοστό συμμετοχής του εργατικού δυναμικού έχει μειωθεί κάτω από το 40%. Φαίνεται ότι παρά τις ομορφιές του Στατιστικού Ινστιτούτου, είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα μείνει πέτρα στην πέτρα μέχρι τους καλοκαιρινούς μήνες.
Κανένας μαθητής, κανένας τουρισμός, χωρίς πύλες … Η παραγωγή δεν είναι οργανωμένη, καταναλώνει πόρους αντί να παράγει αξία στην τρέχουσα κατάστασή της … Σαν να μην είχε συμβεί τίποτα ενώ δημιουργούσαμε ένα παράπονο, μια επίπληξη, αιτιολόγηση επειδή έχουμε έλλειψη πόρων, τα έξοδα από το κατάστημα καρυδιών συνεχίζονται. Με τους διπλούς μισθούς που καταβάλλονται, οι φόροι που καταβάλλει ο εργάτης, ο πλοίαρχος, ο μαθητευόμενος και ο πολίτης, μαζί με τα χρέη και τις εισφορές, σπαταλούνται. Οι σπασμένες και ακόμη και αιμορραγικές δαπάνες πραγματοποιούνται σε βάρος της αύξησης των πεινασμένων και των φτωχών.
Σαν να μην είναι αρκετό, για να συνεχιστεί αυτή η φάση, όλα τα τέλη, η πλοήγηση, ο φόρος ιδιοκτησίας, από 7 έως 70 αυξάνονται σαν να ζούμε σε κανονικό χρόνο. Με αυτές τις ενέργειες, τα χρέη που καθίστανται απλήρωτα λόγω ανεργίας και απώλειας θέσεων εργασίας προστίθενται στο ίδιο ποσό αυξάνοντας το επιτόκιο, συμπεριλαμβανομένης της Τράπεζας Ανάπτυξης. Τι πραγματικά θέλει να γίνει όταν τα ενοίκια, οι δόσεις δανείων, οι επενδύσεις κοινωνικής ασφάλισης δεν μπορούν να πληρωθούν και συσσωρεύονται;
Εμείς, οι εργαζόμενοι, ως αυτοί που περιθωριοποιούνται από αυτήν την κοινωνία, ρωτάμε, “Ποιες είναι αυτές οι αποφάσεις;” Πρέπει να ρωτήσουμε τώρα. Ποιος είναι πραγματικά μέρος του προβλήματος ή των προβλημάτων; Είμαστε Εκείνοι που κάνουν όλα αυτά; Προφανώς, δεν είμαστε το πρόβλημα. Εμείς είμαστε αυτοί που αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα αυτής της κοινωνίας και είστε αυτοί που δημιουργείτε προβλήματα και τα μεγαλώνετε με τις πολιτικές σας αντιπαραθέσεις. “
ΕΤΣΙ