Μπορείτε να φανταστείτε έναν κόσμο που τροφοδοτείται από 100% ανανεώσιμη ηλεκτρική ενέργεια και καύσιμα; Μπορεί να φαίνεται φανταστικό, αλλά μια συνεργατική ομάδα επιστημόνων μόλις έδειξε ότι αυτό το όνειρο είναι θεωρητικά δυνατό – αν μπορούμε να συγκεντρώσουμε παγκόσμια αγορά.
Η πρόσφατα δημοσιευμένη έρευνα, με επικεφαλής τον καθηγητή James Ward από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Αυστραλίας και συν-συγγραφέας μιας ομάδας, συμπεριλαμβανομένης της Luca Coscieme από το Trinity College Dublin, εξηγεί πώς είναι εφικτό ένα ανανεώσιμο μέλλον.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο διεθνές περιοδικό, Ενέργειες, διερευνά τις αλλαγές που απαιτούνται στο ενεργειακό μείγμα και τις τεχνολογίες μας, καθώς και στα καταναλωτικά μας πρότυπα, εάν θέλουμε να επιτύχουμε 100% ανανεωσιμότητα με τρόπο που να υποστηρίζει όλους και τη μυριάδα της ζωής στον πλανήτη μας.
Το πλήρως ανανεώσιμο ενεργειακό μέλλον που οραματίστηκε η ομάδα θα απαιτούσε σημαντική «ηλεκτροδότηση» του ενεργειακού μας μείγματος και εγείρει σημαντικά ερωτήματα σχετικά με την πιθανή σύγκρουση μεταξύ των απαιτήσεων γης για την παραγωγή ανανεώσιμων καυσίμων.
Εξηγώντας το έργο με κάποια λεπτομέρεια, ο Luca Coscieme, ερευνητής στη Σχολή Φυσικών Επιστημών της Trinity, δήλωσε:
«Πρώτον, οι υψηλές ανάγκες σε καύσιμα των σημερινών χωρών με υψηλό εισόδημα θα πρέπει να μειωθούν, καθώς θα απαιτούσε ένα μη βιώσιμο τεράστιο ποσό γης να καλυφθεί με φυτείες βιομάζας εάν θέλαμε να παράγουμε αρκετά καύσιμα για να ικανοποιήσουμε τα ίδια επίπεδα.
«Επιπλέον, η έρευνά μας δείχνει ότι θα χρειαζόμαστε ριζικά« ηλεκτρισμό »του ενεργειακού εφοδιασμού τέτοιων χωρών – συμπεριλαμβανομένης της Ιρλανδίας – με την υπόθεση ότι αυτές οι αλλαγές θα μπορούσαν να καλύψουν το 75% των τελικών ενεργειακών απαιτήσεων της κοινωνίας. Θα πρέπει επίσης να υιοθετήσουμε τεχνολογία στην οποία ο ηλεκτρισμός χρησιμοποιείται για τη μετατροπή των ατμοσφαιρικών αερίων σε συνθετικά καύσιμα.
«Ελπίζουμε πάρα πολύ ότι η προσέγγιση που έχει σχεδιαστεί σε αυτήν την έρευνα θα ενημερώσει το όραμά μας για βιώσιμα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης και θα καθοδηγήσει επίσης τον εθνικό σχεδιασμό με βάση τα συμφέροντα των ενεργειακών αναγκών στα ευρύτερα πρότυπα κατανάλωσης που βλέπουμε σε άλλες χώρες με προφίλ κατανάλωσης ενέργειας και δασικών προϊόντων που – εάν υιοθετηθούν παγκοσμίως – θα μπορούσε θεωρητικά να καλυφθεί από υψηλής τεχνολογίας ανανεώσιμα καύσιμα. Χώρες όπως η Αργεντινή, η Κύπρος, η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ισπανία είναι εξαιρετικά παραδείγματα από αυτή την άποψη.
«Ακόμα κι έτσι, η επιτυχία αυτού του πράσινου ιδανικού θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τις μεγάλες μελλοντικές τεχνολογικές εξελίξεις, στην αποτελεσματικότητα της ηλεκτροδότησης και στην παραγωγή και τον εξευγενισμό νέων συνθετικών καυσίμων. Ένα τέτοιο σενάριο εξακολουθεί να είναι πιθανό να απαιτεί τη χρήση ενός σημαντικού – αν και ελπίζουμε βιώσιμου – κλάσματος των δασικών περιοχών του κόσμου. “
Πηγή ιστορίας:
Υλικά που παρέχονται από Trinity College του Δουβλίνου. Σημείωση: Το περιεχόμενο μπορεί να επεξεργαστεί για στυλ και μήκος.