ΕΝΑμετά από σχεδόν ένα χρόνο ροής της δημιουργικότητας του κόσμου στα σαλόνια μας, φτάνουμε στο σημείο κορεσμού, απελπισμένοι να δούμε το πραγματικό πράγμα ξανά; Ή μήπως οι έξυπνες προσπάθειες που κατέβαλαν οι εταιρίες παραστατικών τεχνών – εν μέρει για να διατηρήσουν κάποιο εισόδημα εισέρχονται – εξασφάλισαν ότι η ψηφιακή εργασία είναι εδώ για να μείνει;
Τον Δεκέμβριο, το Θέατρο Μπους στο Λονδίνο, ένας νέος χώρος γραψίματος που φιλοξένησε έργα των Τζέιμς Γκράχαμ, Τζακ Θόρν, Λούσι Κίρκγουντ και Νικ Πέιν, έπρεπε να κλείσει το Travis Alabanza’s Ξεχείλισμα μετά από μόλις οκτώ εξαντλημένες παραστάσεις όταν οι περιορισμοί έφτασαν ξανά.
«Χρειαζόμασταν χρήματα από το ταμείο ανάκαμψης της κυβέρνησης και την εκστρατεία συγκέντρωσης χρημάτων, Γράψτε το μέλλον του Μπους, για να ξεκινήσουμε», Lauren Clancy, εκτελεστικός διευθυντής του Μπους,