Η εικόνα της συνάντησης στο Vitoria δεν αφήνει πολύ χώρο για την ανάλυση της συνάντησης. Τι μπορώ να γράψω ότι δεν έχετε δει όλοι;
Για μια στιγμή δεν παρακολούθησα μπάσκετ, τα «μήλα» έπαιζαν οι παίκτες του Ολυμπιακού. Πέρασαν την μπάλα στους αντιπάλους και εξέπληξαν το καρφί.
“Κάναμε ένα λάθος, το καλάθι σου” ήταν ο δεύτερος γύρος, + σε λιγότερο από δέκα λεπτά + το 10 έγινε -13. Και πάλι, μετά από αυτό συνέβη στην Anantolu Ephesus.
Το ημίχρονο τελείωσε με τις δύο ομάδες να κάνουν 9 λάθη. Η Basconia είχε 23 πόντους και ο Ολυμπιακός είχε μόνο 7.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, υπήρχε πλήθος λαθών. Σαν να θέλει κανείς να ξεπεράσει το άλλο,
Διάλειμμα 8 δευτερολέπτων, διάλειμμα 24 δευτερολέπτων, σφάλμα μηδενικής επαναφοράς, χωρίς ίχνος πίεσης, όλα πονηρά.
Ανεξάντλητη ποικιλία.
Για τα τέταρτα δέκα λεπτά δεν έχω λόγια. Με διαφορά 10 πόντων, μετά τη μεταφορά, ξεκίνησε διαγωνισμός τριών πόντων. Όποιος πιάσει την μπάλα … κάπνισε σαν να έπρεπε να χτυπήσει 25 τρίποντα σε 60 δευτερόλεπτα, όπως στο παιχνίδι All Star.
Εκείνοι που έχουν έναν αγώνα. Δεν αξίζει τίποτα περισσότερο.
Δεν είναι ενωμένοι
Αυτό που είδαμε χθες το βράδυ δεν ήταν “Ολυμπιακός”, ήταν κάτι άλλο, η μόνη ευθύνη γι ‘αυτό βαρύνει τους παίκτες και τους προπονητές. Κανένας άλλος.
Αυτή δεν ήταν η όλη αντίδραση (επειδή δεν αξίζει να ονομάσουμε την ομάδα), η οποία μετρά έξι συνεχόμενες ήττες που έχουν αποκλειστεί από τον Ιανουάριο, οι οποίες αντί να δείχνουν βελτίωση σε κάθε παιχνίδι, δείχνοντας ένα χειρότερο άτομο στο γήπεδο, το οποίο αντί να ενώσει … ξεχωρίζει.
Αν στον Ολυμπιακό πιστεύουν ότι θα βγουν από την τρύπα που έπεσαν μόνες τους, γελούν και, δυστυχώς, οι αντίπαλοί τους αισθάνονται τον ίδιο τρόπο.
Δεν αστειεύομαι. Ποιος λέτε στην τελευταία ζωντανή μετάδοση της κανονικής σεζόν ότι οι ομάδες “καύση”, “Ολυμπιακός” ή “Κίμκι”, προτιμούν να συναντηθούν;
Για να βγείτε από την τρύπα, πρέπει να κρατήσετε τα χέρια του άλλου και να δημιουργήσετε μια αλυσίδα. Ανεβείτε αργά και είστε στο έδαφος στο τέλος.
Είμαι στη μέση δύο εκφράσεων: “Εντάξει, δεν είναι εγωιστές;” How “Πόσο εγωιστικό έπαιξαν.” Και όμως, και τα δύο συμβαίνουν τελευταία
Ακόμη και ο εγωισμός του είναι λάθος στο πάτωμα. Το έγραψα ακόμη και μετά την ήττα από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Και όπως το έκαναν, το καλοκαίρι θα είναι υπέροχο, γιατί φέτος θα ξεκινήσει για αυτούς στις 10 Απριλίου. Αν τώρα όλοι πάνε μόνοι και προσπαθούν να παίξουν λίγο, είναι κακό στο κεφάλι “
Ας προχωρήσουμε σίγουρα λίγο πιο πέρα … ελπίζοντας ότι δεν χρειάζεται να προχωρήσουμε περισσότερο!
Πιστεύεις ότι ο Αγγελόπουλος δεν είναι τίποτα … χθες; Πιστεύετε ότι δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει στην ομάδα; Πιστεύετε ότι δεν ξέρουν ποιος παίζει για τα στατιστικά τους, γιατί αισθάνεται ανασφαλής για την επόμενη σεζόν και ποιος δεν είναι; Πιστεύετε ότι δεν βλέπουν τους “μουρμουρητές” και τη θλίψη; Πιστεύετε ότι δεν βλέπουν τις αδυναμίες του παιχνιδιού;
Έγραψα για τη συνομιλία στο καμαρίνι πριν από 20 ημέρες, ανέφερα ότι όλες αυτές οι φήμες είναι παράλογες και ψευδείς, επειδή λένε τι πρέπει να πουν, όχι αυτό που θέλουν να πουν.
Μόλις το άλλο άτομο απομακρυνθεί, τότε θα πουν τι θέλουν.
ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ BARZOKA ΚΑΙ KHA AYONER
Στο τέλος της σεζόν θα είναι δυνατή η ανάλυση των λαθών με περισσότερες λεπτομέρειες. Μέχρι τότε, ορισμένα πράγματα πρέπει να αλλάξουν αμέσως.
Ο Ολυμπιακός Οργανισμός δεν μπορεί πλέον να αντέξει αυτήν την εικόνα. Το “σχοινί” είναι πολύ δυνατό, δεν πρέπει να σπάσει. Ξέρω ένα πράγμα, οι εξελίξεις δεν θα είναι ευχάριστες.
Καλά …
Ο Μπαρτσόκας πρέπει να βρει έναν τρόπο να εμπνεύσει τους παίκτες του. Πρέπει να τους ενημερώσει τι να κάνουν στα άλλα επτά παιχνίδια. Πρέπει να τους δώσει να καταλάβουν το ρόλο τους. Φτάσαμε τον Μάρτιο, όποιος έρχεται, πυροβολεί, παίζει έναν ήρωα.
Δεν πετυχαίνει μόνο με βίδες. Κάτι πρέπει να αλλάξει, δοκιμάστε κάτι άλλο.
Ο Σλούκας και ο Σπανούλης πρέπει να καταλάβουν ότι είναι οι ηγέτες της ομάδας, πρέπει να το δείξουν. Ο ηγέτης δεν είναι αυτός που σκοράρει 20 πόντους και κάνει 8 ασίστ γκολ. Ένας ηγέτης είναι αυτός που περπατά μπροστά από τους άλλους και τους οδηγεί.
Ο Slucas պան Spanoulis πιστεύει ότι μόνοι τους (և ειδικά χωριστά) θα αλλάξουν τη μοίρα της ομάδας στο γήπεδο. Μεγάλο λάθος!
Οι ξένοι κάνουν “αυτό που φαίνεται στον Λόφο Στέφανη”, ειλικρινά, μερικοί από αυτούς είναι πολύ λιγότερο ένοχοι.
Και τι; Πρέπει να βάλω τους McKinsey kins enkins στην ίδια κλίμακα με τους Martin και Alice;
Οχι.
Και τώρα δεν συμφωνείτε μαζί μου, αλλά θα το πάρω μακριά από μένα.
Από τον Οκτώβριο, ο Παναγιώτης, ο Γιώργος ή ο Αγγελόπουλος είναι αθώοι ένοχοι. Γι ‘αυτό τους αφήνω.
14 από τις 16 κατευθύνσεις σύμφωνα με τον χάρτη. Ήσυχες, απευθείας πτήσεις, επιστροφή μετά από παιχνίδια χωρίς αδικαιολόγητη έκθεση σε coronavirus.
Ο Αγγελόπουλος πήγε στον Μπαρτσόκα τουλάχιστον δύο φορές και του είπε: “Προπονητής, αν θέλεις ψηλά, πες μας για να δούμε και να το πάρουμε.” Έλαβαν αρνητική απάντηση. Συμφωνώ ότι δεν θα έφερναν 500.000 παίκτες, αλλά έναν εντός των οικονομικών τους ορίων.
Συνεπής στις πληρωμές τους.
Προβλήματα με την ομάδα … (Σας είπα πριν ότι δεν είναι ανόητοι, ξέρουν τα πάντα) δεν πήγαν να διαμαρτυρηθούν ή να τραβήξουν την προσοχή.
Τι να κάνω? Ρίξτε πρόστιμο; Θα συνεχίσω με το “Άρα θέλω”; Ίσως θα έπρεπε να είχαν επιμείνει περισσότερο.
PS – Η ντροπή δεν είναι ήττα, δεν συμφωνώ με τη δήλωση του Bartsokas. Δεν υπάρχει ντροπή στον αθλητισμό.
PS 2. Οι παίκτες και ο Bardokas πρέπει να είναι πιο προσεκτικοί στις δηλώσεις τους. Τις τελευταίες 20 ημέρες πριν από τους αγώνες, λένε: “Θα εξαντλήσουμε τις πιθανότητες προκριματικών”, “Θα δώσουμε το μέγιστο”, “θα παίξουμε δυνατά”, “πρέπει να ανταποκριθούμε”.
Επίσης δεν τους πιστεύουν. Τι λένε?
Πηγή: gazzetta.gr