25/12/2020 Σε σχέση με το άρθρο στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας Καθημερινή με τίτλο “Το Μεγάλο Κύμα του Οικισμού στα Κατεχόμενα Εδάφη”, θα ήθελα να εκφράσω τη βαθιά μου ανησυχία για το δημογραφικό πρόβλημα στην Κύπρο, το οποίο μεταφράζεται σε δημογραφικό αλλαγή στα κατεχόμενα εδάφη και: Χαμηλό ποσοστό γεννήσεων στις ελεύθερες ζώνες մասին Σταδιακή μείωση του ελληνοκυπριακού πληθυσμού. Νωρίτερα, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, όταν ανακοίνωσε τα αποτελέσματα της στατιστικής υπηρεσίας της χώρας του, το ποσοστό γονιμότητας μειώθηκε σε 2,05, κάλεσε δυνατά τους Τούρκους να μην έχουν λιγότερα από τρία παιδιά, έτσι ώστε η Τουρκία να διατηρήσει το πλεονέκτημα του πληθυσμού της. χώρες της περιοχής, ενώ πρόσφατα, σύμφωνα με την εφημερίδα Καθημερινή, λένε ότι είπε ότι «το Κυπριακό θα λυθεί αυτόματα όταν ο Τουρκοκυπριακός πληθυσμός είναι ίσος με αυτούς τους Ελληνοκύπριους», γι ‘αυτό συμβάλλει σε 20 ταχεία εξομάλυνση 25 χιλιάδες έποικοι. Ο απερχόμενος “Υπουργός Εσωτερικών” Aisegül Bybars διαφωνεί, ισχυριζόμενος ότι “η τουρκοκυπριακή κοινότητα δεν μπορεί να περιλαμβάνει περισσότερα από 2.500 ετησίως.” Στις κατεχόμενες περιοχές, υπάρχει ένα κόμμα επανεγκατάστασης (CA), το οποίο συμμετέχει στην υποκίνηση της «κυβέρνησης» στην πολιτογράφηση.
Τα συμβαλλόμενα κράτη δεν φάνηκαν να ασχολούνται καθόλου με τα στατιστικά στοιχεία της τελευταίας στατιστικής υπηρεσίας του 2019. Το πρώτο άπειρο συμπέρασμα που πρέπει να εξαχθεί είναι ότι ο Ελληνοκύπριος πληθυσμός γερνά αλλά δεν γεννά. Είμαστε η τρίτη χειρότερη χώρα στην Ευρώπη με χαμηλό ποσοστό γεννήσεων.
Μετά τα τραγικά γεγονότα του 1974 և την εισβολή που είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια χιλιάδων νέων, τον εκτοπισμό σχεδόν του 1/3 του πληθυσμού σε φτώχεια, οι Κύπριοι εξακολουθούν να γεννούν և το ποσοστό γονιμότητας αυξάνεται. μέχρι το 1982 և ήταν 2,5. Οι στατιστικές δείχνουν ότι από το 1995 άρχισε να πέφτει κάτω από 2,1, που είναι ο ρυθμός αύξησης του πληθυσμού. Την ίδια περίοδο 1982-1995, το ποσοστό των παιδιών κάτω των 15 ετών στο γενικό πληθυσμό ήταν 25,8%, ενώ το ποσοστό των ηλικιωμένων άνω των 65 ετών ήταν 10,9%, το 2019 το ποσοστό του συνολικού πληθυσμού ήταν 16% και το ποσοστό των ηλικιωμένων άνω των 16 ετών ήταν 16, 3%:
Από το παραπάνω διάγραμμα της Στατιστικής Υπηρεσίας, είναι σαφές ότι όσοι γεννήθηκαν το 1982-1995, όταν καταγράφηκε ο μεγαλύτερος αριθμός γεννήσεων, είναι τώρα 25-40 ετών, όταν θα συνταξιοδοτηθούν, σε μεγαλύτερο αριθμό από τους νέους. Η 15χρονη Πυραμίδα Γέννησης τείνει να πάρει το αντίθετο αυγό.
Η Κύπρος έχει δει ένα χαμηλό և χαμηλό ποσοστό γονιμότητας τα τελευταία 15 χρόνια αφού πέφτει κάτω από το 1,5 τοις εκατό, όπως ζήτησαν οι ειδικοί “Παγίδα χαμηλής γονιμότητας”Σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές, η αξία των 1,5 παιδιών για κάθε γυναίκα ορίζεται ως: “Χαμηλή εύφλεκτη χαμηλή γονιμότητα” Άλλοι θέτουν όριο 1,3 παιδιών ανά γυναίκα, οπότε όταν συμβεί αυτό, ο πληθυσμός της χώρας θα μειωθεί κατά περίπου το ήμισυ σε 45 χρόνια, δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα βροχόπτωσης από το οποίο είναι σχεδόν αδύνατο να αλλάξει η Κύπρος σε 1,3 επίπεδα. Κατά τη διάρκεια των ετών.
Το 2019, για πρώτη φορά, καταγράφηκαν περισσότεροι από 6 χιλιάδες θάνατοι, ιδίως – 6.239, ενώ ο αριθμός των γεννήσεων – 9.548. Φυσική ισορροπία (Θάνατοι από γεννήσεις) μειώνεται σταθερά τα τελευταία χρόνια, δηλαδή έχουμε μείωση των γεννήσεων աճ αύξηση της θνησιμότητας λόγω του γηράσκοντος πληθυσμού.
Το δημογραφικό κενό που δημιουργείται από το μειωμένο ποσοστό γεννήσεων καλύπτεται εν μέρει από τις μεταναστευτικές ροές. Σε: Υπόλοιπο μετανάστευσης (έσοδα – αποτελέσματα) έχει θετικό σημάδι τα τελευταία χρόνια, αλλά η έλλειψη ολοκληρωμένης μεταναστευτικής πολιτικής που δεν συμβάλλει στον δημογραφικό τομέα, όπως αποδεικνύεται από τα γεγονότα της οικονομικής κρίσης, 2012-2015. μεγαλύτερες από τις εισόδους, γεγονός που οδηγεί σε μείωση του πληθυσμού. Κατά τη διάρκεια της οικονομικής φούσκας, η εισροή ξένων στην Κύπρο αφορούσε συνήθως οικονομικούς μετανάστες εργαζόμενους στον κλάδο των κατασκευών και των ξενοδοχείων, οι οποίοι επέστρεψαν στις χώρες καταγωγής τους μετά την οικονομική κρίση. Ωστόσο, κατά την ίδια περίοδο, η εκροή Κυπρίων αναφερόταν συνήθως σε νέους με υψηλή ειδίκευση, για τους οποίους η κοινωνία επένδυσε χιλιάδες ευρώ, οι οποίοι μετανάστευσαν, εργάστηκαν στο εξωτερικό, γέννησαν στο εξωτερικό και πολλοί από αυτούς δεν επέστρεψαν.
Είναι το τρίπτυχο του δημογραφικού θανάτου της χώρας. χαμηλό ποσοστό γεννήσεων, γήρανση του πληθυσμού և μετανάστευση. Το χαμηλό ποσοστό γεννήσεων στη χώρα μας είναι γεγονός, ο πληθυσμός γερνά κάθε χρόνο, η μετανάστευση, φυσικά, δεν μπορεί να συμβάλει στην αναπλήρωση του πληθυσμού με την έκδοση ιθαγένειας ή “χρυσών διαβατηρίων”.
Οι εθνικές διαστάσεις υπήρξαν ανέκαθεν σημαντικό μέρος της πολιτικής μας για την επίλυση του εθνικού μας προβλήματος, αλλά φαίνεται ότι έχουν αλλάξει με την πάροδο του χρόνου, χωρίς, δυστυχώς, να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη από οποιαδήποτε πολιτική δύναμη.
Ο πληθυσμός της Κύπρου, από το 1881, σύμφωνα με τα στοιχεία, μεταξύ των χριστιανών «μουσουλμάνων» έως το 1960, τότε μεταξύ των κυπρίων «κυπρίων», κυμάνθηκε από 76% -82% έως 24% -18% για τους Έλληνες. για τους Τούρκους. Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχουν αξιόπιστες απογραφές πληθυσμού στα κατεχόμενα εδάφη, από δεδομένα ψευδούς κατάστασης που ανέρχονται σε 350.000, αλλά δεν γνωρίζουμε πόσα είναι μη εγγεγραμμένοι κάτοικοι στα κατεχόμενα εδάφη, άλλοι φέρνουν τον πληθυσμό σε 500.000, είπε ο Μουσταφά Ακίτσι. 700.000, δεδομένα από την Κυπριακή Δημοκρατία δείχνουν ότι υπάρχουν μόνο 91.800 T / Κύπριοι.
Με τη δημογραφική αλλαγή του πληθυσμού του νησιού, ακόμη και με τη συντηρητική πολιτογράφηση 2.500 εποίκων ετησίως, όπως προτείνει ο Esegul Bibars, η Τουρκία θα επιτύχει σύντομα την «ειρηνική» αποκατάσταση της Κύπρου, όπως είχε προβλεφθεί κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950. Ο στόχος είναι να απαιτηθεί δημοψήφισμα την κατάλληλη στιγμή για να επιτευχθεί η κυριαρχία του πληθυσμού στο νησί, μαζί με την αύξηση των γεννήσεων και την αύξηση των οικισμών. Ένα παρόμοιο σχέδιο για την αλλαγή του πληθυσμού αναπτύχθηκε και εφαρμόστηκε από την Τουρκία στην Αλεξάντρετα το 1939, μετά από ένα σκληρό δημοψήφισμα για την απόσχιση από τη Συρία.
Το δημογραφικό πρόβλημα πρέπει να λυθεί τελικά από το κράτος στο σύνολό του θέμα:
Εδώ και πέντε χρόνια, ο Οργανισμός Πέντε Οικογενειακών Οικογενειών (POPO) καλεί το κράτος να είναι πιο ευαίσθητο στο πρόβλημα εφαρμόζοντας ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα υποστήριξης οικογένειας-παιδιών με τα απαραίτητα κοινωνικά μέτρα και άμεσο μετασχηματισμό. Με τη δημιουργία μιας νέας δημογραφικής πολιτικής για την υποστήριξη της οικογενειακής υποδομής, η οποία θα ξεκινήσει από την ημέρα που γεννιέται ένα παιδί, από την ημέρα της εκπαίδευσης έως την ενηλικίωση, που θα ενσωματωθεί στη διαδικασία παραγωγής. Ο πιο ύπουλος εχθρός του Ελληνισμού στην Κύπρο είναι ο δημογραφικός. Δυστυχώς, ο χρόνος που αφιερώνεται είναι αδυσώπητος, το αποτέλεσμα δεν θα αντιστραφεί πια, όταν το ποσοστό γονιμότητας θα είναι 1,3, μετά από 45 χρόνια ο ελληνικός πληθυσμός του νησιού θα μειωθεί κατά το ήμισυ, με αποτέλεσμα να λήξει η ημερομηνία λήξης.
* Γενικός Γραμματέας μιας οικογένειας πέντε