Πέθανε ακριβώς δύο μήνες μετά τη διακήρυξη της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου (ΤΔΒΚ), ο Δρ. Έχουν περάσει 37 χρόνια από το θάνατο του Fazıl Küçük.
Αν και ήταν άρρωστος, ο Δρ. Fazıl Küçük, ο οποίος χαιρέτησε το κοινό μαζί με τον ιδρυτή πρόεδρο Rauf Denktaş και τον Osman Örek την ημέρα που η ΤΔΒΚ κηρύχθηκε στις 15 Νοεμβρίου 1983, χρησιμοποίησε την έκφραση «Δεν θα μείνω πίσω ακόμα κι αν έχω δει σήμερα ή πεθαίνω».
Ο δημοσιογράφος-συγγραφέας Osman Güvenir, ειδικός γραμματέας του ηγέτη του αγώνα ελευθερίας, επισκέφθηκε την Τουρκική Υπηρεσία Κύπρου (TAK) την 37η επέτειο του θανάτου του. Μίλησε για τον Küçük.
«Δρ. Η ΜΙΚΡΗ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΚΥΠΡΟΥ “
«Δρ. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που έχω την ευκαιρία να συνεργαστώ με τον Küçük. ” Ο Osman Güvenir είπε, και όταν ήταν ιδιωτικός γραμματέας του, ο Dr. Του υπενθύμισε ότι ο Kucuk είχε γράψει τις αναμνήσεις του. Ο Osman Güvenir είπε, «Δρ. Θα συναντιόμουν με το μικρό στην αίθουσα μελέτης στο γυάλινο παράθυρο, να υπαγορεύσω τις αναμνήσεις που μου έγραψε με παλιά γράμματα και θα τις ξεκαθαρίζω με διόρθωση. χρησιμοποίησε τις εκφράσεις.
Δρ. Εκφράζοντας ότι ο Küçük είναι οικογενειακός γιατρός, ο Güvenir τον έφερε στο σπίτι από τον πατέρα του, τον αείμνηστο Ziya Osman, για θεραπεία. Ο Μικρός περιέγραψε την πρώτη του συνάντηση ως εξής:
«Παρακολούθησα δύο πράγματα σε αυτό το περιστατικό που έμειναν στις αναμνήσεις μου και άφησε ίχνη στη μνήμη μου. Το ένα ήταν τα σαρκώδη δάχτυλά του να τρέχουν πάνω από το στομάχι μου, το άλλο ήταν το πολύ άσπρο πουκάμισό του. Στην πραγματικότητα, είχε πάντα αυτό το άσπρο πουκάμισο όταν συνεργαστήκαμε μαζί του χρόνια αργότερα. “
Η ίδια η ζωή, μια μέρα, ο πρώην ηγέτης Δρ. Λέγοντας ότι ο Fazıl Küçük τον έφερε στα καθήκοντά του στο ιδιωτικό του γραφείο, ο Güvenir, ο Dr. Εξέφρασε επίσης την εντύπωση που άφησε ο Küçük στον εαυτό του καθώς και τον αγώνα του για ύπαρξη.
Ο Güvenir, ο σημαιοφόρος της εθνικής υπόθεσης, Dr. Εορτάζοντας τον Fazıl Küçük για την 37η επέτειο του θανάτου του, τόνισε ότι δεν είναι δυνατό να το συμπιέσω ανάμεσα σε μερικές γραμμές.
«Δρ. Η μάχη που έδωσε ο Küçük στο θάνατό του για το ευτυχισμένο μέλλον των Τουρκοκυπρίων ήταν πραγματικά πολύ σημαντική και πολύ σημαντική. Το μήνυμα που έδινε πάντα σε κάθε ομιλία ήταν το μήνυμα «ενότητας» και «συνένωσης». Η ρίζα αυτών των λακωνικών λέξεων ήταν η πεποίθησή του ότι η ακεραιότητα του λαού του ήταν ουσιαστική στην εθνική υπόθεση και στον μεγάλο αγώνα. Τουρκοκύπριος ηγέτης κοινότητας Νομίζω ότι δεν θα είναι τύχη για κάθε άτομο να βρίσκεται σε στενό εργασιακό περιβάλλον με τον Fazıl Küçük και τον ιδρυτή Πρόεδρο Rauf Denktaş. “
«Δρ. Ο Osman Güvenir, ο οποίος έγραψε το βιβλίο με τίτλο «Οι μέρες μου με τον Fazıl Küçük-I Telling a Leader», υπογράμμισε ότι ο αρχηγός του αγώνα ελευθερίας, ο Δρ Küçük, είναι επίσης αφοσιωμένος γιατρός.
«Στη δεκαετία του 1940, υπάρχουν λίγοι γιατροί που μπορούν να μετρηθούν από τη ζωή των Τουρκοκυπρίων. Δρ. Ο Küçük είχε έρθει στο νησί μετά την ιατρική του εκπαίδευση στην Ελβετία και άρχισε να δέχεται ασθενείς σε ένα δωμάτιο (στο ισόγειο) του σπιτιού του, το οποίο είναι πλέον μουσείο. Αφιέρωσε ακόμη και μια μέρα της εβδομάδας σε φτωχούς και άπορους ανθρώπους και τους αντιμετώπισε δωρεάν.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, βλέποντας τα όνειρα των Ελλήνων ENOSİS και την ανάγκη να ξυπνήσουν οι Κύπριοι Τούρκοι, άρχισε να εκδίδει τη δική του εφημερίδα, Χαλκίν Σέσι, το 1942 και ξύπνησε τους ανθρώπους του χάρη στις εφημερίδες και τις επισκέψεις του στο χωριό.
Έγραψα για τη ζωή αυτού του πολύτιμου ανθρώπου, με τους πόνους και τις χαρές του, για μια περίοδο τριάντα περιόδων. Έχω πει στα απομνημονεύματά μου με τίτλο “Οι μέρες μου με τον Fazıl Küçük – λέω έναν ηγέτη”.
“Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ”
Ο Güvenir δήλωσε ότι το πρόβλημα που τον ρώτησαν όλοι κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου αφορούσε τις συνθήκες υπό τις οποίες τον συνάντησε, τι είδους δουλειά ανέλαβε και τι βίωσε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου:
«Ξέρετε,« Όπου και αν η ζωή παίρνει ανθρώπους »… Ναι, η ζωή με παίρνει μια μέρα, ο πρώην ηγέτης Δρ. Ιδιωτικό γραφείο του Fazıl Küçük. Τα ειδικά καθήκοντα γραμματέα είναι ένα καθήκον που απαιτεί πραγματικά μια τεράστια ευθύνη και η ψυχολογική κατάσταση του ηγέτη πρέπει να αναλύεται καλά στην καθημερινή ζωή. Η συμμετοχή μου στο γραφείο ξεκινά από το Γραφείο του Αντιπροέδρου. Ωστόσο, υπάρχει επίσης προηγούμενο στη ζωή μου.
Χιλιάδες νέοι που πέρασαν μια περίοδο αγώνα όπως εγώ και εγώ ήμασταν οι φλογερές μέρες όταν γεμίζαμε τις πλατείες και τους δρόμους με πανό και φώναξα τα συνθήματα «Είτε ο Ταξίμ είτε ο Θάνατος-η Κύπρος είναι Τουρκική και θα παραμείνει Τουρκική»
Ξεκινήσαμε να δημοσιεύουμε τα ποιήματά μας στη στήλη τέχνης της εφημερίδας Halkın Sesi με μια ομάδα καλλιτεχνών και ποιητών φίλων. Ειδικά εκείνες τις μέρες, πάντα γράφαμε εθνικά ποιήματα. Όταν σταματήσαμε στο τυπογραφείο από καιρό σε καιρό, τον βλέπαμε να περιπλανιέται ανάμεσα στο τυπογραφείο και να καπνίζει ένα τσιγάρο. Τον ήξερα και πάντα φορούσε ένα δαχτυλίδι με κεφαλή πειρατή στο δεξί του δακτύλιο. Αυτή η εικόνα είναι επίσης μεταξύ αυτών που δεν μπορώ να ξεχάσω. “
“ΠΕΡΙΕΧΟΥΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ τρόπο να ξυπνήσουν”
Πριν από την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο Δρ. Η Τουρκία σε περίπτωση απόλυτης αντιπροσωπείας είπε ότι έπεσαν στο δρόμο με τους μικρούς φίλους του για να ξυπνήσουν στην Κύπρο Osman Güven, “Η Τουρκία δεν ήταν εύκολο να ξυπνήσει. Κάθε φορά που αυτές οι αντιπροσωπείες επέστρεφαν από την Άγκυρα, η πλατεία Atatürk μετατράπηκε σε γιορτή μητέρας. Δρ. Ο Küçük μπόρεσε να κρατήσει ζωντανό τον λαό του με τις επαφές του και το μήνυμα «Ενότητα και Αλληλεγγύη» που έδωσε στους Τουρκοκύπριους ». Μίλησε με τη φόρμα.
“ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΕΝΩΣΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΕΝ ΤΕΛΙΚΑΝ”
Εκφράζοντας ότι η ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν ήταν μέσο ειρήνης για τους κατοίκους του νησιού, ο Γκιβενίρ είπε ότι τα όνειρα των Ένωσων των Ελλήνων δεν τελειώνουν ποτέ.
Δρ. Περιγράφοντας τις συναντήσεις που πραγματοποίησε ο Küçük, ο Güvenir συνέχισε ως εξής:
Ημερολόγιο Εμφανίζοντας το καλοκαίρι του 1962, ο Δρ. Με το μικρό, δικό του αυτοκίνητο γραφείου, τον Ώστιν Πριγκίπισσα, τρεις Τούρκους υπουργούς, τον Δρ. Οι Niyazi Manyera, Fazıl Plümer και Osman Örek συνήθιζαν να συναντιούνται στα δικά τους αυτοκίνητα γραφείου κάθε Τετάρτη το απόγευμα στο Αντιπρόεδρο Ημερολόγιο. Αναπληρωτής Πρόεδρος της Συνέλευσης Δρ. Θα παρευρεθεί επίσης ο Orhan Müderrisoğlu. Το πιο σημαντικό πρόσωπο των συναντήσεων ήταν αναμφίβολα ο αείμνηστος Ραούφ Ντενκτάς, ο ιδρυτής Πρόεδρος της ΤΔΒΚ. Ο Ντεκτάς παρευρέθηκε σε αυτές τις συναντήσεις με το ιδιωτικό όχημά του με τον αριθμό BJ335 Plate. Χρησιμοποίησε το όχημα μόνος του.
Ο λόγος για τον οποίο πραγματοποιούνται αυτές οι συναντήσεις κάθε Τετάρτη το απόγευμα είναι επειδή τα διαμερίσματα βρίσκονται σε διακοπές τα απογεύματα της Τετάρτης. Στις συναντήσεις, ήταν να συζητήσουμε την ασχήμια του Μακάριου και των υποστηρικτών του, προκειμένου να διαταράξει την Κυπριακή Δημοκρατία, να εξετάσει τους νόμους και να καθορίσει νέες στρατηγικές. Όταν αυτό το στελέχη ήρθε στο γραφείο, συχνά περπατούσαμε με τον Αχμέτ Φετίν Κομάν, ο οποίος θα γινόταν από καιρό σε καιρό διευθυντής διοικητικών υποθέσεων της Προεδρίας. Όταν ήρθε η ημερομηνία το 1963, οι προτάσεις του Μακαρίου για συνταγματική τροποποίηση έγιναν συζητήσιμες. Και οι μυστικές συνομιλίες της Άγκυρας … “
«Δρ. Ο KÜÇÜK ΕΧΕΙ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΕ DENKTAŞ “
Δρ. Αναφερόμενος στο γεγονός ότι ο Küçük και ο Denktaş είχαν μερικές ιδιωτικές και μυστικές συναντήσεις, ο Güvenir είπε: «Όταν πάνε όλοι, ο Δρ. Ο Kucuk και ο Ντενκτάς, μόνο οι δύο, έμειναν στη μελέτη του επάνω και είχαν ιδιωτικές και εμπιστευτικές συνομιλίες εκτός της ημερήσιας διάταξης. Από όσο θυμάμαι, θα συζητούσαν οργανωτικά θέματα. ” Είπε.
“ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΒΟΛΚΑΝ, ΟΝΟΜΑ ΚΩΔΙΚΟΥ ‘AGRI'”
Δρ. Ο Güvenir δήλωσε ότι ο Küçük είπε προσωπικά και τεκμηρίωσε τις αναμνήσεις του και συνέχισε τα λόγια του ως εξής:
«« Δρ. Υπάρχει μια ενότητα σχετικά με την οργάνωση στο βιβλίο μου “My Days with Küçük”. Δρ. Ενώ τεκμηρίωσα τις αναμνήσεις του Küçük λέγοντας μου προσωπικά, ο ιδρυτής του Volkan είναι επίσης ο Δρ. Έμαθα ότι ήταν μικρός. Το ίδρυμα του TMT επίσης έπεσε στην ιστορία από την 1η Αυγούστου 1958. Δρ. Το κωδικό όνομα του Küçük ήταν «Ağrı» και το «Toros» του Denktaş. Η περίοδος μετά τις 21 Δεκεμβρίου 1963, ο Δρ. Είναι οι πιο δύσκολες στιγμές του Küçük. Αφού ο Ντενκτάς και ο Οσμάν ρέρεκ πήγαν στη Νέα Υόρκη, οι Έλληνες δεν άφησαν τον Ντενκτάς στο νησί και έφερε το βαρύτερο βάρος της κοινωνίας εκείνες τις μέρες. “
ΣΚΛΗΡΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ Χθες …
Δρ. Λέγοντας ότι αυτές οι δύσκολες μέρες με τον Küçük είναι ακόμα στις αναμνήσεις του όπως χθες, ο Güvenir είπε σε μια ανάμνηση αυτών των ημερών:
«Μια μέρα πήγαμε να επισκεφτούμε τις σκηνές των μεταναστών που στήθηκαν στους λόφους Hamitköy μαζί του. Τα κρεβάτια και τα παπλώματα των φτωχών μεταναστών ήταν βρεγμένα και άθλια από τις βροχές το προηγούμενο βράδυ. Δρ. Παρακολούθησα πώς λυγίστηκε με μετανάστριες που αγκάλιασαν τον Κουκούκ. “
Ο Güvenir σημείωσε επίσης ότι το κάψιμο του Küçükkaymaklı και χιλιάδες μετανάστες που γεμίζουν κινηματογράφο, σχολείο και ερειπωμένα σπίτια άφησαν βαθύ πόνο στην καρδιά του.
Ο Güvenir δήλωσε ότι οι αναφορές από τις περιοχές δεν ήταν συγκινητικές και ότι, εκτός από τις σφαγές, εκείνοι που απομακρύνθηκαν από τους δρόμους, οι εξαφανισμένοι και οι οικογένειες των μαρτύρων ήταν πάντα μια αιμορραγική πληγή στην καρδιά τους, είπε ότι μετά τα γεγονότα της 21ης Δεκεμβρίου 1963, όλοι οι άνθρωποι, πρώην αξιωματούχοι, υπουργοί και μέλη του κοινοβουλίου συγκεντρώνονταν πάντα στη θέση στο σημερινό Προεδρικό Τζαμί. και δήλωσε ότι αυτός ο τόπος είναι ο χώρος για να θέσουν τα θεμέλια του μέλλοντος.
Ο Güvenir συνέχισε τα λόγια του ως εξής:
«Η αρχή του κράτους και της ύπαρξης των Κυπρίων Τούρκων ξεκινά με τη« Γενική Επιτροπή ». Αυτή η Γενική Επιτροπή έγινε πραγματικά το κέντρο τόσο της νομοθετικής όσο και της εκτελεστικής, υπουργικής και διοικητικής δομής. Ήμουν από τους πρώτους αξιωματικούς της γραμματείας της Γενικής Επιτροπής. Στις συνεδριάσεις της Γενικής Επιτροπής συμμετείχαν επίσης ο Bayraktar της περιόδου, ο Kenan Coygun (Κωδικός Όνομα: Kemal Coşkun), και οι συνεδριάσεις της Γενικής Επιτροπής πραγματοποιήθηκαν από τον Dr. Θα κυβερνούσαν με τον Küçük.
Οι μάχες του Erenköy το 1964 και η νεολαία του πανεπιστημίου, που ήταν λανθασμένη στο Erenköy, ήταν επίσης ένας από τους πόνους του. Οι Έλληνες και οι πολιτοφυλακές της ΕΟΚΑ υπό τη διοίκηση του Γρίβα επιτέθηκαν στο Geçitkale για μέρες μετά τον Δρ. Küçük’s “Τι θα συμβεί στην κατάσταση αυτού του λαού;” προκαλώντας τον να κάνει την ερώτηση. “
“ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΑΝΟΙΓΜΕΝΟ ΣΤΟ İNÖNÜ”
Σε μια από αυτές τις κρίσιμες ημέρες, όταν οι Κύπριοι Τούρκοι σχεδόν εξαφανίστηκαν, ο Δρ. Ο Güvenir δήλωσε ότι ο Küçük κάλεσε τον αείμνηστο metsmet İnönü.
«Σε μια από τις κρίσιμες μέρες που οι Τούρκοι της Κύπρου σχεδόν εξαφανίστηκαν, ο Δρ. Ο Küçük κάλεσε τον αείμνηστο metsmet İnönü. Ήμουν και εσύ. Δρ. Βρισκόταν στο μικρό του και ζήτησε την παρέμβαση της Τουρκίας ως εγγυητικής χώρας. Ωστόσο, ο İnönü δεν ήταν καθόλου από εκεί. Όταν έκλεισε, αυτά τα λόγια χύθηκαν από τα χείλη του. «Το Inonu man retacks». Ο Ντενκτάς έχει επίσης εκφράσει τα συναισθήματά του για τη στάση του İnönü στα δικά του απομνημονεύματα.
“Η ΑΦΙΞΗ ΤΗΣ ΝΤΕΝΚΤΑ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΕΝΑΡΞΕΙ ΝΕΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ”
Δηλώνοντας ότι μια νέα διαδικασία ξεκίνησε με την άφιξη του Ντενκτάς στο νησί στις 4 Απριλίου 1968, ο Γκέβενιρ είπε: «Εκείνη την εποχή, αρχίσαμε να γράφουμε μαζί τις αναμνήσεις του. Σε ορισμένες ώρες της ημέρας, θα συναντιόμουν στο δωμάτιο εργασίας στο ποτήρι, θα μου υπαγόρευαν τις αναμνήσεις τους και θα τις καθαρίζω. Όταν οι Μουσταφά Τάνγκουλ και Σάμπρι Ερτούρκ απολύθηκαν από τους μουτζαχεντίν και επέστρεψαν στο διαμέρισμά του, τα καθήκοντα άρχισαν να διαιρούνται.
Δρ. Ήταν ενδιαφέρον ότι ο Küçük και ο Denktaş επισκέφθηκαν μαζί τουρκικά χωριά και πόλεις μετά τις εκδηλώσεις. Επειδή τώρα οι πόρτες άνοιξαν. Αυτές οι επισκέψεις τους έδωσαν εικόνες της κοινωνίας. Την περίοδο μετά από αυτό, υπήρχε ένα πρόγραμμα ξενάγησης στο χωριό. Ο Μουσταφά Τανγκλ, ο Σάμπρι Ερτούρκ και ο ταπεινός μου, Οσμάν Γκέβενιρ, σε ξεχωριστές μέρες. Πήγαμε στα χωριά με τον Küçük. Αυτή ήταν μια νέα κατάσταση.
Εκείνες τις μέρες, το μήνυμα της Άγκυρας ήταν «Θέλουμε τον Ντενκτάς στη νέα περίοδο», αλλά δεν το έλεγαν ανοιχτά. Μετά από όλα, ο Δρ. Ο Μικρός δεν έγινε υποψήφιος μόνο για την ενότητα της κοινωνίας και βοήθησε τον Ντενκτάς να γίνει πρόεδρος της νέας εποχής. Δρ. Όταν ο νεαρός συνταξιούχος ξεκίνησε τις προετοιμασίες του, κλειδώσαμε προσωπικά όλα τα εμπιστευτικά αρχεία του, την αλληλογραφία της Άγκυρας με τον Ντενκτάς και τις μυστικές και κρυπτογραφημένες σημειώσεις του από τον Μπαϊρακτάρλικ με τον τίτλο «Σχετικές» με το χρηματοκιβώτιο του σπιτιού του. Μίλησε με τη φόρμα.
“Η ΕΠΙΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΜΑΚΑΡΙΩΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚΔΟΣΗ”
Το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974, Dr. Εκφράζοντας ότι δεν ήταν έκπληξη για τον Küçük, ο Güvenir συνέχισε τα λόγια του ως εξής:
«Επειδή ήταν ακόμη μετά το ENOSIS. Πράγματι, η Τουρκία ξεκίνησε την ειρηνευτική επιχείρηση στις 20 Ιουλίου 1974, χρησιμοποιώντας το δικαίωμα παρέμβασης που απορρέει από τη συμφωνία για πρώτη φορά.
Αυτό που έκανε τους Τουρκοκύπριους πιο χαρούμενους ήταν η διακήρυξη της ΤΔΒΚ στις 15 Νοεμβρίου 1983 και η αγκαλιά των δύο αυτών σημαντικών διαδίκων στα βήματα της Συνέλευσης. Και φυσικά, υπήρχε και ο τρίτος αγωγός Osman Örek σε αυτήν τη φωτογραφία. Αυτή η φωτογραφία ήταν αυτή που λαχταρούσαν οι άνθρωποι… .. “
Δρ. Ο Güvenir, ο οποίος δήλωσε ότι ο Küçük πέθανε από καρκίνο του λαιμού λόγω υπερβολικού καπνίσματος στις 15 Ιανουαρίου 1984, τερμάτισε τα λόγια του ως εξής:
«Η τελετή κηδείας, η οποία έγινε άξια της δόξας του, ήταν ο« Acilar Hill », ο οποίος συχνόταν συχνά από το πτώμα του, και έγινε το μαυσωλείο στις κορυφογραμμές του Hamitköy.
Τα ημερολόγια που έχω κρατήσει σε σύντομες σημειώσεις, και οι δύο «Δρ. Τα δύο βιβλία μου, “Οι μέρες μου με τον Fazıl Küçük” και “Rauf Raif Denktaş – Ο αγώνας για την ύπαρξη” είναι έγγραφα πληρωμής του χρέους πίστης μου σε αυτά. Άλλωστε, ο Δρ. Η ιδιότητα μέλους του Ιδρύματος Fazıl Küçük και η Διεύθυνση Ιδρύματος είναι μια άλλη σελίδα του βιβλίου μου για την πίστη.
Εύχομαι το έλεος του Θεού και στους δύο, υποκλίνοντας με σεβασμό μπροστά στις αγαπημένες τους αναμνήσεις. “
Ημερομηνία ενημέρωσης: 14 Ιανουαρίου 2021, 11:50